356
edycji
Zmiany
brak opisu edycji
{{ZakładkiNacjeZakładkiTrzy||Terala/Rozszerzenie|nazwaTrzeciejZakladki=informacje skrócone}}{{RamkaOstrzezenie|entery=<small><br></small>|tresc='''Ważne''' <br><br>Treści na tej stronie są zaaktualizowane do fabuły "Ciężar Przysięgi" Silberberg 2025. Jednak w ciągu najbliższych tygodni może zmienić się system prezentacji tych danych. <br> }}
[[File:terala7.jpg|upright=|frameless|border|right]]'''Terala''' - grywalna nacja ludzka, zamieszkująca lesiste wzgórza [[Terala (kraina)|Wyżyny Teralskiej]], między masywami Maegros i Selbras.
Dla Terali z kolei perspektywy ze strony Samni były wprost przeciwne - wiosną 944 r. spodziewano się raczej najazdu ze strony arbanów Enktoi, wzbogaconych o tysiące pethabańskich janczarów.
=== Sytuacja obecna lata 945-950 ===
W roku 945, na Wiecu Ziem, zainicjowano symboliczną uroczystość koronacji trzyletniego wówczas Bolemira, syna Witomira Derwanowica i Welirady Imiesławny. Insygnia koronacyjne, podarowane przez Wilczana Wilkomirowica, najwyższego zwierzchnika Bractwa Rugiewita, były dziełem najlepszych kowali i jubilerów z Kesham i wzbudziły powszechny zachwyt prawie wszystkich obecnych.
Olbrzymie wpływy kowenów w Terali czyniły je znaczącą siła polityczną i społeczną. Z tego powodu w wyniku ich sprzeciwu na wiecach, w Zachodniej Terali nie został uruchomiony żaden rdzeń minerałowy, nie wprowadzono także żadnych nowatorskich rozwiązań z dziedziny Nowej Magii, to z kolei generowało kolejne napięcia. Po głośnym wystąpieniu druidów przez Kongresem Wolnych Narodów, pod naciskiem kowenów, Wiec Zachodni zdecydował o zakazaniu Nowej Magii na terenie kraju, a używanie magii akademickiej poddał ograniczeniom (m.in. konieczna stała się pisemna zgoda Wiecu na jej używanie).
=== Kryzys geomantyczny ===
Kryzys geomantyczny w roku 950 dotknął w największym stopniu Teralę Wschodnią. W sanktuarium na Otorten wybuchł rdzeń minerałowy, powodując skażenie terenu, podobne do tego sprzed kilkunastu lat.
Przebywający tam wówczas młody kniaź Bolemir przez dłuższy czas nie pokazywał się publicznie, co spowodowało plotki o jego śmierci w katastrofie. Po kilku miesiącach on i jego dziadek, kniaź Gocław, wzięli udział w zimowych Godach Ognia i wiecu ziem.
Wydarzenia, które tam miały miejsce, trudne są do opisania, bowiem świadkowie podawali różne, rozbieżne relacje, a żadne nie były wiarygodne. Mówiono o emanacjach magicznych, lewitujących skałach, trąbach powietrznych i innych zjawiskach nienaturalnych, co prawdopodobnie spowodowane było dalszymi perturbacjami w siatce geomantycznej.
Zachodnia Terala natomiast przeszła bez większych problemów przez kryzys geomantyczny. W obydwu krajach wzrosła pozycja polityczna kowenów druidzkich, jako głównej opozycji wobec Kompanii Nowej Magii. Znacznie większe straty przyniósł katastrofalny rajd orków Gruat na kraj Lędy wiosną 951 roku. Choć sam gród odparł najazd, liczni mieszkańcy zostali uprowadzeni w góry. Nieliczni, którym udało się wyrwać z rąk napastników, opowiadali o niezachwianej wierze w Szakala i jego moc, emanującej take z zaklęć ich kapłanów.
Kwestia rozwiązania problemu najazdów orków stała się głównym tematem Wiecu Ziem, na który zjechali obaj starzy kniaziowie, Witomir i Welirada, a także młody kniaź Bolemir. Wiec Święta Plonow owego roku stał się manifestacją woli zjednoczenia, wszystkie hrady, znaki i rody, wszystkie stany, koweny, zakony i chramy oddaly cześć młodemu kniaziowi, który przysiągł uroczyście, że nim osiągnie lata męskie, sam poprowadzi chorągwie przeciw barbarzyńcom.
== Sytuacja obecna ==
Tak jak kniaź Bolemir przysięgał w 951 roku, tak w 956 uczynił. Nie osiągnął jeszcze wieku, w którym nazwano by go mężczyzną, a nie chłopcem, a faktycznie stał się twarzą walki z barbarzyńskim ludem.
Gdy orkowie wiosną zeszli z gór gotowi na łatwy łup, zostali zaskoczeni przygotowaną zasadzką, a następnie przegani aż po stoki, z których wcześniej spełzli. Na czele chorągwi stanął sam Bolemir. Choć nie wdarł się do twierdz, zajmowanych przez barbarzyńców to straty Orków były znaczące. Młody kniaź rozpoczął też projekt mający na celu umocnienie grodów od strony gór i zabezpieczenie ich na przyszłość przed kolejnym próbami podjazdów. Tym samym Terale zaczęli upatrywać w nim zjednoczyciela pobłogosławionego przez samą Eę.
Oczywiście nad młodym kniaziem wciąż wisi cień jego dziadka Gocława i nieliczni nieprzychylni Bolemirowi upatrują w nim marionetkę ambicji starego terala.
W czasie kryzysu geomatycznego Terala była jednym z nielicznych państw które skorzystały z pomocy oferowanej przez Quasyrańczyków. Wpływu na tą decyzję upatruje się w chęci sojuszu pomiędzy oboma państwami zwłaszcza ze względu na rosnąca potęgę gospodarczą Qa.
Dodatkowym pozytywnym bodźcem dla stabilizacji po wybuchu rdzeni był brak najazdów samnijskich na graniczne grody. Lud stepu zajęty końcem wojny w Pethabanie oraz projektem zmiany Assury cofnął kańczug wyciągnięty w stronę Terali, co zaowocowało po raz pierwszy od lat rozkwitem kraju w jego północnej części.
== Mentalność ==