356
edycji
Zmiany
brak opisu edycji
***'''942 (2021)''' Walka z Upiornym Żeglarzem odbiła się szerokim echem na całym Fiordzie. Dwoje młodych bohaterów, brat i siostra z rodu Falarskadów, nagle stali się nowymi bohaterami swojego ludu. Jarna otrzymała po ojcu stanowisko jarla, jej brat stanął na czele jej floty. Tymczasem na kontynencie rozpoczęła się kolejna awantura. Wergundia od końca wojny dążyła do odzyskania Visnohory, miejsca, skąd wrogie wojska w każdej chwili mogły zaatakować wergundzkie włości. Skomplikowana sytuacja strategiczna wymagała, by wprowadzić jednak wojska przez Trynt do Terali Zachodniej, to groziło złamaniem traktatów, nową wojną - na którą jednak potrzeba było środków... które z kolei można było pozyskać podczas wyprawy na wyspę Tyndhur. I chociaż wyrwanie Wyspie złota było niemożliwe, prawdziwym skarbem okazały się być przywiezione stamtąd archiwalia. Dowodziły one wprost, że wszystko, co świat dotychczas wiedział o apokalipsie, wielkim potopie, zatopieniu nizin na zachodzie - wszystko to działo się o tysiące lat wcześniej niż sądzono. To wywracało całą wiedzę historyczną, dodając do niej nowy element - nieznane dotychczas cywilizacje.
***'''944 (2022)''' Wyprawa do kolebki starożytnej cywilizacji Agade, sponsorowana przez Kompanię Nowej Magii, zjednoczyła pod swoją flagą wielu zainteresowanych każdej niemal narodowości. Eksploracja nieznanych terenów ujawniła powód wymarcia Agadejczyków. Bezpośrednią przyczyną były istoty, których matka zagnieździła się na maszynie zwanej Eaformatorem. Niegdyś zielone ogrody Assury stały się przez to jałową pustynią. Pozyskane plany urządzenia oraz właściwości Roju takie jak ich śluz, bądź kolchidyra wydobyta z pancerzy, przyczyniły się do milowego kroku w rozwoju medycyny i technologii. Wszystkie odkrycia z Agade, jak również ich zastosowanie, zostały przedstawione na sympozjum naukowym w Dormenos, gdzie zostały zawarte nowe umowy handlowe pomiędzy KNM, a obecnymi tam przedstawicielami krajów.
***'''950 (2023)''' W lecie 950 roku nic nie zapowiadało wstrząsających wydarzeń, które miały wkrótce nastąpić. Arena dramatu była również zaskakująca - rejon tzw. Wschodniego Korytarza, niegdyś miejsce jednej z najdłuższych bitew Wojny o Północ, zakończonej tragicznym zniszczeniem Perbatasanu. Nie toczyła się tu żadna militarna kampania, za to liczne napięcia polityczno-społeczne wskazywały raczej na zupełnie inne problemy. Na trójgraniczu zdarzyło się wiele, zbyt wiele, jednak nie było komu roztrząsać pojedynczych tragedi w obliczu dwóch najważniejszych wydarzeń. W połowie lipca całość doliny została wręcz zalana armią opętanych przez eszkhary jak i samych demonów które przyjęły fizyczne formy. Pomimo najlepszych starań stacjonujących tam jednostek nie wszystkich udało się wycofać na bezpieczne pozycje. Stoczona tam walka doprowadziła do śmierci samej bogini Tavar która poświęciła się, by pozbawić życia nie tylko Księcia Pustki - Szakala - ale i zniszczyć Pożeraczkę. Straty były ogromne, jednak to nie był koniec. W wyniku tak ogromnych pokładów mocy, które się tam starły oraz działań przy geosiatce nastąpiło przeładowanie mocy w samej Ei, co doprowadziły do katastrofy na skalę światową. Rdzenie minerałowe wybuchały jeden po drugim, skażenie dosięgło prawie każdego miejsca na znanym świecie.
***'''952 (2024)'''
Katastrofy ekologiczne, skażenie promieniowaniem minerału, miejscami dziwne anomalie, których nie dało się wyjaśnić... Cały świat pogrążył się na blisko dwa lata w kryzysie. Gdyby nie szybkie działanie Kompanii Nowej Magii, Styryjczyków czy Quasyrańczyków to prawdopodobnie przez kolejną dekadę nie udałoby się powstrzymać skarżenia. Gdy opanowano większość stref promieniotwórczych, okazało się, że jedna z nich jest zupełnie inna niż wszystkie.
Pięć lat minęło od kiedy czujniki magimaszyn wykryły skażenie minerałem przekraczające dopuszczalne normy. Po katastrofie z rdzeniami minerałowych wprowadzono nowe zasady bezpieczeństwa i przepisy. Świat ruszył naprzód a kto nie ruszył z nim ten został daleko w tyle. Ofir przeżywa złoty okres rozkwitu gospodarki, do tego stopnia, że większość obywateli może spokojnie pozwolić sobie na niewolnika lub dwóch, i to takich z Pethabanu zakupionych na corocznym Wielkim Targu z rąk Samnijczyków. Lud stepu przestał być w oczach Ofirczyków uciążliwym sąsiadem, a stał się źródłem luksusu zza pustyni. Jedyne, co rzuca się cieniem na tą krainę miodem i mlekiem płynącą, to ponura sylwetka Magisterium. Żaden obywatel jednak się nie skarży, w końcu służy ono tylko zapewnieniu bezpieczeństwa i tradycji, a magia pierwotna stoi wbrew niej.
Nie toczyła się tu żadna militarna kampania, za to liczne napięcia polityczno-społeczne wskazywały raczej na zupełnie inne problemy.
* [[Historia elfów|Historia świata według elfów]]
[[Kategoria:Świat gry]]