84
edycje
Zmiany
brak opisu edycji
|poczatek=2009
|status=otwarty
|powiazania= [[Wielka Wojna]], [[Orkowie i sojusz z Wergundią]], [[Eskhara, Szakal]]}}
Elmeryk z rodu Danwiga wstąpił na tron [[Wergundia|Wergundii]] około 813 roku. Rychło dał się poznać jako niezwykle zdolny wódz i strateg, ale także jako charyzmatyczny przywódca polityczny. Do 830 r. zdołał zjednoczyć tak siłą, jak i dobrowolnie, wszystkie krainy doliny Sankary, tworząc [[Wergundia|Federację Wergundzką]]. Zawarł także historyczny sojusz z plemionami orków, wykazując się przy tym wielką osobistą odwagą. Epizod ten powiązał na długo losy [[Wergundia|Wergundii]] i orków, wzmacniając siły militarne młodego mocarstwa.
Leofric wszem i wobec ogłosił się prawowitym księciem - protektorem Federacji, ogłosił także wierność dziedzictwu swego pradziadka, tym niemniej twierdził, że wizję nieuchronnego zjednoczenia Północy realizować zamierza nie mieczem, a słowem i ideą. Wśród nowatorskich, jak na wergundzkie warunki, poglądów znalazł się także ten, głoszący, iż nie tylko o swoich wojowników powinna się troszczyć Wergundia. Etos walki jest ważny, ale to nie liczne tymeny są sensem istnienia Federacji, a to właśnie, czego bronią - cywilny lud, pracujący na dobre życie.
Pojednawczy ton i wiele głoszonych przez Leofroica poglądów zjednało mu wiernych, wręcz fanatycznych zwolenników, ale nie przekonało księcia-protektora ani popierających go Wergundów. Po kilku fenomenalnych zwycięstwach ostatecznie wojska separatystów zostały zmuszone do walnej bitwy, 13 kwietnia 950 roku w pobliżu wioski Arlettain i całkowicie rozbite. W bitwie poległ ponoć także sam Leofric dar Marenthal...
== Krew Szakala ==
Już wkrótce okazało się, że Leorfic dar Marenthal, choć rzeczywiście był dalekim krewnym wielkiego władcy Wergundów, to nie z Elmerykiem łączyła go idea i dziedzictwo.
By zrozumieć, kim był, konieczne było zagłębienie się w tajniki planu Swarta - Szakala, planu selekcji genetycznej, prowadzonej przez kilka stuleci w świątyniach Swarta i potajemnie wśród starych rodów Wergundii. Plan ten miał przygotować ludzkie naczynie, zdolne nieść w swoim umyśle moc samego Szakala - człowieka, będącego jednocześnie potomkiem, jak i dziedzicem mrocznego boga.
Dziecko, narodzone z Pani Ciemności w 937 r. pod Akwirgranem - to był właśnie on.
Mógł poprowadzić legiony Szakala, po tym jak pęknie bariera i Eę ogarnie chaos... Mógł podporządkować sobie wszystkie ludy i zmusić do pokłonienia się Pustce...
Mogł.
Ale został unicestwiony uderzeniem laryjskiego meteorytu w fortecy AltaRocca w Silarezie, w 950 roku.
== Zmierzch idei? ==
Wraz z klęską i kompromitacją separatystów idea Imperium Północy zaczęła blednąć. Podbój okolicznych krajów, by zmusić ich do wspólnego wzmocnienia Północy, wydawał się być nie tyle niemożliwym, co bezsensownym zadaniem - przecież Północ stanęła w jedności zmuszona nie wergundzkim orężem, a zagrożeniem z Zapołudnia.
Po upadku przeklętego Leofrica dar Marenthal wydawało się, że idea Elmeryka nie ma sensu.
A jednak w umysłach wielu pozostawała żywa, ale przekształcona - Wergundom epoki Nowej Magii zaczynała się jawić nie jako Imperium, a jako wielka Federacja niepodległych krajów zjednoczonej Północy.
[[Kategoria:Wątki świata gry]]