Otwórz menu główne

Księstwo Aenthil

Wersja z dnia 16:44, 3 lut 2020 autorstwa Av (dyskusja | edycje) (Utworzono nową stronę "'''Księstwo Aenthil''' - nazwa kraju zamieszkiwanego przez elfy leśne (również zwane Aenthil). Kraj ten znajduje się w centralnej części znanego kontynentu,...")
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)

Księstwo Aenthil - nazwa kraju zamieszkiwanego przez elfy leśne (również zwane Aenthil).

Kraj ten znajduje się w centralnej części znanego kontynentu, na pograniczu Federacji Wergundzkiej oraz Styrii. Zdecydowaną większość powierzchni pokrywają gęste i potężne lasy, między którymi swój dom zbudowały elfy.

Sercem ich kraju jest stolica - miasto Aenthil. Sam kraj ma raczej średnio rozwiniętą gospodarkę rolną, za to korzysta częściej z naturalnych darów puszczy.

Miasto Aenthil

Za czasów swej świetności była to stolica elfiego państwa Aenthil. Po jego upadku (868) przejęte przez Nową Styrię. Ludzie odbudowali wprawdzie na swoją modłę jego zniszczone części i nadali mu nową nazwę – Kota Peri, lecz świat wciąż znał je pod starym mianem. Elfy wróciły do Aenthil w okolicach letniego przesilenia 904 roku, na nowo wypełniając ulice miasta swoją obecnością. Z czasem odbudowano większość miejsc, zniszczonych przez wojnę, choć gdzieniegdzie zamiast pałaców z białego wapienia wciąż widać przypominające o minionych dziejach ruiny. Jak dawniej, tak i teraz Aenthil dzieli się na pięć dzielnic. Przez środek miasta, z zachodu na wschód, przepływa rzeka Foinaundu („Ukryta pod spodem”) – spływająca pod ziemię wśród wzgórz na wschód od miasta.

Architektura

Elfie pałace różniły się znacznie od ludzkich zamków czy kaszteli, ponieważ lud ten dbał o wiele bardziej o harmonię i estetykę swej architektury niż ludzie. I dwory były zazwyczaj dwupiętrowe i posiadały kilka części (skrzydeł) – zazwyczaj pięć (symbolizujących pięciu najważniejszych Ainu) lub w dawniejszych czasach trzy (oznaczające trzy plemiona elfów, gdy żyły one jeszcze ze sobą w przyjaźni), połączonych ze sobą zadaszonymi chodnikami. Nieodłącznymi elementami dekoracyjnymi był balkony, ażurowe krużganki i kolumnady, a także wspaniałe ogrody, którym jednak w Aenthil pozwalano rosnąć zgodnie z naturą, podczas gdy Laro swoje drobiazgowo planowali.


"Ma ktoś goblińskie ustrojstwo?"

Jeśli masz jakieś pytania, skontaktuj się z nami na

info@silberberg.pl