Akademia Askarońska im. Lylian Vanderen została założona w 529 roku przez tryntyjską księżną, Akademia Askarońska mieściła się w ruinach opuszczonego druidzkiego kowenu. Początkowo nauczano tam tylko magii życia, z czasem rozszerzając spektrum naukowe o nauki medycyny konwencjonalnej. Przez lata z Akademią Askarońską próbowała konkurować Szkoła Cechu Alchemicznego, tworząc pomiędzy studentami obu uczelni dosyć napiętą rywalizację. Tak jak i Akademię Akwirgrańską, tu także zamknięto katedrę magiczną, pozostawiając jedynie do dyspozycji studentom dostęp do laboratoriów i sal operacyjnych. Wraz z odzyskaniem wolności przez Tryntyjczyków, działalność Akademii została wznowiona, powołano nowych profesorów oraz rozszerzono wydziały o katedry magii żywiołów, zaś Wydział Medycyny został wsparty o materiały naukowe z dawnej Szkoły Cechu Alchemicznego, rozbijając się na kilka kierunków specjalistycznych mających dążyć do udoskonalenia konkretnych dziedzin.
Patronem Akademii została styryjska medyczka – Lylian Vanderen – która zasłynęła jako jedna z twórczyń leku na posocznicę teralską oraz felczer podczas wojny stryjsko-wergundzkiej i kapłanka bogini Tavar.