1238
edycji
Zmiany
Laro
,brak opisu edycji
Wojna odcisnęła swoje piętno na górskich elfach. Wpierw w postaci klęski w Kalidorei, potem nadeszła rzeź cywilów w południowych huanach. T'antsan Savra poprowadziła wyprawę odwetową przeciwko [[Qa|Qasyran]], docierając aż do [[Leth Caer]]. By zmazać winę zaniedbania rzuciła się samotnie na armię [[Qa]] ponosząc chwalebną śmierć. Za nią poszło uderzenie armii Laro, które uratowało [[Leth Caer|Cesarstwo Świtu]]. Nowym t'antsanem zgodnie z ostatnią wolą władczyni został obwołany Altaris z Andhakary, wcześniej banita. Altaris zawarł ścisły sojusz militarny z Cesarstwem, wprowadził Laro oficjalnie do Sojuszu Państw Północy, wymógł na [[Qa]] strefę zdemilitaryzowaną wzdłuż granic i akt przeprosin od nowego imperatora. Jednak nad nowym władcą ciążył cień Upadłego Boga, ten sam cień który swe macki zagrzebał głęboko, stawiając przyszłość elfów Laro pod znakiem zapytania.
=== Sytuacja obecna Klęska za klęską - utrata Ikni ===
Kraj ten pod koniec Wojen o Północ napotkał taki szereg nieszczęść, że wielu mówiło o klątwie czy innej nadprzyrodzonej przyczynie. Klęska w Kalidorei (Kalidore Ahu), w której poległa niemal cała armia laryjska, potem masakra cywilów, jakiej dopuścili się Qa w południowych huanach. Wreszcie śmierć t'antsan Savry w wyprawie odwetowej. Aż w końcu nadeszła największa z klęsk, czyli koniec Ikni.
Decyzją nowego władcy wkrótce po zamilknięciu Ikni ogłoszono do publiczne wiadomości każdego Laryjczyka wszystkie tajemnice wojny z Szakalem, treść Zwoju Rozłamu, oraz to, co stało się w czasie
rytuału. Informacje te wyjaśniały wiele niezrozumiałych dotychczas wydarzeń, ale nie wszyscy w nie wierzyli, nie usuwało to zresztą fatalnego poczucia chaosu i opuszczenia, jakie stało się powszechne w tamtym czasie.
=== Sytuacja obecna ===
Udana misja tantsana Altarisa na południu uspokoiła i wygasiła bunt południowych huanów. Huan’tsanem Waitiri został Saigo Taharua Waitiri, zwolennik i sprzymierzeniec Altarisa.
Nowym arcykapłanem odbudowanego Ikni mianowany został Kame Aki Hjen Hopui z huanu Taimate, który zasłynął zwycięską walką z przywódcą buntu, Roimatą. Rozbicie sił starego arcykapłana Ikni dokonano niezwykle ważnego odkrycia - setki zwojów, więżących dusze pojmanych wiele pokoleń wcześniej Laryjczyków. Po tym, jak odkryto powiązania buntowników z ośrodkiem na Felnorze, t’antsan podjął misję do Kelahiran w Styrii i dalej na Felnor, w poszukiwaniu kolejnych dusz, które mogły stanowić zalążek, grunt dla nowego Ikni.
Akcja na Felnorze, w której zabito arcyksięcia Sekhemseta, stała się początkiem dyplomatycznego zgrzytu - tantsan został pojmany, a Felnor zażądał rekompensaty za śmierć jednego ze swoich władców. Ostatecznie po objęciu tronu przez nowego władcę i interwencji Styrii oraz Zakonu Kreacji sytuacja została rozbrojona. Ostatecznie nowe Ikni wzbogaciło się o dusze starożytnych Laryjczyków, które powoli odzyskiwały kontrolę nad świadomością i wspomnieniami. Był to jednocześnie dar i obciążenie - dar wiedzy, ale i obciążenie cierpieniem.
Larion zaangażował się także w próbę mediacji na północy, t'antsan wystąpił z propozycją uczynienia Visnohory neutralną, pod laryjską protekcją, ale ten pomysł nie spotkał się z aprobatą Qasyranu. Tym niemniej nie ustawano w staraniach, aby nie dopuścić do kolejnej wojny.
== Mentalność ==