Zwierzchnikiem Rady pozostawał Lambert Ostin, devi terphilin bogini i najwyższy dowódca styryjskich tercjos, a poza nim w jej skład wchodzili przywódcy Kościoła Jedynej oraz dowódcy każdej z tercji, a także gubernatorzy dystryktów (ośmiu) oraz przywódcy mniejszości ulundo.
===Epilog===
Po odzyskaniu wolności i śmierci samego Sefresa w Styrii pozostało czworo nieumarłych ze starej Styrii - Enid, Wulfryk i Khalil, hetmani dawnych tercji, i Inubis, arcykapłan Tavar - oraz jeden z czasów narodzin Bogini - Lambert Ostin, zwierzchnik Rady Regencyjnej, de facto realny władca księstwa styryjskiego.
Inubis, arcykapłan- senior, wydał ostatnie tchnienie odprawiając uroczysty rytuał, do którego wezwała sama Tavar. Lambert Ostin osunął się na ziemię przez frontem swoich oddziałów, zebranych na błoniach przez murami w poczuciu nienazwanego zagrożenia dla miasta. Wielki hetman zdążył przekazać swój rapier adiutantowi, szepcząc tylko “w imię bogini”. Gdy skonał, jego ciało zajęło się ogniem i obróciło w popiół, przypominając, że to od ognia Tavar go ocaliła.
Pozostali zmarli w samotności, wybrali bowiem drogę pustelników w poczuciu przeżycia danego im czasu.
Grobowce Styryjskich Nieumarłych - już umarłych po tym kataklizmie - z czarnego marmuru postawiono tuż powyżej zalanej świątyni Tavar nad brzegiem Loraniss w Styrgradzie.
Historia niezłomnych, którzy przeżyli upadek swojego imperium, oszukując śmierć, i po tysiącleciach założyli nową Styrię, zakończyła się równie dramatycznie, jak się zaczęła.
[[Kategoria:Wątki świata gry]]