121
edycji
Zmiany
brak opisu edycji
Jednocześnie, od początku nowego loa, Aenthil musiało zmagać się z napływem uchodźców, uciekających z Wegundii przed wojną i głodem wywołanym serią katastrof naturalnych.
Istotnym problemem w międzynarodowych relacjach Aenthil byli także taure’yaro, wraz z pozostałymi nurtami druidzkimi, otwarcie wypowiadający się przeciwko ulundo i Felnorowi jako przeciwnym naturze abominacjom.
==== Symboliczny powrót Tawanien ====Po wyjątkowych uroczystościach w Leth Caer, nazwanych Świętem Wybaczenia i Pojednania, przebywające na wygnaniu kapłanki Tawanien przyjęły zaproszenie do powrotu do domu. Nie zamierzały porzucić swojej nowej ojczyzny, z którą się już zżyły, ale najwyższHa kapłanka w 948 roku wzięła udział w Ealinge jako gość honorowy zgromadzenia, jako Pele’Hinya, Powracające Dziecię. Był to wielki moment w historii Aenthil, symbolicznie zamykający bolesny okres Neyerelume.
== Sytuacja Obecna ==
Rok 950 miał duży wpływ na mentalność Aenhil. To był rok, w którym pokonano Swarta-Szakala, nieprzyjaciela Ei. Stało sie to po walce, do której razem stanęli Aenthil i Styryjczycy, pomimo dzielącej ich wrogości. Wiele dawnych ran okazało się mieć swoje źródło w knowaniach eskhara, które rzucały ziarno nienawiści pomiędzy smiertelnych.
Księżna Helethai nie zdecydowała się na cofnięcie edyktów zakazujących Nowej Magii, ale złagodzono ich wymowę. Otwarto częściowo granice, pozwalając na dostęp do przygranicznych mogił, gdzie odprawiono rytualne pochówki. PRzede wszystkim jednak, pod naciskiem wewnętrznym, przywrócono prawa vayle’ i nolwe’yaro, wyznaczając im nową rolę - magia elficka musiała nadążyć za Nową Magia, inaczej bowiem Aenthil skazałoby się na marginalizację i zacofanie.
== Państwo i społeczeństwo ==