Zmiany

Osada portowa zbudowane na niewiadomego pochodzenia ruinach, oddalona o dzień drogi od AskaronuYnneyar. Jej głównym dochodem jest obrót dóbr; to tutaj wpływają statki Fiordów jak i innych podróżnych by dokonać napraw oraz kupić zaopatrzenie na dalszą podróż. Wpływają tu także statki z Birki z różnymi dobrami niedostępnymi w okolicy i stąd wypływają kupcy z wełną i innymi lokalnie produkowanymi towarami by sprzedać ją m.in. w Birce. Tak jak w wielu miastach portowych, mieszka tu mieszanka różnych narodowości, ale z przewagą ludów północy. Ze względu na dość duży ruch ulice są szerokie i prostopadłe wobec siebie tworząc równą siatkę, jednak im bliżej do obrzeży miast tym ulice są mniej równe wobec siebie. Większość mieszkańców to kupcy ,marynarze, szkutnicy oraz właściciele tawern i karczm. Niedawno wybudowano tu budynek Banku Kesham. Większość budynków jest drewniana, tylko bogatsi mogą sobie pozwolić na trwalszy budulec; jako, że miasto jest zbudowane na ruinach niewiadomego pochodzenia, co jakiś czas znajdowane jest ukryte przejście do starych piwnic lub innych skrytek. Oprócz oczywistych praw zabraniających krzywdy przeciw innym ludziom, panuje tu też prawo składu (obowiązek wystawienia towarów i ich sprzedaży w ciągu 14 dni, po tym czasie i opłaceniu ustalonych ceł towar można transportować dalej) oraz prawo mili (przywilej handlowy, zgodnie z którym na terenie o szerokości ćwierć mili wokół miasta wszystkie znajdujące się tam targi, kramy, składy, jatki, piekarnie i karczmy musiały być, z wyjątkami, własnością miasta). Posiada straż miejską oraz palisadę o szerokości ćwierć mili wokół miasta.

[[File:mapa_fiord.jpg|upright=1.2|frameless|right]]Miasto znajdujące się między Askaronu i Birkąw centrum Fiordu, oddalone o trochę ponad mniej niż dzień drogi morskiej od Vaasy. Harfold to centrum handlowe i administracyjne, odbywają się tu targi raz w tygodniu oraz 3 duże jarmarki: zimowy, letni i jesienny. Tutaj przybywają kupcy z Vaasy i kupują wełnę, która jest tu dostarczana z okolicznych gospodarstw w zamian oferując ryby i towary z innych miast. Osada jest położona na wzgórzu o łagodnym zboczu lecz jest otoczona silną palisadą i w razie potrzeby można także usypać wał przed nią. Tutejsza straż miejska jest dobrze zorganizowana i przeszkolona, ponieważ okazjonalnie musi rozbijać grupy bandytów lub odpierać najazdy samnijskie. Większość mieszkańców to ludzie północy. Są tu właściciele ziemscy, którzy tylko od czasu do czasu doglądają swych plonów i stąd poza miastem spędzając większość czasu za palisadą; mieszkają tu żołnierze i najemnicy czekający na coś do roboty oraz rzemieślnicy, którzy kupują wełnę i tworzą z niej sukna, ubrania, koce i inne wyroby, by sprzedać je kupcom z Vaasy. Jest tu tę kilka zakładów kowalskich, które tworzą broń i narzędzia dla całej okolicy oraz punkt rekrutacyjny Ormurinu, do którego zgłaszają się młodzi i żądni przygód. Jest tu więcej kamiennych budynków, ale wciąż najwięcej jest tych drewnianych. Budynki mają różną wielkość i ilość izb, zależnie od bogactwa właściciela. Biedota ma małe domki jednoizbowe, bogatsi trzyizbowe a najbogatsi wieloizbowe. Domy jednoizbowe mają najczęściej dachy półkoliste kryte strzechą, niewiele okien jeżeli w ogóle jakieś, a ściany są zbudowane z drewna. Najczęściej podłoga to klepisko lub polepa, a w środku znaleźć można piec i parę łóżek oraz jakąś pojedynczą skrzynie bądź krzesło. Domy zamożniejsze mają dachy dwuspadowe lub krążynowe i są pokryte dachówką bądź gontem. Ściany są kamienne lub drewniane. Okna mają szyby i jest ich najczęściej 4. Na charakterystycznej fasadzie są wyryte wzory mogące opowiadać jakąś historię bądź tylko ozdabiać. Często dom ma także niski, kamienny podest. Zwykle trzy izby to: wiatrołap, z którego przechodzi się do głównej izby i sypialnia. W wiatrołapie często jest klepisko, ale w reszcie domu jest drewniana podłoga, wyłożona kilkoma skórami. Na środku izby jest duże palenisko, które ogrzewa cały dom. Wyposażenie zależy tylko od domowników, ale jest go zdecydowanie więcej niż u biedoty. Bogaczy ogranicza tylko ich własna pomysłowość i kieszeń, jeżeli chodzi o budynki. Tu też obowiązuje prawo składu i jest tu sąd, w którym rozstrzyga się spory mieszkańców. Jest zbudowane koncentrycznie wokół rynku, na którym odbywają się targi i jarmarki.

Bliżej tej miejscowości do wsi niż miasta, mieszkają tu pasterze hodujące stada owiec, kóz i pojedyncze krowy oraz kilka rodzin drwali, którzy byli odpowiedzialni za zbudowanie tu domów. Większość z nich jest jednoizbowa, choć trafiają się też dwu lub trzyizbowe. Odległości między gospodarstwami jest duża i znajdują się na dużym obszarze a rozmieszczenie jest losowe. Ludzi łączą zwyczaje, święta religijne , niegdyś ku czci Jordego, teraz Meris, pomoc, której udzielają sobie w zimie oraz wspólny interes. Prawa, jak i kary za ich łamanie, są ustalane wspólnie przez przedstawicieli rodzin podczas zgromadzeń, które zbierają się co roku na wiosnę. Stąd pochodzi większość wełny, która podróżuje do Harfold a stamtąd nawet na drugi koniec świata. Nie ma straży miejskiej; każdy zdrowy mężczyzna i kobieta musi być w stanie walczyć wraz z innymi mieszkańcami przeciw wspólnym wrogom.