Otwórz menu główne

Zmiany

Kalendarium historyczne

Dodane 2757 bajtów, 15:28, 18 mar 2023
m
brak opisu edycji
Okres ten, począwszy od początków cywilizacji aż do zakończenia Apokalipsy (czyli zakończenia unoszenia się poziomu wód) nowa historiografia nazywa STARSZĄ STAROŻYTNOŚCIĄ.
Wraz z ukształtowaniem się obecnej linii brzegowej rozpoczyna się okres NOWEJ MŁODSZEJ STAROŻYTNOŚCI – dotychczas całkowicie nie poznanejokresu, którego tajemnice dopiero badamy. Dotychczas sądzono, że pojawienie się ludów wergundzkich, teralskich i fiordyjskich na północy spowodowane było ich ucieczką przed wielkim potopem, w świetle ostatnich odkryć jest to jednak całkowicie błędne mniemanie.
Przedmiotem najnowszych badań jest pochodzenie ludów napływowych, pod . Pod znakiem zapytania pozostaje również etniczne pochodzenie cywilizacji Ofiru, która rozwinęła się na Północy znacznie wcześniej, od '''ok. 1300 r. pwe'''.
W świetle najnowszych badań , zwłaszcza tych przeprowadzonych na terenie starożytnego Agade, obecny konsensus naukowy obejmuje następujące hipotezy:
<ul>
<li style="font-weight: 400;"><strong>4700 &ndash; 1400 pwe &ndash; cywilizacja Morza Wschodniego</strong> <span style="font-weight: 400;"><br /></span><span style="font-weight: 400;">Tak określono nowo odkryte kulturyWysoko rozwinięta kultura, stworzone najprawdopodobniej stworzona przez uciekinier&oacute;w z Niziny Starostyryjskiej. Z dokumentFunkcjonowała w formie miast-państw o r&oacute;w z Wyspy wiadomo o przynajmniej trzech rozwiniętych w tym obszarze kulturachżnej charakterystyce:</span></li>
<ul>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Eordaja &ndash; określana jako "imperium"najpotężniejszy z ośrodk&oacute;w państwowych Morza Wschodniego. Około 2500 pwe Eirdaja stanęła na czele kampanii wojennej przeciwko miastu Agade, opanowanemu przez czcicieli istoty zwanej Xwede. Istota ta to jedna z matek Roju, drapieżne stworzenie dążące do opanowania Ei. Oddawanie jej czci było bezpośrednią przyczyną wrogości pozostałych państw.</li><li>Elimea - miasto-państwo, znalezione płaskorzeźby mogą wskazywać na pokrewieństwo Eordai będące w sojuszu z mieszkańcami Ofiru (hipoteza ta Eordają. Znane jest forsowana zwłaszcza przez naukowcimię jednego z jego władc&oacute;w messyńskich), Sarkhona, nazywanego w dokumentach &nbspldquo;</span>zwycięzcą spod Horemszut&rdquo;. Władca ten nosił, znany z kultury Ofiru, tytuł kratistosa.</li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Agade &ndash; miasto-państwo położone na obrzeżach terytorium Eordai, prawdopodobnie około roku 2500 zniszczone w wyniku wojny z nią.Agadejczycy byli wyznawcami istoty, kt&nbspoacute;rą nazwali Xwede, znanej w kulturze wsp&oacute;łczesnej jako &ldquo;matrona&rdquo;, istota rozmnażająca R&oacute;j.</spanli><li>Mniejsze miasta-państwa:<ul><li>Lagasz</li><li>Tymfaja</li><li>Arrata</li><li>Hanigalbat</li><li>Kizzuwatna</li><li>Meroe</li><li>Eridu</li>
</ul>
</li></ul></li style="font-weight: 400;"><strongli>Do ok. 1600 -&nbsp; hipoteza okres "zielonej Assury"</strong><span style="font-weight: 400;"><br /></span><span style="font-weight: 400;">Na podstawie informacji z dokument&oacute;w z Wyspy powstała hipoteza o licznych ludach, określanych przez cywilizacje Morza Wschodniego jako barbarzyńskie. Hipoteza została potwierdzona przez badania prof. Artemii da Tirelli na terenie Agade. Ludy te miały atakować p&oacute;łnocne rubieże Eordai i Agade, jest też możliwe. Źr&oacute;dła agadejskie wskazują, że ostatecznie to one spowodowały ich upadek. </span><span style="font-weight: 400;">Najprawdopodobniej w czasie wojny z sojuszem państw Eordai Agadejczycy podstępem zwabili plemiona barbarzyńskie na tereny Eordai.<br /></span><span style="font-weight: 400;">Obecnie Obszar Asury, obecnie pustynny obszar bez wątpienia , był w przeszłości, w okresie ery Helcei, był dużo bardziej nawodniony i porośnięty bujną roślinnością, czego powodem był działający w Agade eaformator - urządzenie, zamontowane na węźle geomantycznym, pozwalające kontrolować i ukierunkowywać przepływ energii. Przez długie stulecia eaformator sprawiał, że obszary dzisiejszej pustyni kwitły, a na tym terenie rozwijały się wczesne cywilizacje ludzkich plemion. </span><span style="font-weight: 400;"><br /></span><span style="font-weight: 400;">Hipoteza obejmuje założenie, że po Po zniszczeniu Eordai , prawdopodobnie około roku 1600 , ludy te zamieszkały na zdobytych obszarach, zmuszając do ucieczki niedobitki starszych cywilizacjido ucieczki, dop&oacute;ki same nie zostały zmuszone do wycofania się dalej na p&oacute;łnoc, na tereny kt&oacute;re zamieszkują obecnie.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>Około 1600 pwe &ndash;</strong><span style="font-weight: 400;"> exodus lud&oacute;w Eordai, zakładając prawdziwość hipotez o ich pokrewieństwie z Ofirczykami istnieje możliwość, że to właśnie potomkowie terenu Wschodniego Morza. Potomkowie wygnanych mieszkańc&oacute;w Eordai dotarli do Ofiru około roku 1300 p.w.e.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>około 1500 p.w.e</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; </span>[[krasnoludy]]<span style="font-weight: 400;">krasnoludy</span></a><span style="font-weight: 400;"> zakładają pierwsze podziemne miasto, Rattensham. O ile krasnoludzkie źr&oacute;dła się nie mylą, wędr&oacute;wka p&oacute;łnocnego odłamu krasnolud&oacute;w trwała więc ponad 3 tysiące lat. </span><span style="font-weight: 400;"><br /></span><span style="font-weight: 400;">Badania licznych postkrasnoludzkich budowli na terenie całej p&oacute;łnocy dowodzą, że w okresie między ucieczką z Morthemu,(ok. 4700 pwe) a wycofaniem się na [[Shamaroth]] (ok. 450 r) krasnoludy zakładały swoje kolonie od Tryntu przez G&oacute;ry Silber, i Wyżynę Teralską, na p&oacute;łnoc od linii g&oacute;r Maegros</span>.</li><li style="font-weight: 400;"><strong>ok. 1400 p.w.e</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; pierwsza z szeregu podziemnych wojen z plemionami goblin&oacute;w, trwających z przerwami aż do Wielkiej Ekspansji</span>.</li><li style="font-weight: 400;"><strong>ok. 800 p.w.e</strong><span style="font-weight: 400;">. legendarna , podziemna bitwa pomiędzy krasnoludami, goblinami i elfami podziemnymi. Informacja oparta wyłącznie na bardzo niepewnych relacjach. Bitwa miała się odbyć pod rejonem dzisiejszych G&oacute;r Silber.</span><span style="font-weight: 400;"></span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>ok. 1300 p.w.e</strong><span style="font-weight: 400;">. &ndash; "pierwsze" plemiona ludzi wkraczają na tereny obecnej P&oacute;łnocy &ndash; ludzie ci wkr&oacute;tce założą Ofir. Przedmiotem badań jest, czy są oni potomkami uciekinier&oacute;w z Eordai.&nbsp;</span></li>
<ul>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Adnotacja do wcześniejszych teorii naukowych &ndash; Ofirczycy z pewnością nie byli pierwszymi ludźmi na P&oacute;lnocy. Wiadomo obecnie o plemionach wędrownych łowc&oacute;w-zbieraczy (Kymerowie), zamieszkujących te tereny. Ostatni członkowie tych plemion wyginęli w roku 882.&nbsp;</span></li>
</ul>
</li style="font-weight: 400;"><strongli>ok. 1200 p.w.e.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; wielka wojna ludzi z elfami na linii G&oacute;r Larion. W jej efekcie przez następne dwa stulecia obydwie rasy dzielić będzie nienawiść.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>między 1150 a 1100 p.w.e.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; powstają pierwsze osady w miejscu dzisiejszych pięciu miast </span>[[Ofir|Ofiru]]<span style="font-weight: 400;"> &ndash; Messyny, Korathii, Itharos, Aretyny i Tulos.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>1213 p.w.e</strong><span style="font-weight: 400;">. &ndash; sojusz pięciu miast, powstaje </span>[[Ofir]]<span style="font-weight: 400;">.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>1220 p.w.e.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; ustanowienie Senat&oacute;w i urzęd&oacute;w Kratistos&oacute;w, a także oligoi &ndash; rady Kratistos&oacute;w 5 Miast.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>1040 p.w.e.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; zab&oacute;jstwo nolwe&rsquo;Atanila, założyciela Akademii Messyńskiej i pierwszego jej rektora</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>1132 p.w.e.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; zawarcie wieczystego pokoju między ludźmi a elfami nad rzeką Sankarą, na granicy Itharos i </span>[[Aenthil]]<span style="font-weight: 400;">. Pokoju nie respektują elfy z </span>[[Laro]]<span style="font-weight: 400;">, wojna z nimi trwa aż do roku 515.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>1130 p.w.e.&ndash; założenie Akademii Messyńskiej</strongli><span style="font-weight: 400;"li> 1100 p.w.e. &ndash; założenie zab&oacute;jstwo nolwe&rsquo;Atanila, założyciela Akademii Messyńskiej</span>i pierwszego jej rektora.</li><li style="font-weight: 400;"><strong>między 1200 a 300 p.w.e</strong><span style="font-weight: 400;">. &ndash; okres rozkwitu </span>[[Ofir|Ofiru]]<span style="font-weight: 400;"> we wsp&oacute;łpracy z elfami z </span>[[Aenthil]]<span style="font-weight: 400;">.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>ok. 800 p.w.e.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; armia Messyny wypiera z </span>[[Velida|Doliny Velidy]]<span style="font-weight: 400;"> plemię Kymer&oacute;w. Pochodzenie Kymer&oacute;w jest do dziś nieznane, natomiast ich wojownicze obyczaje sprawiały, że granica Messyny nigdy nie była spokojna. Kratistos Messyny, Albrauder, sprowadza z p&oacute;łnocy plemię niziołk&oacute;w, oddając im we władanie Dolinę. Rychło </span>Velida<span style="font-weight: 400;"> staje się cudem tego rejonu i najżyźniejszym obszarem P&oacute;łnocy. Kymerowie zamieszkują niedostępne g&oacute;rskie tereny i zaprzysięgają poprzysięgają zemstę hobbitom i Mesyńczykom.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>513 p.w.e</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; pierwsza wyprawa wyrusza przez pustynię Asura Makan, ginie bez wieści.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>223 p.w.e.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; Darre Itamanos, jako pierwszy ludzki podr&oacute;żnik, przeprawia się przez Asura Makan i nawiązuje kontakt z państwami </span>[[Pethaban|Pethabanu]]<span style="font-weight: 400;">. W swojej relacji opisuje niewiarygodne bogactwa kraj&oacute;w za Wielką Pustynią.</span></li>
</ul>
== Wielki Kataklizm ==
<ul>
<li style="font-weight: 400;"><strong>rok 0</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; z punktu widzenia </span>[[Ofir|Ofiru]]<span style="font-weight: 400;"> - rusza Wielka Ekspansja.</span><span style="font-weight: 400;"><br /></span><span style="font-weight: 400;">Dotychczas sądzono, że wędr&oacute;wki lud&oacute;w spowodowane były&nbsp; dalszym podnoszeniem się poziomu oceanu (naukowcy wielokrotnie zastanawiali się jednak, dlaczego Wergundowie i inne ludy nadeszły ze wschodu, a nie od strony morza). Jest bardzo prawdopodobne, że pogląd ten ugruntował się na bazie wierzeń i podań ofiryjskichofirskich, w kt&oacute;rych świadomość "wielkiego potopu" była zawsze obecna. </span><span style="font-weight: 400;"><br /></span><span style="font-weight: 400;">W świetle nowych odkryć historycy rozważają wiele hipotezObecnie wiemy już, dotyczących pochodzenia przybywających wże napływ barbarzyńskich lud&oacute;wczas grup etnicznychw spowodowany był ich ucieczką z rejonu Wschodniego Morza, pod naciskiem ekspansywnych istot - Roju. Wiadomo jedynie, że na Na p&oacute;łnoc dotarły w&oacute;wczas dotarły dwie takie grupy, obecnie określane jako p&oacute;łnocna (Samnijczycy, Terale) oraz południowa (ludy wergundzkie i fiordyjskie).&nbsp; </span><span style="font-weight: 400;"><br /></span><span style="font-weight: 400;">Rok został przyjęty przez historyk&oacute;w </span>Ofiru<span style="font-weight: 400;"> jako rok zerowy w tzw. nowym kalendarzu , ze względu na wielkie zmiany, jakie przyniosło ze sobą pojawienie się nowych plemion ludzi. W owym czasie obawiano się, że ich przybycie oznacza rychły koniec świata, kt&oacute;ry zaleje woda. Gdy to nie nastąpiło, wiele kult&oacute;w religijnych ogłosiło, że ludziom został dany nowy czas.</span></li></ul><ul><li style="font-weight: 400;"><strong>Apokalipsa</strong><span style="font-weight: 400;"> (obecnie jest datowana w innym punkcie czasowym!) &ndash; nowo poznane źr&oacute;dła, przede wszystkim qasyrańskie i felnoryjskie, pozwoliły uściślić wiedzę o tym wydarzeniu, a przede wszystkim określić jego datę. Wydarzyło się to znacznie wcześniej niż dotychczas sądzono, był to bowiem rok 4978 p.w.e. (nie zaś 1500 pwe). </span><span style="font-weight: 400;"><br /></span><span style="font-weight: 400;">Był to czas, kiedy Stara Styria prowadziła krwawy i brutalny podb&oacute;j ziem </span>[[Qa]]<span style="font-weight: 400;">, ci zaś odpowiedzieli uderzeniem wysoce zaawansowanej broni masowej zagłady. </span><span style="font-weight: 400;"><br /></span><span style="font-weight: 400;">Łącząc wiedzę o Apokalipsie z falą wędr&oacute;wek lud&oacute;w wcześniejsza historiografia mylnie zakładała związek przyczynowo-skutkowy między tymi faktami. Jednak zatopienie cywilizacji starostyryjskiej niemal 5 tysięcy lat wcześniej nie mogło mieć wpływu na przybycie lud&oacute;w wergundzkich i fiordyjskich na p&oacute;łnoc.</span><span style="font-weight: 400;"><br /></span><span style="font-weight: 400;">Pozostaje zatem obiektem badań naukowych znalezienie przyczyny, kt&oacute;ra naprawdę spowodowała </span><strong>Wielką Ekspansję</strong><span style="font-weight: 400;">.</span></li>
</ul>
==Po Wielkiej Ekspansji==
</ul>
</ul>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">'''944 r'''&nbsp;</spanul></liul>
<ul>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;"strong>Styczeń: 944 r.</spanstrong><br /li>
<ul>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">bitwa pod Ligmell - starcie sił książęcych z separatystami, nierozstrzygnięte</span></li>
<li>odkrycia wyprawy agadejskiej&nbsp;</li>
<li>sympozjum w Dormenos, początek wielkiego rozwoju Nowej Magii&nbsp;</li>
<li>kapitulacja qasyrańskiej załogi Visnohory - przełęcz przejmują żołnierze IV Tymenu, ale forteca zostaje zablokowana przez hufce teralskie i separatystyczne wojska Dakonii, odcinające dostawy żywności.&nbsp;</li>
</ul>
</li>
<li><strong>944-950 r. </strong>- gwałtowny rozw&oacute;j Nowej Magii:
<ul>
<li>w tych latach skonstruowano ponad 20 rdzeni minerałowych oraz prawie 10 eaformator&oacute;w - urządzeń kontrolujących przepływ energii na makrowęzłach geomantycznych&nbsp;</li>
<li>kolchidyra umożliwia używanie przez ludy P&oacute;łnocy minerału jako akumulatora energii magicznej</li>
<li>kontrola siatki geomantycznej pozwoliła na rozw&oacute;j cywilizacyjny - rozbudowę wodociąg&oacute;w,&nbsp; kanalizacji, ogrzewania miast</li>
<li>odkrycia agadejskie spowodowały wzrost skuteczności medycyny w zakresie przeszczep&oacute;w oraz odkrycie licznych lekarstw na najpoważniejsze choroby</li>
</ul>
</li>
<li><strong>945 r.</strong><br />
<ul>
<li>symboliczna koronacja Bolemira Witomirowica, młodego (3 lata)&nbsp; kniazia, kt&oacute;ry pod swoim panowaniem ma zjednoczyć Teralę</li>
<li>(Wergundzka Wojna Domowa) bitwa pod Viran - zwycięstwo wojsk książęcych, odblokowanie Visnohory&nbsp;</li>
<li>wielka pow&oacute;dź na Loranis</li>
<li>Styria - po głośnym wystąpieniu przed Radą, nieformalny w&oacute;wczas przyw&oacute;dca ulundo, khor&rsquo;zighira Teire&rsquo;de, uzyskał dla Kelahiran status autonomicznej enklawy z prawem stanowienia własnej tercji do liczebności 2 tysięcy</li>
</ul>
</li>
<li><strong>946 r.</strong><br />
<ul>
<li>Aoife Ormdottir Borgh Du zostaje księżną Wysokich Ziem - potwierdzenie secesji księstwa</li>
<li>samnijski najazd na Trynt (zemsta Aoife)</li>
<li>Kompania Nowej Magii wydzierżawia od Samnii, w formie lenna, tereny Południowego Stepu</li>
<li>Tuakana - Wielki Rytuał Pojednania Laryjczyk&oacute;w i Tlais Burzuma, zakończenie Rozłamu</li>
<li>powstaje Kongres Wolnych Narod&oacute;w - z inicjatywy Kompanii Nowej Magii powstaje forum, gdzie rozmawiać mogą reprezentanci wszystkich kraj&oacute;w, sama Kompania występuje tu w charakterze rozjemcy</li>
</ul>
</li>
<li><strong>947 r.</strong><br />
<ul>
<li>pow&oacute;dź na Sankarze, zniszczone miasta wzdłuż biegu rzeki oraz mosty</li>
<li>dzięki dzierżawie Południowego Stepu - otwarcie handlowego Szlaku Wedry pod kontrolą Kompanii Nowej Magii</li>
<li>wybuch powstania Theonasa w Ofirze (rewolta niewolnicza)</li>
<li>w obu państwach Qasyran wybucha powstanie niewolnicze, dowodzone przez tajemniczego Khor&rsquo;Ma</li>
<li>powr&oacute;t ostatniej armii Qasyran z P&oacute;łnocy - Iltepe Moe przywozi do Qasyran prochy Seitiriego i koronę Neyestecae</li>
<li>początek ponownego zjednoczenia Qasyran - Oepetla Cuitli (władca p&oacute;łnocnego państwa Qasyran) koronuje Tlilxuchtli (władczynię południa) na cozcatloani - cesarzową Zjednoczonych Plemion Qasyran</li>
<li>Święto Wybaczenia i Pojednania między Leth Caer a Aenthil, symboliczny powr&oacute;t Tawanien&rsquo;yaro do Ealinge</li>
<li>tragiczna zima na P&oacute;łnocy, szczeg&oacute;lnie w obszarach g&oacute;rskich</li>
</ul>
</li>
<li><strong>948 r.</strong><br />
<ul>
<li>pierwsze wystąpienie Leofrica dar Marenthal, obwołanego przez separatyst&oacute;w Dziedzicem Elmeryka, wnuka księcia Arnulfa&nbsp;</li>
<li>samnijska ofensywa z Meghalayi w kierunku pethabańskiego Tipura Nadu</li>
<li>święto Asullo w Leth Caer - odnowienie przymierza Miasta z Eą&nbsp;</li>
<li>wiele kraj&oacute;w (Aenthil, Leth Caer, Velida, Terala Zachodnia) zakazuje używania Nowej Magii</li>
<li>na Kongresie Wolnych Ofir i Qasyran oskarżają Styrię o spowodowanie wybuchu powstań niewolniczych na ich terenie</li>
</ul>
</li>
<li><strong>949 r.</strong><br />
<ul>
<li>kolejna dramatyczna zima na P&oacute;łnocy - tragedia w Tryncie&nbsp;</li>
<li>po kolejnych latach nieurodzaju i katastrofach naturalnych&nbsp; - klęska głodu we wschodniej i południowej Wergundii (w efekcie bunty i pogromy mag&oacute;w)</li>
<li>Matua-Haere - Pierwsze Pożegnanie, wielka uroczystość pogrzebowa w Larionie, ostateczne pożegnanie dusz Przodk&oacute;w z Tuatahi-Ikni (Pierwszego Ikni)</li>
<li>na Kongresie Wolnych szereg państw oraz Sairolome oskarża Kompanię Nowej Magii o działanie na szkodę Ei i wzywa kraje do zakazania Nowej Magii; wystąpienie powoduje szeroki odzew społeczny i liczne bunty</li>
</ul>
</li>
<li><strong>950 r.</strong><br />
<ul>
<li>zwycięstwo wojsk książęcych pod Arlettain - koniec wojny domowej&nbsp;</li>
<li>koniec budowy przekopu Gjovik - Akareim, alternatywne połączenie rzeki Wedry z morzem&nbsp;</li>
<li>klęska powstańc&oacute;w Theonasa w Ofirze, na stokach g&oacute;ry Tarramakos</li>
</ul>
</li>
</ul>