| Wątki świata gry: Smoki |
|---|
| Początek wątku: 2010 |
| Status: otwarty |
| Powiązania: Aposafy, Wędrowcy światów i ich Lustro, Rój i Pożeraczka Światów |
Spis treści
Co wiemy o smokach
Wiedza o ich istnieniu przewijała się w ludzkich legendach i podaniach od zawsze.
Wergundia rok 864
Podczas brutalnej okupacji Tryntu, na północy zanotowano incydent o dziwnej proweniencji. Wergundzcy dostojnicy i oficerowie, będący jak później rozpoznano, pod wpływem potężnej magii psionicznej, zarządzili poszukiwania ... smoka. Miał on być skamieniały i olbrzymi, tak wielki, że stał się górą.
Legendy, do których wówczas dotarto, mówiły o smoku, który wypaczył swoje dziedzictwo, dążył do eksterminacji ludzi i zastąpienia ich tworami własnego autorstwa. Został zrzucony z nieba i spetryfikowany przez własnych pobratymców.
Wniosek płynący z tej legendy był następujący:
- smoki współistniały z ludźmi w jakimś okresie czasu i traktowały ich opiekuńczo
- smoki posiadały wyjątkowe możliwości, takie jak kreacja ras humanoidalnych (a może jakaś forma hodowli...?)
- nie wszystkie smoki odeszły
To ostatnie miało być potwierdzone relacją niektórych świadków, którzy w roku 864 mieli widzieć żywego smoka, który wkrótce potem umarł. Miał on wedle tej relacji opowiedzieć historię swojego ludu, potwierdzając, że został tu pozostawiony jako strażnik, a jego pobratymcy "odeszli". Czego miał strzec?
Lud Smoka - historia Kymerów
Ów ostatni smok miał wg świadków przekazać smocze jajo przedstawicielowi prymitywnego ludu z gór Maegros. Ów twierdził, że jego pobratymcy sami siebie zwą jeźdźcami smoków, nie są spokrewnieni z nikim na Ei, a ich "stwórcami" mają być smoki. <r>
Ofir, rok 882
O Kymerach niewiele wiadomo, relacje o tym ludzie przewijają się w najdawniejeszych kronikach Ofiru, zwłaszcza Messyny. Koczownicy nazywający siebie Kymerami, mieli zamieszkiwać dolinę Velidy, skąd dokonywali łupieżczych napadów na ofirskich osadników. Mieli zostać pokonani przez armię Messyny i zmuszeni do ucieczki - tylko jedno źródło podaje, że w istocie pojmane zostały kobiety i dzieci, a Messyńczycy szantażem zmusili kymeryjskich wojowników do kapitulacji. Jakakolwiek była rzeczywistośc, to pewne już źródła podają, że ok. 800 r. kratistos Albrauder osiedlil w pustej Dolinie Velidy plemię niziołków.
Kymerowie pojawili się na kartach historii raz jeszcze, w 882 r., gdy w niewyjaśnionych okolicznościach ich przedstawiciele byli widziani w Velidzie na chwilę przed jej spaleniem.
Niektórzy przypisywali im przyczynienie się do tej tragedii.
Ostatecznie ślad po Kymerach zaginął.
Smoki mroku - aposafy
Inną przesłanką prowadzącą do wniosku o szczególnych mocach i roli smoków w historii świata, jest istnienie rodzaju eskhara (demonów), określanych jako Aposafy. Wiele wskazywało na to, że pochodzą właśnie od smoków, zaś istota, opisana przez świadków z północnego Tryntu jako "skamieniały smok, wielki jak góra", prawdopodobnie była właśnie jednym z nich. Po unicestwieniu władców Pustki, Szakala i Pożeraczki, to właśnie aposafy mogły pozostać najsilniejszymi z eskhar, a w połączeniu z nawet tą szczątkową wiedzą o możliwościach, jakie mogły posiadać smoki, moc aposafów wydaje się potworna.
Lustro z Silbrfjell
O istnieniu artefaktu, mającego umożliwiać fizyczną wędrówkę pomiędzy światami, wiadomo było już od epizodu w Terali w 885 roku. Jednak dopiero odkrycia w Silbrfjell, związane z wybuchem eaformatora, doprowadziły do wniosku, że twórcami były właśnie smoki, które stworzyły Lustro , by umożliwić owe wędrówki ludziom (możliwe, że Kymerom).
Zalążki przyszłości
Istnienie smoków przestało podlegać wątpliwościom po zbiorowej wizji, która dotknęła obecnych w Silbrfjell - głos smoka, świadomy i równoczesny, był wyraźny, a jednocześnie telepatyczny, czytelny dla każdego odbiorcy obecnego w pomieszczeniu. Przyczyną, a być może i źródłem wizji był inny przedmiot, wydobyty spod ziemi - było to jajo smoka, zawierające prawdopodobnie żywą istotę. Przedmiot ten padł łupem samnijskiego najazdu w kilka dni później.