W grudniu 880 r. w świątyni Widy w Dormenos spotkali się władcy wszystkich znaczących państw. Władcy ogłosili rekrutację do wielkiej wyprawy przeciwko „złym siłom” działającym w [[Pethaban|Pethabanie]], potocznie określano ich Uzurpatoramiokreślanym mianem Uzurpatorów. Wyprawa wyruszyć miała latem, szlakiem odebranym [[Liga Kupiecka|Lidze Kupieckiej]]. Rekrutowano poszukiwaczy przygód, najemników, żołnierzy. Tylko niewielkie oddziały regularnego wojska były dołączane do szeregów ekspedycji – każdy obawiał się osłabienia swoich sił i zdrady ze strony tymczasowych sojuszników. Wyprawę poparli kapłani Widy i Zakon Toledański, jak również paladyni z zakonu Hwita i Rega. W zamian za możliwość dołączenia swoich poszukiwaczy i prawo do znalezionych artefaktów, centrala [[Smocza Kompania|Smoczej Kompanii]] udostępniła mapy. Do wyprawy dołączyły także oddziały z [[Ormurin|Ormurinu]] oraz Konfraternia Uzdrowicieli.

Rada Nadzorcza Ligi, aby uniknąć całkowitego zniszczenia, odcięła się od swoich przedstawicieli z [[Ofir|Ofiru]] i całkowicie ustąpiła przed żądaniami, ponosząc gigantyczne straty i płacąc ogromne odszkodowania. Bezprecedensowa wyprawa ratunkowa, nazwana Wielką lub Pierwszą Sukursją, wyruszyła do [[Pethaban|Pethabanu]] z początkiem maja 881 roku. Historię tej niesłychanej wyprawy spisano w licznych pamiętnikach i relacjach (największa znana relacja to "Czyny Wergundów", spisana przez anonimowego pisarza armii z Akwirgranu), powstały o niej pieśni i opowieści. Dość powiedzieć, że przeprawa przez Assura Makan okazała się nie być tak łatwa, jak niektórzy sądzili, pomimo . Pomimo zabezpieczenia źródeł wody i paszy dla zwierząt , do pierwszej stacji dotarła mniej niż połowa z ośmiu tysięcy ochotników. Agenci Ligi Kupieckiej (teraz już określani jako Uzurpatorzy, których sama Liga ostatecznie się wyparła) podporządkowali sobie cały kraj z pomocą trucizny i wyhodowanych z jej pomocą obrzydliwych stworów. Armia sukursyjna po czteromiesięcznym oblężeniu ostatecznie zdobyła ich główną twierdzę.