m
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">'''944 r''' </spanul></liul>
brak opisu edycji
Okres ten, począwszy od początków cywilizacji aż do zakończenia Apokalipsy (czyli zakończenia unoszenia się poziomu wód) nowa historiografia nazywa STARSZĄ STAROŻYTNOŚCIĄ.
Wraz z ukształtowaniem się obecnej linii brzegowej rozpoczyna się okres NOWEJ MŁODSZEJ STAROŻYTNOŚCI – dotychczas całkowicie nie poznanejokresu, którego tajemnice dopiero badamy. Dotychczas sądzono, że pojawienie się ludów wergundzkich, teralskich i fiordyjskich na północy spowodowane było ich ucieczką przed wielkim potopem, w świetle ostatnich odkryć jest to jednak całkowicie błędne mniemanie.
Przedmiotem najnowszych badań jest pochodzenie ludów napływowych, pod . Pod znakiem zapytania pozostaje również etniczne pochodzenie cywilizacji Ofiru, która rozwinęła się na Północy znacznie wcześniej, od '''ok. 1300 r. pwe'''.
W świetle najnowszych badań , zwłaszcza tych przeprowadzonych na terenie starożytnego Agade, obecny konsensus naukowy obejmuje następujące hipotezy:
<ul>
<li style="font-weight: 400;"><strong>4700 – 1400 pwe – cywilizacja Morza Wschodniego</strong> <span style="font-weight: 400;"><br /></span><span style="font-weight: 400;">Tak określono nowo odkryte kulturyWysoko rozwinięta kultura, stworzone najprawdopodobniej stworzona przez uciekinierów z Niziny Starostyryjskiej. Z dokumentFunkcjonowała w formie miast-państw o rów z Wyspy wiadomo o przynajmniej trzech rozwiniętych w tym obszarze kulturachżnej charakterystyce:</span></li>
<ul>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Eordaja – określana jako "imperium"najpotężniejszy z ośrodków państwowych Morza Wschodniego. Około 2500 pwe Eirdaja stanęła na czele kampanii wojennej przeciwko miastu Agade, opanowanemu przez czcicieli istoty zwanej Xwede. Istota ta to jedna z matek Roju, drapieżne stworzenie dążące do opanowania Ei. Oddawanie jej czci było bezpośrednią przyczyną wrogości pozostałych państw.</li><li>Elimea - miasto-państwo, znalezione płaskorzeźby mogą wskazywać na pokrewieństwo Eordai będące w sojuszu z mieszkańcami Ofiru (hipoteza ta Eordają. Znane jest forsowana zwłaszcza przez naukowcimię jednego z jego władców messyńskich), Sarkhona, nazywanego w dokumentach  ldquo;</span>zwycięzcą spod Horemszut”. Władca ten nosił, znany z kultury Ofiru, tytuł kratistosa.</li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Agade – miasto-państwo położone na obrzeżach terytorium Eordai, prawdopodobnie około roku 2500 zniszczone w wyniku wojny z nią.Agadejczycy byli wyznawcami istoty, kt oacute;rą nazwali Xwede, znanej w kulturze współczesnej jako “matrona”, istota rozmnażająca Rój.</spanli><li>Mniejsze miasta-państwa:<ul><li>Lagasz</li><li>Tymfaja</li><li>Arrata</li><li>Hanigalbat</li><li>Kizzuwatna</li><li>Meroe</li><li>Eridu</li>
</ul>
</li></ul></li style="font-weight: 400;"><strongli>Do ok. 1600 - hipoteza okres "zielonej Assury"</strong><span style="font-weight: 400;"><br /></span><span style="font-weight: 400;">Na podstawie informacji z dokumentów z Wyspy powstała hipoteza o licznych ludach, określanych przez cywilizacje Morza Wschodniego jako barbarzyńskie. Hipoteza została potwierdzona przez badania prof. Artemii da Tirelli na terenie Agade. Ludy te miały atakować północne rubieże Eordai i Agade, jest też możliwe. Źródła agadejskie wskazują, że ostatecznie to one spowodowały ich upadek. </span><span style="font-weight: 400;">Najprawdopodobniej w czasie wojny z sojuszem państw Eordai Agadejczycy podstępem zwabili plemiona barbarzyńskie na tereny Eordai.<br /></span><span style="font-weight: 400;">Obecnie Obszar Asury, obecnie pustynny obszar bez wątpienia , był w przeszłości, w okresie ery Helcei, był dużo bardziej nawodniony i porośnięty bujną roślinnością, czego powodem był działający w Agade eaformator - urządzenie, zamontowane na węźle geomantycznym, pozwalające kontrolować i ukierunkowywać przepływ energii. Przez długie stulecia eaformator sprawiał, że obszary dzisiejszej pustyni kwitły, a na tym terenie rozwijały się wczesne cywilizacje ludzkich plemion. </span><span style="font-weight: 400;"><br /></span><span style="font-weight: 400;">Hipoteza obejmuje założenie, że po Po zniszczeniu Eordai , prawdopodobnie około roku 1600 , ludy te zamieszkały na zdobytych obszarach, zmuszając do ucieczki niedobitki starszych cywilizacjido ucieczki, dopóki same nie zostały zmuszone do wycofania się dalej na północ, na tereny które zamieszkują obecnie.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>Około 1600 pwe –</strong><span style="font-weight: 400;"> exodus ludów Eordai, zakładając prawdziwość hipotez o ich pokrewieństwie z Ofirczykami istnieje możliwość, że to właśnie potomkowie terenu Wschodniego Morza. Potomkowie wygnanych mieszkańców Eordai dotarli do Ofiru około roku 1300 p.w.e.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>około 1500 p.w.e</strong><span style="font-weight: 400;"> – </span>[[krasnoludy]]<span style="font-weight: 400;">krasnoludy</span></a><span style="font-weight: 400;"> zakładają pierwsze podziemne miasto, Rattensham. O ile krasnoludzkie źródła się nie mylą, wędrówka północnego odłamu krasnoludów trwała więc ponad 3 tysiące lat. </span><span style="font-weight: 400;"><br /></span><span style="font-weight: 400;">Badania licznych postkrasnoludzkich budowli na terenie całej północy dowodzą, że w okresie między ucieczką z Morthemu,(ok. 4700 pwe) a wycofaniem się na [[Shamaroth]] (ok. 450 r) krasnoludy zakładały swoje kolonie od Tryntu przez Góry Silber, i Wyżynę Teralską, na północ od linii gór Maegros</span>.</li><li style="font-weight: 400;"><strong>ok. 1400 p.w.e</strong><span style="font-weight: 400;"> – pierwsza z szeregu podziemnych wojen z plemionami goblinów, trwających z przerwami aż do Wielkiej Ekspansji</span>.</li><li style="font-weight: 400;"><strong>ok. 800 p.w.e</strong><span style="font-weight: 400;">. legendarna , podziemna bitwa pomiędzy krasnoludami, goblinami i elfami podziemnymi. Informacja oparta wyłącznie na bardzo niepewnych relacjach. Bitwa miała się odbyć pod rejonem dzisiejszych Gór Silber.</span><span style="font-weight: 400;"></span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>ok. 1300 p.w.e</strong><span style="font-weight: 400;">. – "pierwsze" plemiona ludzi wkraczają na tereny obecnej Północy – ludzie ci wkrótce założą Ofir. Przedmiotem badań jest, czy są oni potomkami uciekinierów z Eordai. </span></li>
<ul>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Adnotacja do wcześniejszych teorii naukowych – Ofirczycy z pewnością nie byli pierwszymi ludźmi na Pólnocy. Wiadomo obecnie o plemionach wędrownych łowców-zbieraczy (Kymerowie), zamieszkujących te tereny. Ostatni członkowie tych plemion wyginęli w roku 882. </span></li>
</ul>
</li style="font-weight: 400;"><strongli>ok. 1200 p.w.e.</strong><span style="font-weight: 400;"> – wielka wojna ludzi z elfami na linii Gór Larion. W jej efekcie przez następne dwa stulecia obydwie rasy dzielić będzie nienawiść.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>między 1150 a 1100 p.w.e.</strong><span style="font-weight: 400;"> – powstają pierwsze osady w miejscu dzisiejszych pięciu miast </span>[[Ofir|Ofiru]]<span style="font-weight: 400;"> – Messyny, Korathii, Itharos, Aretyny i Tulos.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>1213 p.w.e</strong><span style="font-weight: 400;">. – sojusz pięciu miast, powstaje </span>[[Ofir]]<span style="font-weight: 400;">.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>1220 p.w.e.</strong><span style="font-weight: 400;"> – ustanowienie Senatów i urzędów Kratistosów, a także oligoi – rady Kratistosów 5 Miast.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>1040 p.w.e.</strong><span style="font-weight: 400;"> – zabójstwo nolwe’Atanila, założyciela Akademii Messyńskiej i pierwszego jej rektora</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>1132 p.w.e.</strong><span style="font-weight: 400;"> – zawarcie wieczystego pokoju między ludźmi a elfami nad rzeką Sankarą, na granicy Itharos i </span>[[Aenthil]]<span style="font-weight: 400;">. Pokoju nie respektują elfy z </span>[[Laro]]<span style="font-weight: 400;">, wojna z nimi trwa aż do roku 515.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>1130 p.w.e.– założenie Akademii Messyńskiej</strongli><span style="font-weight: 400;"li> 1100 p.w.e. – założenie zabójstwo nolwe’Atanila, założyciela Akademii Messyńskiej</span>i pierwszego jej rektora.</li><li style="font-weight: 400;"><strong>między 1200 a 300 p.w.e</strong><span style="font-weight: 400;">. – okres rozkwitu </span>[[Ofir|Ofiru]]<span style="font-weight: 400;"> we współpracy z elfami z </span>[[Aenthil]]<span style="font-weight: 400;">.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>ok. 800 p.w.e.</strong><span style="font-weight: 400;"> – armia Messyny wypiera z </span>[[Velida|Doliny Velidy]]<span style="font-weight: 400;"> plemię Kymerów. Pochodzenie Kymerów jest do dziś nieznane, natomiast ich wojownicze obyczaje sprawiały, że granica Messyny nigdy nie była spokojna. Kratistos Messyny, Albrauder, sprowadza z północy plemię niziołków, oddając im we władanie Dolinę. Rychło </span>Velida<span style="font-weight: 400;"> staje się cudem tego rejonu i najżyźniejszym obszarem Północy. Kymerowie zamieszkują niedostępne górskie tereny i zaprzysięgają poprzysięgają zemstę hobbitom i Mesyńczykom.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>513 p.w.e</strong><span style="font-weight: 400;"> – pierwsza wyprawa wyrusza przez pustynię Asura Makan, ginie bez wieści.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>223 p.w.e.</strong><span style="font-weight: 400;"> – Darre Itamanos, jako pierwszy ludzki podróżnik, przeprawia się przez Asura Makan i nawiązuje kontakt z państwami </span>[[Pethaban|Pethabanu]]<span style="font-weight: 400;">. W swojej relacji opisuje niewiarygodne bogactwa krajów za Wielką Pustynią.</span></li>
</ul>
== Wielki Kataklizm ==
<ul>
<li style="font-weight: 400;"><strong>rok 0</strong><span style="font-weight: 400;"> – z punktu widzenia </span>[[Ofir|Ofiru]]<span style="font-weight: 400;"> - rusza Wielka Ekspansja.</span><span style="font-weight: 400;"><br /></span><span style="font-weight: 400;">Dotychczas sądzono, że wędrówki ludów spowodowane były dalszym podnoszeniem się poziomu oceanu (naukowcy wielokrotnie zastanawiali się jednak, dlaczego Wergundowie i inne ludy nadeszły ze wschodu, a nie od strony morza). Jest bardzo prawdopodobne, że pogląd ten ugruntował się na bazie wierzeń i podań ofiryjskichofirskich, w których świadomość "wielkiego potopu" była zawsze obecna. </span><span style="font-weight: 400;"><br /></span><span style="font-weight: 400;">W świetle nowych odkryć historycy rozważają wiele hipotezObecnie wiemy już, dotyczących pochodzenia przybywających wże napływ barbarzyńskich ludówczas grup etnicznychw spowodowany był ich ucieczką z rejonu Wschodniego Morza, pod naciskiem ekspansywnych istot - Roju. Wiadomo jedynie, że na Na północ dotarły wówczas dotarły dwie takie grupy, obecnie określane jako północna (Samnijczycy, Terale) oraz południowa (ludy wergundzkie i fiordyjskie). </span><span style="font-weight: 400;"><br /></span><span style="font-weight: 400;">Rok został przyjęty przez historyków </span>Ofiru<span style="font-weight: 400;"> jako rok zerowy w tzw. nowym kalendarzu , ze względu na wielkie zmiany, jakie przyniosło ze sobą pojawienie się nowych plemion ludzi. W owym czasie obawiano się, że ich przybycie oznacza rychły koniec świata, który zaleje woda. Gdy to nie nastąpiło, wiele kultów religijnych ogłosiło, że ludziom został dany nowy czas.</span></li></ul><ul><li style="font-weight: 400;"><strong>Apokalipsa</strong><span style="font-weight: 400;"> (obecnie jest datowana w innym punkcie czasowym!) – nowo poznane źródła, przede wszystkim qasyrańskie i felnoryjskie, pozwoliły uściślić wiedzę o tym wydarzeniu, a przede wszystkim określić jego datę. Wydarzyło się to znacznie wcześniej niż dotychczas sądzono, był to bowiem rok 4978 p.w.e. (nie zaś 1500 pwe). </span><span style="font-weight: 400;"><br /></span><span style="font-weight: 400;">Był to czas, kiedy Stara Styria prowadziła krwawy i brutalny podbój ziem </span>[[Qa]]<span style="font-weight: 400;">, ci zaś odpowiedzieli uderzeniem wysoce zaawansowanej broni masowej zagłady. </span><span style="font-weight: 400;"><br /></span><span style="font-weight: 400;">Łącząc wiedzę o Apokalipsie z falą wędrówek ludów wcześniejsza historiografia mylnie zakładała związek przyczynowo-skutkowy między tymi faktami. Jednak zatopienie cywilizacji starostyryjskiej niemal 5 tysięcy lat wcześniej nie mogło mieć wpływu na przybycie ludów wergundzkich i fiordyjskich na północ.</span><span style="font-weight: 400;"><br /></span><span style="font-weight: 400;">Pozostaje zatem obiektem badań naukowych znalezienie przyczyny, która naprawdę spowodowała </span><strong>Wielką Ekspansję</strong><span style="font-weight: 400;">.</span></li>
</ul>
==Po Wielkiej Ekspansji==
</ul>
</ul>
<ul>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;"strong>Styczeń: 944 r.</spanstrong><br /li>
<ul>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">bitwa pod Ligmell - starcie sił książęcych z separatystami, nierozstrzygnięte</span></li>
<li>odkrycia wyprawy agadejskiej </li>
<li>sympozjum w Dormenos, początek wielkiego rozwoju Nowej Magii </li>
<li>kapitulacja qasyrańskiej załogi Visnohory - przełęcz przejmują żołnierze IV Tymenu, ale forteca zostaje zablokowana przez hufce teralskie i separatystyczne wojska Dakonii, odcinające dostawy żywności. </li>
</ul>
</li>
<li><strong>944-950 r. </strong>- gwałtowny rozwój Nowej Magii:
<ul>
<li>w tych latach skonstruowano ponad 20 rdzeni minerałowych oraz prawie 10 eaformatorów - urządzeń kontrolujących przepływ energii na makrowęzłach geomantycznych </li>
<li>kolchidyra umożliwia używanie przez ludy Północy minerału jako akumulatora energii magicznej</li>
<li>kontrola siatki geomantycznej pozwoliła na rozwój cywilizacyjny - rozbudowę wodociągów, kanalizacji, ogrzewania miast</li>
<li>odkrycia agadejskie spowodowały wzrost skuteczności medycyny w zakresie przeszczepów oraz odkrycie licznych lekarstw na najpoważniejsze choroby</li>
</ul>
</li>
<li><strong>945 r.</strong><br />
<ul>
<li>symboliczna koronacja Bolemira Witomirowica, młodego (3 lata) kniazia, który pod swoim panowaniem ma zjednoczyć Teralę</li>
<li>(Wergundzka Wojna Domowa) bitwa pod Viran - zwycięstwo wojsk książęcych, odblokowanie Visnohory </li>
<li>wielka powódź na Loranis</li>
<li>Styria - po głośnym wystąpieniu przed Radą, nieformalny wówczas przywódca ulundo, khor’zighira Teire’de, uzyskał dla Kelahiran status autonomicznej enklawy z prawem stanowienia własnej tercji do liczebności 2 tysięcy</li>
</ul>
</li>
<li><strong>946 r.</strong><br />
<ul>
<li>Aoife Ormdottir Borgh Du zostaje księżną Wysokich Ziem - potwierdzenie secesji księstwa</li>
<li>samnijski najazd na Trynt (zemsta Aoife)</li>
<li>Kompania Nowej Magii wydzierżawia od Samnii, w formie lenna, tereny Południowego Stepu</li>
<li>Tuakana - Wielki Rytuał Pojednania Laryjczyków i Tlais Burzuma, zakończenie Rozłamu</li>
<li>powstaje Kongres Wolnych Narodów - z inicjatywy Kompanii Nowej Magii powstaje forum, gdzie rozmawiać mogą reprezentanci wszystkich krajów, sama Kompania występuje tu w charakterze rozjemcy</li>
</ul>
</li>
<li><strong>947 r.</strong><br />
<ul>
<li>powódź na Sankarze, zniszczone miasta wzdłuż biegu rzeki oraz mosty</li>
<li>dzięki dzierżawie Południowego Stepu - otwarcie handlowego Szlaku Wedry pod kontrolą Kompanii Nowej Magii</li>
<li>wybuch powstania Theonasa w Ofirze (rewolta niewolnicza)</li>
<li>w obu państwach Qasyran wybucha powstanie niewolnicze, dowodzone przez tajemniczego Khor’Ma</li>
<li>powrót ostatniej armii Qasyran z Północy - Iltepe Moe przywozi do Qasyran prochy Seitiriego i koronę Neyestecae</li>
<li>początek ponownego zjednoczenia Qasyran - Oepetla Cuitli (władca północnego państwa Qasyran) koronuje Tlilxuchtli (władczynię południa) na cozcatloani - cesarzową Zjednoczonych Plemion Qasyran</li>
<li>Święto Wybaczenia i Pojednania między Leth Caer a Aenthil, symboliczny powrót Tawanien’yaro do Ealinge</li>
<li>tragiczna zima na Północy, szczególnie w obszarach górskich</li>
</ul>
</li>
<li><strong>948 r.</strong><br />
<ul>
<li>pierwsze wystąpienie Leofrica dar Marenthal, obwołanego przez separatystów Dziedzicem Elmeryka, wnuka księcia Arnulfa </li>
<li>samnijska ofensywa z Meghalayi w kierunku pethabańskiego Tipura Nadu</li>
<li>święto Asullo w Leth Caer - odnowienie przymierza Miasta z Eą </li>
<li>wiele krajów (Aenthil, Leth Caer, Velida, Terala Zachodnia) zakazuje używania Nowej Magii</li>
<li>na Kongresie Wolnych Ofir i Qasyran oskarżają Styrię o spowodowanie wybuchu powstań niewolniczych na ich terenie</li>
</ul>
</li>
<li><strong>949 r.</strong><br />
<ul>
<li>kolejna dramatyczna zima na Północy - tragedia w Tryncie </li>
<li>po kolejnych latach nieurodzaju i katastrofach naturalnych - klęska głodu we wschodniej i południowej Wergundii (w efekcie bunty i pogromy magów)</li>
<li>Matua-Haere - Pierwsze Pożegnanie, wielka uroczystość pogrzebowa w Larionie, ostateczne pożegnanie dusz Przodków z Tuatahi-Ikni (Pierwszego Ikni)</li>
<li>na Kongresie Wolnych szereg państw oraz Sairolome oskarża Kompanię Nowej Magii o działanie na szkodę Ei i wzywa kraje do zakazania Nowej Magii; wystąpienie powoduje szeroki odzew społeczny i liczne bunty</li>
</ul>
</li>
<li><strong>950 r.</strong><br />
<ul>
<li>zwycięstwo wojsk książęcych pod Arlettain - koniec wojny domowej </li>
<li>koniec budowy przekopu Gjovik - Akareim, alternatywne połączenie rzeki Wedry z morzem </li>
<li>klęska powstańców Theonasa w Ofirze, na stokach góry Tarramakos</li>
</ul>
</li>
</ul>