Nie jest pewne czy dar Toller zdawał sobie z tego sprawę zawierając sojusz, lecz dziś Orkowie wkrótce potem orkowie Turula wspierani przez [[Wergundia|Wergundię]] niemal całkowicie opanowali pozostałe plemiona, zmuszając je do przyjęcia swej wiary, lub wybijając. Wszystko to zaś wydarzyło się po cichu, z dala od oczu Północy i wkrótce, niepostrzeżenie, Swart-Szakal dysponował zastępami dzikich wojowników na swoje usługi, gotowych terroryzować dowolne wskazane ziemie.

Wszystko to zaś wydarzyło Rok później Wielki Mistrz naprawił jednak swój wcześniejszy błąd. W rytualnym pojedynku pokonał wodza Turula, choć stracił przy tym jednak swoją prawą dłoń. Zwycięstwo dało mu władzę nad większością lojalnych zwyczajowy orków, dzięki czemu mógł sprowadzić w góry paladynów Modwita i rozprzestrzenić tam wkrótce kult tego boga. Część orków jednak, wierna Swartowi-Szakalowi, wraz z Turulem udała się po cichu, na wygnanie do swoich pobratymców z dala plemienia Gruat w górach Silber. Gruat od oczu Północydawna oddawali cześć Szakalowi i skupiali wokół siebie licznych jego wyznawców. Cóż cień Pustki uczni ze swymi nowymi, śmiertelnie oddanymi wojownikami?