Zmiany

{{ZakładkiZakładkiNacje||Elfy Podziemne/Rozszerzenie}}

Elfy podziemne wieki temu odłamały się od elfów [[Laro]]. Podział był gwałtowny i ostry, w jego efekcie zdecydowały się na życie pod ziemią. Utworzenie sobie miejsca do życia nie było łatwe przez wzgląd na [[Krasnoludy|krasnoludy]], [[Gobliny|gobliny]], chłód i ciemność, musieli więc walczyć o każdy kawałek skały. Z pomocą przyszła Klyfta, ówczesna bogini ciemności, otaczając swoje dzieci opieką. Od tamtej pory niewiele się zmieniło - elfy wciąż nienawidzą [[Laro]], [[Gobliny|goblinów]] oraz pałają niechęcią do [[Krasnoludy|krasnoludów]]. Przed wielką wojną ukradły pieczęć ważną dla Laryjczyków, co jest kolejną przyczyną spięć. W trakcie walk o [[Trynt]] zawarły chwilowy rozejm z [[Krasnoludy|krasnoludami]]. Poza tym nie angażowały się w życie powierzchni.

Obecnie trend Trend otwierania się Podziemnych Elfów na świat powierzchni wciąż jest silny, choć wiodąca go Matrona [[Kanon postaci#Nieaktywne postaci graczy|Mea’Aran]] z rodu Tlais Orthoghok ma coraz więcej wrogów. Po stronie Matrony stanęła enigmatyczna bogini zwana [[VallossuraVellossura|Śpiącą w Otchłani]], której przebudzenie może przynieść kolejne wielkie zmiany w sposobie życia Podziemnych Elfów. Co więcej, w cieniach czai się starożytna, potężna istota, Upadłe Bóstwo którego słudzy i agenci podburzają elfy. Czas pokaże kto przejmie władzę wśród Tlais Burzuma. === Wielkie zmiany ===  Społeczność Tlais Burzuma była wstrząsana kolejnymi kryzysami. Po odejściu Klyfty, ujawnieniu ZwojuRozłamu i przełamaniu wiekowej wrogości z krasnoludami nastąpiły kolejne wielkie przemiany.Kontrolę nad rodem Tlais Orthogok zdobyła Mea'aran, zostając matroną i wyprowadzając swój róddo roli najpotężniejszego w społeczności. Jako inicjatorka i główna animatorka powstaniaTradailsham i paktu z krasnoludami, oraz pierwsza kapłanka kultu Vellossury, stała się jednakobiektem wrogości wielu frakcji, które widziały w tym fakcie złamanie świętych praw i zwyczajów.Głównym oponentem były w tej kwestii rody skupione wokół osoby Silany iproponowanego przez nią kultu Pani Ciemności, jako odłamu kultu Swarta-Szakala. Upadek tego kultu po rytuale w Bibractborgu jesienią 939 r. bardzo podkopał wpływy tegostronnictwa, jednak bynajmniej go nie zniszczył. Mając szerokie kontakty ze Sztabem Silanadysponowała informacjami i możliwościami, które pozwalały na paraliżowanie poczynań Mei'Aranniemal w każdym aspekcie.Konflikt pozostawał na razie w fazie ukrytych przygotowań, tym niemniej trwało zjednywanie sobiestronników wśród rodów i zakonów, a nadchodzące starcie wydawało się nieuniknione. Ok. 942 r. wedle rachuby powierzchni przywódczyni Silana’ali wypowiedziała posłuszeństwo Matronie, ogłaszając odejście z Irthis’avy do nowej, przygotowywanej od kilku lat siedziby. Ród przyjął imię Tlais Canna aep Morgok. Nowa siedziba rodu posiadała wyjątkowe elementy, niespotykane w miastach Burzuma - płonące realnym ogniem znicze. Oaza Canna borykała się z wrogością bogini Vellosury, z trudem radzono sobie z opanowaniem podziemnych cieków, z więdnącymi roślinami i trującymi wyziewami złóż. Dopiero oddzielenie oazy barierą opartą na felnoryjskiej magii ustabilizowało sytuację, zyskując Silanie poparcie i wierność jej ludzi oraz umocniło przychylność wobec kultu Swarta-Szakala. === Sytuacja obecna ===Znakiem czasów i symbolem zmian wśród Tlais Burzuma był coraz liczniejszy udział elfów podziemnych w wydarzeniach międzynarodowych na powierzchni. Elfy podziemne były wśród odkrywców Agade, na konferencji w Dormenos i w wielu innych miejscach. W 946 roku matrona Mea’Aran przystąpiła w imieniu Irthis’avy do Kongresu Wolnych Narodów. Oczywiście aktywnie angażowali się także we wszystko, co dotyczyło Nallari, zwłaszcza w ramach Tradailsham, które po Dormenos (w 944 r. pod określonymi warunkami na terytorium faktorii zostały wydzielone strefy dla goblinów) stało się punktem jednoczącym już nie dwa, a trzy narody Podziemi.  Licznie również podróżowano do Laromatonu, do odzyskanych po wielu wiekach braci z powierzchni, z którymi rozdzieliła ich Tlais Burzuma Wojna Rozłamu.  W 946 r. w podziemnych salach wielkiej Ahi-Tere-Reinga, w jaskiniach Ana-Rua, odbyło się niezwykle poruszające święto, Wielki Rytuał Pojednania (w języku laryjskim nazwane Tuakana). Wśród wielu świętych obrzędów, odprawionych wówczas, odczytano także Zwój Zakonu Złamanego Kręgu. Choć bóstwa, na których imiona zaklinano go przed wiekami, już dawno opuściły ten świat, to zawarta w Zwoju pamięć i prawda przetrwała jasno, pozwalając obydwu plemionom zrozumieć własną przeszłość.  Po odkryciach agadejskich i konferencji w Dormenos elfy podziemne podtrzymały lekko nieufny stosunek do Nowej Magii - ale nie wszystkie. Społeczność skupiona wokół rodu Tlais Canna aep Morgok, w oazie Canna, nawiązała kontakt z Kompanią Nowej Magii. Nowoczesne projekty magiczne, oparte na znaleziskach z Agade, stanowiły rozwiązanie trudnej sytuacji, w jakiej znaleźli się wygnańcy z Irthis’avy.  Wkrótce w Canna stanął pierwszy w Nallari minerałowy rdzeń energetyczny, zapewniając okolicy ciepło, światło, wodę i żywność.

[[Kategoria:RasyNacje]]