1238
edycji
Zmiany
m
brak opisu edycji
[[File:hobbit2.jpg|upright=|frameless|border|right]]'''Niziołki''' (hobbity) - grywalna rasa dawniej zamieszkująca [[Velida|Dolinę Velidy]], aktualnie rozsiana po całym świecie.
Nietrudno zgadnąć, że zwą się niziołkami przez swój wzrost. To ludek bardzo wesoły, pracowity i szczery.
=== Utopia Velidy ===
Hobbici (czyli niziołki) mieszkały niegdyś w [[Velida|Dolinie Velidy]], która leży u podnóża gór na zachód od [[Ofir|Messyny]]. Tę piękną, żyzną enklawę otrzymali w zamierzchłych czasach od Messyńczyków, którzy z kolei wygnali stamtąd barbarzyńskie plemię Kymerów, gdyż ci regularnie najeżdżali messyńskie wioski i rabowali ludność. W [[Velida|Velidzie]] nałożyły się na siebie dwa czynniki - oto tam, gdzie naturalnie żyzne gleby i wspaniały klimat sprawiają, że wszystko rośnie jak najęte, zamieszkał ludek, który pracowicie i miłością chciał ową ziemię uprawiać i cieszył się ze wszystkiego co rośnie, jednocześnie wspomagając siły natury swoją rolniczą wiedzą. [[File:hobbit6.jpg|upright=0.6|frameless|border|left]]Tak oto [[Velida]] w historii [[Ofir|Ofiru]] zasłynęła jako poetycka kraina idylli, szczęścia i gospodarskiego spokoju. Jak jednak wszystko na tym świecie, tak i idylla [[Velida|Velidy]] znalazła swój kres. Choć krainę ominęła straszna wojna, późniejsze wydarzenia doprowadziły do wyludnienia Doliny.
Kymerowie, których [[Ofir]] wypędził z Doliny, przez lata żyli pragnieniem zemsty, podsycanym przez kult ich bogini. Gdy wojna w Ofirze rozpętała się na dobre, i gdy Izos, patron Ofirczyków, umarł, a Izofiel, jego potężny Anioł upadł na ziemię, Kymerowie otrzymali swoją szansę. Bogini połączyła się z Aniołem i czekała na właściwy moment. W chwili, gdy pogrążeni w rozpaczy po stracie Izosa ofirczycy, próbowali wskrzesić Izofiela, by odpłacić się [[Styria|Styrii]] i ich bogini [[Tavar]], za to co uczyniła Izosowi, obudzili go wraz ze złą boginią. Izofiel pod jej wpływem zapragnął się mścić, a artefakty mu ofiarowane - łzy Izosa, przekształcił w wielką broń. Postanowił uderzyć w [[Velida|Velidę]].
== Mentalność ==
[[File:hobbit3.jpg|upright=0.7|frameless|border|left]]Hobbici z natury mają usposobienie niczym klimat w [[Velida|Velidzie]] - ciepły, łagodny i słoneczny. Są zapobiegliwi i gospodarni, świetnie zorganizowani i oszczędni. Przywiązują dużą wagę do porządku i czystości, choć nie są pod tym względem pedantyczni. Są bardzo pracowici, świat wokół siebie urządzają swoją ciężką pracą, nie zrażając się, że ciężko coś wykonać lub nie udało się za pierwszym razem. Są też bardzo uparci i zawzięci, jeśli na czymś im zależy, nigdy nie odpuszczają, dążą do celu małymi kroczkami, choćby mieli go osiągnąć za trzy pokolenia. Wszystko co robią, robią rozsądnie i logicznie, nie lubią przesady, śmieszy ich patos i rozmach, najbardziej zaś cieszy uporządkowane obejście i życie w odwiecznym rytmie natury. Lubią dobre jadło, w hobbickich chatach pachnie pieczonym chlebem i aromatycznym ciastem. Całe lato wieczorami przesiadują w ogrodach, ciesząc się z rozkwitających krzewów i sącząc Arqentilettę w towarzystwie krewnych i przyjaciół.
Czas odmierzają cyklem Natury, z którą związani są od urodzenia. Dożywają nawet 130 lat, zatem znacznie więcej niż większość ludzi. Starzeją się podobnie natomiast podobnie jak oni - siwieją im włosy, a na twarzach przybywa zmarszczek, zwłaszcza mimicznych, garbią się i coraz ciężej im chodzić. Ciąża u tego ludu trwa około 10 miesięcy, a dorosłość, zarówno biologiczną jak i psychiczną, młody hobbit osiąga w wieku 33 lat. Zwykle każdy młody niziołek ma co najmniej dwójkę rodzeństwa.
== Wygląd ==
[[File:hobbit4.jpg|upright=0.65|frameless|border|right]]Niziołki lubią łagodne kolory, pastelowe róże, błękity, fiolety i zielenie. Noszą ubrania z lnu i wełny, proste, funkcjonalne i wygodne. Najpowszechniejsze są koszule w jasnych kolorach, wkładane do spodni wraz z noszoną na wierzchu kamizelką (zwykle ciemniejszą niż koszula). Na wierzch hobbity zakładają rozpinane kaftany i surduciki wełniane, w razie potrzeby dodając płaszcz z kapturem lub opończę. Panie hobbitki do tego zestawu najchętniej noszą obszerne spódnice do pół łydki, w kwiaty lub kratę, zakładając też na wierzch wyszywane fartuszki. W fartuszkach, jak wiadomo, są kieszenie. A jak wiadomo, w kieszeniach mieści się pół dobytku ich właściciela, zatem w każdej z nich mieści się dużo potrzebnych rzeczy, od kanapek, kluczy i sznurka począwszy, na zabawkach dla dzieci skończywszy. Zamężne hobbitki noszą również haftowane czepki, w kolorze, odpowiadającym fartuszkowi, lub jaśniejszym od niego.
Biżuterii hobbity nie lubią, bo przeszkadza ona im przy pracy w ogrodzie lub domu. Jedynym wyjątkiem są kobiece korale w intensywnych kolorach, i wstążki we włosach, lub sygnety, które zwyczajowo noszą członkowie rodzin kupieckich.
== Państwo i społeczeństwo ==
[[File:hobbit1.jpg|upright=0.6|frameless|border|left]]Gdy niziołki opuściły [[Velida|Velidę]], niektóre, związane z handlem rodziny, osiedliły się w miastach, inne zaś organizowały się w większe grupy i zakładały całe społeczności. Nie są one zamknięte na kontakt ze światem zewnętrznym. Wręcz przeciwnie, są otwarte i chętne do wszelkiej współpracy, szczególnie na płaszczyźnie handlowej, jednakże według tradycji same gminy mają swój określony, wewnętrzny rytm, którym żyją. Rytmu owego dogląda ''szomer'', czyli przywódca gminy, wybierany wśród najstarszych hobbitów. Gminę tworzy kilka, lub kilkanaście rodzin, skupionych wokół jego postaci. On decyduje o kontaktach handlowych, o celebracji ważnych wydarzeń, przewodniczy świętom, rozsądza sąsiedzkie spory. Pomaga mu w tym jego małżonka, która zwyczajowo razem z ''szomerem'' przewodniczy obrzędom, pierwsza zapala świece i przynosi ogień, podczas trwania modlitw.
W zarządzaniu gminą udział bierze również ''heskem'', czyli zgromadzenie najstarszych hobbitów w gminie, zwoływane na specjalne okazje.