75
edycji
Zmiany
brak opisu edycji
Wiele lat później, mając do dyspozycji relacje z tamtych wydarzeń, osoby związanie z Trzema Przeciwko Szakalowi, podjęły ryzykowną grę. To, co gnieździło się w ruinach Pohrynia, było w istocie jedną z roju, tworem potężnej eskhara, nazywanej Pożeraczką albo Matroną. Była wielkim zagrożeniem dla Ei, ale też wielkim zagrożeniem dla Swarta-Szakala. Zrobiono zatem wszystko by te dwie istoty zwrócić przeciwko sobie nawzajem i chociaż na chwilę odwrócić ich uwagę od Ei. Zamysł ten się udał i umożliwił późniejszy rytuał w Bibraktborgu, jednak była cena. Dopuszczono, aby w Pohryniu zagnieździła się Matka Lęgu, awatar Matrony, jej mniejsza kopia.
===Pokłosie wyspy Tyndhur===
Jesienią problem, wciąż jeszcze lokalny, wydawał się poważnie narastać.
=== Wiedza naszych przodków ===
Zimą 944 roku nowy Wielki Mistrz Łowiecki Akademii Jastrzębieckiej Dalimir poprowadził na Pohryń wyprawę eksterminacyjną, która, używając wiedzy z Agade sprawnie opanowała plagę Roju.
Starożytne dokumenty odkryte w Agade nie tylko pozwoliły na skuteczną walkę z Zarokan, ale też wskazywały na możliwość współistnienia ludzi i Xwede w relacji symbiotycznej.
W oparciu o archiwa rozpoczęto badania nad hodowlą i wykorzystaniem różnych form rozwojowych w medycynie i technologii. Główną jednostką prowadzącą eksperymenty była Kompania Nowej Magii, która nie tylko założyła placówki na terenach agadyjskich, ale też przetransportowała jaja i otworzyła hodowle na terenach Krajów Północy. Naukowcom z KNM udało się efektywnie porozumieć z Matronami i opracować metody utrzymania hodowli w sposób niezagrażający lokalnej ludności i dający wymierne korzyści, tworząc nowy, szybko zyskujący popularność, nurt w dziedzinie medycyny i nauki.
== Kataklizm ==
Zapowiadano, że ona w końcu nadejdzie. Przepowiednia z Aghurmi to zapowiedziała. Jak zresztą można było uniknąć tego, skoro na Ei hodowano przecież już dziesiątki matron. Czy ktoś łudził się, że ona nie słyszy ich wołania?
Ujrzano ją tylko przez krótką chwilę. Olbrzymią, opromienioną zieloną poświatą, rozpościerającą swoje macki, wpuszczone w powierzchnię Ei. Nikt chyba do końca nie zdążył sobie zdać sprawy z tego, na co patrzy.
Pożeraczka światów. Nienasycony głód. Dotarła tu. Znalazła nas.
Naprzeciw niej stanęła drobna iskra szkarłatu, bogini w obronie swojego świata, matka w obronie swoich dzieci. Nierzeczywista, nierealna. Jak mit, baśń, sen na jawie po długiej nocy pełnej zmęczenia.
Ale to była prawda. Bogini Tavar zastąpiła drogę Pożeraczce, drogę do szczątków Szakala i resztek jego mocy. Żadne ludzkie oko nie zobaczyło tej walki. Wszyscy jednak widzieli skutki
Bogini Tavar zginęła.
Ale obca istota, Pożeraczka światów, zginęła wraz z nią.
Tymczasem na Ei pozostały matrony. Początkowo oszołomione i zdezorientowane, po jakimś czasie wszystkie zrozumiały, co się stało.
Rój wciąż istniał, zabrakło tylko królowej…
Po wydarzeniach w Silarezie w plaówkach badawczych i hodowlanych Kompanii zanotowano ciekawą zmianę - zarokan pochodzące od poszczególnych matron zaczęły zmieniać barwy. Nabierały odcieni zieleni, żółci, nawet błękitu, starając się odróżnić od innych. A gdy znalazły się w pobliżu osobnika innego roju, natychmiast go atakowały.
Zupełnie, jakby Rój zakładał, że nowa królowa może zostać wyłoniona w toku rywalizacji.
[[Kategoria:Wątki świata gry]]