Zmiany

Terala

Dodane 1374 bajty, 18:45, 20 lut 2022
m
brak opisu edycji
Po bitwie o Akwirgran w 938 r. ostatnie kontyngenty armii Qasyran objęły władanie nad rejonem Visnohory. Wzrósł na sile konflikt Tryntu z Wergundią, która dążyła do dominacji nad całym regionem Północy, aby stworzyć równowagę dla Zapołudnia. Terala, pomimo gwarancji, jakie Derwan uzyskał od Federacji, stanęła po stronie tryntyjskiej.
=== Po wojnach o Północ ======= Podział wewnętrzny ====
Wojna domowa zakończyła się po układzie w Dargunie w 939 r. Terala podzieliła się na dwa osobne kraje – Zachodnią i Wschodnią, obydwa kraje jednocześnie przystąpiły do Paktu Szlaku Wedry, układu politycznego, łączącego Trynt, Ofir, północne Qasyran (Visnohora) i obie Terale, z silnym akcentem antywergundzkim.
W obydwu częściach Terali ludność zmagała się z trudnymi realiami powojennymi, głodem, epidemiami i bandytyzmem, największym problemem jednak, zwłaszcza we wschodniej części, był brak silnej władzy i wyniszczająca walka między kniaziami o schedę po Suliborze z Awdanów Karanowicu, zamordowanym w czasie wojny domowej Nowy kniaź Karantanii - Gosław Karanawic - zupełnie niespodziewanie okazał się mężem stanu i niezwykle charyzmatycznym przywódcą. Po podziale Terali skupił wysiłki na zapewnieniu swojemu krajowi bezpieczeństwa i jako takiej stabilizacji.
=== Sytuacja obecna ===
Nowy W 942 r. rozpoczął kryzys wokół Visnohory, dla Tryntu oznaczało to możliwe preludium do wojny. Wergundia przeprowadziła swoje wojska pod przełęcz, czyszcząc uprzednio drogę rękami watah orków z plemienia Tar-Zul. Armia Zachodniej Terali zgromadzona pod grodem Szyszak, na wieść o tym, że ich wsie i domostwa płoną, rozpłynęła się w mgnieniu oka, a wergundzki tymen przemaszerował niezatrzymywany, utrzymując jednocześnie przyczółki wzdłuż rzeki Wedry. Derwan stracił jednak całkowicie możliwość reakcji.  Sytuacja zmieniła się wkrótce, po wydarzeniach na Wyspie.  Bractwo Rugiewita, posiadające spore wpływy we Wschodniej Terali, odmówiło poparcia dla obecności wergundzkich wojsk w Terali, stanowisko podtrzymał kniaź Karantanii - Gosław Karanawic - zupełnie niespodziewanie okazał , wstrzymując dostawy żywności dla IV Tymenu. Jednocześnie pod patronatem Bractwa i księżnej tryntyjskiej, Żywii Derwanówny, rozpoczęły się mężem stanu negocjacje zjednoczeniowe, oparte na małżeństwie Witomira Derwanowica i niezwykle charyzmatycznym przywódcąWojmiry Gosławówny. Politycznie skończyło się to małym trzęsieniem ziemi. Po podziale Małżeństwo rokowało w przyszłości zjednoczenie obu Terali skupił wysiłki , ale oznaczało dyplomatyczny zgrzyt - kniaziewicz był już żonaty z dziedziczką rodu Borgh Du z północnego Tryntu. Co prawda prawo teralskie dozwalało na zapewnieniu swojemu krajowi bezpieczeństwa wielożeństwo, ale pierwsza żona i jako takiej stabilizacjikniahini mogła być tylko jedna.
Główne przedsięwzięcie Gosława wyszło na jaw przypadkiem z powodu wypadku na przełęczy pod górą OtortenW zimie 943 r. Projekt "Gwiazda Wieczorna" okazał się być zawarta został umowa ślubna, w myśl której zjednoczenie w formie unii personalnej nastąpi w efekcie broniąmomencie, mającą możliwość rażenia wybuchem minerału na duże odległości. Posiadanie takiej broni miało być swoistą polisą bezpieczeństwagdy oboje dziedziców zgodnie z prawami przejmie trony po swoich ojcach, jednak naruszał spójność Paktu Wedry z uwagi na kradzież dużej ilości minerału z Visnohorypełne połączenie zaś - gdy władzę po obojgu przejmie dziedzic kniaziowskiej pary.
W incydencie na przełęczy Blizbora zginęła córka kniazia nitrzańskiegoatmosferze skandalu Aoife Borgh Du wyjechała z Terali, Olgierdazrywając małżeństwo z Witomirem Derwanowicem. DowodyJednocześnie jej ojciec, wskazujące na okoliczności śmiercijarl Wysokich Ziem Orm Halfdanson, zostały dostarczone ojcu prawdopodobnie przez wrogów kniazia Gosława i wkrótce potem Nitra wypowiedziała posłuszeństwo i podległość zwierzchnictwu Gosławaogłosił odłączenie Wysokich Ziem od korony tryntyjskiej, a jednocześnie ich wystąpienie z Paktu Wedry. Wysokie Ziemie zawarły wstępne porozumienie z Wergundią, utrzymując jednocześnie gwarancje od Samnii, że ich ziemie pozostaną bezpieczne.Wiosną 940 Dla Terali z kolei perspektywy ze strony Samni były wprost przeciwne - wiosną 944 r. bunt zmierzał ku końcowi, siły Gosława, wzmocnione wynajętymi za niewiadome pieniądze oddziałami Ormurinuspodziewano się raczej najazdu ze strony arbanów Enktoi, zepchnęły zdziesiątkowane oddziały kniazia Olgierda w góry na północ od Nitrywzbogaconych o tysiące pethabańskich janczarów.
== Mentalność ==