=== Starożytność ===
<img src="https://silberberg.pl/obrazy/mapy_nowe/starozytnosc_mlodsza.jpg" style=" margin-right: 5px; border-radius: 3px; width: 60%; height: auto; float: right;">
Okres ten, począwszy od początków cywilizacji aż do zakończenia Apokalipsy (czyli zakończenia unoszenia się poziomu wód) nowa historiografia nazywa STARSZĄ STAROŻYTNOŚCIĄ.
Wraz z ukształtowaniem się obecnej linii brzegowej rozpoczyna się okres NOWEJ MŁODSZEJ STAROŻYTNOŚCI – dotychczas całkowicie nie poznanejokresu, którego tajemnice dopiero badamy. Dotychczas sądzono, że pojawienie się ludów wergundzkich, teralskich i fiordyjskich na północy spowodowane było ich ucieczką przed wielkim potopem, w świetle ostatnich odkryć jest to jednak całkowicie błędne mniemanie.
Przedmiotem najnowszych badań jest pochodzenie ludów napływowych, pod . Pod znakiem zapytania pozostaje również etniczne pochodzenie cywilizacji Ofiru, która rozwinęła się na Północy znacznie wcześniej, od '''ok. 1300 r. pwe'''.
W świetle najnowszych badań , zwłaszcza tych przeprowadzonych na terenie starożytnego Agade, obecny konsensus naukowy obejmuje następujące hipotezy:
<ul>
<li style="font-weight: 400;"><strong>4700 – 1400 pwe – cywilizacja Morza Wschodniego</strong> <span style="font-weight: 400;"><br /></span><span style="font-weight: 400;">Tak określono nowo odkryte kulturyWysoko rozwinięta kultura, stworzone najprawdopodobniej stworzona przez uciekinierów z Niziny Starostyryjskiej. Z dokumentFunkcjonowała w formie miast-państw o rów z Wyspy wiadomo o przynajmniej trzech rozwiniętych w tym obszarze kulturachżnej charakterystyce:</span></li>
<ul>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Eordaja – określana jako "imperium"najpotężniejszy z ośrodków państwowych Morza Wschodniego. Około 2500 pwe Eirdaja stanęła na czele kampanii wojennej przeciwko miastu Agade, opanowanemu przez czcicieli istoty zwanej Xwede. Istota ta to jedna z matek Roju, drapieżne stworzenie dążące do opanowania Ei. Oddawanie jej czci było bezpośrednią przyczyną wrogości pozostałych państw.</li><li>Elimea - miasto-państwo, znalezione płaskorzeźby mogą wskazywać na pokrewieństwo Eordai będące w sojuszu z mieszkańcami Ofiru (hipoteza ta Eordają. Znane jest forsowana zwłaszcza przez naukowcimię jednego z jego władców messyńskich), Sarkhona, nazywanego w dokumentach  ldquo;</span>zwycięzcą spod Horemszut”. Władca ten nosił, znany z kultury Ofiru, tytuł kratistosa.</li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Agade – miasto-państwo położone na obrzeżach terytorium Eordai, prawdopodobnie około roku 2500 zniszczone w wyniku wojny z nią.Agadejczycy byli wyznawcami istoty, kt oacute;rą nazwali Xwede, znanej w kulturze współczesnej jako “matrona”, istota rozmnażająca Rój.</spanli><li>Mniejsze miasta-państwa:<ul><li>Lagasz</li><li>Tymfaja</li><li>Arrata</li><li>Hanigalbat</li><li>Kizzuwatna</li><li>Meroe</li><li>Eridu</li>
</ul>
</li></ul></li style="font-weight: 400;"><strongli>Do ok. 1600 - hipoteza okres "zielonej Assury"</strong><span style="font-weight: 400;"><br /></span><span style="font-weight: 400;">Na podstawie informacji z dokumentów z Wyspy powstała hipoteza o licznych ludach, określanych przez cywilizacje Morza Wschodniego jako barbarzyńskie. Hipoteza została potwierdzona przez badania prof. Artemii da Tirelli na terenie Agade. Ludy te miały atakować północne rubieże Eordai i Agade, jest też możliwe. Źródła agadejskie wskazują, że ostatecznie to one spowodowały ich upadek. </span><span style="font-weight: 400;">Najprawdopodobniej w czasie wojny z sojuszem państw Eordai Agadejczycy podstępem zwabili plemiona barbarzyńskie na tereny Eordai.<br /></span><span style="font-weight: 400;">Obecnie Obszar Asury, obecnie pustynny obszar bez wątpienia , był w przeszłości, w okresie ery Helcei, był dużo bardziej nawodniony i porośnięty bujną roślinnością, czego powodem był działający w Agade eaformator - urządzenie, zamontowane na węźle geomantycznym, pozwalające kontrolować i ukierunkowywać przepływ energii. Przez długie stulecia eaformator sprawiał, że obszary dzisiejszej pustyni kwitły, a na tym terenie rozwijały się wczesne cywilizacje ludzkich plemion. </span><span style="font-weight: 400;"><br /></span><span style="font-weight: 400;">Hipoteza obejmuje założenie, że po Po zniszczeniu Eordai , prawdopodobnie około roku 1600 , ludy te zamieszkały na zdobytych obszarach, zmuszając do ucieczki niedobitki starszych cywilizacjido ucieczki, dopóki same nie zostały zmuszone do wycofania się dalej na północ, na tereny które zamieszkują obecnie.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>Około 1600 pwe –</strong><span style="font-weight: 400;"> exodus ludów Eordai, zakładając prawdziwość hipotez o ich pokrewieństwie z Ofirczykami istnieje możliwość, że to właśnie potomkowie terenu Wschodniego Morza. Potomkowie wygnanych mieszkańców Eordai dotarli do Ofiru około roku 1300 p.w.e.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>około 1500 p.w.e</strong><span style="font-weight: 400;"> – </span>[[krasnoludy]]<span style="font-weight: 400;">krasnoludy</span></a><span style="font-weight: 400;"> zakładają pierwsze podziemne miasto, Rattensham. O ile krasnoludzkie źródła się nie mylą, wędrówka północnego odłamu krasnoludów trwała więc ponad 3 tysiące lat. </span><span style="font-weight: 400;"><br /></span><span style="font-weight: 400;">Badania licznych postkrasnoludzkich budowli na terenie całej północy dowodzą, że w okresie między ucieczką z Morthemu,(ok. 4700 pwe) a wycofaniem się na [[Shamaroth]] (ok. 450 r) krasnoludy zakładały swoje kolonie od Tryntu przez Góry Silber, i Wyżynę Teralską, na północ od linii gór Maegros</span>.</li><li style="font-weight: 400;"><strong>ok. 1400 p.w.e</strong><span style="font-weight: 400;"> – pierwsza z szeregu podziemnych wojen z plemionami goblinów, trwających z przerwami aż do Wielkiej Ekspansji</span>.</li><li style="font-weight: 400;"><strong>ok. 800 p.w.e</strong><span style="font-weight: 400;">. legendarna , podziemna bitwa pomiędzy krasnoludami, goblinami i elfami podziemnymi. Informacja oparta wyłącznie na bardzo niepewnych relacjach. Bitwa miała się odbyć pod rejonem dzisiejszych Gór Silber.</span><span style="font-weight: 400;"></span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>ok. 1300 p.w.e</strong><span style="font-weight: 400;">. – "pierwsze" plemiona ludzi wkraczają na tereny obecnej Północy – ludzie ci wkrótce założą Ofir. Przedmiotem badań jest, czy są oni potomkami uciekinierów z Eordai. </span></li>
<ul>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Adnotacja do wcześniejszych teorii naukowych – Ofirczycy z pewnością nie byli pierwszymi ludźmi na Pólnocy. Wiadomo obecnie o plemionach wędrownych łowców-zbieraczy (Kymerowie), zamieszkujących te tereny. Ostatni członkowie tych plemion wyginęli w roku 882. </span></li>
</ul>
</li style="font-weight: 400;"><strongli>ok. 1200 p.w.e.</strong><span style="font-weight: 400;"> – wielka wojna ludzi z elfami na linii Gór Larion. W jej efekcie przez następne dwa stulecia obydwie rasy dzielić będzie nienawiść.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>między 1150 a 1100 p.w.e.</strong><span style="font-weight: 400;"> – powstają pierwsze osady w miejscu dzisiejszych pięciu miast </span>[[Ofir|Ofiru]]<span style="font-weight: 400;"> – Messyny, Korathii, Itharos, Aretyny i Tulos.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>1213 p.w.e</strong><span style="font-weight: 400;">. – sojusz pięciu miast, powstaje </span>[[Ofir]]<span style="font-weight: 400;">.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>1220 p.w.e.</strong><span style="font-weight: 400;"> – ustanowienie Senatów i urzędów Kratistosów, a także oligoi – rady Kratistosów 5 Miast.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>1040 p.w.e.</strong><span style="font-weight: 400;"> – zabójstwo nolwe’Atanila, założyciela Akademii Messyńskiej i pierwszego jej rektora</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>1132 p.w.e.</strong><span style="font-weight: 400;"> – zawarcie wieczystego pokoju między ludźmi a elfami nad rzeką Sankarą, na granicy Itharos i </span>[[Aenthil]]<span style="font-weight: 400;">. Pokoju nie respektują elfy z </span>[[Laro]]<span style="font-weight: 400;">, wojna z nimi trwa aż do roku 515.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>1130 p.w.e.– założenie Akademii Messyńskiej</strongli><span style="font-weight: 400;"li> 1100 p.w.e. – założenie zabójstwo nolwe’Atanila, założyciela Akademii Messyńskiej</span>i pierwszego jej rektora.</li><li style="font-weight: 400;"><strong>między 1200 a 300 p.w.e</strong><span style="font-weight: 400;">. – okres rozkwitu </span>[[Ofir|Ofiru]]<span style="font-weight: 400;"> we współpracy z elfami z </span>[[Aenthil]]<span style="font-weight: 400;">.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>ok. 800 p.w.e.</strong><span style="font-weight: 400;"> – armia Messyny wypiera z </span>[[Velida|Doliny Velidy]]<span style="font-weight: 400;"> plemię Kymerów. Pochodzenie Kymerów jest do dziś nieznane, natomiast ich wojownicze obyczaje sprawiały, że granica Messyny nigdy nie była spokojna. Kratistos Messyny, Albrauder, sprowadza z północy plemię niziołków, oddając im we władanie Dolinę. Rychło </span>Velida<span style="font-weight: 400;"> staje się cudem tego rejonu i najżyźniejszym obszarem Północy. Kymerowie zamieszkują niedostępne górskie tereny i zaprzysięgają poprzysięgają zemstę hobbitom i Mesyńczykom.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>513 p.w.e</strong><span style="font-weight: 400;"> – pierwsza wyprawa wyrusza przez pustynię Asura Makan, ginie bez wieści.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>223 p.w.e.</strong><span style="font-weight: 400;"> – Darre Itamanos, jako pierwszy ludzki podróżnik, przeprawia się przez Asura Makan i nawiązuje kontakt z państwami </span>[[Pethaban|Pethabanu]]<span style="font-weight: 400;">. W swojej relacji opisuje niewiarygodne bogactwa krajów za Wielką Pustynią.</span></li>
</ul>
== Wielki Kataklizm ==
<ul>
<li style="font-weight: 400;"><strong>rok 0</strong><span style="font-weight: 400;"> – z punktu widzenia </span>[[Ofir|Ofiru]]<span style="font-weight: 400;"> - rusza Wielka Ekspansja.</span><span style="font-weight: 400;"><br /></span><span style="font-weight: 400;">Dotychczas sądzono, że wędrówki ludów spowodowane były dalszym podnoszeniem się poziomu oceanu (naukowcy wielokrotnie zastanawiali się jednak, dlaczego Wergundowie i inne ludy nadeszły ze wschodu, a nie od strony morza). Jest bardzo prawdopodobne, że pogląd ten ugruntował się na bazie wierzeń i podań ofiryjskichofirskich, w których świadomość "wielkiego potopu" była zawsze obecna. </span><span style="font-weight: 400;"><br /></span><span style="font-weight: 400;">W świetle nowych odkryć historycy rozważają wiele hipotezObecnie wiemy już, dotyczących pochodzenia przybywających wże napływ barbarzyńskich ludówczas grup etnicznychw spowodowany był ich ucieczką z rejonu Wschodniego Morza, pod naciskiem ekspansywnych istot - Roju. Wiadomo jedynie, że na Na północ dotarły wówczas dotarły dwie takie grupy, obecnie określane jako północna (Samnijczycy, Terale) oraz południowa (ludy wergundzkie i fiordyjskie). </span><span style="font-weight: 400;"><br /></span><span style="font-weight: 400;">Rok został przyjęty przez historyków </span>Ofiru<span style="font-weight: 400;"> jako rok zerowy w tzw. nowym kalendarzu , ze względu na wielkie zmiany, jakie przyniosło ze sobą pojawienie się nowych plemion ludzi. W owym czasie obawiano się, że ich przybycie oznacza rychły koniec świata, który zaleje woda. Gdy to nie nastąpiło, wiele kultów religijnych ogłosiło, że ludziom został dany nowy czas.</span></li></ul><ul><li style="font-weight: 400;"><strong>Apokalipsa</strong><span style="font-weight: 400;"> (obecnie jest datowana w innym punkcie czasowym!) – nowo poznane źródła, przede wszystkim qasyrańskie i felnoryjskie, pozwoliły uściślić wiedzę o tym wydarzeniu, a przede wszystkim określić jego datę. Wydarzyło się to znacznie wcześniej niż dotychczas sądzono, był to bowiem rok 4978 p.w.e. (nie zaś 1500 pwe). </span><span style="font-weight: 400;"><br /></span><span style="font-weight: 400;">Był to czas, kiedy Stara Styria prowadziła krwawy i brutalny podbój ziem </span>[[Qa]]<span style="font-weight: 400;">, ci zaś odpowiedzieli uderzeniem wysoce zaawansowanej broni masowej zagłady. </span><span style="font-weight: 400;"><br /></span><span style="font-weight: 400;">Łącząc wiedzę o Apokalipsie z falą wędrówek ludów wcześniejsza historiografia mylnie zakładała związek przyczynowo-skutkowy między tymi faktami. Jednak zatopienie cywilizacji starostyryjskiej niemal 5 tysięcy lat wcześniej nie mogło mieć wpływu na przybycie ludów wergundzkich i fiordyjskich na północ.</span><span style="font-weight: 400;"><br /></span><span style="font-weight: 400;">Pozostaje zatem obiektem badań naukowych znalezienie przyczyny, która naprawdę spowodowała </span><strong>Wielką Ekspansję</strong><span style="font-weight: 400;">.</span></li>
</ul>
==Po Wielkiej Ekspansji==
<li style="font-weight: 400;"><strong>830 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> – Trynt próbuje wzmacniać swoją pozycję sojuszem z Daramonem i kolejną inwazją w rejon Kraju Grodów. W efekcie Daramon zostaje zaatakowany przez Wergundów, a władca Lędy, Dagome, rozpoczyna proces jednoczenia plemion Teralów.</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><strong>832 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> - Elmeryk zawiera w Górach Silber "święty pakt krwi" z wodzem orków, Gotrekiem Moorgvrangvoorhirr'em. Oddziały orków wspierają jego armię na północy. Jednocześnie z inspiracji Ofiru sojusz zawierają władcy Tryntu i Księstwa Samnijskiego.</span></li>
<img src="https://silberberg.pl/obrazy/mapy_nowe/polityczna_czasy_elmeryka_833_858.jpg" style=" margin-right: 5px; border-radius: 3px; width: 60%; height: auto; float: right;">
<li style="font-weight: 400;"><strong>833 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> </span></li>
<ul>
</ul>
<li style="font-weight: 400;"><strong>896 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> </span></li>
<img src="https://silberberg.pl/obrazy/mapy_nowe/polityczna_czasy_kolonizacji_895_905.jpg" style=" margin-right: 5px; border-radius: 3px; width: 60%; height: auto; float: right;">
<ul>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Na południe od Styrii zostają odkryte tereny bogate w surowce, zwłaszcza w nowo odkryty Minerał, którego wykorzystanie otwiera nowe możliwości wojenne i technologiczne.</span></li>
</ul>
<li style="font-weight: 400;"><strong>915 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> </span></li>
<img src="https://silberberg.pl/obrazy/mapy_nowe/polityczna_czas_ciemnosci_915_936.jpg" style=" margin-right: 5px; border-radius: 3px; width: 60%; height: auto; float: right;">
<ul>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">zjednoczenie Małego Ofiru (wraz z terenem okupowanego Itharos) i podpisanie sojuszu z Qa</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Grudzień – wergundzki kościół Siódemki na Nieboskłonie powołuje organizację, nazwaną Inkwizyjcją, mającą zająć się wyplenieniem pozostałości eskhara na powierzchni Ei </span></li>
</ul>
== Epoka Nowej Magii ==
<li style="font-weight: 400;"><strong>940 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> </span></li>
<ul>
</ul>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">'''942 r''' </span></li>
<img src="https://silberberg.pl/obrazy/mapy_nowe/polityczna_944_podzial_Wergundii.jpg" style=" margin-right: 5px; border-radius: 3px; width: 60%; height: auto; float: right;"><ul>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Lipiec - wydarzenia na Fiordzie. Jednym z jarlów zostaje Jarna Falarskad </span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Sierpień – Wergundia uderza na Visnohorę, orkowie uderzają na Teralę, uniemożliwiając reakcję kniaziowi Derwanowi </span></li>
</ul>
</ul>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">'''944 r''' </spanul></liul>
<ul>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;"strong>Styczeń: 944 r.</spanstrong><br /li>
<ul>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">bitwa pod Ligmell - starcie sił książęcych z separatystami, nierozstrzygnięte</span></li>
<li>odkrycia wyprawy agadejskiej </li>
<li>sympozjum w Dormenos, początek wielkiego rozwoju Nowej Magii </li>
<li>kapitulacja qasyrańskiej załogi Visnohory - przełęcz przejmują żołnierze IV Tymenu, ale forteca zostaje zablokowana przez hufce teralskie i separatystyczne wojska Dakonii, odcinające dostawy żywności. </li>
</ul>
</li>
<li><strong>944-950 r. </strong>- gwałtowny rozwój Nowej Magii:
<ul>
<li>w tych latach skonstruowano ponad 20 rdzeni minerałowych oraz prawie 10 eaformatorów - urządzeń kontrolujących przepływ energii na makrowęzłach geomantycznych </li>
<li>kolchidyra umożliwia używanie przez ludy Północy minerału jako akumulatora energii magicznej</li>
<li>kontrola siatki geomantycznej pozwoliła na rozwój cywilizacyjny - rozbudowę wodociągów, kanalizacji, ogrzewania miast</li>
<li>odkrycia agadejskie spowodowały wzrost skuteczności medycyny w zakresie przeszczepów oraz odkrycie licznych lekarstw na najpoważniejsze choroby</li>
</ul>
</li>
<li><strong>945 r.</strong><br />
<ul>
<li>symboliczna koronacja Bolemira Witomirowica, młodego (3 lata) kniazia, który pod swoim panowaniem ma zjednoczyć Teralę</li>
<li>(Wergundzka Wojna Domowa) bitwa pod Viran - zwycięstwo wojsk książęcych, odblokowanie Visnohory </li>
<li>wielka powódź na Loranis</li>
<li>Styria - po głośnym wystąpieniu przed Radą, nieformalny wówczas przywódca ulundo, khor’zighira Teire’de, uzyskał dla Kelahiran status autonomicznej enklawy z prawem stanowienia własnej tercji do liczebności 2 tysięcy</li>
</ul>
</li>
<li><strong>946 r.</strong><br />
<ul>
<li>Aoife Ormdottir Borgh Du zostaje księżną Wysokich Ziem - potwierdzenie secesji księstwa</li>
<li>samnijski najazd na Trynt (zemsta Aoife)</li>
<li>Kompania Nowej Magii wydzierżawia od Samnii, w formie lenna, tereny Południowego Stepu</li>
<li>Tuakana - Wielki Rytuał Pojednania Laryjczyków i Tlais Burzuma, zakończenie Rozłamu</li>
<li>powstaje Kongres Wolnych Narodów - z inicjatywy Kompanii Nowej Magii powstaje forum, gdzie rozmawiać mogą reprezentanci wszystkich krajów, sama Kompania występuje tu w charakterze rozjemcy</li>
</ul>
</li>
<li><strong>947 r.</strong><br />
<ul>
<li>powódź na Sankarze, zniszczone miasta wzdłuż biegu rzeki oraz mosty</li>
<li>dzięki dzierżawie Południowego Stepu - otwarcie handlowego Szlaku Wedry pod kontrolą Kompanii Nowej Magii</li>
<li>wybuch powstania Theonasa w Ofirze (rewolta niewolnicza)</li>
<li>w obu państwach Qasyran wybucha powstanie niewolnicze, dowodzone przez tajemniczego Khor’Ma</li>
<li>powrót ostatniej armii Qasyran z Północy - Iltepe Moe przywozi do Qasyran prochy Seitiriego i koronę Neyestecae</li>
<li>początek ponownego zjednoczenia Qasyran - Oepetla Cuitli (władca północnego państwa Qasyran) koronuje Tlilxuchtli (władczynię południa) na cozcatloani - cesarzową Zjednoczonych Plemion Qasyran</li>
<li>Święto Wybaczenia i Pojednania między Leth Caer a Aenthil, symboliczny powrót Tawanien’yaro do Ealinge</li>
<li>tragiczna zima na Północy, szczególnie w obszarach górskich</li>
</ul>
</li>
<li><strong>948 r.</strong><br />
<ul>
<li>pierwsze wystąpienie Leofrica dar Marenthal, obwołanego przez separatystów Dziedzicem Elmeryka, wnuka księcia Arnulfa </li>
<li>samnijska ofensywa z Meghalayi w kierunku pethabańskiego Tipura Nadu</li>
<li>święto Asullo w Leth Caer - odnowienie przymierza Miasta z Eą </li>
<li>wiele krajów (Aenthil, Leth Caer, Velida, Terala Zachodnia) zakazuje używania Nowej Magii</li>
<li>na Kongresie Wolnych Ofir i Qasyran oskarżają Styrię o spowodowanie wybuchu powstań niewolniczych na ich terenie</li>
</ul>
</li>
<li><strong>949 r.</strong><br />
<ul>
<li>kolejna dramatyczna zima na Północy - tragedia w Tryncie </li>
<li>po kolejnych latach nieurodzaju i katastrofach naturalnych - klęska głodu we wschodniej i południowej Wergundii (w efekcie bunty i pogromy magów)</li>
<li>Matua-Haere - Pierwsze Pożegnanie, wielka uroczystość pogrzebowa w Larionie, ostateczne pożegnanie dusz Przodków z Tuatahi-Ikni (Pierwszego Ikni)</li>
<li>na Kongresie Wolnych szereg państw oraz Sairolome oskarża Kompanię Nowej Magii o działanie na szkodę Ei i wzywa kraje do zakazania Nowej Magii; wystąpienie powoduje szeroki odzew społeczny i liczne bunty</li>
</ul>
</li>
<li><strong>950 r.</strong><br />
<ul>
<li>zwycięstwo wojsk książęcych pod Arlettain - koniec wojny domowej </li>
<li>koniec budowy przekopu Gjovik - Akareim, alternatywne połączenie rzeki Wedry z morzem </li>
<li>klęska powstańców Theonasa w Ofirze, na stokach góry Tarramakos</li>
<li>Nagłe poruszenie wśród sił eskhara, oddziały z całego świata zaczynają zmierzać na wergudzko-styryjsko-aenthilskie trójgranicze.
<li>Poświęcenie Bogini Tavar oraz zajęcie jej miejsca na panteonie przez tajemniczego bożka - Fortunę.
<li>Potwierdzenie śmierci Leofrica dar Marenthal, który okazał się być sterowany przez moce Szakala.
<li>Na trójgraniczu w wyniku sądu Iureusa umiera również prawa ręka księżnej Aenthil - Toruviel.
<li>Katastrofa geomantyczna - następuje wybuch większości rdzeni minerałowych.
<li>Kapitulacja pethabańskiego państwa Tipura Nadu w wojnie z Samnijczykami.
<li>Śmierć Księcia Protektora Federacji Wergundzkiej - Einhard dar Avarette ginie w zamachu wykonanym przez własnego adiutanta.
</ul>
</li>
<li><strong>951 r.</strong><br />
<ul>
<li>Wydanie dekretu przez Radę Regencyjną Styrii, który zabrania wstępu na ich ziemię druidom oraz taure’yaro.
<li>Wyjście spod opieki protektoratu wergundzkiego Talsoi oraz Liryzji.
<li>Na liryzyjskim tronie zasiada Freyra Alsodottir Rosgalen.
<li>Najazd orków z plemienia Gruat na teralski gród Lęda i okoliczne ziemie.
<li>Trynt rozpoczyna industralizację swojej gospodarki sprowadzając z Quasyran krosna oparte na nowomagicznej technologii.
<li>Koronacja Givienne na Księżną Tryntu, staje się ona współ-władcą a nie tylko księżną małżonką. Książę Brynjolf wycofuje się z polityki światowej na rzecz małżonki.
<li>Ogłoszenie amnestii dla wergundzkich separatystów.
<li>Na terenie Wysokich Ziem pojawia się ruch buntowników który utrudnia działania Księżnej Aoife.
<li>Intensywne działania Kompani Nowej Magii która łączy siły ze styryjczykami celem zniwelowania skutków kryzysu geomantycznego.
<li>Latem 951 roku Ofir całkowicie pozbywa się skutków promieniowania na swoich ziemiach i korzysta z rozkwitu gospodarki.
</ul>
</li>
<li><strong>952 r.</strong><br />
<ul>
<li>Na terenie Wysokich Ziem pozostaje jedna z ostatnich nieopanowanych stref skażenia - Kompania Nowej Magii wszczyna śledztwo, czemu na jej terenie występują dziwne anomalie.
<li>Federacja Wergundzka mimo ustabilizowania sytuacji po kryzysie geomantycznym wciąż próbuje wybrać nowego władcę.
<li>Umocnienie kultu Tavar na terenie Styrii - jednak pojawia się coraz więcej miejsc na świecie gdzie oddaje się cześć martwej bogini.
<li>Samnia wznawia projekt zmiany pustyni Assury.
<li>Buntownicy działający na Wysokich Ziemiach wzniecają zbrojne powstanie przeciw księżnej Aoife Borgh Du. Kończy się to wygraną rebelii a nowym namiestnikiem górali zostaje Fergus Neilsson Skaggirad zaś rodowa twierdza rodu Borgh Du trafia w ręce Hammonda Craigsson Skaggirada w uznaniu za zasługi. Wysokie Ziemie składają przysięgę lojalności wobec Tryntu.
<li>Księżna Aoife Borgh Du zbiega wraz z dziedziczką na tereny Samnijskie dostając tam azyl.
<li>Zbuntowany samnijski arban wkracza na tereny Wysokich Ziem, co doprowadza do szeregu dyplomatycznych spotkań pomiędzy ambasadorami Tryntu i Samni.
<li>Zakończenie prac nad zniwelowaniem kryzysu geomantycznego przez Kompanię Nowej Magii. Pozostałe strefy których nie udało się wygasić zostają zabezpieczone a ludność cywilna zabezpieczona.
<li>Państwo podziemnych elfów wszczyna śledztwo w sprawie rdzenia minerałowego który znajdował się na terenie Tlais Burzuma.
</ul>
</li>
<li><strong>953 r.</strong><br />
<ul>
<li>Nieudana próba zmiany ekologicznej słonego jeziora Khorat przez Samnijczyków.
<li>Quasyran zamyka śledztwo odnośnie powstania niewolniczego na swoich ziemiach oraz ucisza plotki jakoby to Styria za nim stała. Mówi się, że wpływ na to miała osoba ambasador Estelli będącej córką Quasyranki i Styryjczyka.
<li>Książęca para Tryntu wskazuje swojego syna Tearlacha jako potencjalnego następcę korony.
<li>Na Fiordzie dochodzi do dziwnych anomalii magicznych w wyniku których giną cywile. Chodzą plotki o dziwnych mordach oraz całych wsiach zapadających w śpiaczkę.
<li>Chodzą plotki, że Kesham przyjęło ogromny kontrakt od jednej osoby. Kuźnie działają dzień i noc.
<li>Rada Dwunastu podziemnych elfów zakazuje zbliżania się do terenów należących do rodu Tlais Burzuma. Wysyła też poselstwo do Kesham z ostrzeżeniem, aby unikać tych terenów.
</ul>
</li>
<li><strong>954 r.</strong><br />
<ul>
<li>Plemię Gruat ponownie przypuszcza rajd na ziemię Lędy, a Terale przypominają młodemu kniaziowi jego obietnice odnośnie pokonania barbarzyńskiego ludu.
<li>Następuje pełna industrializacja przemysłu wełniarskiego na terenie Tryntu. Gospodarka na tym terenie rozkwita, a budżet tryntyjski się gwałtownie powiększa.
<li>Coraz więcej Fiordyjczyków szuka szczęścia poza swoim krajem, rynek najemników zostaje zalany przez tych pochodzących z kraju fiordów.
</ul>
</li>
<li><strong>955 r.</strong><br />
<ul>
<li>Jezioro Khorat przy pomocy magimaszyn staje się słodkie a wokół niego zaczyna zakwitać ogromna oaza. Samnijczycy rozpoczynają budowę punktu przerzutowego dla ogromnych karawan.
<li>Samniczycy sprowadzają na Wielki Targ odbywający się na granicy Ofir-Samnia ponad pół tysiąca przeszkolonych niewolników z Pethabanu i sprzedają ich do szkół gladiatorskich. Drugie tyle istnień trafia w ręce prywatnych kupców.
<li>Federacja Wergundzka zażegnuje problemy gospodarcze wynikające z kryzysu geomantycznego. Zaczyna inwestować ogromne nakłady pieniędzy w Instytut Badań Magicznych.
</ul>
</li>
<li><strong>956 r.</strong><br />
<ul>
<li>Tryntyjska Korona wysyła do Liryzji oficjalne poselstwo mające toczyć rozmowy o przyszłości obu państw. Wynik dyplomatycznych starań jest nieznany.
<li>Zimą Ofir organizuje Wielkie Igrzyska z okazji dwudziestolecia podpisania traktatu Vistanijskiego. Biorą w nich udział wolni gladiatorzy, niewolnicy zakupieni od Samnijczyków oraz egzotyczne zwierzęta z pethabanu. Zaproszeni zostają oficjele z całego świata z wykluczeniem Styrii.
<li>Samnijczycy na jednym z kongresów naukowych organizowanych przez Kompanię Nowej Magii prezentują wyniki własnych badań co skutkuje zaproszeniem ich przedstawicieli do największych uniwersytetów świata. Wśród młodzieży studenckiej rozkwita moda na “orient”.
<li>Teralski kniaź Bolemir występuje naprzeciw rajdom orków z plemienia Gruat i przegania ich aż do ich enklawy. Spekuluje się, że Terale planują zniszczenie siedliska orków.
<li>Koweny druidzkie wskazują jedenastoletniego kniazia Bolemira jako namaszczonego przez Eę który ma przywrócić równowagę.
<li>Samnijczycy wysyłając poselstwo do Quasyran zawierające dary z podbitego Pethabanu.
Federacja Wergundzka ponownie próbuje wybrać jednego Księcia Protektora, jednak stare i nowe rody nie potrafią dojść do porozumienia.
<li>Kesham zapowiada, że po raz pierwszy od lat wyśle swoich oficjalnych przedstawicieli na Wielki Targ ofirsko-samnijski.
</ul>
</li>
<li><strong>957 r.</strong><br />
<ul>
<li>Umiera Oepetl Cuitla - Czarny Wilk - a uroczystości pogrzebowe przeprowadza sama Cesarzowa. Z powodu okresu żałoby zostają zawieszone rozmowy pomiędzy Larionem, a Quasyran.
<li>Księstwo Talsoi zaprasza do siebie oficjalnie poselstwo Felnoru, spekuluje się, że chcą dopuścić ich do tajemnic świątyni Tulvy-Meris.
</ul>
</li>
</ul>