W prowincji Kelahiran stworzona została enklawa ulundo, gdzie nadal pracowano nad rytuałem Narodzin. Kelahiran posiadało zbudowane stałe połączenie z felnoryjska wyspą Sakkarą, gdzie odkryto obszar wpływu Tavar, nietknięty dotychczas przemianą, wraz z ulundo, które dopiero teraz zyskały łączność z boginią. Było to miejsce unikatowe dla ulundo, o niesłychanej energii, nigdy nie skażone wpływem Swarta-Szakala i felnoryjskiej magii. Dla styryjskich ulundo stało się miejscem pielgrzymek, swoistą świątynią i sanktuarium, jednocząc i wzmacniając ich społeczność.

Specyficzna sytuacja Styrii powodowała, że władza centralna stopniowo zaczynała pełnić głównie rolę instytucji spinającej poszczególne dystrykty, każda zaś prowincja radziła sobie na własnym obszarze coraz bardziej niezależnie, najczęściej w oparciu o fundusze potentatów finansowych.

Zadłużone po uszy i przygniecione rozlicznymi problemami państwo styryjskie zostało zmuszone do scedowania części uprawnień na lokalne władze. Od 945 roku gubernatorzy dystryktów zyskali możliwość samodzielnego stanowienia części praw ekonomicznych i karnych niższego szczebla, zyskali także niemal całkowitą kontrolę nad systemem podatkowym, mając jedynie obowiązek odprowadzania podatku centralnego do Styrgradu.

Przyniosło to dalsze zgrzyty wewnątrz Inkwizycji (Trzech przeciwko Szakalowi), a ostatecznie doprowadziło do wydania dekretu Rady Regencyjnej, zabraniającego druidom i taure’yaro wstępu na ziemie styryjskie.

Napięcia polityczne pomiędzy Styrią a Ofirem, Aenthil, druidami oraz Inkwizycją doprowadziły do tego, że w latach 952-957 Styria stała się bardziej odizolowana od świata.

Quasyran po podjęciu działań przez ambasador styryjską, a zarazem córkę Cesarzowej, Qa zawiesiło a następnie zamknęło śledztwo w sprawie powstania niewolniczego oficjalnie odcinając się od plotek jakoby SSW maczała w tym palce. Nie zmieniło to natomiast stosunków pomiędzy Quasyrańczykami a Styrią, ze względu na dawno przelaną krew. Ofir wciąż pozostawał odcięty od Styryjczyków, a śmierć prawej ręki księżnej Aenthill - Tulya’Toruviel Meliaor - nie ułatwiła sytuacji na trójgraniczu.