Pierwsze zarysy Sojuszu powstały w 915 r., pod wpływem klęski ostatnich punktów oporu przeciwko Zapołudniu. Impuls do działania dali agenci Styryjskiej Służby Wywiadowczej, łącząc rozmaite ocalone z wojennego pogromu komórki rozbitych państw. W ten sposób stworzono tzw. Sztab Konspiracji, połączoną organizację tajnych wywiadów, przygotowującą Północ do wspólnego skoordynowanego powstania przeciwko okupantom zgodnie z treścią tzw. Przepowiedni Aidana (wizja przepowiadająca właściwy moment i miejsce do rozpoczęcia walki).
Po wybuchu powstania w 935 r. odradzające się państwa Północy sformalizowały przymierze militarne przeciwko Zapołudniu, łączący siły i koordynując działania.
Sojusz Północy przeobraził się dopiero około 938 r. w wyniku rosnącego napięcia miedzy Tryntem i Wergundią. Federacja Wergundzka co prawda ponosiła główny ciężar wojny, wysyłając na front dziesiątki tysięcy żołnierzy, ale Trynt i inne kraje, które w przeszłości doświadczyły jej imperializmu, zaczęły konsolidować siły wewnątrz Sojuszu przeciwko Wergundii.
Ostatecznie po [[ Traktacie Vistanijskim Sojusz Północy zrzeszał Wergundię, Talsoi, Styrię, a także księstwo Larionu jako państwo stowarzyszone.