Zakończenie wojny zastało Leth Caer na granicy wyczerpania. Ogólnie panujący głód, dramatyczne przeludnienie, idące za tym epidemie i wysoka śmiertelność dały się we znaki mieszkańcom Miasta na Bagnach. Zanim wojsk Qasyran odblokowały miasto, minęły kolejne miesiące. Tak sytuacja ekonomiczna, jak i efekty działalności szpiegów, głównie wywiadu Aenthil, spowodowały bunty i tumulty ludności. Kilkakrotnie zanotowano wystąpienia przeciwko mieszkańcom pochdzenia styryjskiego i obiektom kultu Tavar. Dość głośna stała się grupa, krytykująca ekstremalną pro-styryjskość byłego cesarza oraz jego zaangażowanie w kwestie religijne.
Jesienią 939 po raz pierwszy do granic miasta przybiły statki z północy, z Talsoi, Wergundii i Styrii, przywożąc wyczekiwane zasoby – żywność i leki. Ten fakt spowodował dalszy chaos i zamieszki. Abdykacja cesarza była dla mieszkańców Caer szokiem, pogłębiającym wewnętrzny chaos. Wielu oskarżało Caernotha o zdradę Miasta na rzecz służby styryjskiej bogini, tym bardziej, że jego działalność w ostatnich miesiącach nie była raczej publicznie znana. Jesienią 939 były cesarz wrócił uroczyście do Caer wraz z towarzyszącą mu Shissą Viridi, dyplomatką, której wpływy i międzynarodowe znaczenie rosło, zwłaszcza po jej uczestnictwie w rytuale w Bibractborgu. Shissa została ogłoszona następczynią i kolejną cesarzową, była jednak "człowiekem znikąd", jej ród nie miał nawet statusu "wysokiego". Zaskakująco jednak zdobyła dość szerokie poparcie, zwłaszcza po tym, jak ogłosiła reset w stosunkach z Aenthil i ponowne nawiązanie kontaktów dyplomatycznych. Na koronację, która odbyła się zimą, została zaproszona tulya'Toruviel Meliaor, jako pierwszy aenthilski polityk od dziesięcioleci. Cesarzowa Shissa Viridi została a następnie uroczyście zaprzysiężona i koronowana zimą 940 roku.
== Mentalność ==