Zmiany

Trynt i Fiord

Dodane 1806 bajtów, 17 czerwca
brak opisu edycji
W 942 r. Brynjolf i Givienne zdecydowali poprzeć małżeństwo kniaziewicza teralskiego, syna Derwana (ojca Żywii) z córką kniazia Gocława ze Wschodniej Terali. W atmosferze skandalu pierwotna żona Derwanowica Aoife Borgh Du wyjechała z Terali, zrywając małżeństwo. Jednocześnie jej ojciec, jarl Wysokich Ziem Orm Halfdanson, ogłosił odłączenie Wysokich Ziem od korony tryntyjskiej, a jednocześnie ich wystąpienie z Paktu Wedry. Wysokie Ziemie zawarły wstępne porozumienie z Wergundią, utrzymując jednocześnie gwarancje od Samnii, że ich ziemie pozostaną bezpieczne.
=== Sytuacja obecna ===
W roku 945 w niejasnych okolicznościach (oficjalnie pod lawiną) zginął jarl Orm Borgh Du oraz, szykowany na jego następcę, jego syn - Jorund. Władzę objęła jedyna dziedziczka Orma, Aoife, wciąż tytułująca się kniahinią Zachodniej Terali.
Potwierdziła ona secesję Wysokich Ziem, obwołując się księżną i zwołując niezależny od Tryntu thang. W tym samym roku podpisała oficjalne przymierze z księciem-protektorem Wergundii, dotyczące współpracy i wzajemnego wsparcia na wypadek zagrożenia ze strony Tryntu.
W 949 roku nadeszła katastrofalna zima, dziesiątkująca ludność Tryntu na północy kraju. Rzeka Szarka zamarzła całkowicie już w listopadzie, a Askaron został zasypany śniegiem do wysokości bram miejskich i stanął oko w oko z widmem głodu.
Tylko funkcjonujący w stolicy od 946 roku minerałowy rdzeń magiczny pozwolił na uniknięcie straszliwego losu prowincji, gdzie tej zimy zmarło z zimna i głodu kilka tysięcy osób.
 
=== Sytuacja obecna ===
 
W roku 950 całą północą wstrząsnęły katastrofy naturalne. W efekcie zaburzeń geomantycznych fala energii zniszczyła rdzenie minerałowe w Askaronie i Iveranan, powodując wyciek Minerału i skażenie terenu. Kryzys został szybko opanowany, ale największy problem stanowił trwający już kilka lat kryzys żywnościowy. Dodatkowo wybuchy wulkanów na Fiordzie spowodowały zatrucie całej zatoki i kilka dramatycznie słabych lat połowów, na szczęście Trynt zyskał zupełnie inne już źródło dochodów.
Działający od kilku już lat pod zarządem Kompanii Nowej Magii kanał Wedra-Gjovik wiosną 950 roku został przedłużony o odcinek kanału między Gjovik, a portem morskim Akareim. Napływ towarów wzdłuż Wedry spowodował rozwój portów tryntyjskich i umożliwił krajowi szeroko zakrojony eksport głównego “złota” Tryntu - wełny. W 951 roku z Qasyran sprowadzono pierwsze modele krosien, opartych na goblińskiej mechanice magimaszyn, które w przeciągu roku podbiły tryntyjski rynek. Zgodnie z projektem gospodarczym księżnej Givienne Trynt miał wkrótce przekształcić się w tekstylną potęgę.
Wzrost zamożności kraju okazał się zbawienny w krytycznym 950 roku - zakupiono olbrzymie ilości zboża z Terali Zachodniej, której kryzys geomantyczny nie dotknął. Zapobieżono w ten sposób nieuchronnej klęsce głodu.
Od 950 r. datuje się też wycofanie z polityki księcia Brynjolfa - oficjalną ceremonią koronacyjną za zgodą Thangu potwierdzono status Givienne jako współ-władcy, nie zaś tylko księżnej małżonki. Plotki głosiły, że książę zapadł na tajemniczą chorobę, choć niektórzy twierdzili, że to efekt zetknięcia z minerałowym skażeniem. Żadna z tych wersji długo nie znalazła oficjalnego potwierdzenia.
== Mentalność ==
121

edycji