__TOC__W ostatnich latach nowe odkrycia przewróciły do góry nogami historiografię i wiedzę ludzi o ich historii. Pewnym stało się to, co naukowcy podejrzewali od lat – ofirski kalendarz jest całkowicie błędny, a ludzie w swoich obliczeniach mylili się o… całe tysiące lat!<br>Odkryte na peryferiach świata, na fiordyjskiej wyspie bez imienia, dokumenty, wiedza pozyskana przy badaniach nad ogrodem Pahoro oraz kontakt ze starożytną kulturą [[Felnor|Felnoru]] zmieniły całkowicie wiedzę o historii ludzi. Dlaczego żyjące 1000 lat elfy nie pamiętają przeszłości lepiej niż ludzie? Otóż kolejne badania i współpraca z coraz bardziej otwierającymi się kulturami elfów wskazała ludziom pewną cechę psychiczną, a jednocześnie zjawisko społeczne w elfickich wspólnotach. Pamięć elfa nie różni się bowiem specjalnie od ludzkiej, żyjąc zaś około 10-krotnie dłużej, elfy pamiętają 10-krotnie więcej wydarzeń ze swojego własnego życia, niż ludzie. Z tego wynika stosunkowy brak zainteresowania historią i wydarzeniami mającymi miejsce za życia poprzednich pokoleń, elfy zwyczajnie nie zajmują sobie nimi pamięci. Najciekawszym społeczeństwem (i najbardziej tragicznym) są z kolei [[Laro]], którzy pamięć poprzednich pokoleń pozostawili … duszom przodków, których w każdej chwili mogli o przeszłość zapytać. Z chwilą utraty dusz z [[Ikni]] Laryjczycy stracili także swoją pamięć historyczną.Zjawisko to zostało nazwane elfickim paradoksem pamięci. Wielką naukowa dyskusję na temat początków dziejów ludzi i elfów rozpoczęły badania Akademii Messyńskiej nad Ogrodem Pahoro, mitycznym miejscem narodzin elfickiej rasy. '''Wyniki badań opublikowano, propagując szeroko nowe kalendarium.'''
== Przed Wielką Ekspansją ==
=== Od 15200 lat p.w.e. - Elficka era Cuivea - Przebudzenia===
Dotychczas o początkach elfów wiadomo było tyle, że ta era miała trwać pierwsze 100 loa (1900 lat) i obejmować 3 pierwsze generacje. Jednak obecne badania ludzkie i elfie udowadniają, że era ta trwała przynajmniej około 5000 lat i prawdopodobnie obejmowała dwa wielkie zjawiska:
<ul>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">'''Pierwsze Ogrody Życia''' – prawdopodobnie trzy lub nieznacznie więcej. Zróżnicowanie trzech wielkich elfickich ras nie zostało spowodowane żadnym podziałem, a właśnie faktem, że wyszli oni z różnych miejsc. </span><span style="font-weight: 400;"><br /></span><span style="font-weight: 400;">[[Ogrody Życia]] okazały się nie być tylko starożytnym mitem – badania nad jednym z nich, Ogrodem Pahoro, udowodniły, że miejsca, wyjątkowo życiodajne, oferujące optymalne warunku rozwoju ras humanoidalnych, istniały naprawdę. </span><span style="font-weight: 400;"><br /></span><span style="font-weight: 400;">Jedna z hipotez naukowych sugeruje, że w erze Cuivea nastąpiło "przebudzenie" (pojęcie znane z historiografii i mitologii elfickiej) wyłącznie plemienia Laro, wywodzącego się z Ogrodu Pahoro, pozostałe plemiona zaś są znacznie młodsze. </span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">'''Wojna Rozłamu''' – dała początek czwartej eflickiej rasie, Podziemnym ([[Tlais Burzuma]]). Spowodowana została utworzeniem przez szczep Laro (elfy czarne, elfy górskie) wspólnej pamięci i zgromadzenia dusz przodków, nazwanej Ikni. </span></li>
</ul>
Należy zaznaczyć, że w tej erze jest wysoce możliwe istnienie ras, obecnie już nie występujących w znanym świecie (źródło: podania o powstaniu [[Styria - kraj starożytnych nieumarłych#Draig-a-Haearn (Żelazny Smok)|Draig-a-Haern]])
=== 10000 – 9000 p.w.e. - Era Vainaren - Życia ===
Według najnowszych badań kolejne ery były znacząco krótsze i odpowiadały mniej więcej życiu jednego elfiego pokolenia.
W tym okresie z pewnością istnieją już kolejne Ogrody Życia, nie ma natomiast pewności, czy dały one początek elfom [[Aenthil]] i [[Talsoi]], czy też po prostu zwiększyły istniejącą już populację elfów, pozwalając na komfortowy jej rozwój. Stan wiedzy może się zmienić wraz z rozwojem badań w tym temacie.
=== 9000 -8000 p.w.e – elficka era Lumbei - Chmur ===
W tym okresie pojawia się kolejne znane plemię elfów, budując cywilizację na archipelagu [[Felnor]]. Niektóre elfickie źródła wspominają o "wędrówce elfów na północ", jednak nie jest dotychczas jasne, kto dokładnie i dokąd wędrował. <br>
Z pewnością ta era jest cieplejsza niż późniejsze.
<ul>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">W okresie Lumbei istnieją już potwierdzone informacje o istnieniu rasy krasnoludów, skupionych wokół miejsca, które musiało być jednym z Ogrodów Życia – Mortheimu. Lokalizacja tego miejsca pozostaje obiektem badań naukowych.</span></li>
</ul>
Era Lumbei kończy się kataklizmem – upadkiem na ziemię obcej istoty (obecnie jest ona już w pełni poznana).
=== 8000 -6000 p.w.e. – elficka era Hiswen - Mgieł ===
<img src="https://silberberg.pl/obrazy/mapy_nowe/starozytnosc_starsza.jpg" style=" margin-right: 5px; border-radius: 3px; width: 60%; height: auto; float: right;">
Niektórzy naukowcy skłaniają się do połączenia ery Lumbei i ery Hiswen jako jednej epoki, charakteryzującej się podobnym klimatem i warunkami rozwoju.
Upadek [[Tavar]] (wówczas nazwanej Fea) zapoczątkowuje okres intensywnych walk elfów z postępującym spaczeniem materii, jakie powodowała wokół siebie. Do wojny z Fea przystąpiły wówczas wszystkie elfickie plemiona, w tym także nie graniczące z nią bezpośrednio elfy z [[Felnor|Felnoru]], działające poprzez system portali.
Na podstawie badań elfickich ruin z obecnego obszaru Styrii można wyprowadzić hipotezę, że teren degeneracji stopniowo się jednak powiększał, obejmując coraz szersze obszary. Jednocześnie zjawisko drastycznej mutacji tkanek dotykało coraz więcej elfów, zmienianych w istoty, nazwane wówczas [[ulundo]] (po przemianie Tavar dały one początek nowej rasie humanoidów).
W okresie ery Hiswen mają miejsce znaczące i znamienne wydarzenia:
<ul>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">'''Ok. 7000 r.p.w.e.''' pojawia się kolejna rasa humanoidalna – ludzie. Ze źródeł felnoryjskich o pierwszych ludzkich plemionach wiadomo, że zamieszkiwały żyzną nizinę na wschód od Felnoru, tworząc pierwsze ludzkie kultury. </span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">'''Około 6500 r.''' wybucha wojna między elfami z Felnoru a Larionem, zakończona całkowitym wycofaniem się Felnoru z kordonu sanitarnego wokół Tavar i skierowanie ich uwagi na bliższe obszary </span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;"> '''6000 r.''' powstaje wspomagane magicznie ogrodzenie wokół terytorium Alta Tavar, nazwane Morque Ando (Czarne Kamienie) </span><span style="font-weight: 400;"><br /><br /></span></li>
</ul>
=== 6000 -4800 p.w.e. – elficka era Helcei - Zlodowacenia ===
Naukowcy mają rozbieżne teorie co do powodów wystąpienia ery lodowcowej. Najbardziej popularna hipoteza wskazuje na Fea ([[Tavar]]) jako prawdopodobną praprzyczynę, która być może spowodowała uniesienie się mas pyłu i ograniczenie światła słonecznego.
W tym okresie trwają wciąż zmagania elfów wokół obszaru spaczenia Alta Tavar, rozwijają się także społeczności ludzkie.
*<ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">'''Między 3000 a 1500 pOk.w6000 r.e'''. – elfy zamieszkują rejony na pograniczu ówczesnej wielkiej zmarzliny*'''ok. 3000 -1500 p.w.e.''' – rozwój Cesarstwa Styryjskiego i krainy [[Qa]]*'''około 1500 p(o ponad 3 tys.w.e''' – [[Krasnoludy|krasnoludy]] zakładają pierwsze podziemne miastolat wcześniej niż dotychczas sądzono) datuje się powstanie legendarnego artefaktu (Draig-a-Haern), Rattenshamktóry umożliwił budowę pierwszego ludzkiego imperium, w centrum Półwyspu [[Shamaroth]]Styrii. Ze źródeł felnoryjskich wiadomo, wówczas w obrębie Wiecznej Zmarzliny*'''ok. 1400 że wkrótce p.w.e''' – pierwsza óźniej Styria starła się z szeregu podziemnych wojen z plemionami orkówinnym ludzkim imperium, powstałym dalej na południu, trwających z przerwami aż do Wielkiej EkspansjiChanatem. </span></li>*<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">'''ok. 1000 p.w.eOd 6000 r.''' – elfy dzielą się na trzy wielkie plemiona terenie na południe od Larionu i zakładają trzy największe ze swoich miastobszaru Alta Tavar rozwija się już kolejna ludzka cywilizacja – Qarna-chasayo-syran</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: [[Księstwo Talsoi|Talsoi]], [[Księstwo Aenthil|Aenthil]] i podziemną twierdzę [[Księstwo Laro|Laromaton]].*400;">W '''ok. 800 p.w.eroku 5564'''. legendarna podziemna bitwa pomiędzy krasnoludamipierwszy raz władcom Felnoru objawiona została przepowiednia z Aghurmi, orkami i elfami podziemnymi. Informacja oparta wyłącznie na bardzo niepewnych relacjach. Bitwa miała się odbyć pod rejonem dzisiejszych Gór Silber.mówiąca o nadchodzącym wielkim kataklizmie </span></li>*<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">'''ok. 1500 p.w.eOkoło 5500 roku'''. – datuje się także początek wielkiego ocieplenia klimatu – gwałtownie podnosi się poziom wód, zalane zostają szerokie, nieznane cywilizacji obszary inwazji styryjskiej na zachodziewschód, granica Wiecznej Zmarzliny cofa się na północ.*'''ok. 1300 p.w.e'''. – pierwsze plemiona ludzi wkraczają na tereny północy.*'''ok. 1200 p.w.e.''' – wielka wojna ludzi który spowodował starcie z elfami na linii Gór Larionkulturą Qasyranu. W jej efekcie przez następne dwa stulecia obydwie rasy dzielić będzie nienawiść.*'''między 1150 Ten ostatni zostaje częściowo podbity, a 1100 p.w.e.''' – pierwsze osady w miejscu wpływy styryjskie sięgają daleko na wschód, aż do obszaru dzisiejszych pięciu miast [[Ofir|Ofiru]] – Messyny, Korathii, Itharos, Aretyny ziem Qasyranu i Tulospołudnia Nowej Styrii.</span></li>*<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">'''1213 p.w.eW 4813 roku'''. – sojusz pięciu miastpowstaje Raeth – Turkusowa Kopuła, powstaje [[Ofir]]która ma w przyszłości ochronić Felnor. </span></li>*'''1220 p.w.e.''' – ustanowienie Senatów i urzędów Kratistosów, a także oligoi – rady Kratistosów 5 Miast.</ul>*'''1040 p.w.e.''' Era Helcei kończy się dramatycznym wydarzeniem – zabójstwo nolwe’Atanila, założyciela Akademii Messyńskiej i pierwszego jej rektora*'''1132 p.w.e.''' – zawarcie wieczystego pokoju między ludźmi a elfami nad rzeką Sankarą, na granicy Itharos i [[Aenthil]]. Pokoju nie respektują elfy z [[Laro]], wojna z nimi trwa aż do roku 515.*'''1130 p.4798 Qasyran w.e.''' – założenie Akademii Messyńskiej*'''między 1200 a 300 p.akcie desperacji uderza ładunkiem w.e'''. – okres rozkwitu [[Ofir|Ofiru]] we współpracy z elfami z [[Aenthil]].*'''ok. 800 p.w.e.''' – armia Messyny wypiera z [[Velida|Doliny Velidy]] enigmatyczne plemię Kymerów. Pochodzenie Kymerów jest do dziś nieznane, natomiast ich wojownicze obyczaje sprawiały, że granica Messyny nigdy nie była spokojna. Kratistos Messynystolicę Styrii, AlbrauderStyrgrad, sprowadza który został zmieciony z północy plemię niziołków, oddając im we władanie Dolinępowierzchni ziemi. Rychło [[Velida]] staje się cudem tego rejonu Według źródeł qasyrańśkich i najżyźniejszym obszarem Północy. Kymerowie zamieszkują niedostępne górskie tereny i zaprzysięgają zemstę hobbitom i Mesyńczykomfelnoryjskich siła uderzenia była tak wielka, że po metropolii pozostał krąg stopionej ziemi o średnicy 20 km.*'''513 p.Najbardziej popularna hipoteza zakłada, że wybuch w.e''' – pierwsza wyprawa wyrusza przez pustynię Asura MakanStyrgradzie był tak silny, ginie bez wieści.*'''223 p.że spowodował reperkusje w.e.''' – Darre Itamanosskali całej Ei, jako pierwszy ludzki podróżniktak silne, przeprawia że zmienił się przez Asura Makan kąt padania promieni słonecznych na jej powierzchnię, powodując nagłe i nawiązuje kontakt z państwami [[Pethaban|Pethabanu]]. W swojej relacji opisuje niewiarygodne bogactwa krajów za Wielką Pustyniągwałtowne topnienie lodowców.
Natura broni Qa dotychczas nie została poznana. Sami Qa, po odzyskaniu "pamięci" ([[Qa - upadek starożytnych i przebudzenie współczesnych#Neyestecae i Przypomnienie Pamięci (Nitemoc)|Nitemoc]], zjawisko, które odwróciło samowygaszenie ich cywilizacji) nie ujawnili wiedzy o owej broni lub też wiedza o niej została zniszczona przed Nitemoc. Uderzenie w starożytny Styrgrad dotychczas datowano na około 1500 r.p.w.e. ===Od 4800 (dla uproszczenia) roku - elficka Era Saiwa – Ciepła = Wielki Kataklizm ==* Już w rok po uderzeniu w Styrgrad rozpoczyna się okres, znany w historiografii jako Apokalipsa albo Wymieranie. <ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">'''rok 0W 4797 roku''' – gwałtowny sztorm o niespotykanej sile zatapia wyspy Felnor, najniżej położony obszar ówczesnej cywilizacji. Według źródeł z punktu widzenia [[Ofir|Ofiru]] samego Felnoru, pewna część wyspiarskiej populacji zdecydowała się na ewakuację przez portale, większość jednak albo nie miała takiej możliwości, albo nie chciała porzucić swojego dziedzictwa. Dla wysp Felnor rozpoczyna się wówczas trwający niemal 6 tysięcy lat okres Raeth – egzystencji w ekstremalnie trudnych warunkach pod kopułą pod wodami oceanu. </span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Według źródeł qasyrańskich poziom wszechoceanu podnosi się wówczas w tempie kilkudziesięciu metrów na rok </span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font- rusza Wielka Ekspansjaweight: 400;">Przez około 40 lat od zatopienia Felnoru mieszkańcy Cesarstwa Styrii szukali ratunku na coraz wyżej położonych obszarach, spowodowana dalszym podnoszeniem aż w końcu z nich również nie było już ratunku. Zestawiając źródła Felnoru oraz informacje od styryjskich Starożytnych (ocaleni przez arcyksięcia Sefresa) udało się poziomu oceanuokreślić moment zatonięcia ostatniego, najwyższego szczytu na nizinie (została umownie nazwana Niziną Starostyryjską) na '''rok 4775'''. Liczne plemiona W tym też roku arcyksiążę Sefres ewakuował siebie i część ludzina ziemie północy poprzez portal. </span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Około 70 lat dłużej, naciskane przez pobratymców do '''ok. 4700 r.pwe''' trwała walka krasnoludów o utrzymanie ich dziedziny, Mortheimu, jednak nowe źródła (dokumenty z południaWyspy) rzuciły nowe światło na dzieje tego ludu. Ogród Początku musiał wyjałowieć i przestał być zdatny do zamieszkania. Krasnoludy podzielily się na nieznaną liczbę plemion (przynajmniej dwa) i rozeszły po świecie. Dopiero około 1500 r. p.w.e. wiadomo, ruszają że północny odłam krasnoludów założył podziemne miasto Rattensham w kierunku oswobodzonych przez lód ziem Północy. Rok został przyjęty przez historyków centrum Półwyspu </span>[[Ofir|OfiruShamaroth]] jako rok zerowy w tzw<span style="font-weight: 400;">, jednak wbrew poprzednim mniemaniom na tym terenie nie panowała już wieczna zmarzlina. nowym kalendarzu ze względu na wielkie zmiany </span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Apokalipsa dosięgnęła też lud Qasyranu, jakie przyniosło ze sobą pojawienie którego mieszkańcy masowo ewakuowali się nowych plemion ludzina wyższe obszary (dzisiejszy teren Qasyran). W owym czasie obawiano siępowszechnym poczuciu odpowiedzialności za ściągniętą na ludzkość katastrofę lud Qa dokonał aktu wygaszenia cywilizacji – wiedza o przeszłości, nauka, że ich przybycie oznacza rychły koniec światawszelkie bardziej zaawansowane rozwiązania cywilizacyjne, który zaleje wodawszystko to zostało zdeponowane w sarkofagu i zapomniane na pokolenia. Gdy Umożliwiła to nie nastąpiłowyjątkowa cecha ludu Qa, zamieszkującego obszary na złożach Minerału – pierwiastek ten powoduje wzrost zdolności psychomagicznych, co u mieszkańców Qasyranu zaowocowało umiejętnościami współmyśli. Zjawisko "Zapomnienia Pamięci" trwało aż do '''roku 900''', wiele kultów religijnych ogłosiłoutrzymując Qa w stanie rozproszenia na poziomie prymitywnych społeczności. </span></li></ul> === Starożytność ===<img src="https://silberberg.pl/obrazy/mapy_nowe/starozytnosc_mlodsza.jpg" style=" margin-right: 5px; border-radius: 3px; width: 60%; height: auto; float: right;">Okres ten, że ludziom został dany nowy czaspocząwszy od początków cywilizacji aż do zakończenia Apokalipsy (czyli zakończenia unoszenia się poziomu wód) nowa historiografia nazywa STARSZĄ STAROŻYTNOŚCIĄ.
* '''Apokalipsa''' - nie jest znana dokładna data, kiedy nastąpiło uderzenie. Był to czas, kiedy Stara Styria prowadziła krwawy i brutalny podbój ziem [[Qa]], ci zaś odpowiedzieli uderzeniem wysoce zaawansowanej broni masowej zagłady. W wyniku uderzenia zniszczony został ogromny obszar StyriiWraz z ukształtowaniem się obecnej linii brzegowej rozpoczyna się okres MŁODSZEJ STAROŻYTNOŚCI – okresu, ale jednocześnie - naruszona została równowaga na poziomie całej planetyktórego tajemnice dopiero badamy. W efekcie zmian klimatycznychDotychczas sądzono, spowodowanych tym faktem, rozpoczęło że pojawienie się gwałtowne topnienie lodowców, które w przeciągu kilku lat zalały obszerne połacie nizinne na zachodzie, unicestwiając cywilizację Starej Styrii. <br>Wędrówka ludówwergundzkich, którą rozpoczęła Apokalipsa, teralskich i fiordyjskich na wschodziepółnocy spowodowane było ich ucieczką przed wielkim potopem, w [[Ofir|Ofirze]] i wśród elfów, została nazwana '''Wielką Ekspansją'''świetle ostatnich odkryć jest to jednak całkowicie błędne mniemanie.
== Po Wielkiej Ekspansji ==Przedmiotem najnowszych badań jest pochodzenie ludów napływowych. Pod znakiem zapytania pozostaje również etniczne pochodzenie cywilizacji Ofiru, która rozwinęła się na Północy znacznie wcześniej, od '''ok. 1300 r. pwe'''.
* '''0 pW świetle najnowszych badań, zwłaszcza tych przeprowadzonych na terenie starożytnego Agade, obecny konsensus naukowy obejmuje następujące hipotezy: <ul><li>4700 – 1400 pwe – cywilizacja Morza Wschodniego<br />Wysoko rozwinięta kultura, stworzona przez uciekinierów z Niziny Starostyryjskiej.Funkcjonowała w formie miast-państw o różnej charakterystyce:<ul><li>Eordaja – najpotężniejszy z ośrodkówpaństwowych Morza Wschodniego.eOkoło 2500 pwe Eirdaja stanęła na czele kampanii wojennej przeciwko miastu Agade, opanowanemu przez czcicieli istoty zwanej Xwede.''' – rusza kolejna ludzka fala osadnicza. Po zażartych walkach na granicach [[Ofir|Ofiru]]Istota ta to jedna z matek Roju, plemiona ruszają na północ doliną Sankarydrapieżne stworzenie dążące do opanowania Ei. Ten odłam ludzi nazywany jest Ludźmi FiorduOddawanie jej czci było bezpośrednią przyczyną wrogości pozostałych państw.</li>* '''50 r'''<li>Elimea - miasto-państwo, będące w sojuszu z Eordają. Znane jest imię jednego z jego władców, Sarkhona, nazywanego w dokumentach “zwycięzcą spod Horemszut”. – rozbudowa murów obronnych Miast [[Ofir|Władca ten nosił, znany z kultury Ofiru]], włączenie Akademii w obręb Messyny* '''278 rtytuł kratistosa.''' – założenie filii Akademii Messyńskiej w Tulos</li>* '''350 r'''. pojawia się kolejna grupa osadnicza – Teralowie <li>Agade – miasto- Ludzie Lasówpaństwo położone na obrzeżach terytorium Eordai, prawdopodobnie około roku 2500 zniszczone w wyniku wojny z nią. Odbiwszy się od ufortyfikowanej granicy ItharosAgadejczycy byli wyznawcami istoty, którą nazwali Xwede, znanej w kulturze współczesnej jako “matrona”, podążają wzdłuż doliny Sankary i Gór Maegros. Ich nacisk zmusza Ludzi Fiordu do podążania dalej na północistota rozmnażająca Rój.</li><li>Mniejsze miasta-państwa:<ul><li>Lagasz</li><li>Tymfaja</li><li>Arrata</li><li>Hanigalbat</li><li>Kizzuwatna</li><li>Meroe</li><li>Eridu</li></ul></li></ul></li>* '''380 r<li>Do ok.''' – powstaje portowe miasto [[Birka]], 1600 - okres "zielonej Assury"<br />Na podstawie informacji z dokumentów obrębie państewka Liryzówz Wyspy powstała hipoteza o licznych ludach, określanych przez cywilizacje Morza Wschodniego jako barbarzyńskie.* '''410 rHipoteza została potwierdzona przez badania prof.''' – pierwsza morska wyprawa osadnicza Artemii da Tirelli na Fiordterenie Agade.* '''415 r'''Ludy te miały atakować północne rubieże Eordai i Agade. – kolejna wielka wyprawaŹródła agadejskie wskazują, Liryzowie zakładają liczne osady że ostatecznie to one spowodowały ich upadek. Najprawdopodobniej w czasie wojny z sojuszem państw Eordai Agadejczycy podstępem zwabili plemiona barbarzyńskie na wybrzeżach Fiordu.* '''420 rtereny Eordai.''' – u granic [[Ofir|Ofiru pojawia się kolejna grupa osadnicza<br />Obszar Asury, Ludzie Rzeki. Wyjątkowo wojownicze plemiona Salijczykówobecnie pustynny, Mertówbył w przeszłości, Dakóww okresie ery Helcei, Parvandużo bardziej nawodniony i porośnięty bujną roślinnością, czego powodem był działający w Agade eaformator - urządzenie, zamontowane na węźle geomantycznym, Daramów pozwalające kontrolować i Wergundów łamią granicę z Itharosukierunkowywać przepływ energii. Rozpoczyna Przez długie stulecia eaformator sprawiał, że obszary dzisiejszej pustyni kwitły, a na tym terenie rozwijały się wojna z [[Ofir|Ofirem]]wczesne cywilizacje ludzkich plemion.* '''430 r.''' – <br />Po zniszczeniu Eordai, prawdopodobnie około roku 1600, ludy te zamieszkały na zdobytych obszarach, zmuszając niedobitki starszych cywilizacji do ucieczki, dopóki same nie zostały zmuszone do wycofania się dalej na północnych granicach [[Ofir|Ofiru]] pojawiają się plemionapółnoc, przybyłe na tereny które zamieszkują obecnie.</li><li>Około 1600 pwe – exodus ludów Eordai z północy, Samnijczycy, pochodzący bezpośrednio od łowców reniferówterenu Wschodniego Morza. Po krótkich walkach, szarpany od południa przez Ludzi Rzeki, [[Ofir|Ofir zawiera sojusz z Samnijczykami i wysyła na północ swoje misje cywilizacyjnePotomkowie wygnanych mieszkańców Eordai dotarli do Ofiru około roku 1300 p.w.e.</li>* '''435 r<li>około 1500 p.w.''' – założenie Samarkandy (Kamiennej) i państwa Samnijskiegoe – krasnoludy zakładają pierwsze podziemne miasto, Rattensham. Na tronie zasiada kniaź GarmadO ile krasnoludzkie źródła się nie mylą, zakładając dynastię Garmanidówwędrówka północnego odłamu krasnoludów trwała więc ponad 3 tysiące lat.* '''440 r<br />Badania licznych postkrasnoludzkich budowli na terenie całej północy dowodzą, że w okresie między ucieczką z Morthemu,(ok.''' – przybycie wygnanego messyńskiego rektora Nuntiusa Cognitosa do Birki* '''444 r4700 pwe) a wycofaniem się na Shamaroth (ok.''' – otwarcie Akademii Birkańskiej* '''450 r.-''' po długich walkach z Liryzami) krasnoludy zakładały swoje kolonie od Tryntu przez Góry Silber i Wyżynę Teralską, plemiona Teralów zawracają za wschód, wzdłuż północnych stoków Gór na północ od linii gór Maegros i zajmują rozległe równiny. W przeciągu kolejnych 50 lat powstają kolejne drewniane osady Karantanii, Nitry, Vendi, Sisak, Niny , Bobru i Lędy</li><li>ok. Rejon zamieszkany przez Teralów zwany jest Krajem Grodów1400 p.* '''450 rw.''' – sojusz goblinów i orków e – pierwsza z szeregu podziemnych wojen z plemionami goblinów Górach Silber, powstaje efemeryczne państewkotrwających z przerwami aż do Wielkiej Ekspansji.</li>* '''455 r<li>ok. 800 p.w.''' - wybucha wielka wojna goblinów z e. legendarna, podziemna bitwa pomiędzy krasnoludami w Górach Silber, której pierwszy etap kończy się podziemną bitwą goblinami i klęską goblinówelfami podziemnymi. [[Krasnoludy]] burzą ich kamienne fortece w całym rejonie i wycofują się Informacja oparta wyłącznie na [[Shamaroth]]bardzo niepewnych relacjach. Wojna trwa z przerwami do dnia dzisiejszegoBitwa miała się odbyć pod rejonem dzisiejszych Gór Silber.</li>* '''465 r<li>ok. 1300 p.w.e.''' – przemianowanie Akademii Birkańskiej – "pierwsze" plemiona ludzi wkraczają na Uniwersytet Magii Wodytereny obecnej Północy – ludzie ci wkrótce założą Ofir. Przedmiotem badań jest, czy są oni potomkami uciekinierów z Eordai.* '''480 r.''' – osady Fiordu uniezależniają się od [[Liryzja|Liryzji]] i rozpoczynają serię napadów na wybrzeża<ul>* '''510 r.''' – wygnany <li>Adnotacja do wcześniejszych teorii naukowych – Ofirczycy z Liryzji książę Hakon z rodu Tradamon zakłada pewnością nie byli pierwszymi ludźmi na północy miasto AskaronPólnocy. Jego córka, SigdrineWiadomo obecnie o plemionach wędrownych łowców-zbieraczy (Kymerowie), umacnia pozycję swojego rodu, rozszerzając władanie Askaronu aż do wybrzeża i granic Liryzjizamieszkujących te tereny. Powstaje państwo [[Trynt|TryntOstatni członkowie tych plemion wyginęli w roku 882.</li>* '''515 r</ul></li><li>ok. 1200 p.''' – Matheus, Wielki Strategos [[Ofir|Ofiru, zawiera pokój w.e. – wielka wojna ludzi z elfami z [[Laro]] i zyskuje ich pomoc w wojnie z Ludzmi Rzekina linii Gór Larion. W jej efekcie przez następne dwa stulecia obydwie rasy dzielić będzie nienawiść.</li><li>między 1150 a 1100 p. Wojownicze plemiona zostają zepchnięte w dolinę Sankary, którą obejmują we władanie. Na zachodzie zatrzymują się na granicy Liryzjie. Powstaje 6 państewek równinnych– powstają pierwsze osady w miejscu dzisiejszych pięciu miast Ofiru – Messyny, Korathii, Itharos, z czego najdalej na północ wysunięty jest DaramonAretyny i Tulos.</li>* '''529 r<li>1213 p.w.e.''' – po splądrowaniu Birki– sojusz pięciu miast, wyprawa okrętów Fiordu wdziera się powstaje Ofir.</li><li>1220 p.w górę Sankary aż do granic Itharos. Ich zdolności wojenne zostają docenione przez Strategosae. – ustanowienie Senatów i urzędów Kratistosów, który wynajmuje wojowników na służbę wojskową. Tak powstaje gwardia Kratistosów, Varanga, złożona wyłącznie z wojowników Fiordua także oligoi – rady Kratistosów 5 Miast.</li>* '''520 – 700 r<li>1132 p.''' – okres ustalania terytoriów państwowychw.* '''537 re.''' – otwarcie Uniwersytetu Magii Życia nieopodal Askaronu– zawarcie wieczystego pokoju między ludźmi a elfami nad rzeką Sankarą, na granicy Itharos i Aenthil. Pokoju nie respektują elfy z Laro, wojna z nimi trwa aż do roku 515.</li>* '''593 r<li>1130 p.''' – misja cywilizacyjna Ofirczyków wgłęb Teraliw.e. – założenie Akademii Messyńskiej</li>* '''595 r<li>1100 p.''' – założenie placówki naukowej w Karantanii* '''613 r.''' – oficjalne nadanie placówce karantańskiej tytułu e. – zabójstwo nolwe’Atanila, założyciela Akademii Magii ZiemiMessyńskiej i pierwszego jej rektora.</li>* '''636 r<li>między 1200 a 300 p.''' – dekret o zamknięciu filii Akademii Messyńskiej w Tulos.e. – okres rozkwitu Ofiru we współpracy z elfami z Aenthil.</li>* '''637 r<li>ok. 800 p.''' – powstanie niezależnej Akademii Tulijskiej* '''750 rw.''' – nowa dynastia książąt Wergundii rozpoczyna stopniowe podporządkowywanie sobie okolicznych terenów wokół miasta Akwirgane.* '''780 r– armia Messyny wypiera z Doliny Velidy plemię Kymerów.''' – [[Trynt|Trynt]] próbuje inwazji na Kraj GrodówPochodzenie Kymerów jest do dziś nieznane, natomiast ich wojownicze obyczaje sprawiały, że granica Messyny nigdy nie była spokojna. Kratistos Messyny, Albrauder, sprowadza z północy plemię niziołków, niespodziewanie rozbite plemiona Teralów jednoczą oddając im we władanie Dolinę. Rychło Velida staje się, dając odpór armii tryntyjskiej pod grodem Lędącudem tego rejonu i najżyźniejszym obszarem Północy. Kymerowie zamieszkują niedostępne górskie tereny i poprzysięgają zemstę hobbitom i Mesyńczykom.</li>* '''785 r<li>513 p.w.e – pierwsza wyprawa wyrusza przez pustynię Asura Makan, ginie bez wieści.''' – Akademia Magii Ziemi oficjalnie staje się niezależną uczelnią</li>* '''789 r<li>223 p.w.e.''' – otwarcie Uniwersytetu Magii Powietrza* '''790 r– Darre Itamanos, jako pierwszy ludzki podróżnik, przeprawia się przez Asura Makan i nawiązuje kontakt z państwami Pethabanu.''' – wojna między grodem Nitra a Samnijczykami, zakończona rozejmemW swojej relacji opisuje niewiarygodne bogactwa krajów za Wielką Pustynią.</li>* '''813 r</ul>== Wielki Kataklizm ==<ul><li>rok 0 – z punktu widzenia Ofiru - rusza Wielka Ekspansja.''' – władzę <br />Dotychczas sądzono, że wędrówki ludów Akwirgranie obejmuje Elmeryk z rodu Danwigówspowodowane były dalszym podnoszeniem się poziomu oceanu (naukowcy wielokrotnie zastanawiali się jednak, dlaczego Wergundowie i inne ludy nadeszły ze wschodu, a nie od strony morza). Młody Jest bardzo prawdopodobne, że pogląd ten ugruntował się na bazie wierzeń i ambitny władca rozpoczyna serię lokalnych wojen i do roku 820 podporządkowuje sobie Daków i Parvówpodań ofirskich, w których świadomość "wielkiego potopu" była zawsze obecna.* '''819 r.''' – historyczny sojusz Wergundów <br />Obecnie wiemy już, że napływ barbarzyńskich ludów spowodowany był ich ucieczką z orkowym plemieniem Tarzul z Gór Maegrosrejonu Wschodniego Morza, pod naciskiem ekspansywnych istot - Roju. Trzon armii Elmeryka od tej pory stanowią bitneNa północ dotarły wówczas dwie grupy, obecnie określane jako północna (Samnijczycy, karne Terale) oraz południowa (ludy wergundzkie i okrutne oddziały orkówfiordyjskie). <br />Rok został przyjęty przez historyków Ofiru jako rok zerowy w tzw.* '''820 rnowym kalendarzu, ze względu na wielkie zmiany, jakie przyniosło ze sobą pojawienie się nowych plemion ludzi.''' [[Wergundia]] zaczyna wojnę z elfami z [[Aenthil]]W owym czasie obawiano się, że ich przybycie oznacza rychły koniec świata, zakończoną klęską elfówktóry zaleje woda. Gdy to nie nastąpiło, które pomimo spektakularnego zwycięstwa wiele kultów Wąwozie Samaria wycofują się poza rzekę Dakme (dopływ Sankary)religijnych ogłosiło, że ludziom został dany nowy czas.</li>* '''821 r<li>Apokalipsa (obecnie jest datowana w innym punkcie czasowym!) – nowo poznane źródła, przede wszystkim qasyrańskie i felnoryjskie, pozwoliły uściślić wiedzę o tym wydarzeniu, a przede wszystkim określić jego datę.''' – Elmeryk zaczyna rozbudowę AkwirgranuWydarzyło się to znacznie wcześniej niż dotychczas sądzono, wzorując się na miastach [[Ofir|Ofiru]]* '''821 rbył to bowiem rok 4978 p.w.''' – wielka rozbudowa Uniwersytetu Magii Powietrza* '''824 re.''' – otwarcie Szkoły Magów Bitewnych* '''825 r(nie zaś 1500 pwe).''' – armia Wergundów<br />Był to czas, wspomagana przez armie innych plemionkiedy Stara Styria prowadziła krwawy i brutalny podbój ziem Qa, zmusza do hołdu lennego Mercję ci zaś odpowiedzieli uderzeniem wysoce zaawansowanej broni masowej zagłady.<br />Łącząc wiedzę o Apokalipsie z falą wędrówek ludów wcześniejsza historiografia mylnie zakładała związek przyczynowo-skutkowy między tymi faktami. Jednak zatopienie cywilizacji starostyryjskiej niemal 5 tysięcy lat wcześniej nie mogło mieć wpływu na przybycie ludów wergundzkich i Salicję i ściera się z wojskami Liryzówfiordyjskich na północ.<br />Pozostaje zatem obiektem badań naukowych znalezienie przyczyny, która naprawdę spowodowała Wielką Ekspansję.</li>* '''826 r.''' – kratistos Arethyny podejmuje wyprawę przeciwko pustoszącym Równinę Terala orkom z plemienia Tarzul</ul>==Po Wielkiej Ekspansji==<ul><li style="font-weight: 400;"><strong>0 p.w.* '''829 re.''' – strategiczny sojusz </strong><span style="font-weight: 400;"> – do granic Ofiru dociera spora grupa etniczna, podążając z elfami morskimi z [[Talsoi]] pozwala przypuszczać, że w niedługiej przyszłości Elmeryk zdecyduje południa szlakiem u podnóża gór Larion. Przedzierajac się przez Ofir plemiona ruszają na zaatakowanie Liryzjizachód doliną Sankary. [[Liryzja]] odpowiada sojuszem z rozbójnikami z Ten odłam ludzi nazywany zostanie Ludźmi Fiordu i w górę Sankary ruszają kolejne wyprawy łupieżcze.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>50 r</strong><span style="font-weight: 400;">. – rozbudowa murów obronnych Miast Ofiru, włączenie Akademii w obręb Messyny</span></li>* '''830 <li style="font-weight: 400;"><strong>278 r.''' – [[Trynt|Trynt]] próbuje wzmacniać swoją pozycję sojuszem z Daramonem i kolejną inwazją </strong><span style="font-weight: 400;"> – założenie filii Akademii Messyńskiej w rejon Kraju GrodówTulos</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>350 r</strong><span style="font-weight: 400;">. W efekcie Daramon zostaje zaatakowany przez Wergundów, a władca Lędy, Dagome, rozpoczyna proces jednoczenia plemion Teralówpojawia się kolejna grupa osadnicza – Terale.Odparci od granic Ofiru podążają północną stroną wzdłuż Gór Maegros na zachód</span></li>* '''832 <li style="font-weight: 400;"><strong>380 r.''' </strong><span style="font- Elmeryk zawiera weight: 400;"> – powstaje portowe miasto Birka, w obrębie państewka Liryzów Górach Silber .</span></li><li style="święty pakt krwifont-weight: 400;" z wodzem orków, Gotrekiem Moorgvrangvoorhirr'em><strong>410 r. Oddziały orków wspierają jego armię </strong><span style="font-weight: 400;"> – pierwsza morska wyprawa osadnicza na północyFiord. Jednocześnie z inspiracji [[Ofir|Ofiru]] sojusz zawierają władcy [[Trynt|Tryntu]] i Księstwa Samnijskiego</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>415 r</strong><span style="font-weight: 400;">. – kolejna wielka wyprawa, Liryzowie zakładają liczne osady na wybrzeżach Fiordu.</span></li>* '''833 <li style="font-weight: 400;"><strong>420 r.'''** Bitwa pod Arden</strong><span style="font-weight: 400;"> – u granic Ofiru pojawia się kolejna grupa osadnicza, nazywana czasami Ludem Rzeki. Wojownicze plemiona Salijczyków, Mertów, Daków, Parvan, Elmeryk niezwykłym manewrem taktycznym rozbija Daramów pył zjednoczone wojska [[Trynt|Tryntu]] i Samni. W bitwie ginie księżna [[Trynt|Tryntu]]Wergundów wdzierają się na ziemie Ofiru w poszukiwaniu łupów i ziem, Rangveigna których mogą osiąść. To koniec książęcej linii Tradamonitów i koniec [[Trynt|Tryntu]]. Armia Wergundów prze na północNie mogąc zdobyć twierdzy itaryjskiej, przez kilka pokoleń (prawie 100 lat) terroryzują całe południe Ofiru, w tym dwukrotnie palą Korathię.</span></li>** Elmeryk po kilku miesiącach oblężenia zdobywa Askaron<li style="font-weight: 400;"><strong>430 r. Miesiąc później jego armia dociera do Samarkandy. Kniaź Turin udaje </strong><span style="font-weight: 400;"> – na północnych granicach Ofiru pojawiają się na wygnaniekoczownicze plemiona Samnijczyków. Na zachodzie wojska Liryzji zostają pokonanePo krótkich walkach, mer Birki pod groźbą zniszczenia miasta zamyka port zajęty w tym czasie walkami z plemionami Wergundów Birce dla okrętów Fiordu,[[Ofir|Ofir zawiera sojusz z Samnijczykami i wysyła na północ swoje misje cywilizacyjne.</span></li>** Elmeryk z rodu Danwiga obwołuje się Księciem Imperatorem Północy<li style="font-weight: 400;"><strong>435 r. Podporządkowane mu ziemie zostają podzielone na Wergundię Właściwą oraz lenna </strong><span style="font-weight: 400;"> – założenie Samarkandy (Kamiennej) i protektoratypaństwa samnijskiego. W przeciągu kilku miesięcy protektoratem Wergundii staje się BirkaNa tronie zasiada kniaź Garmad, zakładając dynastię Garmanidów zamian za gwarancję autonomii handlowej.</span></li>* '''835 <li style="font-weight: 400;"><strong>440 r.''' </strong><span style="font- umiera Elmeryk. Decyzją wodzów Imperium na tronie władcy zasiada książę Daków, Eudomar.weight: 400;"> – przybycie wygnanego messyńskiego rektora Nuntiusa Cognitosa do Birki</span></li>* '''836 <li style="font-weight: 400;"><strong>444 r.''' </strong><span style="font- Eudomar znosi uprzywilejowania protektoratów (oprócz Birki) i ziem lennych, a także autonomii elfów i innych ras, dążąc do ujednolicenia państwa. Główną władzę w Imperium Północy otrzymują dowódcy wojskowi.weight: 400;"> – otwarcie Akademii Birkańskiej</span></li>* '''838 <li style="font-weight: 400;"><strong>450 r.''' - na terenie [[Trynt|Tryntu]] zostaje krwawo stłumione powstanie przeciwko wergundzkim najeźdźcom</strong><span style="font-weight: 400;"> plemiona Teralów wędrują wzdłuż północnych stoków Gór Maegros z biegiem rzeki Wedry i docierają do ziem zajmowanych przez państwo Liryzów. Powstańców wspierają okręty Fiordu Po krótkiej wojnie Terale cofają się i [[Krasnoludy|krasnoludy]].* '''840 zajmują rozległe zalesione równiny obecnej Terali.''' - [[Krasnoludy]] ogłaszają wycofanie się na półwysep [[Shamaroth]] W przeciągu kolejnych 50 lat powstają kolejne drewniane osady Karantania, Nitra, Sisak (Szyszak), Gryf, Bóbr, Ogoniec, Przegoń i neutralność względem konfliktów ludziLęda. Rejon zamieszkany przez Teralów zwany jest Krajem Grodów, Teralą.</span></li>* '''843 <li style="font-weight: 400;"><strong>450 r''' .</strong><span style="font- po licznych prześladowaniach ziemie Imperium opuszcza większość leśnych weight: 400;"> – sojusz goblinów i miejskich elfów. Pozostałe wybierają podporządkowanie i służbę orków w armiiGórach Silber, albo życie banitów w lasachpowstaje efemeryczne państewko.</span></li>* '''845 <li style="font-weight: 400;"><strong>455 r.''' </strong><span style="font-weight: 400;"> - po szeregu buntów i zamieszek wybucha wielka wojna goblinów miastach Imperium Wergundówz krasnoludami w Górach Silber, na północnych rubieżach zostaje założony szereg kolonii karnych, a której pierwszy etap kończy się podziemną bitwą i klęską goblinów. Krasnoludy burzą ich kamienne fortece w całym państwie wzmocniony system wojskowych posterunkówrejonie i wycofują się na Shamaroth. W Arethynie, jednym Wojna trwa z państw [[Ofir|Ofiru]], uroczyście zostaje założona Akademia Alchemiiprzerwami do dnia dzisiejszego.</span></li>* '''850 <li style="font-weight: 400;"><strong>465 r.''' </strong><span style="font- epidemia w Korathii, umiera kratista Irena.weight: 400;"> – przemianowanie Akademii Birkańskiej na Uniwersytet Magii Wody</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>480 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> – osady Fiordu uniezależniają się od Liryzji i rozpoczynają serię napadów na wybrzeża</span></li>* '''851 <li style="font-weight: 400;"><strong>510 r.''' </strong><span style="font- weight: 400;"> – wygnany z powodu zamierania ruchu handlowego wzdłuż Sankary miasta [[Ofir|Ofiru]] ubożejąLiryzji książę Hakon z rodu Tradamon zakłada na północy miasto Askaron. Jego córka, zamiera też import zbóż. Badania alchemików nad pozyskaniem bardziej wydajnych odmian zbóż przynoszą efekty. Żeby uniknąć widma głoduSigdrine, kratistosi decydują się na akcję osadniczą na południowych stepach Samniiumacnia pozycję swojego rodu, rozszerzając władanie Askaronu aż do wybrzeża i granic Liryzji. Powstaje państwo Trynt.</span></li>* '''853 <li style="font-weight: 400;"><strong>515 r.''' </strong><span style="font- okręty Fiordu zostają rozbite przez sprzymierzone weight: 400;"> – Matheus, Wielki Strategos Ofiru, zawiera pokój z elfami z Laro i zyskuje ich pomoc w wojnie z Wergundami siły [[Talsoi]] . Wojownicze plemiona zostają zepchnięte w bitwie morskiej na Głębinie Meitedolinę Sankary, którą obejmują we władanie.Na zachodzie zatrzymują się na granicy Liryzji. Powstaje 6 państewek, połączonych wspólną tradycją i kulturą.</span></li>* '''850 <li style="font- 856 weight: 400;"><strong>529 r.''' </strong><span style="font- rosnąca militaryzacja Imperium fatalnie odbija się na gospodarceweight: 400;"> – po splądrowaniu Birki, wyprawa okrętów efekcie Ludy Rzeki dotykają kolejne klęski głoduFiordu wdziera się w górę Sankary aż do granic Itharos.* '''858 rIch zdolności wojenne zostają docenione przez strategosa, który wynajmuje wojowników na służbę wojskową.'''** Na granicy [[Shamaroth]]u odbywa się tajny Wiec Narodów Tak powstaje gwardia kratistosów, Varanga, złożona wyłącznie z wojowników Fiordu.</span></li><li style="font- spotkanie przedstawicieli wrogich Wergundii nacjiweight: 400;"><strong>520 – 700 r. W wyniku wiecu okupowanym przez Wergundię Tryncie wybuchła powstanie, dowodzone przez ostatniego jarla księżnej Rangveig, Leifa Einarsona</strong><span style="font-weight: 400;"> – okres ustalania terytoriów państwowych.</span></li>** W wyniku Wiecu Narodów [[Talsoi]] zrywa sojusz z Wergundią, a armia [[Ofir|Ofiru]] przekracza granicę w Itharos, maszerując na Akwirgran. Eudomar pokojowo abdykuje z tronu<li style="font-weight: 400;"><strong>537 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> – otwarcie Uniwersytetu Magii Życia nieopodal Askaronu</span></li>* '''859 <li style="font-weight: 400;"><strong>593 r.'''</strong><span style="font-weight: 400;"> – misja cywilizacyjna Ofirczyków wgłęb Terali</span></li>** Na tron Wergundii wstępuje wychowany <li style="font-weight: 400;"><strong>595 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> – założenie placówki naukowej w ukryciu syn Elmeryka, Olaf Egilson.Karantanii</span></li>** W Tryncie wybucha wojna domowa po śmierci przywódcy wolnych Tryntyjczyków, jarla Leifa<li style="font-weight: 400;"><strong>613 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> – oficjalne nadanie placówce karantańskiej tytułu Akademii Magii Ziemi</span></li>** Kniahini Mira zrywa wielowiekowy sojusz Samni z Arethyną, wyrzucając przez okno pałacu w Samarkandzie posłów kratistosa Tarazjusza (tzw<li style="font-weight: 400;"><strong>636 r. defenestracja samnijska). W zamian zawiera ścisły sojusz z księciem </strong><span style="font- protektorem Wergundii, Olafem. Wydarzenie to nosi nazwę Przewrotu Sojuszy. Kniahini ogłasza Samnię kaganatemweight: 400;"> – dekret o zamknięciu filii Akademii Messyńskiej w Tulos</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>637 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> – powstanie niezależnej Akademii Tulijskiej</span></li>** Podczas uroczystego wiecu ginie jarl Ynnejar<li style="font-weight: 400;"><strong>750 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> – nowa dynastia książąt Wergundii, Bjorn Asmundson Ryżypochodzący z miasta Akwirgran potomkowie na wpół legendarnego Danwiga, rozpoczyna stopniowe jednoczenie ziem, zajmowanych przez tzw. Fiord wybiera nowego wodza, Siala KrzywozębegoLud Rzeki.</span></li>* '''860 <li style="font-weight: 400;"><strong>780 r.'''</strong><span style="font-weight: 400;"> – Trynt próbuje inwazji na Kraj Grodów, niespodziewanie rozbite plemiona Teralów jednoczą się, dając odpór armii tryntyjskiej pod grodem Lędą.</span></li>** Koczownicza armia samnijska atakuje i zdobywa miasto Arethyna<li style="font-weight: 400;"><strong>785 r. Miasto zostaje złupione i spalone, wojska [[Ofir|Ofiru zostają zmuszone do odwrotu spod Akwirgranu. Po śmierci swoich synów Tarazjusz Samonita ustępuje z tronu kratistosa</strong><span style="font-weight: 400;"> – Akademia Magii Ziemi oficjalnie staje się niezależną uczelnią</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>789 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> – otwarcie Uniwersytetu Magii Powietrza</span></li>** Z niejasnych przyczyn Olaf książę Wergundii zarządza budowę fortyfikacji w Mercji, na granicy z [[Talsoi]]. Projekt zostaje szybko zarzucony.* '''861 <li style="font-weight: 400;"><strong>790 r.'''** [[Wergundia]] i [[Ofir|Ofir]] podpisują zawieszenie broni.** Z niejasnych przyczyn armia wergundzka</strong><span style="font-weight: 400;"> – wojna między grodem Nitra, dowodzona osobiście przez Olafaa Samnijczykami, napada i niszczy teralski gród Lędazakończona rozejmem. Powoduje to chwilowe ochłodzenie stosunków Wergundii z Teralą. Po tym wydarzeniu Olaf zyskuje przydomek </span></li><li style="Szalonyfont-weight: 400;".* '''862 ><strong>813 r.''' </strong><span style="font- do świata ludzi docierają informacje, że coś dzieje się weight: 400;"> – władzę w [[Aenthil]] - elfy zaczynają przegrywać toczoną od tysiącleci wojnę Akwirgranie obejmuje Elmeryk z Puszczą Południową. Powoduje to mobilizację wszystkich trzech państw elfów, chwilowe zawieszenie broni między nimi oraz wycofanie się z zaangażowania rodu Danwigów politykę ludzi.* '''863 Młody i ambitny władca rozpoczyna serię lokalnych wojen i do roku 820 jednoczy w swojej armii Daków i Parvów.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>819 r.''' </strong><span style="font- po wycofaniu się wojsk [[Ofir|Ofiru]] (ostatecznie weight: 400;"> – historyczny sojusz Wergundów układzie pokojowym wrócono do starego przebiegu granicy) Olaf rozpoczyna serię reform gospodarczychz orkowym plemieniem Tarzul z Gór Maegros. Trzon armii Elmeryka od tej pory stanowią bitne, mających na celu podniesienie poziomu życia karne i okrutne oddziały orków Wergundii, a zwłaszcza zapobieżenie powracającym klęskom głodu.</span></li>* '''864 <li style="font-weight: 400;"><strong>820 r.'''** Olaf książę Wergundii nakazuje zburzenie najwyższego budynku </strong><span style="font-weight: 400;"> Wergundia zaczyna wojnę z elfami z Aenthil, zakończoną klęską elfów Akwirgranie, słynnej Wieży Orłów. Przyczyny decyzji są niejasne, po tym akcie wandalizmu w stolicy wybuchają zamieszkiktóre pomimo spektakularnego zwycięstwa w Wąwozie Samaria wycofują się poza rzekę Dakme (dopływ Sankary).</span></li>** Aby przerwać wyniszczającą wojnę domową<li style="font-weight: 400;"><strong>821 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> – Elmeryk zaczyna rozbudowę Akwirgranu, do [[Trynt|Tryntu]] z powrotem wkracza armia wergundzka. Książę Olaf ogłasza [[Trynt|Trynt]] protektoratem do czasu ustanowienia tam samodzielnej władzy.wzorując się na miastach Ofiru</span></li>** Wybrzeża Fiordu nawiedza klęska żywiołowa <li style="font- masowe ataki morskich stworzeń na miejscowych rybakówweight: 400;"><strong>821 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> – wielka rozbudowa Uniwersytetu Magii Powietrza</span></li>* '''868 <li style="font-weight: 400;"><strong>824 r.'''</strong><span style="font-weight: 400;"> – otwarcie Szkoły Magów Bitewnych</span></li>** Elfy przegrywają wojnę z tajemniczym wrogiem<li style="font-weight: 400;"><strong>825 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> – armia Wergundów, nadchodzącym do których dołączyły także Daramon, Mercja i Salicja, ściera się z południa, a którego dotychczas nazywano Wielką Puszcząwojskami Liryzów. Alta Tavar jednak puszczą nie jest</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>826 r. Pod atakiem sterowanych przez nią, zmutowanych stworzeń, nazywanych ulundo, pada [[Aenthil]] (miasto) oraz twierdza Telfamba</strong><span style="font-weight: 400;"> – kratistos Arethyny podejmuje wyprawę przeciwko pustoszącym Równinę Terala orkom z plemienia Tarzul.</span></li>** Zagadkowe wydarzenie, objawiające się serią kataklizmów na całej ziemi oraz gigantyczną burzą nad terenem Puszczy Południowej. Światu objawia <li style="font-weight: 400;"><strong>829 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> – strategiczny sojusz z elfami morskimi z Talsoi pozwala przypuszczać, że w niedługiej przyszłości Elmeryk zdecyduje się swoisty fenomen – kataklizmy zwiastowały narodziny nowego bogana zaatakowanie Liryzji. Bogini TavarLiryzja odpowiada sojuszem z rozbójnikami z Fiordu i w górę Sankary ruszają kolejne wyprawy łupieżcze.</span></li>** Na terenach odebranych [[Aenthil]] oraz dawnej Puszczy Południowej powstaje organizm państwowy – Nowa [[Styria]], wspierany mocą bogini Tavar<li style="font-weight: 400;"><strong>830 r. Na jego czele staje człowiek o imieniu Sephres, mieniący się księciem </strong><span style="font-weight: 400;"> – Trynt próbuje wzmacniać swoją pozycję sojuszem z zaginionego roduDaramonem i kolejną inwazją w rejon Kraju Grodów. W efekcie Daramon zostaje zaatakowany przez Wergundów, z krajua władca Lędy, który zniknął pod oceanem. Krążą legendyDagome, iż jest nieśmiertelnym liszemrozpoczyna proces jednoczenia plemion Teralów.</span></li>* '''869 <li style="font-weight: 400;"><strong>832 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> - Elmeryk zawiera w Górach Silber "święty pakt krwi" z wodzem orków, Gotrekiem Moorgvrangvoorhirr'''em. Oddziały orków wspierają jego armię na północy. Jednocześnie z inspiracji Ofiru sojusz zawierają władcy Tryntu i Księstwa Samnijskiego.</span></li>** W Tryncie kończy się wojna domowa, rządy nad zniszczonym krajem obejmuje była przyboczna jarla Leifa Einarsona, Sigrin Audottir z rodu Varden, dając początek nowej dynastii<img src="https://silberberg. Na żądanie nowej księżnej, z kraju wycofują się wojska Olafa Szalonegopl/obrazy/mapy_nowe/polityczna_czasy_elmeryka_833_858.jpg" style=" margin-right: 5px; border-radius: 3px; width: 60%; height: auto; float: right;">** Na pograniczu między [[Talsoi]], Wergundią <li style="font-weight: 400;"><strong>833 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> </span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Bitwa pod Arden, Elmeryk niezwykłym manewrem taktycznym rozbija w pył zjednoczone wojska Tryntu i terenami Nowej Styrii powstaje kadłubowe państwo na bazie dawnego [[Aenthil]], utworzone przez uchodźców na północnych rubieżach dawnego państwa elfówSamni. W bitwie ginie księżna Tryntu, Rangveig. One same nazywają je Hehtanore (Hetanor) – Ziemią WygnaniaTo koniec książęcej linii Tradamonitów i koniec Tryntu. Zebrana Armia Wergundów święto Sairin rada elfich kast, zwana Eailinge, wybrała nowego władcę, została nim Helethai, córka Adarnila, który poległ w obronie stolicyprze na północ.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Elmeryk po kilku miesiącach oblężenia zdobywa Askaron.** Nowa [[Styria]] występuje Miesiąc później jego armia dociera do oligoi [[Ofir|Ofiru z żądaniem zwrotu 4 części Korony [[Ofir|Ofiru]], najpotężniejszego artefaktu ofirskiegoSamarkandy. Kniaź Turin udaje się na wygnanie. Na zachodzie wojska Liryzji zostają pokonane, mer Birki pod groźbą odebrania go siłą. Piątą część – klejnot Arethyny – z niewiadomych powodów ma już zniszczenia miasta zamyka port w Birce dla okrętów swoim posiadaniu. [[Ofir|Ofir]] odmawiaFiordu.</span></li>* '''870 r<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Elmeryk z rodu Danwiga obwołuje się Księciem Imperatorem Północy.'''** Znamienny rok, obfitujący w wydarzenia wielkiej wagi. Utworzona z ulundo, najemników Podporządkowane mu ziemie zostają podzielone na Wergundię Właściwą oraz lenna i neofitów armia atakuje [[Ofir|Ofir]]protektoraty. W wyniku zdrady pada Itharosprzeciągu kilku miesięcy protektoratem Wergundii staje się Birka, przy czym następuje wydarzenie bez precedensu – [[Tavar]] przyjmuje wyzwanie do walki na ziemi od boskiego patrona [[Ofir|Ofiru, boga tarczy słonecznej, Izosaw zamian za gwarancję autonomii handlowej. Po tym starciu pod Itharos zostaje krater o średnicy około 1 mili</span></li></ul></ul><ul><li style="font-weight: 400;"><strong>835 r. Izos zostaje unicestwiony</strong><span style="font-weight: 400;"> - umiera Elmeryk. W Itharos powstaje ośrodek polityczny, zależny od Nowej Styrii.** Messyna broni się do samego końcaDecyzją wodzów Imperium na tronie władcy zasiada książę Daków, wojska Tavar równają miasto z ziemiąEudomar.</span></li>** Korathia kapituluje przed armią Nowej Styrii, chroniąc się przed zniszczeniem<li style="font-weight: 400;"><strong>836 r. Upadek władzy ofirskiej</strong><span style="font-weight: 400;"> - Eudomar znosi uprzywilejowania protektoratów (oprócz Birki) i ziem lennych, a także autonomii elfów i innych ras, dążąc do ujednolicenia państwa. Główną władzę przejmuje oligarchia i układy mafijnew Imperium Północy otrzymują dowódcy wojskowi.</span></li>** Zamknięcie Akademii Messyńskiej po upadku Miasta<li style="font-weight: 400;"><strong>838 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> - na terenie Tryntu zostaje krwawo stłumione powstanie przeciwko wergundzkim najeźdźcom. Powstańców wspierają okręty Fiordu i krasnoludy.</span></li>* '''871 <li style="font-weight: 400;"><strong>840 r.'''** Tulos kapituluje częściowo – oddaje swoją część Korony, ale zdobywcy nie wchodzą do miasta. Tulos zachowuje ciągłość władzy ofirskiej </strong><span style="font-weight: 400;"> - Krasnoludy ogłaszają wycofanie się na półwysep Shamaroth i ogłasza się legalnym spadkobiercą [[Ofir|Ofiru]]neutralność względem konfliktów ludzi.</span></li>** W ciągle nieodbudowanej Arethynie oraz <li style="font-weight: 400;"><strong>843 r</strong><span style="font-weight: 400;"> - po licznych prześladowaniach ziemie Imperium opuszcza większość leśnych i miejskich elfów Tulos chronią się uciekinierzy z pozostałych miast. Arethyna ogłasza się niezależnym państwem.* '''872 rPozostałe wybierają podporządkowanie i służbę w armii, albo życie banitów w lasach.'''</span></li>** Armia Nowej Styrii wycofuje się z [[Ofir|Ofiru]]<li style="font-weight: 400;"><strong>845 r. Pod jej politycznym wpływem zostaje Itharos </strong><span style="font-weight: 400;"> - po szeregu buntów i Korathia.** Na zamieszek w miastach Imperium Wergundów, na północnych rubieżach zostaje założony szereg kolonii karnych, a w całym terenie Nowej Styrii oraz terytoriach zależnych (pdpaństwie wzmocniony system wojskowych posterunków. [[Ofir|Ofir) W Arethynie, jednym z państw Ofiru, uroczyście zostaje wprowadzony zakaz używania magii innej, niż kapłańskazałożona Akademia Alchemii.</span></li>* '''873 <li style="font-weight: 400;"><strong>850 r.''' – kolejne z wielkich wydarzeń</strong><span style="font-weight: 400;"> - epidemia w Korathii, nazwanych później wspólnym określeniem Chaos Bogów – bogini Tavar wstępuje w wymiar boskiumiera kratista Irena.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>851 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> - z powodu zamierania ruchu handlowego wzdłuż Sankary miasta Ofiru ubożeją, nieznaną bliżej ludziom płaszczyznę astralną, powodując tam zamętzamiera też import zbóż. Badania alchemików nad pozyskaniem bardziej wydajnych odmian zbóż przynoszą efekty. Żeby uniknąć widma głodu, którego efektem kratistosi decydują się na akcję osadniczą na ziemi są chaotycznie występujące zaniki mocy kapłanów oraz kataklizmy pogodowepołudniowych stepach Samnii. Stan ten trwa około miesiąca, po czym [[Tavar]] objawia się swoim wyznawcom jako bogini uciśnionych i wygnanych, bóstwo o ogromnej mocy.* '''875 </span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>853 r.''' – Nowa [[Styria]] wchodzi do międzynarodowej polityki. Jeden </strong><span style="font-weight: 400;"> - okręty Fiordu zostają rozbite przez sprzymierzone z jej książąt, dawny arystokrata wergundzki, Lambert Ostin, rozpoczyna rozmowy dyplomatyczne z władcami wszystkich krajów, Wergundami siły Talsoi w tym elfichbitwie morskiej na Głębinie Meite. Granic nowostyryjskich nie uznają państwa elfie oraz Tulos i Arethyna</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>850 - 856 r. W ramach gestu dobrej woli Nowa [[Styria]] oddaje [[Laro]] zdobytą uprzednio twierdzę Telfamba</strong><span style="font-weight: 400;"> - rosnąca militaryzacja Imperium fatalnie odbija się na gospodarce, w efekcie Ludy Rzeki dotykają kolejne klęski głodu. Przyjęcie Telfamby przez [[Laro]] powoduje gwałtowną reakcję Hetanoru, gdzie zwyciężają aktywne w ostatnich latach nastroje wrogie [[Laro]]</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>858 r. Układy pokojowe z Nową Styrią zawierają [[Wergundia]]</strong><span style="font-weight: 400;"> </span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Na granicy Shamarothu odbywa się tajny Wiec Narodów - spotkanie przedstawicieli wrogich Wergundii nacji. W wyniku wiecu okupowanym przez Wergundię Tryncie wybuchła powstanie, [[Trynt|Trynt]]dowodzone przez ostatniego jarla księżnej Rangveig, [[Fiord]], [[Samnia]] i [[Liryzja]]Leifa Einarsona. [[Terala]] zachowuje neutralność</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">W wyniku Wiecu Narodów Talsoi zrywa sojusz z Wergundią, [[Laro]]a armia Ofiru przekracza granicę w Itharos, [[Talsoi]], Arethyna, Tulos i Hetanor ([[Aenthil]]) deklarują otwartą wrogośćmaszerując na Akwirgran. Eudomar pokojowo abdykuje z tronu.</span></li></ul>* '''872<li style="font-880 weight: 400;"><strong>859 r.''' – po wycofaniu się wojsk Styrii z [[Ofir|Ofiru, krajem tym rządzi chaos. Administracja państwowa </strong><span style="font-weight: 400;"> </span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Na tron Wergundii wstępuje wychowany w większości przestaje istniećukryciu syn Elmeryka, Olaf Egilson.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">W Tryncie wybucha wojna domowa po śmierci przywódcy wolnych Tryntyjczyków różnych miastach powstają quasi-państwowe organizmy, próbujące utrzymać supremację nad jak największym terytorium rękami dobrze uzbrojonych najemnych armii i bandjarla Leifa.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Kniahini Mira zrywa wielowiekowy sojusz Samni z Arethyną, wyrzucając przez okno pałacu w Samarkandzie posłów kratistosa Tarazjusza (tzw. To czas zapaści i katastrofy wiekowego imperiumdefenestracja samnijska).* '''880 rW zamian zawiera ścisły sojusz z księciem - protektorem Wergundii, Olafem. Wydarzenie to nosi nazwę Przewrotu Sojuszy. Kniahini ogłasza Samnię kaganatem.'''</span></li>** Powstanie w Messynie przeciw rządom Itharos. Messyna odzyskuje niezależność, senat <li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Podczas uroczystego wiecu ginie jarl Ynnejar, Bjorn Asmundson Ryży. Fiord wybiera na kratistosa Theo Tynagironanowego wodza, przywódcę rebeliiSiala Krzywozębego.</span></li>** Zawarcie Pokoju Tritajskiego</ul><li style="font-weight: 400;"><strong>860 r. Messyna, Tulos </strong><span style="font-weight: 400;"> </span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Koczownicza armia samnijska atakuje i zdobywa miasto Arethyna zawiązują sojusz zwany Małym . Miasto zostaje złupione i spalone, wojska [[Ofir|Ofirem, jednocześnie podpisując zawieszenie broni z Itharos, które nie wchodzi Ofiru zostają zmuszone do sojuszuodwrotu spod Akwirgranu.** Zostają ujawnione tzw. Dokumenty Po śmierci swoich synów Tarazjusz Samonita ustępuje z Kovendare, wychodzą na jaw oszustwa finansowe Ligi Kupieckiejtronu kratistosa.</span></li>* '''881 r.'''** porozumienie <li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Z niejasnych przyczyn Olaf książę Wergundii zarządza budowę fortyfikacji w Dormenos daje początek Pierwszej SukursjiMercji, zwanej Wielką, wyprawie ratunkowej do Pethabanu przeciwko Uzurpatorom na granicy z Ligi KupieckiejTalsoi. Projekt zostaje szybko zarzucony.</span></li>** ponowne otwarcie Akademii Messyńskiej</ul>* '''881<li style="font-83 weight: 400;"><strong>861 r'''. </strong><span style="font- wydarzenia Pierwszej Sukursji, wojna w Pethabanie z Uzurpatorami.weight: 400;"> </span></li>* '''882 r.''' - epidemia w Akwirgranie.<ul>* '''882<li style="font-83 rweight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Wergundia i Ofir podpisują zawieszenie broni.''' </span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font- tzw. Sukursja Samnijskaweight: 400;">Z niejasnych przyczyn armia wergundzka, wyprawa łupieżcza Samnijczykówdowodzona osobiście przez Olafa, wspierająca wojska wergundzkie Pierwszej Sukursji.napada i niszczy teralski gród Lęda. Powoduje to chwilowe ochłodzenie stosunków Wergundii z Teralą. Po tym wydarzeniu Olaf zyskuje przydomek "Szalony".</span></li></ul>* '''883 <li style="font-weight: 400;"><strong>862 r.''' </strong><span style="font-weight: 400;"> - umiera wielka władczyni Samnido świata ludzi docierają informacje, kagani Mira Śnieżna.* '''884 r.''' że coś dzieje się w Aenthil - najazdy samnijskie na północyelfy zaczynają przegrywać toczoną od tysiącleci wojnę z Puszczą Południową.* '''885 r.'''** Początek Drugiej SukursjiPowoduje to mobilizację wszystkich trzech państw elfów, epidemia chwilowe zawieszenie broni między nimi oraz wycofanie się z zaangażowania w Korathiipolitykę ludzi.</span></li>** wybuch wielkiej epidemii w Terali, sąsiednie państwa pierwszy raz jako środek zapobiegawczy stosują barierę kwarantanny<li style="font-weight: 400;"><strong>863 r.** historyczne zjednoczenie Terali, kniaź Dragan Karanawic otrzymuje najpierw buławę wojewody Wschodnich Grodów, a potem całej Terali.** </strong><span style="font-weight: 400;"> - po zabiciu przez styryjskich skrytobójców księcia wycofaniu się wojsk Ofiru (ostatecznie w układzie pokojowym wrócono do starego przebiegu granicy) Olaf rozpoczyna serię reform gospodarczych, mających na celu podniesienie poziomu życia w Wergundii, Olafa Egilsona, [[Wergundia]] wypowiada wojnę Styriia zwłaszcza zapobieżenie powracającym klęskom głodu. Początkowe zwycięstwa pozwalają nawet na chwilowe odzyskanie miasta [[Aenthil]]</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>864 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> </span></li>* '''896 r.'''<ul>** Na południe od Styrii zostają odkryte tereny bogate <li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Olaf książę Wergundii nakazuje zburzenie najwyższego budynku w surowceAkwirgranie, zwłaszcza słynnej Wieży Orłów nowo odkryty Minerał. Przyczyny decyzji są niejasne, którego wykorzystanie otwiera nowe możliwości wojenne i technologicznepo tym akcie wandalizmu w stolicy wybuchają zamieszki.</span></li>** w wyniku przewrotu sojuszy na północ Wergundii uderza armia Terali, rozpoczynając ciąg reakcji<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Aby przerwać wyniszczającą wojnę domową, w efekcie w przeciągu kilku tygodni do wojny przystępuje [[Tryntu z powrotem wkracza armia wergundzka. Książę Olaf ogłasza Trynt|Trynt]] i [[Ofir|Ofir]] (po stronie Wergundii) oraz [[Terala]], [[Samnia]] i Itharos (po stronie styryjskiej). Kontruderzenie styryjskie odpycha armię wergundzką daleko na północprotektoratem do czasu ustanowienia tam samodzielnej władzy.</span></li>* '''897 <li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Wybrzeża Fiordu nawiedza klęska żywiołowa - masowe ataki morskich stworzeń na miejscowych rybaków.</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><strong>868 r.'''</strong><span style="font-weight: 400;"> </span></li><ul>** na nowo odkrytych ziemiach na południu postępuje kolonizacja<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Elfy przegrywają wojnę z tajemniczym wrogiem, nadchodzącym z głównym udziałem Wergundii i [[Talsoi]] powstaje tam nowy portpołudnia, Vekowara którego dotychczas nazywano Wielką Puszczą. Alta Tavar jednak puszczą nie jest.** front Wielkiej Wojny zatrzymuje się na długie miesiące na południe od rzeki SankaryPod atakiem sterowanych przez nią, zmutowanych stworzeń, nazywanych ulundo, pada Aenthil (miasto) oraz twierdza Telfamba.</span></li>** obydwa mocarstwa wyniszczone wysiłkiem wojennym desperacko poszukują czegoś<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Zagadkowe wydarzenie, co przechyli szalę objawiające się serią kataklizmów na ich stronęcałej ziemi oraz gigantyczną burzą nad terenem Puszczy Południowej. Światu objawia się swoisty fenomen – kataklizmy zwiastowały narodziny nowego boga. Bogini Tavar.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Na terenach odebranych Aenthil oraz dawnej Puszczy Południowej powstaje organizm państwowy – Nowa Styria, wspierany mocą bogini Tavar. Na jego czele staje człowiek o imieniu Sephres, mieniący się księciem z zaginionego rodu, z kraju, który zniknął pod oceanem. Krążą legendy, iż jest nieśmiertelnym liszem.</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><strong>869 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> </span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">W Tryncie kończy się wojna domowa, rządy nad zniszczonym krajem obejmuje była przyboczna jarla Leifa Einarsona, Sigrin Audottir z rodu Varden, dając początek nowej dynastii. Na żądanie nowej księżnej, z kraju wycofują się wojska Olafa Szalonego.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Na pograniczu między Talsoi, Wergundią i terenami Nowej Styrii powstaje kadłubowe państwo na bazie dawnego Aenthil, utworzone przez uchodźców na północnych rubieżach dawnego państwa elfów. One same nazywają je Hehtanore (Hetanor) – Ziemią Wygnania. Zebrana w święto Sairin rada elfich kast, zwana Eailinge, wybrała nowego władcę, została nim Helethai, córka Adarnila, który poległ w obronie stolicy.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Nowa Styria występuje do oligoi Ofiru z żądaniem zwrotu 4 części Korony Ofiru, najpotężniejszego artefaktu ofirskiego, pod groźbą odebrania go siłą. Piątą część – klejnot Arethyny – z niewiadomych powodów ma już w swoim posiadaniu. Ofir odmawia.</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><strong>870 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> </span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Znamienny rok, obfitujący w wydarzenia wielkiej wagi. Utworzona z ulundo, najemników i neofitów armia atakuje Ofir. W wyniku zdrady pada Itharos, przy czym następuje wydarzenie bez precedensu – Tavar przyjmuje wyzwanie do walki na ziemi od boskiego patrona Ofiru, boga tarczy słonecznej, Izosa. Po tym starciu pod Itharos zostaje krater o średnicy około 1 mili. Izos zostaje unicestwiony. W Itharos powstaje ośrodek polityczny, zależny od Nowej Styrii.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Messyna broni się do samego końca, wojska Tavar równają miasto z ziemią.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Korathia kapituluje przed armią Nowej Styrii, chroniąc się przed zniszczeniem. Upadek władzy ofirskiej, władzę przejmuje oligarchia i układy mafijne.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Zamknięcie Akademii Messyńskiej po upadku Miasta</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><strong>871 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> </span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Tulos kapituluje częściowo – oddaje swoją część Korony, ale zdobywcy nie wchodzą do miasta. Tulos zachowuje ciągłość władzy ofirskiej i ogłasza się legalnym spadkobiercą Ofiru.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">W ciągle nieodbudowanej Arethynie oraz w Tulos chronią się uciekinierzy z pozostałych miast. Arethyna ogłasza się niezależnym państwem.</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><strong>872 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> </span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Armia Nowej Styrii wycofuje się z Ofiru. Pod jej politycznym wpływem zostaje Itharos i Korathia.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Na całym terenie Nowej Styrii oraz terytoriach zależnych (pd.Ofir) zostaje wprowadzony zakaz używania magii innej, niż kapłańska.</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><strong>873 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> – kolejne z wielkich wydarzeń, nazwanych później wspólnym określeniem Chaos Bogów – bogini Tavar wstępuje w wymiar boski, nieznaną bliżej ludziom płaszczyznę astralną, powodując tam zamęt, którego efektem na ziemi są chaotycznie występujące zaniki mocy kapłanów oraz kataklizmy pogodowe. Stan ten trwa około miesiąca, po czym Tavar objawia się swoim wyznawcom jako bogini uciśnionych i wygnanych, bóstwo o ogromnej mocy.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>875 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> – Nowa Styria wchodzi do międzynarodowej polityki. Jeden z jej książąt, dawny arystokrata wergundzki, Lambert Ostin, rozpoczyna rozmowy dyplomatyczne z władcami wszystkich krajów, w tym elfich. Granic nowostyryjskich nie uznają państwa elfie oraz Tulos i Arethyna. W ramach gestu dobrej woli Nowa Styria oddaje Laro zdobytą uprzednio twierdzę Telfamba. Przyjęcie Telfamby przez Laro powoduje gwałtowną reakcję Hetanoru, gdzie zwyciężają aktywne w ostatnich latach nastroje wrogie Laro. Układy pokojowe z Nową Styrią zawierają Wergundia, Trynt, Fiord, Samnia i Liryzja. Terala zachowuje neutralność, Laro, Talsoi, Arethyna, Tulos i Hetanor (Aenthil) deklarują otwartą wrogość.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>872-880 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> – po wycofaniu się wojsk Styrii z [[Ofir|Ofiru, krajem tym rządzi chaos. Administracja państwowa w większości przestaje istnieć, w różnych miastach powstają quasi-państwowe organizmy, próbujące utrzymać supremację nad jak największym terytorium rękami dobrze uzbrojonych najemnych armii i band. To czas zapaści i katastrofy wiekowego imperium.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>880 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> </span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Powstanie w Messynie przeciw rządom Itharos. Messyna odzyskuje niezależność, senat wybiera na kratistosa Theo Tynagirona, przywódcę rebelii.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Zawarcie Pokoju Tritajskiego. Messyna, Tulos i Arethyna zawiązują sojusz zwany Małym [[Ofir|Ofirem, jednocześnie podpisując zawieszenie broni z Itharos, które nie wchodzi do sojuszu.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Zostają ujawnione tzw. Dokumenty z Kovendare, wychodzą na jaw oszustwa finansowe Ligi Kupieckiej.</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><strong>881 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> </span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">porozumienie w Dormenos daje początek Pierwszej Sukursji, zwanej Wielką, wyprawie ratunkowej do Pethabanu przeciwko Uzurpatorom z Ligi Kupieckiej.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">ponowne otwarcie Akademii Messyńskiej</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><strong>881-83 r</strong><span style="font-weight: 400;">. - wydarzenia Pierwszej Sukursji, wojna w Pethabanie z Uzurpatorami.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>882 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> - epidemia w Akwirgranie.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>882-83 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> - tzw. Sukursja Samnijska, wyprawa łupieżcza Samnijczyków, wspierająca wojska wergundzkie Pierwszej Sukursji.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>883 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> - umiera wielka władczyni Samni, kagani Mira Śnieżna.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>884 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> - najazdy samnijskie na północy.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>885 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> </span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Początek Drugiej Sukursji, epidemia w Korathii</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">wybuch wielkiej epidemii w Terali, sąsiednie państwa pierwszy raz jako środek zapobiegawczy stosują barierę kwarantanny.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">historyczne zjednoczenie Terali, kniaź Dragan Karanawic otrzymuje najpierw buławę wojewody Wschodnich Grodów, a potem całej Terali.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">po zabiciu przez styryjskich skrytobójców księcia Wergundii, Olafa Egilsona, Wergundia wypowiada wojnę Styrii. Początkowe zwycięstwa pozwalają nawet na chwilowe odzyskanie miasta Aenthil.</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><strong>896 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> </span></li><img src="https://silberberg.pl/obrazy/mapy_nowe/polityczna_czasy_kolonizacji_895_905.jpg" style=" margin-right: 5px; border-radius: 3px; width: 60%; height: auto; float: right;"><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Na południe od Styrii zostają odkryte tereny bogate w surowce, zwłaszcza w nowo odkryty Minerał, którego wykorzystanie otwiera nowe możliwości wojenne i technologiczne.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">w wyniku przewrotu sojuszy na północ Wergundii uderza armia Terali, rozpoczynając ciąg reakcji, w efekcie w przeciągu kilku tygodni do wojny przystępuje Trynt i Ofir (po stronie Wergundii) oraz Terala, Samnia i Itharos (po stronie styryjskiej). Kontruderzenie styryjskie odpycha armię wergundzką daleko na północ.</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><strong>897 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> </span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">na nowo odkrytych ziemiach na południu postępuje kolonizacja, z głównym udziałem Wergundii i Talsoi powstaje tam nowy port, Vekowar.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">front Wielkiej Wojny zatrzymuje się na długie miesiące na południe od rzeki Sankary.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">obydwa mocarstwa wyniszczone wysiłkiem wojennym desperacko poszukują czegoś, co przechyli szalę na ich stronę, duża część działań wojennych w związku z tym przenosi się na morzeczęść działań wojennych w związku z tym przenosi się na morze.</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><strong>898 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> - prowadzone z bazą w Vekowarze ekspedycje badawcze odkrywają kolejne obszary lądu i stykają się z południowymi plemionami elfów Laro.</span></li>* '''898 r.''' - prowadzone z bazą w Vekowarze ekspedycje badawcze odkrywają kolejne obszary lądu i stykają się z południowymi plemionami elfów [[Laro]].</ul>
== Epoka Zapołudnia ==
<ul>
<li style="font-weight: 400;"><strong>900 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> </span></li>
<ul>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">zjednoczenie ludów Za-południa, wspieranych przez plemiona orków oraz Imperium. Dochodzi do obudzenia Starych Bogów, te władające Za-południem istoty żądają podboju Północy.</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">październik - w Vekowarze zostaje podpisany pokój, nazwany Trójprzymierzem – Styria, Wergundia i Hetanor zawiązują sojusz.</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">początek oblężenia Vekowaru, ewakuacja i zamieszki.</span></li>
</ul>
<li style="font-weight: 400;"><strong>901 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> </span></li>
<ul>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">umocnienie portu Leth Caer przez Styrię i Wergundię. Północ przygotowuje się do wojny z Za-południem.</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">kniaź Dragan wzmacnia swoją władzę w wyniku paniki spowodowanej mobilizacją czarnego tymenu na linii Daramonu i przełęczy Visnohora.</span></li>
</ul>
<li style="font-weight: 400;"><strong>902 r</strong><span style="font-weight: 400;">. –Wergundia uderza na Teralę.</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><strong>903 r</strong><span style="font-weight: 400;">. </span></li>
<ul>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">początek inwazji na północ – armia Szamanki uderza na wybrzeża, nowopowstała flota Za-południa angażuje się w walkę morską.</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">koniec najdłuższego w historii oblężenia i upadek Vekowaru. Leth Caer kilkakrotnie odpiera ataki dzięki doskonale obronnemu położeniu.</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">armia Za-południa uderza na Styrię. Obrońcy - połączone siły Tentary, burego i części zielonego tymenu – zostają zepchnięci do linii rzeki Loraniss, której bronią całą zimę. Pada port Hawern i miasto Kota Laud.</span></li>
</ul>
<li style="font-weight: 400;"><strong>904 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> </span></li>
<ul>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Laro i Shamaroth zachowują neutralność. Talsoi nieskutecznie bronią granic.</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">rośnie przewaga floty Za-południa na morzach. Zacięte walki o wybrzeże i linię rzeki. Obydwa imperia odczuwają ekonomiczne zmęczenie wojną. Ludność buntuje się.</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">7 kwietnia księżna Helethai wypowiada Trójprzymierze. Gromadzone w północnej Styrii oddziały ohtat uderzają w plecy wojsk styryjskich. Spektakularna obrona Styrgradu.</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">powrót elfów do Aenthil. Rozłam w Eailinge .</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Za-południe atakuje laryjską Telfambę i odbiera ją, przekazując wojskom Aenthil. Natychmiast po wycofaniu się Za-południa Laro atakuje Aenthil i odbija fortecę. Początek wojny między Aenthil i Laro.</span></li>
</ul>
<li style="font-weight: 400;"><strong>905 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> </span></li>
<ul>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">w obliczu klęski Styria wycofuje się całkowicie z Ofiru. Mały Ofir natychmiast reaguje – Tulos, Messyna i Arethyna rozpoczynają wojnę o ponowne zjednoczenie Ofiru.</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Samnijczycy, prowadzeni przez Mori Khana, uderzają na północ Wergundii. Przetaczają się także przez Teralę i kończą w Tryncie, gdzie zostają odparci.</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Wergundia wycofuje wojska ze Styrii. Armia Za-południa i elfy przekraczają Sankarę, wkraczając na terytorium Wergundii.</span></li>
</ul>
<li style="font-weight: 400;"><strong>906 – 910 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> </span></li>
<ul>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">zaciekła obrona Wergundii – w obliczu przewagi liczebnej i technologicznej, mądrze prowadzona kampania taktyczna imperium ustępuje.</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">atak Samni zmusza do walki na dwa fronty. Ofir, zajęty wojną domową, odmawia pomocy. Ostatnim sojusznikiem Wergundii zostają ludy Fiordu.</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Zapołudnie zdobywa i niszczy Birkę, zdobywając przyczółek do dalszej kampanii.</span></li>
</ul>
<li style="font-weight: 400;"><strong>911 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> </span></li>
<ul>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">w wyniku epidemii umiera księżna Ermerngarda. Upadek Akwirgranu. Upokarzająca kapitulacja w wydaniu księcia Arnulfa.</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">rozpad Federacji Wergundzkiej. Za-południe wprowadza władzę okupacyjną na terenie Wergundii i Styrii, które przekształcają we własne. Nie ingerują w wolne ziemie Aenthil.</span></li>
</ul>
<li style="font-weight: 400;"><strong>912 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> - Terala próbuje utrzymać neutralność</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><strong>913 r</strong><span style="font-weight: 400;">. - uderzenie Za-południa na Daramon i dalej na Trynt po linii Rany. Następnie przejście brodów pod Arden.</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><strong>914 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> </span></li>
<ul>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">wojna dociera na morze północne. Wzmożone ataki na wybrzeża.</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Shamaroth cały czas utrzymuje neutralność. Armia Tryntu, wspomagana przez resztki czarnego tymenu, wycofuje się na północ.</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">upadek Askaronu.</span></li>
</ul>
<li style="font-weight: 400;"><strong>915 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> </span></li>
<img src="https://silberberg.pl/obrazy/mapy_nowe/polityczna_czas_ciemnosci_915_936.jpg" style=" margin-right: 5px; border-radius: 3px; width: 60%; height: auto; float: right;">
<ul>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">zjednoczenie Małego Ofiru (wraz z terenem okupowanego Itharos) i podpisanie sojuszu z Qa</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">kapitulacja Tryntu i utworzenie autonomicznego państewka Halfdana Borgh Du</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Krasnoludy zawiązują sojusz z Qa i przekazują im księżną Sigdrine</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">śmierć Kniazia Vlada Jastrzębca w bitwie pod Dwoma Wzgórzami. Była to ostatnia bitwa Północy. Terala zawiera porozumienie z Qa. Derwan Jastrzębiec Kniaziem Namiestnikiem Terali</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">upadek enklawy styryjskiej w Kalidoera Yembataan, ostatniego punktu oporu Styrii. Państwo przestaje istnieć, ale część struktur zostaje ocalona na terenie Larionu.</span></li>
</ul>
<li style="font-weight: 400;"><strong>916 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> </span></li>
<ul>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">upadek Księstwa na Przełęczy Archibalda dar Bregena</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">koronacja Joachima dar Nittela na Księcia Namiestnika Wergundii</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">ogłoszenie edyktu o zakazie noszenia broni, delegalizacji magii bojowej i obowiązkowym poborze do wojska w krajach kontrolowanych przez Qa</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">lato nieurodzaju w wyniku opuszczenie domen przez bogów. Wiele osób ginie z głodu. Ominęło ziemie, na których wyznawano Opiekunów</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">bunt chłopów parveńskich</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">w niewyjaśnionych okolicznościach znika arcyksiążę Sephres, plotki krążą że został zabity, lub po stracie mocy Tavar jego ciało po prostu się rozpadło</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">w tajemnicy powstaje Sztab Konspiracji Północy oraz powołana zostaje styryjska Czarna Tercja</span></li>
</ul>
<li style="font-weight: 400;"><strong>917 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> - zaczyna działać inspirowana spoza granic styryjska akcja odwetowa, seria skrytobójczych, ale też spektakularnych zamachów na oficjeli i kapłanów Qa, specjalna siatka dostarcza materiałów i ewakuuje ludzi</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><strong>920 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> </span></li>
<ul>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Wielkie Powstanie Wergundzkie, w którym udział wzięły pozostałości wszystkich tymenów</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">prawie udany zamach na Neyestecae, jego skutkiem była cała seria represji</span></li>
</ul>
<li style="font-weight: 400;"><strong>921 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> - w Samni umiera Kagan Utherys, następuje walka stronnictw, zwycięża siostra byłego kagana - nowym Wielkim Kaganem wybrany Sukh Ochiryn z plemienia Kyzł-tum</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><strong>925 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> - rewolta szlachty wergundzkiej</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><strong>927 r</strong><span style="font-weight: 400;">. - Rebellion des Centimes – Rewolta Setników w Wergundii</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><strong>928 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> - wysadzenie w powietrze głównej świątyni Qa w Styrgradzie, w efekcie Qa niszczą połowę miasta</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><strong>930 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> - wprowadzenie embarga handlowe na wyroby sprowadzane z Laro, próba ekonomicznego odcięcia Czarnych Elfów</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><strong>932 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> - zniesienie embarga wobec usilnych protestów wszystkich miast Ofiru i mediacji tulya'Toruviel z Aenthill</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><strong>933 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> </span></li>
<ul>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">incydent w Eberstein (Wschodnia Wergundia)– zabójstwo dostojnika Qa i represje, początek przygotowania do wielkiego powstania.</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">wzmocnienie frakcji pacyfistycznej w Qasyran pod przywództwem przebywającej na wygnaniu Tlilxuchtli z Coatl.</span></li>
</ul>
<li style="font-weight: 400;"><strong>935 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> </span></li>
<ul>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">lipiec - bunt w Twierdzy Silberburg, we Wschodniej Wergundii, a następnie wybuch powstania w całej Wergundii, a także w Tryncie, Fiordzie, Kesham, Itharos, Styrii i Talsoi.</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">sierpień – powrót kultu Modwita w Wergundii, ujawnienie Zakonu Kawalerów Mieczowych.</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">sierpień – ogłoszenie odrodzenia Wergundii i Tryntu</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">sierpień – w konsekwencji zamachu na swojego dyplomatę Księstwo Larionu wypowiada wojnę imperium Qasyran. Huany Ahi i Rino wkraczają na teren Wergudii i Styrii.</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">sierpień – zamach w Monta Argenta, żołnierze styryjskiej Czarnej Tercji oraz Elidis Caernoth przeprowadzają udany atak na Neyestecae, władczynię Qasyran</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">wrzesień – masakra w Lusignan, krwawy odwet Wergundów na okupantach.</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">wrzesień – bunt chłopów we Wsch. Wergundii.</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">wrzesień – początek bitwy pod Erwick.</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">październik – uderzenie Messyny na Itharos, oblężenie miasta.</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">październik – wojskom III tymenu pod Erwick przychodzą z pomocą Laryjczycy i Styria, bitwa pozycyjna.</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">październik – odbicie miasta Gereja w Styrii, początek rekonstrukcji styryjskiej armii i państwa.</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">14 listopada – odbicie Akwirgranu, stolicy Wergundii. Ogłoszenie Rady Magniferów, rządzącej krajem do momentu wybrania księcia-protektora.</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">listopad – zwycięstwo Wergundii pod Harnkott.</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">listopad – powstanie w Styrgradzie, odbicie cywilnej części miasta.</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">grudzień - powstanie w Talsoi, odbicie miasta.</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">grudzień – Konferencja w Srebrnej Rzece, szczyt przywódców krajów Północy oraz Sztabu Konspiracji. Zapada decyzja o braku kompromisów i bezwzględnej walce z Qasyran. Zapowiedź proklamowania państwa Andhakary. Zapowiedź rozbioru Aenthil.</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">grudzień – Ponowne Przymierze, oficjalny akt przyjęcia przez ludy Północy kultu Opiekunów, z pierwszeństwem jednak dla kultu Modwita i bogini Tavar. Odrodzenie kultu Ei – Natury.</span></li>
</ul>
<li style="font-weight: 400;"><strong>936 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> </span></li>
<ul>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">luty – Leth Caer rozpoczyna ofensywę zaczepną dla związania walką dużej ilości sił Qa. Powtórzenie Rytuału Obręczy, powiększenie granic miasta.</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">luty - do wojny dołączają pozostałe huany z gór Larion, zostaje uzbrojona Telfamba.</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">luty – Visnohora, oddział specjalny styryjskiej Czarnej Tercji zabija w zamachu głównego dowódcę północnej armii Qa, huei Seitiriego.</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">marzec – rozejm między Itharos i Messyną, traktat dyplomatyczny zapowiadający ograniczoną współpracę przeciwko Samni.</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">marzec - wybuch zarazy w Samni oraz śmierć Wielkiego Kagana Sukh Ochiryn, po decyzji Wielkiego Wiecu Plemion atak arbanów samnijskich na Mały Ofir.</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">marzec – przełamanie frontu pod Erwick, ofensywa wojsk wergundzko-styryjsko-laryjskich</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">marzec - odbicie przez Talsoi Zatoki Białych Klifów. Ogłoszenie odrodzenia państwa. Nową maradą zostaje Maire'tar z rodu Zethar, dawna Biała Tarmen.</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">marzec – udana ofensywa w Tryncie, odbicie większości kraju za wyjątkiem największych fortec. Pierwsze od stuleci przymierze z krasnoludami, które wyprowadzają armię na powierzchnię.</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">kwiecień - potężne kontruderzenie z Zapołudnia, Utzyao (armia wewnętrzna Qasyran) wkracza do południowej Styrii, zmierzając na północ.</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">17 kwietnia - koronacja Severo dar Rodlingena na Księcia Protektora Wergundii w Akwirgranie.</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">maj – Thang zwołany w tymczasowej stolicy, Bon Carraigh, wybiera Brynjolfa Sliabh Ard na księcia Tryntu i Fiordu. Zjednoczenie Fiordu i Tryntu unią personalną.</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">reforma edukacji w Wergundii, zmiana danwgo Uniwersytetu Magii Powietrza w Akademię Akwirgrańską im. Eryki dar Bregen. W ich ślady idzie: Askaron oraz Messyna. Na tej bazie powstaje Uniwersytet Styrgradzki.</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">czerwiec - siły Północy zdobywają intersekcję w Cor, co umożliwia rozpoczęcie oblężenia Arden. czerwiec - splądrowanie przedmieści Messyny przez Samnijczyków</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">lipiec - zawarcie pokoju między Messyną a Itharos.</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">wrzesień - wyprawa elfów Talsoi do dawnej świątyni Tulvy, uruchomienie mechanizmów sterujących pogodą.</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">10 października - 22 listopada - Czarny Szkwał; zniszczenie części floty Qa i całości floty Talsoi; przymusowe lądowanie Qa w Talsoi.</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">14 listopada - odbicie Styrgradu z rąk Qa.</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">grudzień - wiec samnijski w Berszadzie, brak skutecznego wyboru nowego kagana.</span></li>
</ul>
<li style="font-weight: 400;"><strong>937 rok</strong><span style="font-weight: 400;"> </span></li>
<ul>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">kwiecień - najazd samnijski pali do fundamentów teralski gród Nitra.</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">lipiec - odnowienie Thangu Liryzji i jej przyłączenie do Federacji Wergundzkiej. Liryzja i Wergundia przystępują do odbudowy kraju, a przede wszystkim rozpoczynają budowę portu Nowej Birki </span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">lipiec - koniec 13-miesiecznego oblężenia, zdobycie Arden przez siły Północy.</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Październik – objawienie Swarta-Szakala. Świat po raz pierwszy dowiaduje się o zagrożeniu, choć wówczas nikt nie łączy go jeszcze z imieniem Swarta. </span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Październik – Echiron, Arcyksiążę Zjednoczonego Felnoru, doprowadza do wypiętrzenia i wynurzenia wysp Felnor. Nie mające precedensu wydarzenie możliwe było dzięki pomocy Swarta-Szakala</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;"> listopad - lądowanie wojsk Qa na wybrzezu Wergundii, zajęcie części fortec i terenu dawnego miasta Birka.</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">grudzień – odbicie Askaronu, stolicy Tryntu, z rąk Qa. Podczas walk dochodzi do konfliktu księcia Brynjolfa z dowódcami wojsk krasnoludzkich i wycofania Kesham z wojny.</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">grudzień - wojska tryntyjskie stają na przełęczy Cor</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">grudzień - spotkanie kniazia Derwana Jastrzębca z Tergorem dar Toller w sanktuarium Modwita w Viran. Oblężenie Szyszaku, wojska Derwana ratuje interwencja tryntyjska.</span></li>
</ul>
<li style="font-weight: 400;"><strong>938 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> </span></li>
<ul>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Styczeń – niezwykle ważne wydarzenia w Larionie. Po raz pierwszy od tysiącleci zostają nawiązane kontakty z elfami podziemnymi, inspirowane przez Zakon Złamanego Kręgu, enigmatyczną grupę kapłanów, powołaną po Wojnie Rozłamu. Zostaje ujawniona prawdziwa przyczyna buntu Podziemnych, a jednocześnie wielkie zagrożenie dla Larionu – zbiorowa laryjska świadomość, Ikni, okazuje się być stworzona przez Swarta-Szakala. </span><span style="font-weight: 400;"><br /></span><span style="font-weight: 400;">Waga tych informacji staje się jednocześnie przyczyną paraliżu państwa Larionu – kapłani Ikni, stanowiący trzon arystokracji, okazują się być zdrajcami swojego ludu. </span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">styczeń – pada obrona fortec w Kalidorei, z 40 tysięcy obrońców wszyscy polegli. Dowodzący armią inwazyjną huei Oepetl Cuitla podąża dalej na północ, pod Akwirgran.</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">styczeń - układ między Ofirem a samnijskimi arbanami, na mocy którego zostają wykupieni jeńcy ofirscy, a samnijczycy opuszczają Ofir; koniec wojny w Ofirze.</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">W Samnii nastają czasy nowego kagana – tron obejmuje Enktoia Bilgunenei, która wyprowadziła arbany z pułapki w Ofirze, uzyskując przy okazji ofirski okup w złocie. </span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">styczeń – granice huanów Takawai i Waikiri przekracza interwencyjny korpus Qasyran, dokonując masakry cywilnej ludności.</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">marzec – pod Styrgrad dociera trzon armii Utzyao, ponad 350 tys. wojowników. Przeprawa przez Loranis, aby zamknąć oblężenie, kosztuje Qa wiele tysięcy ofiar, ale ostatecznie, wraz z 60-tysięczną armią Aenthil zamykają miasto w oblężeniu.</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">marzec – część armii Utzyao (brygada Cuauchtli) dociera do wybrzeży Wergundii, lądując w ruinach miasta Birka oraz pod miastem Zachodni Klif. Wybuchają kolejne bomby minerałowe, armia przedziera się w dwóch częściach w stronę Akwirgranu i Visnohry.</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">lipiec – bitwa o Akwirgan. Operacja wojskowa objęła niemal pół miliona żołnierzy. Pod stolicą wergundzką spotkały się armie Utzyao (Cuauchtli i Cuitla), wspomagane przez samnijskie arbany, oraz ochotniczy wergundzki V tymen, powołany z rezerw do obrony terytorium. Bitwa pozostała w dużej mierze nierozstrzygnięta, choć obie strony przypisały sobie zwycięstwo. Choć wojska wergundzkie formalnie zostały pokonane, to jednak udowodniły, że Akwirgran jest nie do zdobycia za pomocą nawet ta potężnych sił Qasyran.</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">wrzesień – grudzień – finalny etap II Wojny o Północ.</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">listopad - księstwo Larionu wysyła ekspedycję odwetową na południowe tereny Qasyran. W bitwie ginie księżna Savra.</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">grudzień – Talsoi uznaje oficjalnie protekcję Wergundii. Federacja wysyła na teren państwa morskich elfów armię, pozwalającą na wyzwolenie stolicy.</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">grudzień – szczyt w Dargun. Zostaje zawarty pokój w Terali, która dzieli się na dwa osobne państwa. Politycznymi świadkami układu są książę Brynjolf tryntyjski i huei Iltepe Moe, przywódczyni północnego Qa na Visnohorze.</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">grudzień – Pakt Ofirski, nazwany później Paktem Szlaku Wedry, układ między Tryntem, Teralą Wschodnią, Teralą Zachodnią, Ofirem i Północnym Qasyran o budowie północnego szlaku handlowego, jednocześnie antywergundzki pakt wojskowy. Od tego momentu kraje te są nazywane krajami Paktu i stanowią trzecią siłę polityczną świata, obok bloku Zapołudnia i Sojuszu.</span></li>
</ul>
<li style="font-weight: 400;"><strong>939 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> </span></li>
<ul>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">styczeń - na stanowisko t'antsan Larionu zostaje powołany Altaris Faltorn Andhakara.</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">styczeń – TRAKTAT VISTANIJSKI, ostateczny akt kończący Wojny o Północ. Armie Qasyran wycofują się aż za linię Hawren–Perdagan–Kavelia. Na północy w rękach Qa zostaje Visnohora.</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Styczeń – w wyniku porozumienia niziołków z senatorami Messyny miasto wyraża zgodę na odbudowę Velidy. Hobbici rozpoczynają wielką akcję oczyszczania zniszczonej doliny, powoli reaktywując swoją dawną ojczyznę. </span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Maj – władczyni Samnii, Enktoia, nawiązuje kontakt z nieumarłym duchem, Mori Khanem. Władca Koni dołączył do tworzącego się sojuszu przeciwko upadłemu bóstwu, Swartowi, zaś Samnia przyjęła ofertę współpracy z Wergundią, stawiając zaporę dla planów szlaku handlowego wzdłuż rzeki Wedry</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Lipiec – w Pohryniu we Wschodniej Terali,w ruinach pozostałych po palatynie Mojmirze, odkryto pozostałości jego laboratoriów, a w nich istotę nazwaną Matką Lęgu – pomiot jednej z najpotężniejszych eskhara. </span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Lipiec – wychodzą na jaw prace Wschodniej Terali nad bronią minerałową – w atmosferze skandalu z powodu wypadku, który kosztował życie grupę przypadkowych badaczy. </span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Lipiec – podczas badań na Górze Otorten zostaje odkryte istnienie Sieci Geomantycznej. Dotychczas sądzono, że punkty energetyczne (intersekcje) występują na powierzchni Ei bez związku ze sobą, niezależnie. Odkrycie to stało się początkiem wielkiej rewolucji magicznej . </span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Lipiec – Wergundia odnawia swoje wpływy wśród plemion orków. Tergor dar Toller porzuca funkcję Wielkiego Mistrza Zakonu Mieczowego, by krzewić wiarę w Modwita wśród orków zagrożonych kultem Szakala. </span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Sierpień - wybucha bunt niewolników w Ofirze</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Październik – wielki rytuał w wergundzkiej twierdzy Bibraktborgu. Wydarzenie było finałem budowanego od dłuższego czasu frontu przeciwko Szakalowi-Swartowi, upadłemu bóstwu. Wielki rytuał, który umożliwiło odkrycie sieci geomantycznej, spowodował w powszechnym mniemaniu wypchnięcie Swarta poza Eę i uniemożliwienie mu powrotu. W rzeczywistości było to bardziej złożone, ale efekt z grubsza był właśnie taki. </span><span style="font-weight: 400;"><br /></span><span style="font-weight: 400;">Rytuał miał dalekosiężne skutki, jednym z nich było zniszczenie laryjskiej wspólnej pamięci i "domu przodków" – Ikni</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Grudzień – wergundzki kościół Siódemki na Nieboskłonie powołuje organizację, nazwaną Inkwizyjcją, mającą zająć się wyplenieniem pozostałości eskhara na powierzchni Ei </span></li>
</ul>
== Epoka Nowej Magii ==
<li style="font-weight: 400;"><strong>940 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> </span></li>
<ul>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Styczeń - orkowie z Gór Maegros uderzają na Ofir, gdzie trwa wciąż powstanie niewolnicze. Wergundia oficjalnie odcina się od tego wydarzenia i przywódcy orków, Tegora dar Tollera, jednak potężna wyprawa rabunkowa znacząco osłabia Ofir.</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Styczeń - wybucha bunt południowych huanów, rozpoczynając wojnę domową w Larionie. Krajem górskich elfów wstrząsnęły kolejno wieści o Ikni, upokarzająca klęska w Kalidorei, masakra, jaką urządzili Qa w południowych huanach, śmierć tantsan Savry, utrata Ikni, a wreszcie obraźliwy w mniemaniu większości pokój Vistanijski podpisany z Qasyran. </span><span style="font-weight: 400;"><br /></span><span style="font-weight: 400;">Bunt podsycają byli kapłani Ikni, w tym najwyższy z nich, Roimata</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">4 kwietnia - wielka powódź nawiedza Velidę i Messynę, powodując zmiecienie popiołów z Doliny i kataklizm w mieście i okolicznych ziemiach</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Boom górniczy w styryjskiej Kawelii – związany z gwałtownym rozwojem badań magicznych. Wzrasta skokowo zapotrzebowanie na kruszce, w które Kawelia obfituje, stając się obiektem zainteresowania całego świata, w tym licznych inwestorów. </span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Lipiec - Misja rozjemcza tantsana Altarisa, bunt południowych huanów zostaje wygaszony, Larion ratuje spójność państwa. </span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Lipiec – odkrycie metody teleportacji materii na bazie sieci geomantycznej </span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Lipiec – przełomowe badania archeologiczne Akademii Messyńskiej w Kaweii i Larionie udowadniają prawdziwość mitów o Ogrodach Życia. </span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Październik – liczne nieformalne ingerencje Felnoru w Styrii powodują wyprawę odwetową, Styryjczycy wraz z sojusznikami uderzają na FElnor, zabijając arcyksięcia wyspy Amrun, SEkhemseta. </span></li>
</ul>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">'''941 r'''</span></li>
<ul>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Problemy wewnętrzne Wergundii </span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">powstaje Kompania Nowej Magii </span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">nowym arcyksięciem Amrun zostaje Nefrek, archipelag Felnor otwiera się na współpracę ze światem</span></li>
</ul>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">'''942 r''' </span></li>
<img src="https://silberberg.pl/obrazy/mapy_nowe/polityczna_944_podzial_Wergundii.jpg" style=" margin-right: 5px; border-radius: 3px; width: 60%; height: auto; float: right;"><ul>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Lipiec - wydarzenia na Fiordzie. Jednym z jarlów zostaje Jarna Falarskad </span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Sierpień – Wergundia uderza na Visnohorę, orkowie uderzają na Teralę, uniemożliwiając reakcję kniaziowi Derwanowi </span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Październik – fiordyjska wyprawa na Wyspę </span></li>
<ul>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Trynt zyskuje nowy węzeł geomantyczny, mający "zasięg" do Nowej Birki i Talsoi, </span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">utwierdzony sojusz tryntyjsko-fiordyjski </span></li>
</ul>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Listopad: </span></li>
<ul>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">zrękowiny dzieci kniaziów teralskich, zapowiedź zjednoczenia kraju</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">po skandalu w związku z małżeństwem kniaziewicza teralskiego, Wysokie Ziemie ogłaszają secesję z Tryntu i występują z Paktu Wedry.</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Terala Wschodnia odmawia wsparcia wergundzkiej interwencji </span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">wybuch wojny domowej w Wergundii - część prowincji pod przywództwem księżnej dar Domittius ogłasza wystąpienie z Federacji</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">eskalacja kryzysu visnohorskiego - Wergundia zmuszona siłą utrzymać szlak dostaw</span></li>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Kompania Nowej Magii ze spółki skarbu wergundzkiego przekształca się w niezależną spółkę międzynarodową</span></li>
</ul>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Grudzień: </span></li>
<ul>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">wojna domowa w Wergundii - potyczka pod Larencotte</span></li>
</ul>
</ul>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">'''943 r''' </span></li>
<ul>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Styczeń: </span></li>
<ul>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">sympozjum naukowe w Messynie - rewolucja w nauce i wiedzy o świecie</span></li>
</ul>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Luty: </span></li>
<ul>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">do stolicy Samni wraca zwycięska wyprawa z Pethabanu wraz z tysiącami niewolników</span></li>
</ul>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Listopad: </span></li>
<ul>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">wyrusza wielka wyprawa w poszukiwaniu Cywilizacji Morza Wschodniego</span></li>
</ul>
</ul>
</ul>
</ul>
<ul>
<li><strong>944 r.</strong><br />
<ul>
<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">bitwa pod Ligmell - starcie sił książęcych z separatystami, nierozstrzygnięte</span></li>
<li>odkrycia wyprawy agadejskiej </li>
<li>sympozjum w Dormenos, początek wielkiego rozwoju Nowej Magii </li>
<li>kapitulacja qasyrańskiej załogi Visnohory - przełęcz przejmują żołnierze IV Tymenu, ale forteca zostaje zablokowana przez hufce teralskie i separatystyczne wojska Dakonii, odcinające dostawy żywności. </li>
</ul>
</li>
<li><strong>944-950 r. </strong>- gwałtowny rozwój Nowej Magii:
<ul>
<li>w tych latach skonstruowano ponad 20 rdzeni minerałowych oraz prawie 10 eaformatorów - urządzeń kontrolujących przepływ energii na makrowęzłach geomantycznych </li>
<li>kolchidyra umożliwia używanie przez ludy Północy minerału jako akumulatora energii magicznej</li>
<li>kontrola siatki geomantycznej pozwoliła na rozwój cywilizacyjny - rozbudowę wodociągów, kanalizacji, ogrzewania miast</li>
<li>odkrycia agadejskie spowodowały wzrost skuteczności medycyny w zakresie przeszczepów oraz odkrycie licznych lekarstw na najpoważniejsze choroby</li>
</ul>
</li>
<li><strong>945 r.</strong><br />
<ul>
<li>symboliczna koronacja Bolemira Witomirowica, młodego (3 lata) kniazia, który pod swoim panowaniem ma zjednoczyć Teralę</li>
<li>(Wergundzka Wojna Domowa) bitwa pod Viran - zwycięstwo wojsk książęcych, odblokowanie Visnohory </li>
<li>wielka powódź na Loranis</li>
<li>Styria - po głośnym wystąpieniu przed Radą, nieformalny wówczas przywódca ulundo, khor’zighira Teire’de, uzyskał dla Kelahiran status autonomicznej enklawy z prawem stanowienia własnej tercji do liczebności 2 tysięcy</li>
</ul>
</li>
<li><strong>946 r.</strong><br />
<ul>
<li>Aoife Ormdottir Borgh Du zostaje księżną Wysokich Ziem - potwierdzenie secesji księstwa</li>
<li>samnijski najazd na Trynt (zemsta Aoife)</li>
<li>Kompania Nowej Magii wydzierżawia od Samnii, w formie lenna, tereny Południowego Stepu</li>
<li>Tuakana - Wielki Rytuał Pojednania Laryjczyków i Tlais Burzuma, zakończenie Rozłamu</li>
<li>powstaje Kongres Wolnych Narodów - z inicjatywy Kompanii Nowej Magii powstaje forum, gdzie rozmawiać mogą reprezentanci wszystkich krajów, sama Kompania występuje tu w charakterze rozjemcy</li>
</ul>
</li>
<li><strong>947 r.</strong><br />
<ul>
<li>powódź na Sankarze, zniszczone miasta wzdłuż biegu rzeki oraz mosty</li>
<li>dzięki dzierżawie Południowego Stepu - otwarcie handlowego Szlaku Wedry pod kontrolą Kompanii Nowej Magii</li>
<li>wybuch powstania Theonasa w Ofirze (rewolta niewolnicza)</li>
<li>w obu państwach Qasyran wybucha powstanie niewolnicze, dowodzone przez tajemniczego Khor’Ma</li>
<li>powrót ostatniej armii Qasyran z Północy - Iltepe Moe przywozi do Qasyran prochy Seitiriego i koronę Neyestecae</li>
<li>początek ponownego zjednoczenia Qasyran - Oepetla Cuitli (władca północnego państwa Qasyran) koronuje Tlilxuchtli (władczynię południa) na cozcatloani - cesarzową Zjednoczonych Plemion Qasyran</li>
<li>Święto Wybaczenia i Pojednania między Leth Caer a Aenthil, symboliczny powrót Tawanien’yaro do Ealinge</li>
<li>tragiczna zima na Północy, szczególnie w obszarach górskich</li>
</ul>
</li>
<li><strong>948 r.</strong><br />
<ul>
<li>pierwsze wystąpienie Leofrica dar Marenthal, obwołanego przez separatystów Dziedzicem Elmeryka, wnuka księcia Arnulfa </li>
<li>samnijska ofensywa z Meghalayi w kierunku pethabańskiego Tipura Nadu</li>
<li>święto Asullo w Leth Caer - odnowienie przymierza Miasta z Eą </li>
<li>wiele krajów (Aenthil, Leth Caer, Velida, Terala Zachodnia) zakazuje używania Nowej Magii</li>
<li>na Kongresie Wolnych Ofir i Qasyran oskarżają Styrię o spowodowanie wybuchu powstań niewolniczych na ich terenie</li>
</ul>
</li>
<li><strong>949 r.</strong><br />
<ul>
<li>kolejna dramatyczna zima na Północy - tragedia w Tryncie </li>
<li>po kolejnych latach nieurodzaju i katastrofach naturalnych - klęska głodu we wschodniej i południowej Wergundii (w efekcie bunty i pogromy magów)</li>
<li>Matua-Haere - Pierwsze Pożegnanie, wielka uroczystość pogrzebowa w Larionie, ostateczne pożegnanie dusz Przodków z Tuatahi-Ikni (Pierwszego Ikni)</li>
<li>na Kongresie Wolnych szereg państw oraz Sairolome oskarża Kompanię Nowej Magii o działanie na szkodę Ei i wzywa kraje do zakazania Nowej Magii; wystąpienie powoduje szeroki odzew społeczny i liczne bunty</li>
</ul>
</li>
<li><strong>950 r.</strong><br />
<ul>
<li>zwycięstwo wojsk książęcych pod Arlettain - koniec wojny domowej </li>
<li>koniec budowy przekopu Gjovik - Akareim, alternatywne połączenie rzeki Wedry z morzem </li>
<li>klęska powstańców Theonasa w Ofirze, na stokach góry Tarramakos</li>
<li>Nagłe poruszenie wśród sił eskhara, oddziały z całego świata zaczynają zmierzać na wergudzko-styryjsko-aenthilskie trójgranicze.
<li>Poświęcenie Bogini Tavar oraz zajęcie jej miejsca na panteonie przez tajemniczego bożka - Fortunę.
<li>Potwierdzenie śmierci Leofrica dar Marenthal, który okazał się być sterowany przez moce Szakala.
<li>Na trójgraniczu w wyniku sądu Iureusa umiera również prawa ręka księżnej Aenthil - Toruviel.
<li>Katastrofa geomantyczna - następuje wybuch większości rdzeni minerałowych.
<li>Kapitulacja pethabańskiego państwa Tipura Nadu w wojnie z Samnijczykami.
<li>Śmierć Księcia Protektora Federacji Wergundzkiej - Einhard dar Avarette ginie w zamachu wykonanym przez własnego adiutanta.
</ul>
</li>
<li><strong>951 r.</strong><br />
<ul>
<li>Wydanie dekretu przez Radę Regencyjną Styrii, który zabrania wstępu na ich ziemię druidom oraz taure’yaro.
<li>Wyjście spod opieki protektoratu wergundzkiego Talsoi oraz Liryzji.
<li>Na liryzyjskim tronie zasiada Freyra Alsodottir Rosgalen.
<li>Najazd orków z plemienia Gruat na teralski gród Lęda i okoliczne ziemie.
<li>Trynt rozpoczyna industralizację swojej gospodarki sprowadzając z Quasyran krosna oparte na nowomagicznej technologii.
<li>Koronacja Givienne na Księżną Tryntu, staje się ona współ-władcą a nie tylko księżną małżonką. Książę Brynjolf wycofuje się z polityki światowej na rzecz małżonki.
<li>Ogłoszenie amnestii dla wergundzkich separatystów.
<li>Na terenie Wysokich Ziem pojawia się ruch buntowników który utrudnia działania Księżnej Aoife.
<li>Intensywne działania Kompani Nowej Magii która łączy siły ze styryjczykami celem zniwelowania skutków kryzysu geomantycznego.
<li>Latem 951 roku Ofir całkowicie pozbywa się skutków promieniowania na swoich ziemiach i korzysta z rozkwitu gospodarki.
</ul>
</li>
<li><strong>952 r.</strong><br />
<ul>
<li>Na terenie Wysokich Ziem pozostaje jedna z ostatnich nieopanowanych stref skażenia - Kompania Nowej Magii wszczyna śledztwo, czemu na jej terenie występują dziwne anomalie.
<li>Federacja Wergundzka mimo ustabilizowania sytuacji po kryzysie geomantycznym wciąż próbuje wybrać nowego władcę.
<li>Umocnienie kultu Tavar na terenie Styrii - jednak pojawia się coraz więcej miejsc na świecie gdzie oddaje się cześć martwej bogini.
<li>Samnia wznawia projekt zmiany pustyni Assury.
<li>Buntownicy działający na Wysokich Ziemiach wzniecają zbrojne powstanie przeciw księżnej Aoife Borgh Du. Kończy się to wygraną rebelii a nowym namiestnikiem górali zostaje Fergus Neilsson Skaggirad zaś rodowa twierdza rodu Borgh Du trafia w ręce Hammonda Craigsson Skaggirada w uznaniu za zasługi. Wysokie Ziemie składają przysięgę lojalności wobec Tryntu.
<li>Księżna Aoife Borgh Du zbiega wraz z dziedziczką na tereny Samnijskie dostając tam azyl.
<li>Zbuntowany samnijski arban wkracza na tereny Wysokich Ziem, co doprowadza do szeregu dyplomatycznych spotkań pomiędzy ambasadorami Tryntu i Samni.
<li>Zakończenie prac nad zniwelowaniem kryzysu geomantycznego przez Kompanię Nowej Magii. Pozostałe strefy których nie udało się wygasić zostają zabezpieczone a ludność cywilna zabezpieczona.
<li>Państwo podziemnych elfów wszczyna śledztwo w sprawie rdzenia minerałowego który znajdował się na terenie Tlais Burzuma.
</ul>
</li>
<li><strong>953 r.</strong><br />
<ul>
<li>Nieudana próba zmiany ekologicznej słonego jeziora Khorat przez Samnijczyków.
<li>Quasyran zamyka śledztwo odnośnie powstania niewolniczego na swoich ziemiach oraz ucisza plotki jakoby to Styria za nim stała. Mówi się, że wpływ na to miała osoba ambasador Estelli będącej córką Quasyranki i Styryjczyka.
<li>Książęca para Tryntu wskazuje swojego syna Tearlacha jako potencjalnego następcę korony.
<li>Na Fiordzie dochodzi do dziwnych anomalii magicznych w wyniku których giną cywile. Chodzą plotki o dziwnych mordach oraz całych wsiach zapadających w śpiaczkę.
<li>Chodzą plotki, że Kesham przyjęło ogromny kontrakt od jednej osoby. Kuźnie działają dzień i noc.
<li>Rada Dwunastu podziemnych elfów zakazuje zbliżania się do terenów należących do rodu Tlais Burzuma. Wysyła też poselstwo do Kesham z ostrzeżeniem, aby unikać tych terenów.
</ul>
</li>
<li><strong>954 r.</strong><br />
<ul>
<li>Plemię Gruat ponownie przypuszcza rajd na ziemię Lędy, a Terale przypominają młodemu kniaziowi jego obietnice odnośnie pokonania barbarzyńskiego ludu.
<li>Następuje pełna industrializacja przemysłu wełniarskiego na terenie Tryntu. Gospodarka na tym terenie rozkwita, a budżet tryntyjski się gwałtownie powiększa.
<li>Coraz więcej Fiordyjczyków szuka szczęścia poza swoim krajem, rynek najemników zostaje zalany przez tych pochodzących z kraju fiordów.
</ul>
</li>
<li><strong>955 r.</strong><br />
<ul>
<li>Jezioro Khorat przy pomocy magimaszyn staje się słodkie a wokół niego zaczyna zakwitać ogromna oaza. Samnijczycy rozpoczynają budowę punktu przerzutowego dla ogromnych karawan.
<li>Samniczycy sprowadzają na Wielki Targ odbywający się na granicy Ofir-Samnia ponad pół tysiąca przeszkolonych niewolników z Pethabanu i sprzedają ich do szkół gladiatorskich. Drugie tyle istnień trafia w ręce prywatnych kupców.
<li>Federacja Wergundzka zażegnuje problemy gospodarcze wynikające z kryzysu geomantycznego. Zaczyna inwestować ogromne nakłady pieniędzy w Instytut Badań Magicznych.
</ul>
</li>
<li><strong>956 r.</strong><br />
<ul>
<li>Tryntyjska Korona wysyła do Liryzji oficjalne poselstwo mające toczyć rozmowy o przyszłości obu państw. Wynik dyplomatycznych starań jest nieznany.
<li>Zimą Ofir organizuje Wielkie Igrzyska z okazji dwudziestolecia podpisania traktatu Vistanijskiego. Biorą w nich udział wolni gladiatorzy, niewolnicy zakupieni od Samnijczyków oraz egzotyczne zwierzęta z pethabanu. Zaproszeni zostają oficjele z całego świata z wykluczeniem Styrii.
<li>Samnijczycy na jednym z kongresów naukowych organizowanych przez Kompanię Nowej Magii prezentują wyniki własnych badań co skutkuje zaproszeniem ich przedstawicieli do największych uniwersytetów świata. Wśród młodzieży studenckiej rozkwita moda na “orient”.
<li>Teralski kniaź Bolemir występuje naprzeciw rajdom orków z plemienia Gruat i przegania ich aż do ich enklawy. Spekuluje się, że Terale planują zniszczenie siedliska orków.
<li>Koweny druidzkie wskazują jedenastoletniego kniazia Bolemira jako namaszczonego przez Eę który ma przywrócić równowagę.
<li>Samnijczycy wysyłając poselstwo do Quasyran zawierające dary z podbitego Pethabanu.
Federacja Wergundzka ponownie próbuje wybrać jednego Księcia Protektora, jednak stare i nowe rody nie potrafią dojść do porozumienia.
<li>Kesham zapowiada, że po raz pierwszy od lat wyśle swoich oficjalnych przedstawicieli na Wielki Targ ofirsko-samnijski.
</ul>
</li>
<li><strong>957 r.</strong><br />
<ul>
<li>Umiera Oepetl Cuitla - Czarny Wilk - a uroczystości pogrzebowe przeprowadza sama Cesarzowa. Z powodu okresu żałoby zostają zawieszone rozmowy pomiędzy Larionem, a Quasyran.
<li>Księstwo Talsoi zaprasza do siebie oficjalnie poselstwo Felnoru, spekuluje się, że chcą dopuścić ich do tajemnic świątyni Tulvy-Meris.
* '''900 r.'''</ul>** zjednoczenie ludów Za-południa, wspieranych przez plemiona orków oraz Imperium. Dochodzi do obudzenia Starych Bogów, te władające Za-południem istoty żądają podboju Północy.</li>** październik - w Vekowarze zostaje podpisany pokój, nazwany Trójprzymierzem – [[Styria]], [[Wergundia]] i Hetanor zawiązują sojusz.** początek oblężenia Vekowaru, ewakuacja i zamieszki.* '''901 r.'''** umocnienie portu [[Leth Caer]] przez Styrię i Wergundię. Północ przygotowuje się do wojny z Za-południem.** kniaź Dragan wzmacnia swoją władzę w wyniku paniki spowodowanej mobilizacją czarnego tymenu na linii Daramonu i przełęczy Visnohora.* '''902 r'''. –[[Wergundia]] uderza na Teralę.* '''903 r'''.** początek inwazji na północ – armia Szamanki uderza na wybrzeża, nowopowstała flota Za-południa angażuje się w walkę morską.** koniec najdłuższego w historii oblężenia i upadek Vekowaru. [[Leth Caer]] kilkakrotnie odpiera ataki dzięki doskonale obronnemu położeniu.** armia Za-południa uderza na Styrię. Obrońcy - połączone siły Tentary, burego i części zielonego tymenu – zostają zepchnięci do linii rzeki Loraniss, której bronią całą zimę. Pada port Hawern i miasto Kota Laud.* '''904 r.'''** [[Laro]] i [[Krasnoludy|Shamaroth]] zachowują neutralność. [[Talsoi]] nieskutecznie bronią granic.** rośnie przewaga floty Za-południa na morzach. Zacięte walki o wybrzeże i linię rzeki. Obydwa imperia odczuwają ekonomiczne zmęczenie wojną. Ludność buntuje się.** 7 kwietnia księżna Helethai wypowiada Trójprzymierze. Gromadzone w północnej Styrii oddziały ohtat uderzają w plecy wojsk styryjskich. Spektakularna obrona Styrgradu.** powrót elfów do [[Aenthil]]. Rozłam w Eailinge .** Za-południe atakuje laryjską Telfambę i odbiera ją, przekazując wojskom [[Aenthil]]. Natychmiast po wycofaniu się Za-południa [[Laro]] atakuje [[Aenthil]] i odbija fortecę. Początek wojny między [[Aenthil]] i [[Laro]].* '''905 r.'''** w obliczu klęski [[Styria]] wycofuje się całkowicie z Ofiru. Mały [[Ofir]] natychmiast reaguje – Tulos, Messyna i Arethyna rozpoczynają wojnę o ponowne zjednoczenie Ofiru.** Samnijczycy, prowadzeni przez Mori Khana, uderzają na północ Wergundii. Przetaczają się także przez Teralę i kończą w Tryncie, gdzie zostają odparci.** [[Wergundia]] wycofuje wojska ze Styrii. Armia Za-południa i elfy przekraczają Sankarę, wkraczając na terytorium Wergundii.* '''906 – 910 r.'''** zaciekła obrona Wergundii – w obliczu przewagi liczebnej i technologicznej, mądrze prowadzona kampania taktyczna imperium ustępuje.** atak [[Samnia|Samni]] zmusza do walki na dwa fronty. Ofir, zajęty wojną domową, odmawia pomocy. Ostatnim sojusznikiem Wergundii zostają ludy Fiordu.** Zapołudnie zdobywa i niszczy Birkę, zdobywając przyczółek do dalszej kampanii.* '''911 r.'''** w wyniku epidemii umiera księżna Ermerngarda. Upadek Akwirgranu. Upokarzająca kapitulacja w wydaniu księcia Arnulfa.** rozpad Federacji Wergundzkiej. Za-południe wprowadza władzę okupacyjną na terenie Wergundii i Styrii, które przekształcają we własne. Nie ingerują w wolne ziemie [[Aenthil]].* '''912 r.''' - Terala próbuje utrzymać neutralność* '''913 r'''. - uderzenie Za-południa na Daramon i dalej na [[Trynt]] po linii Rany. Następnie przejście brodów pod Arden.* '''914 r.'''** wojna dociera na morze północne. Wzmożone ataki na wybrzeża.** [[Krasnoludy|Shamaroth]] cały czas utrzymuje neutralność. Armia Tryntu, wspomagana przez resztki czarnego tymenu, wycofuje się na północ.** upadek Askaronu.* '''915 r.'''** zjednoczenie Małego Ofiru (wraz z terenem okupowanego Itharos) i podpisanie sojuszu z Qa** kapitulacja Tryntu i utworzenie autonomicznego państewka Halfdana Borgh Du** Krasnoludy zawiązują sojusz z [[Qa]] i przekazują im księżną Sigdrine** śmierć Kniazia Vlada Jastrzębca w bitwie pod Dwoma Wzgórzami. Była to ostatnia bitwa Północy. Terala zawiera porozumienie z Qa. Derwan Jastrzębiec Kniaziem Namiestnikiem Terali** upadek enklawy styryjskiej w Kalidera Yembataan, ostatniego punktu oporu Styrii. Państwo przestaje istnieć, ale część struktur zostaje ocalona na terenie Larionu.* '''916 r.'''** upadek Księstwa na Przełęczy Archibalda dar Bregena** koronacja Joachima dar Nittela na Księcia Namiestnika Wergundii** ogłoszenie edyktu o zakazie noszenia broni, delegalizacji magii bojowej i obowiązkowym poborze do wojska w krajach kontrolowanych przez Qa** lato nieurodzaju w wyniku opuszczenie domen przez bogów. Wiele osób ginie z głodu. Ominęło ziemie, na których wyznawano Opiekunów** bunt chłopów parveńskich** w niewyjaśnionych okolicznościach znika arcyksiążę Sephres, plotki krążą że został zabity, lub po stracie mocy Tavar jego ciało po prostu się rozpadło** w tajemnicy powstaje Sztab Konspiracji Północy oraz powolana zostaje styryjska Czarna Tercja* '''917 r.''' - zaczyna działać inspirowana spoza granic styryjska akcja odwetowa, seria skrytobójczych, ale też spektakularnych zamachów na oficjeli i kapłanów Qa, specjalna siatka dostarcza materiałów i ewakuuje ludzi* '''920 r.'''** Wielkie Powstanie Wergundzkie, w którym udział wzięły pozostałości wszystkich tymenów** prawie udany zamach na Neyestecae, jego skutkiem była cała seria represji* '''921 r.''' - w [[Samnia|Samni]] umiera Kagan Utherys, następuje walka stronnictw, zwycięża siostra byłego kagana - nowym Wielkim Kaganem wybrany Sukh Ochiryn z plemienia Kyzł-tum* '''925 r.''' - rewolta szlachty wergundzkiej* '''927 r'''. - Rebellion des Centimes – Rewolta Setników w Wergundii* '''928 r.''' - wysadzenie w powietrze głównej świątyni [[Qa]] w Styrgradzie, w efekcie [[Qa]] niszczą połowę miasta* '''930 r.''' - wprowadzenie embarga handlowe na wyroby sprowadzane z [[Laro]], próba ekonomicznego odcięcia Czarnych Elfów* '''932 r.''' - zniesienie embarga wobec usilnych protestów wszystkich miast Ofiru i mediacji tulya'Toruviel z [[Aenthil]]l* '''933 r.'''** incydent w Eberstein (Wschodnia [[Wergundia]])– zabójstwo dostojnika [[Qa]] i represje, początek przygotowania do wielkiego powstania.** wzmocnienie frakcji pacyfistycznej w Qasyran pod przywództwem przebywającej na wygnaniu Tlilxuchtli z Coatl.* '''935 r.'''** lipiec - bunt w Twierdzy Silberburg, we Wschodniej Wergundii, a następnie wybuch powstania w całej Wergundii, a także w Tryncie, Fiordzie, [[Kesham]], Itharos, Styrii i [[Talsoi]].** sierpień – powrót kultu Modwita w Wergundii, ujawnienie Zakonu Kawalerów Mieczowych.** sierpień – ogłoszenie odrodzenia Wergundii i Tryntu** sierpień – w konsekwencji zamachu na swojego dyplomatę Księstwo Larionu wypowiada wojnę imperium Qasyran. Huany Ahi i Rino wkraczają na teren Wergudii i Styrii.** sierpień – zamach w Monta Argenta, żołnierze styryjskiej Czarnej Tercji oraz Elidis Caernoth przeprowadzają udany atak na Neyestecae, władczynię Qasyran** wrzesień – masakra w Lusignan, krwawy odwet Wergundów na okupantach.** wrzesień – bunt chłopów we Wsch. Wergundii.** wrzesień – początek bitwy pod Erwick.** październik – uderzenie Messyny na Itharos, oblężenie miasta.** październik – wojskom III tymenu pod Erwick przychodzą z pomocą Laryjczycy i [[Styria]], bitwa pozycyjna.** październik – odbicie miasta Gereja w Styrii, początek rekonstrukcji styryjskiej armii i państwa.** 14 listopada – odbicie Akwirgranu, stolicy Wergundii. Ogłoszenie Rady Magniferów, rządzącej krajem do momentu wybrania księcia-protektora.** listopad – zwycięstwo Wergundii pod Harnkott.** listopad – powstanie w Styrgradzie, odbicie cywilnej części miasta.** grudzień - powstanie w [[Talsoi]], odbicie miasta.** grudzień – Konferencja w Srebrnej Rzece, szczyt przywódców krajów Północy oraz Sztabu Konspiracji. Zapada decyzja o braku kompromisów i bezwzględnej walce z Qasyran. Zapowiedź proklamowania państwa Andhakary. Zapowiedź rozbioru [[Aenthil]].** grudzień – Ponowne Przymierze, oficjalny akt przyjęcia przez ludy Północy kultu Opiekunów, z pierwszeństwem jednak dla kultu Modwita i bogini Tavar. Odrodzenie kultu Ei – Natury.* '''936 r.'''** luty – [[Leth Caer]] rozpoczyna ofensywę zaczepną dla związania walką dużej ilości sił Qa. Powtórzenie Rytuału Obręczy, powiększenie granic miasta.** luty - do wojny dołączają pozostałe huany z gór Larion, zostaje uzbrojona Telfamba.** luty – Visnohora, oddział specjalny styryjskiej Czarnej Tercji zabija w zamachu głównego dowódcę północnej armii Qa, huei Seitiriego.** marzec – rozejm między Itharos i Messyną, traktat dyplomatyczny zapowiadający ograniczoną współpracę przeciwko Samni.** marzec - wybuch zarazy w [[Samnia|Samni]] oraz śmierć Wielkiego Kagana Sukh Ochiryn, po decyzji Wielkiego Wiecu Plemion atak arbanów samnijskich na Mały Ofir.** marzec – przełamanie frontu pod Erwick, ofensywa wojsk wergundzko-styryjsko-laryjskich** marzec - odbicie przez [[Talsoi]] Zatoki Białych Klifów. Ogłoszenie odrodzenia państwa. Nową maradą zostaje Maire'tar z rodu Zethar, dawna Biała Tarmen.** marzec – udana ofensywa w Tryncie, odbicie większości kraju za wyjątkiem największych fortec. Pierwsze od stuleci przymierze z krasnoludami, które wyprowadzają armię na powierzchnię.** kwiecień - potężne kontruderzenie z Zapołudnia, Utzyao (armia wewnętrzna Qasyran) wkracza do południowej Styrii, zmierzając na północ.** 17 kwietnia - koronacja Severo dar Rodlingena na Księcia Protektora Wergundii w Akwirgranie.** maj – Thang zwołany w tymczasowej stolicy, Bon Carraigh, wybiera Brynjolfa Sliabh Ard na księcia Tryntu i Fiordu. Zjednoczenie Fiordu i Tryntu unią personalną.** reforma edukacji w Wergundii, zmiana danwgo Uniwersytetu Magii Powietrza w Akademię Akwirgrańską im. Eryki dar Bregen. W ich ślady idzie: Askaron oraz Messyna. Na tej bazie powstaje Uniwersytet Styrgradzki.** czerwiec - siły Północy zdobywają intersekcję w Cor, co umożliwia rozpoczęcie oblężenia Arden. czerwiec - splądrowanie przedmieści Messyny przez Samnijczyków** lipiec - zawarcie pokoju między Messyną a Itharos.** wrzesień - wyprawa elfów [[Talsoi]] do dawnej świątyni Tulvy, uruchomienie mechanizmów sterujących pogodą.** 10 października - 22 listopada - Czarny Szkwał; zniszczenie części floty [[Qa]] i całości floty [[Talsoi]]; przymusowe lądowanie [[Qa]] w [[Talsoi]].** 14 listopada - odbicie Styrgradu z rąk Qa.** grudzień - wiec samnijski w Berszadzie, brak skutecznego wyboru nowego kagana.* '''937 rok'''** kwiecień - najazd samnijski pali do fundamentów teralski gród Nitra.** lipiec - odnowienie Thangu Liryzji i jej przyłaczenie do Federacji Wergundzkiej.** lipiec - koniec 13-miesiecznego oblężenia, zdobycie Arden przez siły Północy. listopad - lądowanie wojsk [[Qa]] na wybrzezu Wergundii, zajęcie częsci fortec i terenu dawnego miasta Birka.** grudzień – odbicie Askaronu, stolicy Tryntu, z rąk Qa. Podczas walk dochodzi do konfliktu księcia Brynjolfa z dowódcami wojsk krasnoludzkich i wycofania [[Kesham]] z wojny.** grudzień - wojska tryntyjskie stają na przełęczy Cor** grudzień - spotkanie kniazia Derwana Jastrzębca z Tergorem dar Toller w sanktuarium Modwita w Viran. Oblężenie Szyszaku, wojska Derwana ratuje interwencja tryntyjska.* '''938 r.'''** styczeń – pada obrona fortec w Kalidorei, z 40 tysięcy obrońców wszyscy polegli. Dowodzący armią inwazyjną huei Oepetl Cuitla podąża dalej na północ, pod Akwirgran.** styczeń - układ między Ofirem a samnijskimi arbanami, na mocy którego zostają wykupieni jeńcy ofirscy, a samnijczycy opuszczają Ofir; koniec wojny w Ofirze.** styczeń – granice huanów Takawai i Waikiri przekracza interwencyjny korpus Qasyran, dokonując masakry cywilnej ludności.** marzec – pod Styrgrad dociera trzon armii Utzyao, ponad 350 tys. wojowników. Przeprawa przez Loranis, aby zamknąć oblężenie, kosztuje [[Qa]] wiele tysięcy ofiar, ale ostatecznie, wraz z 60-tysięczną armią [[Aenthil]] zamykają miasto w oblężeniu.** marzec – część armii Utzyao (brygada Cuauchtli) dociera do wybrzeży Wergundii, lądując w ruinach miasta Birka oraz pod miastem Zachodni Klif. Wybuchają kolejne bomby minerałowe, armia przedziera się w dwóch częściach w stronę Akwirgranu i Visnohry.** lipiec – bitwa o Akwirgan. Operacja wojskowa objęła niemal pół miliona żołnierzy. Pod stolicą wergundzką spotkały się armie Utzyao (Cuauchtli i Cuitla), wspomagane przez samnijskie arbany, oraz ochotniczy wergundzki V tymen, powołany z rezerw do obrony terytorium. Bitwa pozostała w dużej mierze nierozstrzygnięta, choć obie strony przypisały sobie zwycięstwo. Choć wojska wergundzkie formalnie zostały pokonane, to jednak udowodniły, że Akwirgran jest nie do zdobycia za pomocą nawet ta potężnych sił Qasyran.** wrzesień – grudzień – finalny etap II Wojny o Północ.** listopad - księstwo Larionu wysyła ekspedycję odwetową na południowe tereny Qasyran. W bitwie ginie księżna Savra.** grudzień – [[Talsoi]] uznaje oficjalnie protektorat Wergundii. Federacja wysyła na teren państwa morskich elfów armię, pozwalającą na wyzwolenie stolicy.** grudzień – szczyt w Dargun. Zostaje zawarty pokój w Terali, która dzieli się na dwa osobne państwa. Politycznymi świadkami układu są książę Brynjolf tryntyjski i huei Iltepe Moe, przywódczyni północnego [[Qa]] na Visnohorze.** grudzień – Pakt Ofirski, układ między Tryntem, Teralą Wschodnią, Teralą Zachodnią, Ofirem i Północnym Qasyran o budowie północnego szlaku handlowego, jednocześnie antywergundzki pakt wojskowy. Od tego momentu kraje te są nazywane krajami Paktu i stanowią trzecią siłę polityczną świata, obok bloku Zapołudnia i Sojuszu.* '''939 r.'''** styczeń - na stanowisko t'antsan Larionu zostaje powołany Altaris Faltorn Andhakara.** styczeń – TRAKTAT VISTANIJSKI, ostateczny akt kończący Wojny o Północ. Armie Qasyran wycofują się aż za linię Hawren–Perdagan–Kavelia. Na północy w rękach [[Qa]] zostaje Visnohora. [[Kategoria:Historia świata gry]]</ul>