*<ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">'''Między 3000 a 1500 pOk.w6000 r.e'''. – elfy zamieszkują rejony na pograniczu ówczesnej wielkiej zmarzliny*'''ok. 3000 -1500 p.w.e.''' – rozwój Cesarstwa Styryjskiego i krainy [[Qa]]*'''około 1500 p(o ponad 3 tys.w.e''' – [[Krasnoludy|krasnoludy]] zakładają pierwsze podziemne miastolat wcześniej niż dotychczas sądzono) datuje się powstanie legendarnego artefaktu (Draig-a-Haern), Rattenshamkt&oacute;ry umożliwił budowę pierwszego ludzkiego imperium, w centrum Półwyspu [[Shamaroth]]Styrii. Ze&nbsp; źr&oacute;deł felnoryjskich wiadomo, wówczas w obrębie Wiecznej Zmarzliny*'''ok. 1400 że wkr&oacute;tce p.w.e''' – pierwsza &oacute;źniej Styria starła się z szeregu podziemnych wojen z plemionami orkówinnym ludzkim imperium, powstałym dalej na południu, trwających z przerwami aż do Wielkiej EkspansjiChanatem.&nbsp;</span></li>*<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">'''ok. 1000 p.w.eOd 6000 r.''' – elfy dzielą się na trzy wielkie plemiona terenie na południe od Larionu i zakładają trzy największe ze swoich miastobszaru Alta Tavar rozwija się już kolejna ludzka cywilizacja &ndash; Qarna-chasayo-syran</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: [[Księstwo Talsoi|Talsoi]], [[Księstwo Aenthil|Aenthil]] i podziemną twierdzę [[Księstwo Laro|Laromaton]].*400;">W '''ok. 800 p.w.eroku 5564'''. legendarna podziemna bitwa pomiędzy krasnoludamipierwszy raz władcom Felnoru objawiona została przepowiednia z Aghurmi, orkami i elfami podziemnymi. Informacja oparta wyłącznie na bardzo niepewnych relacjach. Bitwa miała się odbyć pod rejonem dzisiejszych Gór Silber.m&oacute;wiąca o nadchodzącym wielkim kataklizmie&nbsp;</span></li>*<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">'''ok. 1500 p.w.eOkoło 5500 roku'''. – datuje się także początek wielkiego ocieplenia klimatu – gwałtownie podnosi się poziom wód, zalane zostają szerokie, nieznane cywilizacji obszary inwazji styryjskiej na zachodziewsch&oacute;d, granica Wiecznej Zmarzliny cofa się na północ.*'''ok. 1300 p.w.e'''. – pierwsze plemiona ludzi wkraczają na tereny północy.*'''ok. 1200 p.w.e.''' – wielka wojna ludzi kt&oacute;ry spowodował starcie z elfami na linii Gór Larionkulturą Qasyranu. W jej efekcie przez następne dwa stulecia obydwie rasy dzielić będzie nienawiść.*'''między 1150 Ten ostatni zostaje częściowo podbity, a 1100 p.w.e.''' – pierwsze osady w miejscu wpływy styryjskie sięgają daleko na wsch&oacute;d, aż do obszaru dzisiejszych pięciu miast [[Ofir|Ofiru]] – Messyny, Korathii, Itharos, Aretyny ziem Qasyranu i Tulospołudnia Nowej Styrii.</span></li>*<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">'''1213 p.w.eW 4813 roku'''. – sojusz pięciu miastpowstaje Raeth &ndash; Turkusowa Kopuła, powstaje [[Ofir]]kt&oacute;ra ma w przyszłości ochronić Felnor.&nbsp;</span></li>*'''1220 p.w.e.''' – ustanowienie Senatów i urzędów Kratistosów, a także oligoi – rady Kratistosów 5 Miast.</ul>*'''1040 p.w.e.''' Era Helcei kończy się dramatycznym wydarzeniem – zabójstwo nolwe’Atanila, założyciela Akademii Messyńskiej i pierwszego jej rektora*'''1132 p.w.e.''' – zawarcie wieczystego pokoju między ludźmi a elfami nad rzeką Sankarą, na granicy Itharos i [[Aenthil]]. Pokoju nie respektują elfy z [[Laro]], wojna z nimi trwa aż do roku 515.*'''1130 p.4798 Qasyran w.e.''' – założenie Akademii Messyńskiej*'''między 1200 a 300 p.akcie desperacji uderza ładunkiem w.e'''. – okres rozkwitu [[Ofir|Ofiru]] we współpracy z elfami z [[Aenthil]].*'''ok. 800 p.w.e.''' – armia Messyny wypiera z [[Velida|Doliny Velidy]] enigmatyczne plemię Kymerów. Pochodzenie Kymerów jest do dziś nieznane, natomiast ich wojownicze obyczaje sprawiały, że granica Messyny nigdy nie była spokojna. Kratistos Messynystolicę Styrii, AlbrauderStyrgrad, sprowadza który został zmieciony z północy plemię niziołków, oddając im we władanie Dolinępowierzchni ziemi. Rychło [[Velida]] staje się cudem tego rejonu Według źródeł qasyrańśkich i najżyźniejszym obszarem Północy. Kymerowie zamieszkują niedostępne górskie tereny i zaprzysięgają zemstę hobbitom i Mesyńczykomfelnoryjskich siła uderzenia była tak wielka, że po metropolii pozostał krąg stopionej ziemi o średnicy 20 km.*'''513 p.Najbardziej popularna hipoteza zakłada, że wybuch w.e''' – pierwsza wyprawa wyrusza przez pustynię Asura MakanStyrgradzie był tak silny, ginie bez wieści.*'''223 p.że spowodował reperkusje w.e.''' – Darre Itamanosskali całej Ei, jako pierwszy ludzki podróżniktak silne, przeprawia że zmienił się przez Asura Makan kąt padania promieni słonecznych na jej powierzchnię, powodując nagłe i nawiązuje kontakt z państwami [[Pethaban|Pethabanu]]. W swojej relacji opisuje niewiarygodne bogactwa krajów za Wielką Pustyniągwałtowne topnienie lodowców.

Natura broni Qa dotychczas nie została poznana. Sami Qa, po odzyskaniu "pamięci" ([[Qa - upadek starożytnych i przebudzenie współczesnych#Neyestecae i Przypomnienie Pamięci (Nitemoc)|Nitemoc]], zjawisko, które odwróciło samowygaszenie ich cywilizacji) nie ujawnili wiedzy o owej broni lub też wiedza o niej została zniszczona przed Nitemoc. Uderzenie w starożytny Styrgrad dotychczas datowano na około 1500 r.p.w.e. === Wielki Kataklizm Od 4800 (dla uproszczenia) roku - elficka Era Saiwa – Ciepła === Już w rok po uderzeniu w Styrgrad rozpoczyna się okres, znany w historiografii jako Apokalipsa albo Wymieranie. <ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">'''W 4797 roku''' gwałtowny sztorm o niespotykanej sile zatapia wyspy Felnor, najniżej położony obszar &oacute;wczesnej cywilizacji. Według źr&oacute;deł z samego Felnoru, pewna część wyspiarskiej populacji zdecydowała się na ewakuację przez portale, większość jednak albo nie miała takiej możliwości, albo nie chciała porzucić swojego dziedzictwa. Dla wysp Felnor rozpoczyna się w&oacute;wczas trwający niemal 6 tysięcy lat okres Raeth &ndash; egzystencji w ekstremalnie trudnych warunkach pod kopułą pod wodami oceanu.&nbsp;</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Według źr&oacute;deł qasyrańskich poziom wszechoceanu podnosi się w&oacute;wczas w tempie&nbsp; kilkudziesięciu metr&oacute;w na rok&nbsp;</span></li>* <li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Przez około 40 lat od zatopienia Felnoru&nbsp; mieszkańcy Cesarstwa Styrii szukali ratunku na coraz wyżej położonych obszarach, aż w końcu z nich r&oacute;wnież nie było już ratunku. Zestawiając źr&oacute;dła Felnoru oraz informacje od styryjskich Starożytnych (ocaleni przez arcyksięcia Sefresa) udało się określić moment zatonięcia ostatniego, najwyższego szczytu na nizinie (została umownie nazwana Niziną Starostyryjską) na '''rok 04775''' – . W tym też roku arcyksiążę Sefres ewakuował siebie i część ludzi na ziemie p&oacute;łnocy poprzez portal.&nbsp;</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Około 70 lat dłużej, do '''ok. 4700 r.pwe'''&nbsp; trwała walka krasnolud&oacute;w o utrzymanie ich dziedziny, Mortheimu, jednak nowe źr&oacute;dła (dokumenty z punktu widzenia Wyspy) rzuciły nowe światło na dzieje tego ludu. Ogr&oacute;d Początku musiał wyjałowieć i przestał być zdatny do zamieszkania. Krasnoludy podzielily się na nieznaną liczbę plemion (przynajmniej dwa) i rozeszły po świecie. Dopiero około 1500 r. p.w.e. wiadomo, że p&oacute;łnocny odłam krasnolud&oacute;w założył podziemne miasto Rattensham w centrum P&oacute;łwyspu </span>[[Ofir|OfiruShamaroth]] <span style="font- rusza Wielka Ekspansjaweight: 400;">, spowodowana dalszym podnoszeniem jednak wbrew poprzednim mniemaniom na tym terenie nie panowała już wieczna zmarzlina.&nbsp;</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Apokalipsa dosięgnęła też lud Qasyranu, kt&oacute;rego mieszkańcy masowo ewakuowali się poziomu oceanuna wyższe obszary (dzisiejszy teren Qasyran). Liczne plemiona ludziW powszechnym poczuciu odpowiedzialności za ściągniętą na ludzkość katastrofę lud Qa dokonał aktu wygaszenia cywilizacji &ndash; wiedza o przeszłości, nauka, naciskane przez pobratymców z południawszelkie bardziej zaawansowane rozwiązania cywilizacyjne, ruszają wszystko to zostało zdeponowane w kierunku oswobodzonych przez lód ziem Północysarkofagu i zapomniane na pokolenia. Rok został przyjęty przez historyków [[Ofir|Ofiru]] jako rok zerowy Umożliwiła to wyjątkowa cecha ludu Qa, zamieszkującego obszary na złożach Minerału &ndash; pierwiastek ten powoduje wzrost zdolności psychomagicznych, co u mieszkańc&oacute;w tzwQasyranu zaowocowało umiejętnościami wsp&oacute;łmyśli. nowym kalendarzu ze względu Zjawisko "Zapomnienia Pamięci" trwało aż do '''roku 900''', utrzymując Qa w stanie rozproszenia na wielkie zmianypoziomie prymitywnych społeczności.&nbsp;</span></li></ul> === Starożytność ===<img src="https://silberberg.pl/obrazy/mapy_nowe/starozytnosc_mlodsza.jpg" style=" margin-right: 5px; border-radius: 3px; width: 60%; height: auto; float: right;">Okres ten, jakie przyniosło ze sobą pojawienie począwszy od początków cywilizacji aż do zakończenia Apokalipsy (czyli zakończenia unoszenia się nowych plemion ludzipoziomu wód) nowa historiografia nazywa STARSZĄ STAROŻYTNOŚCIĄ. W owym czasie obawiano  Wraz z ukształtowaniem się obecnej linii brzegowej rozpoczyna sięokres MŁODSZEJ STAROŻYTNOŚCI – okresu, którego tajemnice dopiero badamy. Dotychczas sądzono, że pojawienie się ludów wergundzkich, teralskich i fiordyjskich na północy spowodowane było ich przybycie oznacza rychły koniec świataucieczką przed wielkim potopem, który zaleje wodaw świetle ostatnich odkryć jest to jednak całkowicie błędne mniemanie. Gdy to nie nastąpiło Przedmiotem najnowszych badań jest pochodzenie ludów napływowych. Pod znakiem zapytania pozostaje również etniczne pochodzenie cywilizacji Ofiru, wiele kultów religijnych ogłosiłoktóra rozwinęła się na Północy znacznie wcześniej, że ludziom został dany nowy czasod '''ok. 1300 r. pwe'''.

* '''Apokalipsa''' - nie jest znana dokładna data, kiedy nastąpiło uderzenie. Był to czas, kiedy Stara Styria prowadziła krwawy i brutalny podbój ziem [[Qa]], ci zaś odpowiedzieli uderzeniem wysoce zaawansowanej broni masowej zagłady. W wyniku uderzenia zniszczony został ogromny obszar Styriiświetle najnowszych badań, ale jednocześnie - naruszona została równowaga zwłaszcza tych przeprowadzonych na poziomie całej planety. W efekcie zmian klimatycznych, spowodowanych tym faktem, rozpoczęło się gwałtowne topnienie lodowców, które w przeciągu kilku lat zalały obszerne połacie nizinne na zachodzie, unicestwiając cywilizację Starej Styrii. <br>Wędrówka ludów, którą rozpoczęła Apokalipsa, na wschodzie, w [[Ofir|Ofirze]] i wśród elfówterenie starożytnego Agade, została nazwana '''Wielką Ekspansją'''.obecny konsensus naukowy obejmuje następujące hipotezy:

<ul><li>4700 &ndash; 1400 pwe &ndash; cywilizacja Morza Wschodniego<br />Wysoko rozwinięta kultura, stworzona przez uciekinier&oacute;w z Niziny Starostyryjskiej. Funkcjonowała w formie miast-państw o r&oacute;żnej charakterystyce:<ul><li>Eordaja &ndash; najpotężniejszy z ośrodk&oacute;w państwowych Morza Wschodniego. Około 2500 pwe Eirdaja stanęła na czele kampanii wojennej przeciwko miastu Agade, opanowanemu przez czcicieli istoty zwanej Xwede. Istota ta to jedna z matek Roju, drapieżne stworzenie dążące do opanowania Ei. Oddawanie jej czci było bezpośrednią przyczyną wrogości pozostałych państw.</li><li>Elimea - miasto-państwo, będące w sojuszu z Eordają. Znane jest imię jednego z jego władc&oacute;w, Sarkhona, nazywanego w dokumentach &ldquo;zwycięzcą spod Horemszut&rdquo;. Władca ten nosił, znany z kultury Ofiru, tytuł kratistosa.</li><li>Agade &ndash; miasto-państwo położone na obrzeżach terytorium Eordai, prawdopodobnie około roku 2500 zniszczone w wyniku wojny z nią. Agadejczycy byli wyznawcami istoty, kt&oacute;rą nazwali Xwede, znanej w kulturze wsp&oacute;łczesnej jako &ldquo;matrona&rdquo;, istota rozmnażająca R&oacute;j.</li><li>Mniejsze miasta-państwa:<ul><li>Lagasz</li><li>Tymfaja</li><li>Arrata</li><li>Hanigalbat</li><li>Kizzuwatna</li><li>Meroe</li><li>Eridu</li></ul></li></ul></li><li>Do ok. 1600 - okres "zielonej Assury"<br />Na podstawie informacji z dokument&oacute;w z Wyspy powstała hipoteza o licznych ludach, określanych przez cywilizacje Morza Wschodniego jako barbarzyńskie. Hipoteza została potwierdzona przez badania prof. Artemii da Tirelli na terenie Agade. Ludy te miały atakować p&oacute;łnocne rubieże Eordai i Agade. Źr&oacute;dła agadejskie wskazują, że ostatecznie to one spowodowały ich upadek. Najprawdopodobniej w czasie wojny z sojuszem państw Eordai Agadejczycy podstępem zwabili plemiona barbarzyńskie na tereny Eordai.<br />Obszar Asury, obecnie pustynny, był w przeszłości, w okresie ery Helcei, dużo bardziej nawodniony i porośnięty bujną roślinnością, czego powodem był działający w Agade eaformator - urządzenie, zamontowane na węźle geomantycznym, pozwalające kontrolować i ukierunkowywać przepływ energii. Przez długie stulecia eaformator sprawiał, że obszary dzisiejszej pustyni kwitły, a na tym terenie rozwijały się wczesne cywilizacje ludzkich plemion.<br />Po zniszczeniu Eordai, prawdopodobnie około roku 1600, ludy te zamieszkały na zdobytych obszarach, zmuszając niedobitki starszych cywilizacji do ucieczki, dop&oacute;ki same nie zostały zmuszone do wycofania się dalej na p&oacute;łnoc, na tereny kt&oacute;re zamieszkują obecnie.</li><li>Około 1600 pwe &ndash; exodus lud&oacute;w Eordai z terenu Wschodniego Morza. Potomkowie wygnanych mieszkańc&oacute;w Eordai dotarli do Ofiru około roku 1300 p.w.e.</li><li>około 1500 p.w.e &ndash; krasnoludy zakładają pierwsze podziemne miasto, Rattensham. O ile krasnoludzkie źr&oacute;dła się nie mylą, wędr&oacute;wka p&oacute;łnocnego odłamu krasnolud&oacute;w trwała więc ponad 3 tysiące lat.<br />Badania licznych postkrasnoludzkich budowli na terenie całej p&oacute;łnocy dowodzą, że w okresie między ucieczką z Morthemu,(ok. 4700 pwe) a wycofaniem się na Shamaroth (ok. 450 r) krasnoludy zakładały swoje kolonie od Tryntu przez G&oacute;ry Silber i Wyżynę Teralską, na p&oacute;łnoc od linii g&oacute;r Maegros.</li><li>ok. 1400 p.w.e &ndash; pierwsza z szeregu podziemnych wojen z plemionami goblin&oacute;w, trwających z przerwami aż do Wielkiej Ekspansji.</li><li>ok. 800 p.w.e. legendarna, podziemna bitwa pomiędzy krasnoludami, goblinami i elfami podziemnymi. Informacja oparta wyłącznie na bardzo niepewnych relacjach. Bitwa miała się odbyć pod rejonem dzisiejszych G&oacute;r Silber.</li><li>ok. 1300 p.w.e. &ndash; "pierwsze" plemiona ludzi wkraczają na tereny obecnej P&oacute;łnocy &ndash; ludzie ci wkr&oacute;tce założą Ofir. Przedmiotem badań jest, czy są oni potomkami uciekinier&oacute;w z Eordai.<ul><li>Adnotacja do wcześniejszych teorii naukowych &ndash; Ofirczycy z pewnością nie byli pierwszymi ludźmi na P&oacute;lnocy. Wiadomo obecnie o plemionach wędrownych łowc&oacute;w-zbieraczy (Kymerowie), zamieszkujących te tereny. Ostatni członkowie tych plemion wyginęli w roku 882.</li></ul></li><li>ok. 1200 p.w.e. &ndash; wielka wojna ludzi z elfami na linii G&oacute;r Larion. W jej efekcie przez następne dwa stulecia obydwie rasy dzielić będzie nienawiść.</li><li>między 1150 a 1100 p.w.e. &ndash; powstają pierwsze osady w miejscu dzisiejszych pięciu miast Ofiru &ndash; Messyny, Korathii, Itharos, Aretyny i Tulos.</li><li>1213 p.w.e. &ndash; sojusz pięciu miast, powstaje Ofir.</li><li>1220 p.w.e. &ndash; ustanowienie Senat&oacute;w i urzęd&oacute;w Kratistos&oacute;w, a także oligoi &ndash; rady Kratistos&oacute;w 5 Miast.</li><li>1132 p.w.e. &ndash; zawarcie wieczystego pokoju między ludźmi a elfami nad rzeką Sankarą, na granicy Itharos i Aenthil. Pokoju nie respektują elfy z Laro, wojna z nimi trwa aż do roku 515.</li><li>1130 p.w.e. &ndash; założenie Akademii Messyńskiej</li><li>1100 p.w.e. &ndash; zab&oacute;jstwo nolwe&rsquo;Atanila, założyciela Akademii Messyńskiej i pierwszego jej rektora.</li><li>między 1200 a 300 p.w.e. &ndash; okres rozkwitu Ofiru we wsp&oacute;łpracy z elfami z Aenthil.</li><li>ok. 800 p.w.e. &ndash; armia Messyny wypiera z Doliny Velidy plemię Kymer&oacute;w. Pochodzenie Kymer&oacute;w jest do dziś nieznane, natomiast ich wojownicze obyczaje sprawiały, że granica Messyny nigdy nie była spokojna. Kratistos Messyny, Albrauder, sprowadza z p&oacute;łnocy plemię niziołk&oacute;w, oddając im we władanie Dolinę. Rychło Velida staje się cudem tego rejonu i najżyźniejszym obszarem P&oacute;łnocy. Kymerowie zamieszkują niedostępne g&oacute;rskie tereny i poprzysięgają zemstę hobbitom i Mesyńczykom.</li><li>513 p.w.e &ndash; pierwsza wyprawa wyrusza przez pustynię Asura Makan, ginie bez wieści.</li><li>223 p.w.e. &ndash; Darre Itamanos, jako pierwszy ludzki podr&oacute;żnik, przeprawia się przez Asura Makan i nawiązuje kontakt z państwami Pethabanu. W swojej relacji opisuje niewiarygodne bogactwa kraj&oacute;w za Wielką Pustynią.</li></ul>== Wielki Kataklizm ==<ul><li>rok 0 &ndash; z punktu widzenia Ofiru - rusza Wielka Ekspansja.<br />Dotychczas sądzono, że wędr&oacute;wki lud&oacute;w spowodowane były dalszym podnoszeniem się poziomu oceanu (naukowcy wielokrotnie zastanawiali się jednak, dlaczego Wergundowie i inne ludy nadeszły ze wschodu, a nie od strony morza). Jest bardzo prawdopodobne, że pogląd ten ugruntował się na bazie wierzeń i podań ofirskich, w kt&oacute;rych świadomość "wielkiego potopu" była zawsze obecna.<br />Obecnie wiemy już, że napływ barbarzyńskich lud&oacute;w spowodowany był ich ucieczką z rejonu Wschodniego Morza, pod naciskiem ekspansywnych istot - Roju. Na p&oacute;łnoc dotarły w&oacute;wczas dwie grupy, obecnie określane jako p&oacute;łnocna (Samnijczycy, Terale) oraz południowa (ludy wergundzkie i fiordyjskie). <br />Rok został przyjęty przez historyk&oacute;w Ofiru jako rok zerowy w tzw. nowym kalendarzu, ze względu na wielkie zmiany, jakie przyniosło ze sobą pojawienie się nowych plemion ludzi. W owym czasie obawiano się, że ich przybycie oznacza rychły koniec świata, kt&oacute;ry zaleje woda. Gdy to nie nastąpiło, wiele kult&oacute;w religijnych ogłosiło, że ludziom został dany nowy czas.</li><li>Apokalipsa (obecnie jest datowana w innym punkcie czasowym!) &ndash; nowo poznane źr&oacute;dła, przede wszystkim qasyrańskie i felnoryjskie, pozwoliły uściślić wiedzę o tym wydarzeniu, a przede wszystkim określić jego datę. Wydarzyło się to znacznie wcześniej niż dotychczas sądzono, był to bowiem rok 4978 p.w.e. (nie zaś 1500 pwe).<br />Był to czas, kiedy Stara Styria prowadziła krwawy i brutalny podb&oacute;j ziem Qa, ci zaś odpowiedzieli uderzeniem wysoce zaawansowanej broni masowej zagłady.<br />Łącząc wiedzę o Apokalipsie z falą wędr&oacute;wek lud&oacute;w wcześniejsza historiografia mylnie zakładała związek przyczynowo-skutkowy między tymi faktami. Jednak zatopienie cywilizacji starostyryjskiej niemal 5 tysięcy lat wcześniej nie mogło mieć wpływu na przybycie lud&oacute;w wergundzkich i fiordyjskich na p&oacute;łnoc.<br />Pozostaje zatem obiektem badań naukowych znalezienie przyczyny, kt&oacute;ra naprawdę spowodowała Wielką Ekspansję.</li></ul>== Po Wielkiej Ekspansji ==<ul><li style="font-weight: 400;"><strong>0 p.w.e.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; do granic Ofiru dociera spora grupa etniczna, podążając z południa szlakiem u podn&oacute;ża g&oacute;r Larion. Przedzierajac się przez Ofir plemiona ruszają na zach&oacute;d doliną Sankary. Ten odłam ludzi nazywany zostanie Ludźmi Fiordu.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>50 r</strong><span style="font-weight: 400;">. &ndash; rozbudowa mur&oacute;w obronnych Miast Ofiru, włączenie Akademii w obręb Messyny</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>278 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; założenie filii Akademii Messyńskiej w Tulos</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>350 r</strong><span style="font-weight: 400;">. pojawia się kolejna grupa osadnicza &ndash; Terale. Odparci od granic Ofiru podążają p&oacute;łnocną stroną wzdłuż G&oacute;r Maegros na zach&oacute;d</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>380 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; powstaje portowe miasto Birka, w obrębie państewka Liryz&oacute;w.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>410 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; pierwsza morska wyprawa osadnicza na Fiord.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>415 r</strong><span style="font-weight: 400;">. &ndash; kolejna wielka wyprawa, Liryzowie zakładają liczne osady na wybrzeżach Fiordu.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>420 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; u granic Ofiru pojawia się kolejna grupa osadnicza, nazywana czasami Ludem Rzeki. Wojownicze plemiona Salijczyk&oacute;w, Mert&oacute;w, Dak&oacute;w, Parvan, Daram&oacute;w i Wergund&oacute;w wdzierają się na ziemie Ofiru w poszukiwaniu łup&oacute;w i ziem, na kt&oacute;rych mogą osiąść. Nie mogąc zdobyć twierdzy itaryjskiej, przez kilka pokoleń (prawie 100 lat) terroryzują całe południe Ofiru, w tym dwukrotnie palą Korathię.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>430 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; na p&oacute;łnocnych granicach Ofiru pojawiają się koczownicze plemiona Samnijczyk&oacute;w. Po kr&oacute;tkich walkach, zajęty w tym czasie walkami z plemionami Wergund&oacute;w,[[Ofir|Ofir zawiera sojusz z Samnijczykami i wysyła na p&oacute;łnoc swoje misje cywilizacyjne.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>435 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; założenie Samarkandy (Kamiennej) i państwa samnijskiego. Na tronie zasiada kniaź Garmad, zakładając dynastię Garmanid&oacute;w.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>440 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; przybycie wygnanego messyńskiego rektora Nuntiusa Cognitosa do Birki</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>444 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; otwarcie Akademii Birkańskiej</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>450 r.-</strong><span style="font-weight: 400;"> plemiona Teral&oacute;w wędrują wzdłuż p&oacute;łnocnych stok&oacute;w G&oacute;r Maegros z biegiem rzeki Wedry i docierają do ziem zajmowanych przez państwo Liryz&oacute;w. Po kr&oacute;tkiej wojnie Terale cofają się i zajmują rozległe zalesione r&oacute;wniny obecnej Terali. W przeciągu kolejnych 50 lat powstają kolejne drewniane osady Karantania, Nitra,&nbsp; Sisak (Szyszak), Gryf, B&oacute;br, Ogoniec, Przegoń i Lęda. Rejon zamieszkany przez Teral&oacute;w zwany jest Krajem Grod&oacute;w, Teralą.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>450 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; sojusz goblin&oacute;w i ork&oacute;w w G&oacute;rach Silber, powstaje efemeryczne państewko.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>455 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> - wybucha wielka wojna goblin&oacute;w z krasnoludami w G&oacute;rach Silber, kt&oacute;rej pierwszy etap kończy się podziemną bitwą i klęską goblin&oacute;w. Krasnoludy burzą ich kamienne fortece w całym rejonie i wycofują się na Shamaroth. Wojna trwa z przerwami do dnia dzisiejszego.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>465 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; przemianowanie Akademii Birkańskiej na Uniwersytet Magii Wody</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>480 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; osady Fiordu uniezależniają się od Liryzji i rozpoczynają serię napad&oacute;w na wybrzeża</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>510 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; wygnany z Liryzji książę Hakon z rodu Tradamon zakłada na p&oacute;łnocy miasto Askaron. Jego c&oacute;rka, Sigdrine, umacnia pozycję swojego rodu, rozszerzając władanie Askaronu aż do wybrzeża i granic Liryzji. Powstaje państwo Trynt.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>515 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; Matheus, Wielki Strategos Ofiru, zawiera pok&oacute;j z elfami z Laro i zyskuje ich pomoc w wojnie z Wergundami. Wojownicze plemiona zostają zepchnięte w dolinę Sankary, kt&oacute;rą obejmują we władanie. Na zachodzie zatrzymują się na granicy Liryzji. Powstaje 6 państewek, połączonych wsp&oacute;lną tradycją i kulturą.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>529 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; po splądrowaniu Birki, wyprawa okręt&oacute;w Fiordu wdziera się w g&oacute;rę Sankary aż do granic Itharos. Ich zdolności wojenne zostają docenione przez strategosa, kt&oacute;ry wynajmuje wojownik&oacute;w na służbę wojskową. Tak powstaje gwardia kratistos&oacute;w, Varanga, złożona wyłącznie z wojownik&oacute;w Fiordu.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>520 &ndash; 700 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; okres ustalania terytori&oacute;w państwowych.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>537 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; otwarcie Uniwersytetu Magii Życia nieopodal Askaronu</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>593 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; misja cywilizacyjna Ofirczyk&oacute;w wgłęb Terali</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>595 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; założenie plac&oacute;wki naukowej w Karantanii</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>613 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; oficjalne nadanie plac&oacute;wce karantańskiej tytułu Akademii Magii Ziemi</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>636 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; dekret o zamknięciu filii Akademii Messyńskiej w Tulos</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>637 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; powstanie niezależnej Akademii Tulijskiej</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>750 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; nowa dynastia książąt Wergundii, pochodzący z miasta Akwirgran potomkowie na wp&oacute;ł legendarnego Danwiga, rozpoczyna stopniowe jednoczenie ziem, zajmowanych przez tzw. Lud Rzeki.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>780 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; Trynt pr&oacute;buje inwazji na Kraj Grod&oacute;w, niespodziewanie rozbite plemiona Teral&oacute;w jednoczą się, dając odp&oacute;r armii tryntyjskiej pod grodem Lędą.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>785 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; Akademia Magii Ziemi oficjalnie staje się niezależną uczelnią</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>789 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; otwarcie Uniwersytetu Magii Powietrza</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>790 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; wojna między grodem Nitra, a Samnijczykami, zakończona rozejmem.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>813 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; władzę w Akwirgranie obejmuje Elmeryk z rodu Danwig&oacute;w. Młody i ambitny władca rozpoczyna serię lokalnych wojen i do roku 820 jednoczy w swojej armii Dak&oacute;w i Parv&oacute;w.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>819 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; historyczny sojusz Wergund&oacute;w z orkowym plemieniem Tarzul z G&oacute;r Maegros. Trzon armii Elmeryka od tej pory stanowią bitne, karne i okrutne oddziały ork&oacute;w.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>820 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> Wergundia zaczyna wojnę z elfami z Aenthil, zakończoną klęską elf&oacute;w, kt&oacute;re pomimo spektakularnego zwycięstwa w Wąwozie Samaria wycofują się poza rzekę Dakme (dopływ Sankary).</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>821 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; Elmeryk zaczyna rozbudowę Akwirgranu, wzorując się na miastach Ofiru</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>821 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; wielka rozbudowa Uniwersytetu Magii Powietrza</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>824 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; otwarcie Szkoły Mag&oacute;w Bitewnych</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>825 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; armia Wergund&oacute;w, do kt&oacute;rych dołączyły także Daramon, Mercja i Salicja, ściera się z wojskami Liryz&oacute;w.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>826 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; kratistos Arethyny podejmuje wyprawę przeciwko pustoszącym R&oacute;wninę Terala orkom z plemienia Tarzul.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>829 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; strategiczny sojusz z elfami morskimi z Talsoi pozwala przypuszczać, że w niedługiej przyszłości Elmeryk zdecyduje się na zaatakowanie Liryzji. Liryzja odpowiada sojuszem z rozb&oacute;jnikami z Fiordu i w g&oacute;rę Sankary ruszają kolejne wyprawy łupieżcze.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>830 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; Trynt pr&oacute;buje wzmacniać swoją pozycję sojuszem z Daramonem i kolejną inwazją w rejon Kraju Grod&oacute;w. W efekcie Daramon zostaje zaatakowany przez Wergund&oacute;w, a władca Lędy, Dagome, rozpoczyna proces jednoczenia plemion Teral&oacute;w.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>832 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> - Elmeryk zawiera w G&oacute;rach Silber "święty pakt krwi" z wodzem ork&oacute;w, Gotrekiem Moorgvrangvoorhirr'em. Oddziały ork&oacute;w wspierają jego armię na p&oacute;łnocy. Jednocześnie z inspiracji Ofiru sojusz zawierają władcy Tryntu i Księstwa Samnijskiego.</span></li><img src="https://silberberg.pl/obrazy/mapy_nowe/polityczna_czasy_elmeryka_833_858.jpg" style=" margin-right: 5px; border-radius: 3px; width: 60%; height: auto; float: right;"><li style="font-weight: 400;"><strong>833 r.</strong><span style="font-weight: 400;">&nbsp;</span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Bitwa pod Arden, Elmeryk niezwykłym manewrem taktycznym rozbija w pył zjednoczone wojska Tryntu i Samni. W bitwie ginie księżna Tryntu, Rangveig. To koniec książęcej linii Tradamonit&oacute;w i koniec Tryntu. Armia Wergund&oacute;w prze na p&oacute;łnoc.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Elmeryk po kilku miesiącach oblężenia zdobywa Askaron. Miesiąc p&oacute;źniej jego armia dociera do Samarkandy. Kniaź Turin udaje się na wygnanie. Na zachodzie wojska Liryzji zostają pokonane, mer Birki pod groźbą zniszczenia miasta zamyka port w Birce dla okręt&oacute;w Fiordu.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Elmeryk z rodu Danwiga obwołuje się Księciem Imperatorem P&oacute;łnocy. Podporządkowane mu ziemie zostają podzielone na Wergundię Właściwą oraz lenna i protektoraty. W przeciągu kilku miesięcy protektoratem Wergundii staje się Birka, w zamian za gwarancję autonomii handlowej.</span></li></ul></ul><ul><li style="font-weight: 400;"><strong>835 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> - umiera Elmeryk. Decyzją wodz&oacute;w Imperium na tronie władcy zasiada książę Dak&oacute;w, Eudomar.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>836 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> - Eudomar znosi uprzywilejowania protektorat&oacute;w (opr&oacute;cz Birki) i ziem lennych, a także autonomii elf&oacute;w i innych ras, dążąc do ujednolicenia państwa. Gł&oacute;wną władzę w Imperium P&oacute;łnocy otrzymują dow&oacute;dcy wojskowi.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>838 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> - na terenie Tryntu zostaje krwawo stłumione powstanie przeciwko wergundzkim najeźdźcom. Powstańc&oacute;w wspierają okręty Fiordu i krasnoludy.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>840 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> - Krasnoludy ogłaszają wycofanie się na p&oacute;łwysep Shamaroth i neutralność względem konflikt&oacute;w ludzi.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>843 r</strong><span style="font-weight: 400;"> - po licznych prześladowaniach ziemie Imperium opuszcza większość leśnych i miejskich elf&oacute;w. Pozostałe wybierają podporządkowanie i służbę w armii, albo życie banit&oacute;w w lasach.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>845 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> - po szeregu bunt&oacute;w i zamieszek w miastach Imperium Wergund&oacute;w, na p&oacute;łnocnych rubieżach zostaje założony szereg kolonii karnych, a w całym państwie wzmocniony system wojskowych posterunk&oacute;w. W Arethynie, jednym z państw Ofiru, uroczyście zostaje założona Akademia Alchemii.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>850 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> - epidemia w Korathii, umiera kratista Irena.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>851 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> - z powodu zamierania ruchu handlowego wzdłuż Sankary miasta Ofiru ubożeją, zamiera też import zb&oacute;ż. Badania alchemik&oacute;w nad pozyskaniem bardziej wydajnych odmian zb&oacute;ż przynoszą efekty. Żeby uniknąć widma głodu, kratistosi decydują się na akcję osadniczą na południowych stepach Samnii.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>853 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> - okręty Fiordu zostają rozbite przez sprzymierzone z Wergundami siły Talsoi w bitwie morskiej na Głębinie Meite.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>850 - 856 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> - rosnąca militaryzacja Imperium fatalnie odbija się na gospodarce, w efekcie Ludy Rzeki dotykają kolejne klęski głodu.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>858 r.</strong><span style="font-weight: 400;">&nbsp;</span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Na granicy Shamarothu odbywa się tajny Wiec Narod&oacute;w - spotkanie przedstawicieli wrogich Wergundii nacji. W wyniku wiecu okupowanym przez Wergundię Tryncie wybuchła powstanie, dowodzone przez ostatniego jarla księżnej Rangveig, Leifa Einarsona.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">W wyniku Wiecu Narod&oacute;w Talsoi zrywa sojusz z Wergundią, a armia Ofiru przekracza granicę w Itharos, maszerując na Akwirgran. Eudomar pokojowo abdykuje z tronu.</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><strong>859 r.</strong><span style="font-weight: 400;">&nbsp;</span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Na tron Wergundii wstępuje wychowany w ukryciu syn Elmeryka, Olaf Egilson.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">W Tryncie wybucha wojna domowa po śmierci przyw&oacute;dcy wolnych Tryntyjczyk&oacute;w, jarla Leifa.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Kniahini Mira zrywa wielowiekowy sojusz Samni z Arethyną, wyrzucając przez okno pałacu w Samarkandzie posł&oacute;w kratistosa Tarazjusza (tzw. defenestracja samnijska). W zamian zawiera ścisły sojusz z księciem - protektorem Wergundii, Olafem. Wydarzenie to nosi nazwę Przewrotu Sojuszy. Kniahini ogłasza Samnię kaganatem.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Podczas uroczystego wiecu ginie jarl Ynnejar, Bjorn Asmundson Ryży. Fiord wybiera nowego wodza, Siala Krzywozębego.</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><strong>860 r.</strong><span style="font-weight: 400;">&nbsp;</span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Koczownicza armia samnijska atakuje i zdobywa miasto Arethyna. Miasto zostaje złupione i spalone, wojska [[Ofir|Ofiru zostają zmuszone do odwrotu spod Akwirgranu. Po śmierci swoich syn&oacute;w Tarazjusz Samonita ustępuje z tronu kratistosa.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Z niejasnych przyczyn Olaf książę Wergundii zarządza budowę fortyfikacji w Mercji, na granicy z Talsoi. Projekt zostaje szybko zarzucony.</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><strong>861 r.</strong><span style="font-weight: 400;">&nbsp;</span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Wergundia i Ofir podpisują zawieszenie broni.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Z niejasnych przyczyn armia wergundzka, dowodzona osobiście przez Olafa, napada i niszczy teralski gr&oacute;d Lęda. Powoduje to chwilowe ochłodzenie stosunk&oacute;w Wergundii z Teralą. Po tym wydarzeniu Olaf zyskuje przydomek "Szalony".</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><strong>862 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> - do świata ludzi docierają informacje, że coś dzieje się w Aenthil - elfy zaczynają przegrywać toczoną od tysiącleci wojnę z Puszczą Południową. Powoduje to mobilizację wszystkich trzech państw elf&oacute;w, chwilowe zawieszenie broni między nimi oraz wycofanie się z zaangażowania w politykę ludzi.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>863 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> - po wycofaniu się wojsk Ofiru (ostatecznie w układzie pokojowym wr&oacute;cono do starego przebiegu granicy) Olaf rozpoczyna serię reform gospodarczych, mających na celu podniesienie poziomu życia w Wergundii, a zwłaszcza zapobieżenie powracającym klęskom głodu.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>864 r.</strong><span style="font-weight: 400;">&nbsp;</span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Olaf książę Wergundii nakazuje zburzenie najwyższego budynku w Akwirgranie, słynnej Wieży Orł&oacute;w. Przyczyny decyzji są niejasne, po tym akcie wandalizmu w stolicy wybuchają zamieszki.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Aby przerwać wyniszczającą wojnę domową, do Tryntu z powrotem wkracza armia wergundzka. Książę Olaf ogłasza Trynt protektoratem do czasu ustanowienia tam samodzielnej władzy.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Wybrzeża Fiordu nawiedza klęska żywiołowa - masowe ataki morskich stworzeń na miejscowych rybak&oacute;w.</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><strong>868 r.</strong><span style="font-weight: 400;">&nbsp;</span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Elfy przegrywają wojnę z tajemniczym wrogiem, nadchodzącym z południa, a kt&oacute;rego dotychczas nazywano Wielką Puszczą. Alta Tavar jednak puszczą nie jest. Pod atakiem sterowanych przez nią, zmutowanych stworzeń, nazywanych ulundo, pada Aenthil (miasto) oraz twierdza Telfamba.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Zagadkowe wydarzenie, objawiające się serią kataklizm&oacute;w na całej ziemi oraz gigantyczną burzą nad terenem Puszczy Południowej. Światu objawia się swoisty fenomen &ndash; kataklizmy zwiastowały narodziny nowego boga. Bogini Tavar.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Na terenach odebranych Aenthil oraz dawnej Puszczy Południowej powstaje organizm państwowy &ndash; Nowa Styria, wspierany mocą bogini Tavar. Na jego czele staje człowiek o imieniu Sephres, mieniący się księciem z zaginionego rodu, z kraju, kt&oacute;ry zniknął pod oceanem. Krążą legendy, iż jest nieśmiertelnym liszem.</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><strong>869 r.</strong><span style="font-weight: 400;">&nbsp;</span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">W Tryncie kończy się wojna domowa, rządy nad zniszczonym krajem obejmuje była przyboczna jarla Leifa Einarsona, Sigrin Audottir z rodu Varden, dając początek nowej dynastii. Na żądanie nowej księżnej, z kraju wycofują się wojska Olafa Szalonego.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Na pograniczu między Talsoi, Wergundią i terenami Nowej Styrii powstaje kadłubowe państwo na bazie dawnego Aenthil, utworzone przez uchodźc&oacute;w na p&oacute;łnocnych rubieżach dawnego państwa elf&oacute;w. One same nazywają je Hehtanore (Hetanor) &ndash; Ziemią Wygnania. Zebrana w święto Sairin rada elfich kast, zwana Eailinge, wybrała nowego władcę, została nim Helethai, c&oacute;rka Adarnila, kt&oacute;ry poległ w obronie stolicy.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Nowa Styria występuje do oligoi Ofiru z żądaniem zwrotu 4 części Korony Ofiru, najpotężniejszego artefaktu ofirskiego, pod groźbą odebrania go siłą. Piątą część &ndash; klejnot Arethyny &ndash; z niewiadomych powod&oacute;w ma już w swoim posiadaniu. Ofir odmawia.</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><strong>870 r.</strong><span style="font-weight: 400;">&nbsp;</span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Znamienny rok, obfitujący w wydarzenia wielkiej wagi. Utworzona z ulundo, najemnik&oacute;w i neofit&oacute;w armia atakuje Ofir. W wyniku zdrady pada Itharos, przy czym następuje wydarzenie bez precedensu &ndash; Tavar przyjmuje wyzwanie do walki na ziemi od boskiego patrona Ofiru, boga tarczy słonecznej, Izosa. Po tym starciu pod Itharos zostaje krater o średnicy około 1 mili. Izos zostaje unicestwiony. W Itharos powstaje ośrodek polityczny, zależny od Nowej Styrii.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Messyna broni się do samego końca, wojska Tavar r&oacute;wnają miasto z ziemią.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Korathia kapituluje przed armią Nowej Styrii, chroniąc się przed zniszczeniem. Upadek władzy ofirskiej, władzę przejmuje oligarchia i układy mafijne.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Zamknięcie Akademii Messyńskiej po upadku Miasta</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><strong>871 r.</strong><span style="font-weight: 400;">&nbsp;</span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Tulos kapituluje częściowo &ndash; oddaje swoją część Korony, ale zdobywcy nie wchodzą do miasta. Tulos zachowuje ciągłość władzy ofirskiej i ogłasza się legalnym spadkobiercą Ofiru.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">W ciągle nieodbudowanej Arethynie oraz w Tulos chronią się uciekinierzy z pozostałych miast. Arethyna ogłasza się niezależnym państwem.</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><strong>872 r.</strong><span style="font-weight: 400;">&nbsp;</span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Armia Nowej Styrii wycofuje się z Ofiru. Pod jej politycznym wpływem zostaje Itharos i Korathia.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Na całym terenie Nowej Styrii oraz terytoriach zależnych (pd.Ofir) zostaje wprowadzony zakaz używania magii innej, niż kapłańska.</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><strong>873 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; kolejne z wielkich wydarzeń, nazwanych p&oacute;źniej wsp&oacute;lnym określeniem Chaos Bog&oacute;w &ndash; bogini Tavar wstępuje w wymiar boski, nieznaną bliżej ludziom płaszczyznę astralną, powodując tam zamęt, kt&oacute;rego efektem na ziemi są chaotycznie występujące zaniki mocy kapłan&oacute;w oraz kataklizmy pogodowe. Stan ten trwa około miesiąca, po czym Tavar objawia się swoim wyznawcom jako bogini uciśnionych i wygnanych, b&oacute;stwo o ogromnej mocy.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>875 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; Nowa Styria wchodzi do międzynarodowej polityki. Jeden z jej książąt, dawny arystokrata wergundzki, Lambert Ostin, rozpoczyna rozmowy dyplomatyczne z władcami wszystkich kraj&oacute;w, w tym elfich. Granic nowostyryjskich nie uznają państwa elfie oraz Tulos i Arethyna. W ramach gestu dobrej woli Nowa Styria oddaje Laro zdobytą uprzednio twierdzę Telfamba. Przyjęcie Telfamby przez Laro powoduje gwałtowną reakcję Hetanoru, gdzie zwyciężają aktywne w ostatnich latach nastroje wrogie Laro. Układy pokojowe z Nową Styrią zawierają Wergundia, Trynt, Fiord, Samnia i Liryzja. Terala zachowuje neutralność, Laro, Talsoi, Arethyna, Tulos i Hetanor (Aenthil) deklarują otwartą wrogość.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>872-880 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; po wycofaniu się wojsk Styrii z [[Ofir|Ofiru, krajem tym rządzi chaos. Administracja państwowa w większości przestaje istnieć, w r&oacute;żnych miastach powstają quasi-państwowe organizmy, pr&oacute;bujące utrzymać supremację nad jak największym terytorium rękami dobrze uzbrojonych najemnych armii i band. To czas zapaści i katastrofy wiekowego imperium.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>880 r.</strong><span style="font-weight: 400;">&nbsp;</span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Powstanie w Messynie przeciw rządom Itharos. Messyna odzyskuje niezależność, senat wybiera na kratistosa Theo Tynagirona, przyw&oacute;dcę rebelii.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Zawarcie Pokoju Tritajskiego. Messyna, Tulos i Arethyna zawiązują sojusz zwany Małym [[Ofir|Ofirem, jednocześnie podpisując zawieszenie broni z Itharos, kt&oacute;re nie wchodzi do sojuszu.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Zostają ujawnione tzw. Dokumenty z Kovendare, wychodzą na jaw oszustwa finansowe Ligi Kupieckiej.</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><strong>881 r.</strong><span style="font-weight: 400;">&nbsp;</span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">porozumienie w Dormenos daje początek Pierwszej Sukursji, zwanej Wielką, wyprawie ratunkowej do Pethabanu przeciwko Uzurpatorom z Ligi Kupieckiej.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">ponowne otwarcie Akademii Messyńskiej</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><strong>881-83 r</strong><span style="font-weight: 400;">. - wydarzenia Pierwszej Sukursji, wojna w Pethabanie z Uzurpatorami.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>882 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> - epidemia w Akwirgranie.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>882-83 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> - tzw. Sukursja Samnijska, wyprawa łupieżcza Samnijczyk&oacute;w, wspierająca wojska wergundzkie Pierwszej Sukursji.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>883 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> - umiera wielka władczyni Samni, kagani Mira Śnieżna.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>884 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> - najazdy samnijskie na p&oacute;łnocy.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>885 r.</strong><span style="font-weight: 400;">&nbsp;</span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Początek Drugiej Sukursji, epidemia w Korathii</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">wybuch wielkiej epidemii w Terali, sąsiednie państwa pierwszy raz jako środek zapobiegawczy stosują barierę kwarantanny.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">historyczne zjednoczenie Terali, kniaź Dragan Karanawic otrzymuje najpierw buławę wojewody Wschodnich Grod&oacute;w, a potem całej Terali.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">po zabiciu przez styryjskich skrytob&oacute;jc&oacute;w księcia Wergundii, Olafa Egilsona, Wergundia wypowiada wojnę Styrii. Początkowe zwycięstwa pozwalają nawet na chwilowe odzyskanie miasta Aenthil.</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><strong>896 r.</strong><span style="font-weight: 400;">&nbsp;</span></li><img src="https://silberberg.pl/obrazy/mapy_nowe/polityczna_czasy_kolonizacji_895_905.jpg" style=" margin-right: 5px; border-radius: 3px; width: 60%; height: auto; float: right;"><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Na południe od Styrii zostają odkryte tereny bogate w surowce, zwłaszcza w nowo odkryty Minerał, kt&oacute;rego wykorzystanie otwiera nowe możliwości wojenne i technologiczne.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">w wyniku przewrotu sojuszy na p&oacute;łnoc Wergundii uderza armia Terali, rozpoczynając ciąg reakcji, w efekcie w przeciągu kilku tygodni do wojny przystępuje Trynt i Ofir (po stronie Wergundii) oraz Terala, Samnia i Itharos (po stronie styryjskiej). Kontruderzenie styryjskie odpycha armię wergundzką daleko na p&oacute;łnoc.</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><strong>897 r.</strong><span style="font-weight: 400;">&nbsp;</span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">na nowo odkrytych ziemiach na południu postępuje kolonizacja, z gł&oacute;wnym udziałem Wergundii i Talsoi powstaje tam nowy port, Vekowar.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">front Wielkiej Wojny zatrzymuje się na długie miesiące na południe od rzeki Sankary.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">obydwa mocarstwa wyniszczone wysiłkiem wojennym desperacko poszukują czegoś, co przechyli szalę na ich stronę, duża część działań wojennych w związku z tym przenosi się na morze.</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><strong>898 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> - prowadzone z bazą w Vekowarze ekspedycje badawcze odkrywają kolejne obszary lądu i stykają się z południowymi plemionami elf&oacute;w Laro.</span></li></ul>

* '''0 p== Epoka Zapołudnia ==<ul><li style="font-weight: 400;"><strong>900 r.</strong><span style="font-weight: 400;">&nbsp;</span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">zjednoczenie lud&oacute;wZa-południa, wspieranych przez plemiona ork&oacute;w oraz Imperium.eDochodzi do obudzenia Starych Bog&oacute;w, te władające Za-południem istoty żądają podboju P&oacute;łnocy.''' – rusza kolejna ludzka fala osadnicza. Po zażartych walkach na granicach [[Ofir|Ofiru]]</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">październik - w Vekowarze zostaje podpisany pok&oacute;j, nazwany Tr&oacute;jprzymierzem &ndash; Styria, plemiona ruszają na północ doliną Sankary. Ten odłam ludzi nazywany jest Ludźmi FiorduWergundia i Hetanor zawiązują sojusz.</span></li>* '''50 r'''<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">początek oblężenia Vekowaru, ewakuacja i zamieszki. – rozbudowa murów obronnych Miast [[Ofir|Ofiru]], włączenie Akademii w obręb Messyny</span></li></ul>* '''278 <li style="font-weight: 400;"><strong>901 r.''' – założenie filii Akademii Messyńskiej w Tulos</strong><span style="font-weight: 400;">&nbsp;</span></li><ul>* '''350 r'''<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">umocnienie portu Leth Caer przez Styrię i Wergundię. pojawia P&oacute;łnoc przygotowuje się kolejna grupa osadnicza – Teralowie do wojny z Za- Ludzie Lasówpołudniem. Odbiwszy się od ufortyfikowanej granicy Itharos, podążają wzdłuż doliny Sankary </span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">kniaź Dragan wzmacnia swoją władzę w wyniku paniki spowodowanej mobilizacją czarnego tymenu na linii Daramonu i Gór Maegrosprzełęczy Visnohora.</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><strong>902 r</strong><span style="font-weight: 400;">. Ich nacisk zmusza Ludzi Fiordu do podążania dalej &ndash;Wergundia uderza na północTeralę.</span></li>* '''380 <li style="font-weight: 400;"><strong>903 r</strong><span style="font-weight: 400;">.''' – powstaje portowe miasto [[Birka]]&nbsp;</span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">początek inwazji na p&oacute;łnoc &ndash; armia Szamanki uderza na wybrzeża, nowopowstała flota Za-południa angażuje się w obrębie państewka Liryzówwalkę morską.</span></li>* '''410 r<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">koniec najdłuższego w historii oblężenia i upadek Vekowaru.''' – pierwsza morska wyprawa osadnicza na FiordLeth Caer kilkakrotnie odpiera ataki dzięki doskonale obronnemu położeniu.</span></li>* '''415 r'''<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">armia Za-południa uderza na Styrię. – kolejna wielka wyprawaObrońcy - połączone siły Tentary, burego i części zielonego tymenu &ndash; zostają zepchnięci do linii rzeki Loraniss, Liryzowie zakładają liczne osady na wybrzeżach Fiordukt&oacute;rej bronią całą zimę. Pada port Hawern i miasto Kota Laud.</span></li></ul>* '''420 <li style="font-weight: 400;"><strong>904 r.''' – u granic [[Ofir|Ofiru pojawia się kolejna grupa osadnicza, Ludzie Rzeki. Wyjątkowo wojownicze plemiona Salijczyków, Mertów, Daków, Parvan, Daramów </strong><span style="font-weight: 400;">&nbsp;</span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Laro i Wergundów łamią granicę z ItharosShamaroth zachowują neutralność. Rozpoczyna się wojna z [[Ofir|Ofirem]]Talsoi nieskutecznie bronią granic.</span></li>* '''430 r.''' – <li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">rośnie przewaga floty Za-południa na północnych granicach [[Ofir|Ofiru]] pojawiają się plemiona, przybyłe z północy, Samnijczycy, pochodzący bezpośrednio od łowców reniferówmorzach. Po krótkich walkach, szarpany od południa przez Ludzi Rzeki, [[Ofir|Ofir zawiera sojusz z Samnijczykami Zacięte walki o wybrzeże i wysyła na północ swoje misje cywilizacyjnelinię rzeki. Obydwa imperia odczuwają ekonomiczne zmęczenie wojną.* '''435 rLudność buntuje się.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">7 kwietnia księżna Helethai wypowiada Tr&oacute;jprzymierze.''' – założenie Samarkandy (Kamiennej) i państwa SamnijskiegoGromadzone w p&oacute;łnocnej Styrii oddziały ohtat uderzają w plecy wojsk styryjskich. Na tronie zasiada kniaź Garmad, zakładając dynastię GarmanidówSpektakularna obrona Styrgradu.</span></li>* '''440 r<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">powr&oacute;t elf&oacute;w do Aenthil.''' – przybycie wygnanego messyńskiego rektora Nuntiusa Cognitosa do Birki* '''444 rRozłam w Eailinge .''' – otwarcie Akademii Birkańskiej</span></li>* '''450 r.<li style="font-''' po długich walkach z Liryzamiweight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Za-południe atakuje laryjską Telfambę i odbiera ją, plemiona Teralów zawracają za wschód, wzdłuż północnych stoków Gór Maegros i zajmują rozległe równinyprzekazując wojskom Aenthil. W przeciągu kolejnych 50 lat powstają kolejne drewniane osady Karantanii, Nitry, Vendi, Sisak, Niny , Bobru Natychmiast po wycofaniu się Za-południa Laro atakuje Aenthil i Lędyodbija fortecę. Rejon zamieszkany przez Teralów zwany jest Krajem GrodówPoczątek wojny między Aenthil i Laro.</span></li>* '''450 r.''' – sojusz goblinów i orków w Górach Silber, powstaje efemeryczne państewko.</ul>* '''455 <li style="font-weight: 400;"><strong>905 r.''' </strong><span style="font- wybucha wielka wojna goblinów z krasnoludami weight: 400;">&nbsp;</span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">w Górach Silber, której pierwszy etap kończy obliczu klęski Styria wycofuje się podziemną bitwą i klęską goblinówcałkowicie z Ofiru. [[Krasnoludy]] burzą ich kamienne fortece w całym rejonie Mały Ofir natychmiast reaguje &ndash; Tulos, Messyna i wycofują się Arethyna rozpoczynają wojnę o ponowne zjednoczenie Ofiru.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Samnijczycy, prowadzeni przez Mori Khana, uderzają na [[Shamaroth]]p&oacute;łnoc Wergundii. Wojna trwa z przerwami do dnia dzisiejszegoPrzetaczają się także przez Teralę i kończą w Tryncie, gdzie zostają odparci.</span></li>* '''465 r<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Wergundia wycofuje wojska ze Styrii.''' – przemianowanie Akademii Birkańskiej Armia Za-południa i elfy przekraczają Sankarę, wkraczając na Uniwersytet Magii Wodyterytorium Wergundii.</span></li></ul>* '''480 <li style="font-weight: 400;"><strong>906 &ndash; 910 r.''' – osady Fiordu uniezależniają się od [[Liryzja|Liryzji]] </strong><span style="font-weight: 400;">&nbsp;</span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">zaciekła obrona Wergundii &ndash; w obliczu przewagi liczebnej i rozpoczynają serię napadów na wybrzeżatechnologicznej, mądrze prowadzona kampania taktyczna imperium ustępuje.</span></li>* '''510 r.''' – wygnany z Liryzji książę Hakon z rodu Tradamon zakłada <li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">atak Samni zmusza do walki na północy miasto Askarondwa fronty. Jego córkaOfir, Sigdrinezajęty wojną domową, umacnia pozycję swojego rodu, rozszerzając władanie Askaronu aż do wybrzeża i granic Liryzjiodmawia pomocy. Powstaje państwo [[Trynt|TryntOstatnim sojusznikiem Wergundii zostają ludy Fiordu.</span></li>* '''515 r.''' – Matheus, Wielki Strategos [[Ofir|Ofiru, zawiera pokój z elfami z [[Laro]] <li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Zapołudnie zdobywa i zyskuje ich pomoc w wojnie z Ludzmi Rzeki. Wojownicze plemiona zostają zepchnięte w dolinę Sankaryniszczy Birkę, którą obejmują we władanie. Na zachodzie zatrzymują się na granicy Liryzji. Powstaje 6 państewek równinnych, z czego najdalej na północ wysunięty jest Daramonzdobywając przycz&oacute;łek do dalszej kampanii.</span></li></ul>* '''529 <li style="font-weight: 400;"><strong>911 r.''' – po splądrowaniu Birki, wyprawa okrętów Fiordu wdziera się </strong><span style="font-weight: 400;">&nbsp;</span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">w górę Sankary aż do granic Itharoswyniku epidemii umiera księżna Ermerngarda. Ich zdolności wojenne zostają docenione przez Strategosa, który wynajmuje wojowników na służbę wojskowąUpadek Akwirgranu. Tak powstaje gwardia Kratistosów, Varanga, złożona wyłącznie z wojowników FiorduUpokarzająca kapitulacja w wydaniu księcia Arnulfa.</span></li>* '''520 – 700 r<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">rozpad Federacji Wergundzkiej.''' – okres ustalania terytoriów państwowychZa-południe wprowadza władzę okupacyjną na terenie Wergundii i Styrii, kt&oacute;re przekształcają we własne. Nie ingerują w wolne ziemie Aenthil.</span></li>* '''537 r.''' – otwarcie Uniwersytetu Magii Życia nieopodal Askaronu</ul>* '''593 <li style="font-weight: 400;"><strong>912 r.''' – misja cywilizacyjna Ofirczyków wgłęb Terali</strong><span style="font-weight: 400;"> - Terala pr&oacute;buje utrzymać neutralność</span></li>* '''595 <li style="font-weight: 400;"><strong>913 r</strong><span style="font-weight: 400;">.''' – założenie placówki naukowej - uderzenie Za-południa na Daramon i dalej na Trynt po linii Rany. Następnie przejście brod&oacute;w Karantaniipod Arden.</span></li>* '''613 <li style="font-weight: 400;"><strong>914 r.''' – oficjalne nadanie placówce karantańskiej tytułu Akademii Magii Ziemi</strong><span style="font-weight: 400;">&nbsp;</span></li>* '''636 r.''' – dekret o zamknięciu filii Akademii Messyńskiej w Tulos<ul>* '''637 r<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">wojna dociera na morze p&oacute;łnocne. Wzmożone ataki na wybrzeża.''' – powstanie niezależnej Akademii Tulijskiej</span></li>* '''750 r<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Shamaroth cały czas utrzymuje neutralność.''' – nowa dynastia książąt Wergundii rozpoczyna stopniowe podporządkowywanie sobie okolicznych terenów wokół miasta AkwirganArmia Tryntu, wspomagana przez resztki czarnego tymenu, wycofuje się na p&oacute;łnoc.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">upadek Askaronu.</span></li></ul>* '''780 <li style="font-weight: 400;"><strong>915 r.''' – [[Trynt|Trynt]] próbuje inwazji na Kraj Grodów, niespodziewanie rozbite plemiona Teralów jednoczą się, dając odpór armii tryntyjskiej pod grodem Lędą.</strong><span style="font-weight: 400;">&nbsp;</span></li>* '''785 r<img src="https://silberberg.''' – Akademia Magii Ziemi oficjalnie staje się niezależną uczelnią* '''789 rpl/obrazy/mapy_nowe/polityczna_czas_ciemnosci_915_936.''' – otwarcie Uniwersytetu Magii Powietrzajpg" style=" margin-right: 5px; border-radius: 3px; width: 60%; height: auto; float: right;">* '''790 r.''' – wojna między grodem Nitra a Samnijczykami, zakończona rozejmem.<ul>* '''813 r.''' – władzę w Akwirgranie obejmuje Elmeryk <li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">zjednoczenie Małego Ofiru (wraz z rodu Danwigów. Młody terenem okupowanego Itharos) i ambitny władca rozpoczyna serię lokalnych wojen podpisanie sojuszu z Qa</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">kapitulacja Tryntu i do roku 820 podporządkowuje sobie Daków i Parvów.utworzenie autonomicznego państewka Halfdana Borgh Du</span></li>* '''819 r.''' – historyczny <li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Krasnoludy zawiązują sojusz Wergundów z orkowym plemieniem Tarzul z Gór Maegros. Trzon armii Elmeryka od tej pory stanowią bitne, karne Qa i okrutne oddziały orków.przekazują im księżną Sigdrine</span></li>* '''820 r<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">śmierć Kniazia Vlada Jastrzębca w bitwie pod Dwoma Wzg&oacute;rzami. Była to ostatnia bitwa P&oacute;łnocy.''' [[Wergundia]] zaczyna wojnę Terala zawiera porozumienie z elfami z [[Aenthil]], zakończoną klęską elfów, które pomimo spektakularnego zwycięstwa w Wąwozie Samaria wycofują się poza rzekę Dakme (dopływ Sankary)Qa.Derwan Jastrzębiec Kniaziem Namiestnikiem Terali</span></li>* '''821 r<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">upadek enklawy styryjskiej w Kalidoera Yembataan, ostatniego punktu oporu Styrii.''' – Elmeryk zaczyna rozbudowę AkwirgranuPaństwo przestaje istnieć, wzorując się ale część struktur zostaje ocalona na miastach [[Ofir|Ofiru]]terenie Larionu.</span></li></ul>* '''821 <li style="font-weight: 400;"><strong>916 r.''' – wielka rozbudowa Uniwersytetu Magii Powietrza</strong><span style="font-weight: 400;">&nbsp;</span></li><ul>* '''824 r.''' – otwarcie Szkoły Magów Bitewnych<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">upadek Księstwa na Przełęczy Archibalda dar Bregena</span></li>* '''825 r.''' – armia Wergundów<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">koronacja Joachima dar Nittela na Księcia Namiestnika Wergundii</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">ogłoszenie edyktu o zakazie noszenia broni, wspomagana delegalizacji magii bojowej i obowiązkowym poborze do wojska w krajach kontrolowanych przez armie innych plemion, zmusza do hołdu lennego Mercję i Salicję i ściera się z wojskami Liryzów.Qa</span></li>* '''826 r<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">lato nieurodzaju w wyniku opuszczenie domen przez bog&oacute;w.''' – kratistos Arethyny podejmuje wyprawę przeciwko pustoszącym Równinę Terala orkom Wiele os&oacute;b ginie z plemienia Tarzulgłodu.* '''829 r.''' – strategiczny sojusz z elfami morskimi z [[Talsoi]] pozwala przypuszczaćOminęło ziemie, że na kt&oacute;rych wyznawano Opiekun&oacute;w niedługiej przyszłości Elmeryk zdecyduje się na zaatakowanie Liryzji. [[Liryzja]] odpowiada sojuszem z rozbójnikami z Fiordu i </span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">bunt chłop&oacute;w górę Sankary ruszają kolejne wyprawy łupieżcze.parveńskich</span></li>* '''830 r.''' – [[Trynt|Trynt]] próbuje wzmacniać swoją pozycję sojuszem z Daramonem i kolejną inwazją <li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">w niewyjaśnionych okolicznościach znika arcyksiążę Sephres, plotki krążą że został zabity, lub po stracie mocy Tavar jego ciało po prostu się rozpadło</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">w rejon Kraju Grodów. W efekcie Daramon tajemnicy powstaje Sztab Konspiracji P&oacute;łnocy oraz powołana zostaje zaatakowany przez Wergundów, a władca Lędy, Dagome, rozpoczyna proces jednoczenia plemion Teralów.styryjska Czarna Tercja</span></li>* '''832 </ul><li style="font-weight: 400;"><strong>917 r.''' </strong><span style="font-weight: 400;"> - Elmeryk zawiera zaczyna działać inspirowana spoza granic styryjska akcja odwetowa, seria skrytob&oacute;jczych, ale też spektakularnych zamach&oacute;w na oficjeli i kapłan&oacute;w Qa, specjalna siatka dostarcza materiał&oacute;w Górach Silber i ewakuuje ludzi</span></li><li style="święty pakt krwifont-weight: 400;" z wodzem orków, Gotrekiem Moorgvrangvoorhirr'em. Oddziały orków wspierają jego armię na północy. Jednocześnie z inspiracji [[Ofir|Ofiru]] sojusz zawierają władcy [[Trynt|Tryntu]] i Księstwa Samnijskiego><strong>920 r.</strong><span style="font-weight: 400;">&nbsp;</span></li>* '''833 r.'''<ul>** Bitwa pod Arden<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Wielkie Powstanie Wergundzkie, Elmeryk niezwykłym manewrem taktycznym rozbija w pył zjednoczone wojska [[Trynt|Tryntu]] i Samni. W bitwie ginie księżna [[Trynt|Tryntu]]kt&oacute;rym udział wzięły pozostałości wszystkich tymen&oacute;w</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">prawie udany zamach na Neyestecae, Rangveigjego skutkiem była cała seria represji</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><strong>921 r. To koniec książęcej linii Tradamonitów i koniec [[Trynt|Tryntu]]</strong><span style="font-weight: 400;"> - w Samni umiera Kagan Utherys, następuje walka stronnictw, zwycięża siostra byłego kagana - nowym Wielkim Kaganem wybrany Sukh Ochiryn z plemienia Kyzł-tum</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>925 r. Armia Wergundów prze na północ</strong><span style="font-weight: 400;"> - rewolta szlachty wergundzkiej</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>927 r</strong><span style="font-weight: 400;">.- Rebellion des Centimes &ndash; Rewolta Setnik&oacute;w w Wergundii</span></li>** Elmeryk po kilku miesiącach oblężenia zdobywa Askaron<li style="font-weight: 400;"><strong>928 r. Miesiąc później jego armia dociera do Samarkandy. Kniaź Turin udaje się na wygnanie. Na zachodzie wojska Liryzji zostają pokonane</strong><span style="font-weight: 400;"> - wysadzenie w powietrze gł&oacute;wnej świątyni Qa w Styrgradzie, mer Birki pod groźbą zniszczenia w efekcie Qa niszczą połowę miasta zamyka port w Birce dla okrętów Fiordu</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>930 r.** Elmeryk </strong><span style="font-weight: 400;"> - wprowadzenie embarga handlowe na wyroby sprowadzane z rodu Danwiga obwołuje się Księciem Imperatorem Północy. Podporządkowane mu ziemie zostają podzielone na Wergundię Właściwą oraz lenna i protektoraty. W przeciągu kilku miesięcy protektoratem Wergundii staje się BirkaLaro, pr&oacute;ba ekonomicznego odcięcia Czarnych Elf&oacute;w zamian za gwarancję autonomii handlowej.</span></li>* '''835 <li style="font-weight: 400;"><strong>932 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> - zniesienie embarga wobec usilnych protest&oacute;w wszystkich miast Ofiru i mediacji tulya''' Toruviel z Aenthill</span></li><li style="font- umiera Elmeryk. Decyzją wodzów Imperium na tronie władcy zasiada książę Daków, Eudomar.* '''836 weight: 400;"><strong>933 r.''' </strong><span style="font- Eudomar znosi uprzywilejowania protektoratów (oprócz Birkiweight: 400;">&nbsp;</span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">incydent w Eberstein (Wschodnia Wergundia) &ndash; zab&oacute;jstwo dostojnika Qa i ziem lennychrepresje, a także autonomii elfów i innych ras, dążąc początek przygotowania do ujednolicenia państwawielkiego powstania. Główną władzę </span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">wzmocnienie frakcji pacyfistycznej w Imperium Północy otrzymują dowódcy wojskowiQasyran pod przyw&oacute;dztwem przebywającej na wygnaniu Tlilxuchtli z Coatl.</span></li></ul>* '''838 <li style="font-weight: 400;"><strong>935 r.''' </strong><span style="font- na terenie [[Trynt|Tryntu]] zostaje krwawo stłumione powstanie przeciwko wergundzkim najeźdźcom. Powstańców wspierają okręty Fiordu i [[Krasnoludy|krasnoludy]].weight: 400;">&nbsp;</span></li><ul>* '''840 r.''' <li style="font-weight: 400;"><span style="font- [[Krasnoludy]] ogłaszają wycofanie się na półwysep [[Shamaroth]] i neutralność względem konfliktów ludzi.* '''843 r''' weight: 400;">lipiec - po licznych prześladowaniach ziemie Imperium opuszcza większość leśnych i miejskich elfów. Pozostałe wybierają podporządkowanie i służbę bunt w armiiTwierdzy Silberburg, we Wschodniej Wergundii, albo życie banitów a następnie wybuch powstania w lasach.* '''845 r.''' - po szeregu buntów i zamieszek całej Wergundii, a także w miastach Imperium WergundówTryncie, na północnych rubieżach zostaje założony szereg kolonii karnychFiordzie, a w całym państwie wzmocniony system wojskowych posterunków. W ArethynieKesham, jednym z państw [[Ofir|Ofiru]]Itharos, uroczyście zostaje założona Akademia AlchemiiStyrii i Talsoi.</span></li>* '''850 r.''' <li style="font-weight: 400;"><span style="font- epidemia weight: 400;">sierpień &ndash; powr&oacute;t kultu Modwita w KorathiiWergundii, umiera kratista Irenaujawnienie Zakonu Kawaler&oacute;w Mieczowych.</span></li>* '''851 r.''' <li style="font-weight: 400;"><span style="font- z powodu zamierania ruchu handlowego wzdłuż Sankary miasta [[Ofir|Ofiru]] ubożeją, zamiera też import zbóżweight: 400;">sierpień &ndash; ogłoszenie odrodzenia Wergundii i Tryntu</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">sierpień &ndash; w konsekwencji zamachu na swojego dyplomatę Księstwo Larionu wypowiada wojnę imperium Qasyran. Badania alchemików nad pozyskaniem bardziej wydajnych odmian zbóż przynoszą efekty. Żeby uniknąć widma głodu, kratistosi decydują się Huany Ahi i Rino wkraczają na akcję osadniczą na południowych stepach Samniiteren Wergudii i Styrii.</span></li>* '''853 r.''' <li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">sierpień &ndash; zamach w Monta Argenta, żołnierze styryjskiej Czarnej Tercji oraz Elidis Caernoth przeprowadzają udany atak na Neyestecae, władczynię Qasyran</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font- okręty Fiordu zostają rozbite przez sprzymierzone z Wergundami siły [[Talsoi]] weight: 400;">wrzesień &ndash; masakra w Lusignan, krwawy odwet Wergund&oacute;w bitwie morskiej na Głębinie Meiteokupantach.</span></li>* '''850 <li style="font- 856 r.''' weight: 400;"><span style="font- rosnąca militaryzacja Imperium fatalnie odbija się na gospodarce, weight: 400;">wrzesień &ndash; bunt chłop&oacute;w efekcie Ludy Rzeki dotykają kolejne klęski głoduwe Wsch. Wergundii.</span></li>* '''858 r<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">wrzesień &ndash; początek bitwy pod Erwick.'''</span></li>** Na granicy [[Shamaroth]]u odbywa się tajny Wiec Narodów <li style="font- spotkanie przedstawicieli wrogich Wergundii nacjiweight: 400;"><span style="font-weight: 400;">październik &ndash; uderzenie Messyny na Itharos, oblężenie miasta. W wyniku wiecu okupowanym przez Wergundię Tryncie wybuchła powstanie, dowodzone przez ostatniego jarla księżnej Rangveig</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">październik &ndash; wojskom III tymenu pod Erwick przychodzą z pomocą Laryjczycy i Styria, Leifa Einarsonabitwa pozycyjna.</span></li>** W wyniku Wiecu Narodów [[Talsoi]] zrywa sojusz z Wergundią, a armia [[Ofir|Ofiru]] przekracza granicę <li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">październik &ndash; odbicie miasta Gereja w ItharosStyrii, maszerując na Akwirgran. Eudomar pokojowo abdykuje z tronupoczątek rekonstrukcji styryjskiej armii i państwa.</span></li>* '''859 r<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">14 listopada &ndash; odbicie Akwirgranu, stolicy Wergundii.'''** Na tron Wergundii wstępuje wychowany Ogłoszenie Rady Magnifer&oacute;w ukryciu syn Elmeryka, Olaf Egilsonrządzącej krajem do momentu wybrania księcia-protektora.</span></li>** W Tryncie wybucha wojna domowa po śmierci przywódcy wolnych Tryntyjczyków, jarla Leifa<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">listopad &ndash; zwycięstwo Wergundii pod Harnkott.</span></li>** Kniahini Mira zrywa wielowiekowy sojusz Samni z Arethyną<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">listopad &ndash; powstanie w Styrgradzie, wyrzucając przez okno pałacu w Samarkandzie posłów kratistosa Tarazjusza (tzwodbicie cywilnej części miasta. defenestracja samnijska). W zamian zawiera ścisły sojusz z księciem </span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">grudzień - protektorem Wergundiipowstanie w Talsoi, Olafemodbicie miasta. Wydarzenie to nosi nazwę Przewrotu Sojuszy</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">grudzień &ndash; Konferencja w Srebrnej Rzece, szczyt przyw&oacute;dc&oacute;w kraj&oacute;w P&oacute;łnocy oraz Sztabu Konspiracji. Kniahini ogłasza Samnię kaganatemZapada decyzja o braku kompromis&oacute;w i bezwzględnej walce z Qasyran.** Podczas uroczystego wiecu ginie jarl Ynnejar, Bjorn Asmundson RyżyZapowiedź proklamowania państwa Andhakary. Fiord wybiera nowego wodza, Siala KrzywozębegoZapowiedź rozbioru Aenthil.</span></li>* '''860 r<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">grudzień &ndash; Ponowne Przymierze, oficjalny akt przyjęcia przez ludy P&oacute;łnocy kultu Opiekun&oacute;w, z pierwszeństwem jednak dla kultu Modwita i bogini Tavar.'''Odrodzenie kultu Ei &ndash; Natury.</span></li></ul>** Koczownicza armia samnijska atakuje i zdobywa miasto Arethyna<li style="font-weight: 400;"><strong>936 r. Miasto zostaje złupione i spalone, wojska [[Ofir|Ofiru zostają zmuszone do odwrotu spod Akwirgranu</strong><span style="font-weight: 400;">&nbsp;</span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">luty &ndash; Leth Caer rozpoczyna ofensywę zaczepną dla związania walką dużej ilości sił Qa. Po śmierci swoich synów Tarazjusz Samonita ustępuje z tronu kratistosa.** Z niejasnych przyczyn Olaf książę Wergundii zarządza budowę fortyfikacji w MercjiPowt&oacute;rzenie Rytuału Obręczy, na granicy z [[Talsoi]]. Projekt zostaje szybko zarzuconypowiększenie granic miasta.</span></li>* '''861 <li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">luty - do wojny dołączają pozostałe huany z g&oacute;rLarion, zostaje uzbrojona Telfamba.'''</span></li>** [[Wergundia]] i [[Ofir|Ofir]] podpisują zawieszenie broni<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">luty &ndash; Visnohora, oddział specjalny styryjskiej Czarnej Tercji zabija w zamachu gł&oacute;wnego dow&oacute;dcę p&oacute;łnocnej armii Qa, huei Seitiriego.</span></li>** Z niejasnych przyczyn armia wergundzka, dowodzona osobiście przez Olafa, napada i niszczy teralski gród Lęda. Powoduje to chwilowe ochłodzenie stosunków Wergundii z Teralą. Po tym wydarzeniu Olaf zyskuje przydomek <li style="font-weight: 400;"Szalony><span style="font-weight: 400;">marzec &ndash; rozejm między Itharos i Messyną, traktat dyplomatyczny zapowiadający ograniczoną wsp&oacute;łpracę przeciwko Samni.</span></li>* '''862 r.''' <li style="font- do świata ludzi docierają informacje, że coś dzieje się weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">marzec - wybuch zarazy w [[Aenthil]] - elfy zaczynają przegrywać toczoną od tysiącleci wojnę z Puszczą Południową. Powoduje to mobilizację wszystkich trzech państw elfówSamni oraz śmierć Wielkiego Kagana Sukh Ochiryn, chwilowe zawieszenie broni między nimi oraz wycofanie się z zaangażowania po decyzji Wielkiego Wiecu Plemion atak arban&oacute;w politykę ludzisamnijskich na Mały Ofir.</span></li>* '''863 r.''' <li style="font-weight: 400;"><span style="font- po wycofaniu się weight: 400;">marzec &ndash; przełamanie frontu pod Erwick, ofensywa wojsk [[Ofir|Ofiru]] (ostatecznie wergundzko-styryjsko-laryjskich</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">marzec - odbicie przez Talsoi Zatoki Białych Klif&oacute;w układzie pokojowym wrócono do starego przebiegu granicy) Olaf rozpoczyna serię reform gospodarczych, mających na celu podniesienie poziomu życia w Wergundii, a zwłaszcza zapobieżenie powracającym klęskom głodu.* Ogłoszenie odrodzenia państwa. Nową maradą zostaje Maire'''864 rtar z rodu Zethar, dawna Biała Tarmen.'''</span></li>** Olaf książę Wergundii nakazuje zburzenie najwyższego budynku <li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">marzec &ndash; udana ofensywa w AkwirgranieTryncie, słynnej Wieży Orłów. Przyczyny decyzji są niejasneodbicie większości kraju za wyjątkiem największych fortec. Pierwsze od stuleci przymierze z krasnoludami, po tym akcie wandalizmu w stolicy wybuchają zamieszkikt&oacute;re wyprowadzają armię na powierzchnię.</span></li>** Aby przerwać wyniszczającą wojnę domową<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">kwiecień - potężne kontruderzenie z Zapołudnia, Utzyao (armia wewnętrzna Qasyran) wkracza do [[Trynt|Tryntu]] z powrotem wkracza armia wergundzka. Książę Olaf ogłasza [[Trynt|Trynt]] protektoratem do czasu ustanowienia tam samodzielnej władzypołudniowej Styrii, zmierzając na p&oacute;łnoc.</span></li>** Wybrzeża Fiordu nawiedza klęska żywiołowa <li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">17 kwietnia - masowe ataki morskich stworzeń koronacja Severo dar Rodlingena na miejscowych rybakówKsięcia Protektora Wergundii w Akwirgranie.</span></li>* '''868 r.'''** Elfy przegrywają wojnę z tajemniczym wrogiem<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">maj &ndash; Thang zwołany w tymczasowej stolicy, nadchodzącym z południaBon Carraigh, a którego dotychczas nazywano Wielką Puszcząwybiera Brynjolfa Sliabh Ard na księcia Tryntu i Fiordu. Alta Tavar jednak puszczą nie jestZjednoczenie Fiordu i Tryntu unią personalną. Pod atakiem sterowanych przez nią</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">reforma edukacji w Wergundii, zmutowanych stworzeń, nazywanych ulundo, pada [[Aenthil]] (miasto) oraz twierdza Telfambazmiana danwgo Uniwersytetu Magii Powietrza w Akademię Akwirgrańską im. Eryki dar Bregen.** Zagadkowe wydarzenie, objawiające się serią kataklizmów na całej ziemi W ich ślady idzie: Askaron oraz gigantyczną burzą nad terenem Puszczy PołudniowejMessyna. Światu objawia się swoisty fenomen – kataklizmy zwiastowały narodziny nowego boga. Bogini TavarNa tej bazie powstaje Uniwersytet Styrgradzki.</span></li>** Na terenach odebranych [[Aenthil]] oraz dawnej Puszczy Południowej powstaje organizm państwowy – Nowa [[Styria]]<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">czerwiec - siły P&oacute;łnocy zdobywają intersekcję w Cor, wspierany mocą bogini Tavarco umożliwia rozpoczęcie oblężenia Arden. Na jego czele staje człowiek o imieniu Sephres, mieniący się księciem z zaginionego rodu, z kraju, który zniknął pod oceanemczerwiec - splądrowanie przedmieści Messyny przez Samnijczyk&oacute;w</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">lipiec - zawarcie pokoju między Messyną a Itharos. Krążą legendy</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">wrzesień - wyprawa elf&oacute;w Talsoi do dawnej świątyni Tulvy, iż jest nieśmiertelnym liszemuruchomienie mechanizm&oacute;w sterujących pogodą.</span></li>* '''869 r<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">10 października - 22 listopada - Czarny Szkwał; zniszczenie części floty Qa i całości floty Talsoi; przymusowe lądowanie Qa w Talsoi.'''</span></li>** W Tryncie kończy się wojna domowa, rządy nad zniszczonym krajem obejmuje była przyboczna jarla Leifa Einarsona, Sigrin Audottir <li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">14 listopada - odbicie Styrgradu z rodu Varden, dając początek nowej dynastiirąk Qa. Na żądanie nowej księżnej</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">grudzień - wiec samnijski w Berszadzie, z kraju wycofują się wojska Olafa Szalonegobrak skutecznego wyboru nowego kagana.</span></li>** Na pograniczu między [[Talsoi]], Wergundią i terenami Nowej Styrii powstaje kadłubowe państwo na bazie dawnego [[Aenthil]], utworzone przez uchodźców na północnych rubieżach dawnego państwa elfów</ul><li style="font-weight: 400;"><strong>937 rok</strong><span style="font-weight: 400;">&nbsp;</span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">kwiecień - najazd samnijski pali do fundament&oacute;w teralski gr&oacute;d Nitra. One same nazywają je Hehtanore (Hetanor) – Ziemią Wygnania. Zebrana w święto Sairin rada elfich kast, zwana Eailinge, wybrała nowego władcę, została nim Helethai, córka Adarnila, który poległ w obronie stolicy</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">lipiec - odnowienie Thangu Liryzji i jej przyłączenie do Federacji Wergundzkiej.** Nowa [[Styria]] występuje Liryzja i Wergundia przystępują do oligoi [[Ofir|Ofiru z żądaniem zwrotu 4 części Korony [[Ofir|Ofiru]]odbudowy kraju, najpotężniejszego artefaktu ofirskiego, pod groźbą odebrania go siłą. Piątą część – klejnot Arethyny – z niewiadomych powodów ma już w swoim posiadaniu. [[Ofir|Ofir]] odmawia.a przede wszystkim rozpoczynają budowę portu Nowej Birki&nbsp;</span></li>* '''870 r<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">lipiec - koniec 13-miesiecznego oblężenia, zdobycie Arden przez siły P&oacute;łnocy.'''</span></li>** Znamienny rok<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Październik &ndash; objawienie Swarta-Szakala. Świat po raz pierwszy dowiaduje się o zagrożeniu, obfitujący choć w wydarzenia wielkiej wagi&oacute;wczas nikt nie łączy go jeszcze z imieniem Swarta. Utworzona z ulundo&nbsp;</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Październik &ndash; Echiron, Arcyksiążę Zjednoczonego Felnoru, najemników doprowadza do wypiętrzenia i neofitów armia atakuje [[Ofir|Ofir]]wynurzenia wysp Felnor. W wyniku zdrady pada Itharos, przy czym następuje Nie mające precedensu wydarzenie bez precedensu – [[Tavar]] przyjmuje wyzwanie do walki możliwe było dzięki pomocy Swarta-Szakala</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">&nbsp;listopad - lądowanie wojsk Qa na ziemi od boskiego patrona [[Ofir|Ofiruwybrzezu Wergundii, boga tarczy słonecznej, Izosazajęcie części fortec i terenu dawnego miasta Birka. Po tym starciu pod Itharos zostaje krater o średnicy około 1 mili. Izos zostaje unicestwiony. W Itharos powstaje ośrodek polityczny</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">grudzień &ndash; odbicie Askaronu, zależny od Nowej Styrii.** Messyna broni się do samego końcastolicy Tryntu, wojska Tavar równają miasto z ziemiąrąk Qa.** Korathia kapituluje przed armią Nowej Styrii, chroniąc się przed zniszczeniem. Upadek władzy ofirskiej, władzę przejmuje oligarchia Podczas walk dochodzi do konfliktu księcia Brynjolfa z dow&oacute;dcami wojsk krasnoludzkich i układy mafijnewycofania Kesham z wojny.</span></li>** Zamknięcie Akademii Messyńskiej po upadku Miasta<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">grudzień - wojska tryntyjskie stają na przełęczy Cor</span></li>* '''871 r<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">grudzień - spotkanie kniazia Derwana Jastrzębca z Tergorem dar Toller w sanktuarium Modwita w Viran.'''** Tulos kapituluje częściowo – oddaje swoją część KoronyOblężenie Szyszaku, ale zdobywcy nie wchodzą do miastawojska Derwana ratuje interwencja tryntyjska. Tulos zachowuje ciągłość władzy ofirskiej i ogłasza się legalnym spadkobiercą [[Ofir|Ofiru]]</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><strong>938 r.</strong><span style="font-weight: 400;">&nbsp;</span></li>** W ciągle nieodbudowanej Arethynie oraz <ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Styczeń &ndash; niezwykle ważne wydarzenia w Tulos chronią się uciekinierzy Larionie. Po raz pierwszy od tysiącleci zostają nawiązane kontakty z pozostałych miastelfami podziemnymi, inspirowane przez Zakon Złamanego Kręgu, enigmatyczną grupę kapłan&oacute;w, powołaną po Wojnie Rozłamu. Arethyna ogłasza Zostaje ujawniona prawdziwa przyczyna buntu Podziemnych, a jednocześnie wielkie zagrożenie dla Larionu &ndash; zbiorowa laryjska świadomość, Ikni, okazuje się niezależnym państwembyć stworzona przez Swarta-Szakala.* '''872 r</span><span style="font-weight: 400;"><br /></span><span style="font-weight: 400;">Waga tych informacji staje się jednocześnie przyczyną paraliżu państwa Larionu &ndash; kapłani Ikni, stanowiący trzon arystokracji, okazują się być zdrajcami swojego ludu.'''&nbsp;</span></li>** Armia Nowej Styrii wycofuje się <li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">styczeń &ndash; pada obrona fortec w Kalidorei, z [[Ofir|Ofiru]]40 tysięcy obrońc&oacute;w wszyscy polegli. Pod jej politycznym wpływem zostaje Itharos i Korathia.** Na całym terenie Nowej Styrii oraz terytoriach zależnych (pd. [[Ofir|Ofir) zostaje wprowadzony zakaz używania magii innejDowodzący armią inwazyjną huei Oepetl Cuitla podąża dalej na p&oacute;łnoc, niż kapłańskapod Akwirgran.</span></li>* '''873 r.''' – kolejne z wielkich wydarzeń<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">styczeń - układ między Ofirem a samnijskimi arbanami, nazwanych później wspólnym określeniem Chaos Bogów – bogini Tavar wstępuje w wymiar boski, nieznaną bliżej ludziom płaszczyznę astralną, powodując tam zamęt, którego efektem na ziemi są chaotycznie występujące zaniki mocy kapłanów oraz kataklizmy pogodowe. Stan ten trwa około miesiącakt&oacute;rego zostają wykupieni jeńcy ofirscy, po czym [[Tavar]] objawia się swoim wyznawcom jako bogini uciśnionych i wygnanych, bóstwo o ogromnej mocya samnijczycy opuszczają Ofir; koniec wojny w Ofirze.</span></li>* '''875 r.''' – Nowa [[Styria]] wchodzi do międzynarodowej polityki. Jeden <li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">W Samnii nastają czasy nowego kagana &ndash; tron obejmuje Enktoia Bilgunenei, kt&oacute;ra wyprowadziła arbany z jej książąt, dawny arystokrata wergundzki, Lambert Ostin, rozpoczyna rozmowy dyplomatyczne z władcami wszystkich krajówpułapki w Ofirze, uzyskując przy okazji ofirski okup w tym elfichzłocie. Granic nowostyryjskich nie uznają państwa elfie oraz Tulos &nbsp;</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">styczeń &ndash; granice huan&oacute;w Takawai i ArethynaWaikiri przekracza interwencyjny korpus Qasyran, dokonując masakry cywilnej ludności. W ramach gestu dobrej woli Nowa [[Styria]] oddaje [[Laro]] zdobytą uprzednio twierdzę Telfamba</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">marzec &ndash; pod Styrgrad dociera trzon armii Utzyao, ponad 350 tys. Przyjęcie Telfamby przez [[Laro]] powoduje gwałtowną reakcję Hetanoru, gdzie zwyciężają aktywne wojownik&oacute;w ostatnich latach nastroje wrogie [[Laro]]. Układy pokojowe z Nową Styrią zawierają [[Wergundia]]Przeprawa przez Loranis, [[Trynt|Trynt]]aby zamknąć oblężenie, [[Fiord]]kosztuje Qa wiele tysięcy ofiar, [[Samnia]] i [[Liryzja]]. [[Terala]] zachowuje neutralnośćale ostatecznie, [[Laro]], [[Talsoi]]wraz z 60-tysięczną armią Aenthil zamykają miasto w oblężeniu.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">marzec &ndash; część armii Utzyao (brygada Cuauchtli) dociera do wybrzeży Wergundii, Arethynalądując w ruinach miasta Birka oraz pod miastem Zachodni Klif. Wybuchają kolejne bomby minerałowe, Tulos armia przedziera się w dw&oacute;ch częściach w stronę Akwirgranu i Hetanor ([[Aenthil]]) deklarują otwartą wrogośćVisnohry.</span></li>* '''872<li style="font-weight: 400;"><span style="font-880 rweight: 400;">lipiec &ndash; bitwa o Akwirgan. Operacja wojskowa objęła niemal p&oacute;ł miliona żołnierzy.''' – po wycofaniu Pod stolicą wergundzką spotkały się wojsk Styrii z [[Ofir|Ofiruarmie Utzyao (Cuauchtli i Cuitla), wspomagane przez samnijskie arbany, krajem tym rządzi chaosoraz ochotniczy wergundzki V tymen, powołany z rezerw do obrony terytorium. Administracja państwowa Bitwa pozostała w większości przestaje istniećdużej mierze nierozstrzygnięta, choć obie strony przypisały sobie zwycięstwo. Choć wojska wergundzkie formalnie zostały pokonane, w różnych miastach powstają quasi-państwowe organizmyto jednak udowodniły, próbujące utrzymać supremację nad jak największym terytorium rękami dobrze uzbrojonych najemnych armii i band. To czas zapaści i katastrofy wiekowego imperiumże Akwirgran jest nie do zdobycia za pomocą nawet ta potężnych sił Qasyran.</span></li>* '''880 r<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">wrzesień &ndash; grudzień &ndash; finalny etap II Wojny o P&oacute;łnoc.'''</span></li>** Powstanie w Messynie przeciw rządom Itharos. Messyna odzyskuje niezależność, senat wybiera <li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">listopad - księstwo Larionu wysyła ekspedycję odwetową na kratistosa Theo Tynagirona, przywódcę rebeliipołudniowe tereny Qasyran.** Zawarcie Pokoju Tritajskiego. Messyna, Tulos i Arethyna zawiązują sojusz zwany Małym [[Ofir|Ofirem, jednocześnie podpisując zawieszenie broni z Itharos, które nie wchodzi do sojuszuW bitwie ginie księżna Savra.</span></li>** Zostają ujawnione tzw<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">grudzień &ndash; Talsoi uznaje oficjalnie protekcję Wergundii. Dokumenty z Kovendare, wychodzą Federacja wysyła na jaw oszustwa finansowe Ligi Kupieckiejteren państwa morskich elf&oacute;w armię, pozwalającą na wyzwolenie stolicy.</span></li>* '''881 r<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">grudzień &ndash; szczyt w Dargun.'''** porozumienie Zostaje zawarty pok&oacute;j w Dormenos daje początek Pierwszej SukursjiTerali, zwanej Wielkąkt&oacute;ra dzieli się na dwa osobne państwa. Politycznymi świadkami układu są książę Brynjolf tryntyjski i huei Iltepe Moe, wyprawie ratunkowej do Pethabanu przeciwko Uzurpatorom z Ligi Kupieckiejprzyw&oacute;dczyni p&oacute;łnocnego Qa na Visnohorze.</span></li>** ponowne otwarcie Akademii Messyńskiej* '''881<li style="font-83 r'''. weight: 400;"><span style="font- wydarzenia Pierwszej Sukursjiweight: 400;">grudzień &ndash; Pakt Ofirski, nazwany p&oacute;źniej Paktem Szlaku Wedry,&nbsp; układ między Tryntem, Teralą Wschodnią, wojna w Pethabanie z Uzurpatorami.* '''882 rTeralą Zachodnią, Ofirem i P&oacute;łnocnym Qasyran o budowie p&oacute;łnocnego szlaku handlowego, jednocześnie antywergundzki pakt wojskowy.''' - epidemia w AkwirgranieOd tego momentu kraje te są nazywane krajami Paktu i stanowią trzecią siłę polityczną świata, obok bloku Zapołudnia i Sojuszu.</span></li></ul>* '''882<li style="font-83 weight: 400;"><strong>939 r.''' </strong><span style="font- tzw. Sukursja Samnijska, wyprawa łupieżcza Samnijczyków, wspierająca wojska wergundzkie Pierwszej Sukursji.weight: 400;">&nbsp;</span></li><ul>* <li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">styczeń - na stanowisko t'''883 rantsan Larionu zostaje powołany Altaris Faltorn Andhakara.''' </span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font- umiera wielka władczyni Samniweight: 400;">styczeń &ndash; TRAKTAT VISTANIJSKI, kagani Mira Śnieżnaostateczny akt kończący Wojny o P&oacute;łnoc. Armie Qasyran wycofują się aż za linię Hawren&ndash;Perdagan&ndash;Kavelia. Na p&oacute;łnocy w rękach Qa zostaje Visnohora.</span></li>* '''884 r.''' <li style="font-weight: 400;"><span style="font- najazdy samnijskie weight: 400;">Styczeń &ndash; w wyniku porozumienia niziołk&oacute;w z senatorami Messyny miasto wyraża zgodę na północyodbudowę Velidy.* '''885 rHobbici rozpoczynają wielką akcję oczyszczania zniszczonej doliny, powoli reaktywując swoją dawną ojczyznę.'''&nbsp;</span></li>** Początek Drugiej Sukursji<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Maj &ndash; władczyni Samnii, Enktoia, epidemia w Korathii** wybuch wielkiej epidemii w Teralinawiązuje kontakt z nieumarłym duchem, sąsiednie państwa pierwszy raz jako środek zapobiegawczy stosują barierę kwarantannyMori Khanem.** historyczne zjednoczenie TeraliWładca Koni dołączył do tworzącego się sojuszu przeciwko upadłemu b&oacute;stwu, kniaź Dragan Karanawic otrzymuje najpierw buławę wojewody Wschodnich GrodówSwartowi, zaś Samnia przyjęła ofertę wsp&oacute;łpracy z Wergundią, a potem całej stawiając zaporę dla plan&oacute;w szlaku handlowego wzdłuż rzeki&nbsp; Wedry</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Lipiec &ndash; w Pohryniu&nbsp; we Wschodniej Terali.** ,w&nbsp; ruinach pozostałych po zabiciu przez styryjskich skrytobójców księcia Wergundiipalatynie Mojmirze, Olafa Egilsonaodkryto pozostałości jego laboratori&oacute;w, [[Wergundia]] wypowiada wojnę Styriia w nich istotę nazwaną Matką Lęgu &ndash; pomiot jednej z najpotężniejszych eskhara. Początkowe zwycięstwa pozwalają nawet &nbsp;</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Lipiec &ndash; wychodzą na chwilowe odzyskanie miasta [[Aenthil]]jaw prace Wschodniej Terali nad bronią minerałową &ndash; w atmosferze skandalu z powodu wypadku, kt&oacute;ry kosztował życie grupę przypadkowych badaczy.&nbsp;</span></li>* '''896 r<li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Lipiec &ndash; podczas badań na G&oacute;rze Otorten zostaje odkryte istnienie Sieci Geomantycznej. Dotychczas sądzono, że punkty energetyczne (intersekcje) występują na powierzchni Ei bez związku ze sobą, niezależnie.'''&nbsp; Odkrycie to stało się początkiem wielkiej rewolucji magicznej .&nbsp;</span></li>** Na południe od Styrii zostają odkryte tereny bogate <li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Lipiec &ndash; Wergundia odnawia swoje wpływy wśr&oacute;d plemion ork&oacute;w. Tergor dar Toller porzuca funkcję Wielkiego Mistrza Zakonu Mieczowego, by krzewić wiarę w Modwita wśr&oacute;d ork&oacute;w zagrożonych kultem Szakala.&nbsp;</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Sierpień&nbsp; - wybucha bunt niewolnik&oacute;w w Ofirze</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Październik &ndash; wielki rytuał w surowcewergundzkiej twierdzy Bibraktborgu. Wydarzenie było finałem budowanego od dłuższego czasu frontu przeciwko Szakalowi-Swartowi, upadłemu b&oacute;stwu. Wielki rytuał, zwłaszcza kt&oacute;ry umożliwiło odkrycie sieci geomantycznej, spowodował w powszechnym mniemaniu wypchnięcie Swarta poza Eę i uniemożliwienie mu powrotu. W rzeczywistości było to bardziej złożone, ale efekt z grubsza był właśnie taki. </span><span style="font-weight: 400;"><br /></span><span style="font-weight: 400;">Rytuał miał dalekosiężne skutki, jednym z nich było zniszczenie laryjskiej wsp&oacute;lnej pamięci i "domu przodk&oacute;w" &ndash; Ikni</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Grudzień &ndash; wergundzki kości&oacute;ł Si&oacute;demki na Nieboskłonie powołuje organizację, nazwaną Inkwizyjcją, mającą zająć się wyplenieniem pozostałości eskhara na powierzchni Ei&nbsp;</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><strong>940 r.</strong><span style="font-weight: 400;">&nbsp;</span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Styczeń&nbsp; - orkowie z G&oacute;r Maegros uderzają na Ofir, gdzie trwa wciąż powstanie niewolnicze. Wergundia oficjalnie odcina się od tego wydarzenia i przyw&oacute;dcy ork&oacute;w, Tegora dar Tollera, jednak potężna wyprawa rabunkowa znacząco osłabia Ofir.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Styczeń&nbsp; - wybucha bunt południowych huan&oacute;w, rozpoczynając wojnę domową w Larionie. Krajem g&oacute;rskich elf&oacute;w wstrząsnęły kolejno wieści o Ikni, upokarzająca klęska w Kalidorei, masakra, jaką urządzili Qa w południowych huanach, śmierć tantsan Savry, utrata Ikni, a wreszcie obraźliwy w mniemaniu większości pok&oacute;j Vistanijski podpisany z Qasyran. </span><span style="font-weight: 400;"><br /></span><span style="font-weight: 400;">Bunt podsycają byli kapłani Ikni, w tym najwyższy z nich, Roimata</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">4 kwietnia - wielka pow&oacute;dź nawiedza Velidę i Messynę, powodując zmiecienie popioł&oacute;w z Doliny i kataklizm w mieście i okolicznych ziemiach</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Boom g&oacute;rniczy w styryjskiej Kawelii &ndash; związany z gwałtownym rozwojem badań magicznych. Wzrasta skokowo zapotrzebowanie na kruszce, w kt&oacute;re Kawelia obfituje, stając się obiektem zainteresowania całego świata, w tym licznych inwestor&oacute;w.&nbsp;</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Lipiec - Misja rozjemcza tantsana Altarisa, bunt południowych huan&oacute;w zostaje wygaszony, Larion ratuje sp&oacute;jność państwa.&nbsp;</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Lipiec &ndash; odkrycie metody teleportacji materii na bazie sieci geomantycznej&nbsp;</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Lipiec &ndash; przełomowe badania archeologiczne Akademii Messyńskiej w Kaweii i Larionie udowadniają prawdziwość mit&oacute;w o Ogrodach Życia.&nbsp;</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Październik &ndash; liczne nieformalne ingerencje Felnoru w Styrii powodują wyprawę odwetową, Styryjczycy wraz z sojusznikami uderzają na FElnor, zabijając arcyksięcia wyspy Amrun, SEkhemseta.&nbsp;</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">'''941 r'''</span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Problemy wewnętrzne Wergundii&nbsp;</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">powstaje Kompania Nowej Magii&nbsp;</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">nowym arcyksięciem Amrun zostaje Nefrek, archipelag Felnor otwiera się na współpracę ze światem</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">'''942 r'''&nbsp;</span></li><img src="https://silberberg.pl/obrazy/mapy_nowe/polityczna_944_podzial_Wergundii.jpg" style=" margin-right: 5px; border-radius: 3px; width: 60%; height: auto; float: right;"><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Lipiec&nbsp; - wydarzenia na Fiordzie. Jednym z jarl&oacute;w zostaje Jarna Falarskad&nbsp;</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Sierpień &ndash; Wergundia uderza na Visnohorę, orkowie uderzają na Teralę, uniemożliwiając reakcję kniaziowi Derwanowi&nbsp;</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Październik &ndash; fiordyjska wyprawa na Wyspę&nbsp;</span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Trynt zyskuje nowy węzeł geomantyczny, mający "zasięg" do Nowej Birki i Talsoi,&nbsp;</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">utwierdzony sojusz tryntyjsko-fiordyjski&nbsp;</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Listopad: </span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">zrękowiny dzieci kniazi&oacute;w teralskich, zapowiedź zjednoczenia kraju</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">po skandalu w związku z małżeństwem kniaziewicza teralskiego, Wysokie Ziemie ogłaszają secesję z Tryntu i występują z Paktu Wedry.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Terala Wschodnia odmawia wsparcia wergundzkiej interwencji </span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">wybuch wojny domowej w Wergundii - część prowincji pod przywództwem księżnej dar Domittius ogłasza wystąpienie z Federacji</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">eskalacja kryzysu visnohorskiego - Wergundia zmuszona siłą utrzymać szlak dostaw</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Kompania Nowej Magii ze spółki skarbu wergundzkiego przekształca się w niezależną spółkę międzynarodową</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Grudzień: </span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">wojna domowa w Wergundii - potyczka pod Larencotte</span></li></ul></ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">'''943 r'''&nbsp;</span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Styczeń: </span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">sympozjum naukowe w Messynie - rewolucja w nauce i wiedzy o świecie</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Luty: </span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">do stolicy Samni wraca zwycięska wyprawa z Pethabanu wraz z tysiącami niewolników</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Listopad: </span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">wyrusza wielka wyprawa w poszukiwaniu Cywilizacji Morza Wschodniego</span></li></ul></ul></ul></ul><ul><li><strong>944 r.</strong><br /><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">bitwa pod Ligmell - starcie sił książęcych z separatystami, nierozstrzygnięte</span></li><li>odkrycia wyprawy agadejskiej&nbsp;</li><li>sympozjum w Dormenos, początek wielkiego rozwoju Nowej Magii&nbsp;</li><li>kapitulacja qasyrańskiej załogi Visnohory - przełęcz przejmują żołnierze IV Tymenu, ale forteca zostaje zablokowana przez hufce teralskie i separatystyczne wojska Dakonii, odcinające dostawy żywności.&nbsp;</li></ul></li><li><strong>944-950 r. </strong>- gwałtowny rozw&oacute;j Nowej Magii:<ul><li>w tych latach skonstruowano ponad 20 rdzeni minerałowych oraz prawie 10 eaformator&oacute;w - urządzeń kontrolujących przepływ energii na makrowęzłach geomantycznych&nbsp;</li><li>kolchidyra umożliwia używanie przez ludy P&oacute;łnocy minerału jako akumulatora energii magicznej</li><li>kontrola siatki geomantycznej pozwoliła na rozw&oacute;j cywilizacyjny - rozbudowę wodociąg&oacute;w,&nbsp; kanalizacji, ogrzewania miast</li><li>odkrycia agadejskie spowodowały wzrost skuteczności medycyny w zakresie przeszczep&oacute;w oraz odkrycie licznych lekarstw na najpoważniejsze choroby</li></ul></li><li><strong>945 r.</strong><br /><ul><li>symboliczna koronacja Bolemira Witomirowica, młodego (3 lata)&nbsp; kniazia, kt&oacute;ry pod swoim panowaniem ma zjednoczyć Teralę</li><li>(Wergundzka Wojna Domowa) bitwa pod Viran - zwycięstwo wojsk książęcych, odblokowanie Visnohory&nbsp;</li><li>wielka pow&oacute;dź na Loranis</li><li>Styria - po głośnym wystąpieniu przed Radą, nieformalny w&oacute;wczas przyw&oacute;dca ulundo, khor&rsquo;zighira Teire&rsquo;de, uzyskał dla Kelahiran status autonomicznej enklawy z prawem stanowienia własnej tercji do liczebności 2 tysięcy</li></ul></li><li><strong>946 r.</strong><br /><ul><li>Aoife Ormdottir Borgh Du zostaje księżną Wysokich Ziem - potwierdzenie secesji księstwa</li><li>samnijski najazd na Trynt (zemsta Aoife)</li><li>Kompania Nowej Magii wydzierżawia od Samnii, w formie lenna, tereny Południowego Stepu</li><li>Tuakana - Wielki Rytuał Pojednania Laryjczyk&oacute;w i Tlais Burzuma, zakończenie Rozłamu</li><li>powstaje Kongres Wolnych Narod&oacute;w - z inicjatywy Kompanii Nowej Magii powstaje forum, gdzie rozmawiać mogą reprezentanci wszystkich kraj&oacute;w, sama Kompania występuje tu w charakterze rozjemcy</li></ul></li><li><strong>947 r.</strong><br /><ul><li>pow&oacute;dź na Sankarze, zniszczone miasta wzdłuż biegu rzeki oraz mosty</li><li>dzięki dzierżawie Południowego Stepu - otwarcie handlowego Szlaku Wedry pod kontrolą Kompanii Nowej Magii</li><li>wybuch powstania Theonasa w Ofirze (rewolta niewolnicza)</li><li>w obu państwach Qasyran wybucha powstanie niewolnicze, dowodzone przez tajemniczego Khor&rsquo;Ma</li><li>powr&oacute;t ostatniej armii Qasyran z P&oacute;łnocy - Iltepe Moe przywozi do Qasyran prochy Seitiriego i koronę Neyestecae</li><li>początek ponownego zjednoczenia Qasyran - Oepetla Cuitli (władca p&oacute;łnocnego państwa Qasyran) koronuje Tlilxuchtli (władczynię południa) na cozcatloani - cesarzową Zjednoczonych Plemion Qasyran</li><li>Święto Wybaczenia i Pojednania między Leth Caer a Aenthil, symboliczny powr&oacute;t Tawanien&rsquo;yaro do Ealinge</li><li>tragiczna zima na P&oacute;łnocy, szczeg&oacute;lnie w obszarach g&oacute;rskich</li></ul></li><li><strong>948 r.</strong><br /><ul><li>pierwsze wystąpienie Leofrica dar Marenthal, obwołanego przez separatyst&oacute;w Dziedzicem Elmeryka, wnuka księcia Arnulfa&nbsp;</li><li>samnijska ofensywa z Meghalayi w kierunku pethabańskiego Tipura Nadu</li><li>święto Asullo w Leth Caer - odnowienie przymierza Miasta z Eą&nbsp;</li><li>wiele kraj&oacute;w (Aenthil, Leth Caer, Velida, Terala Zachodnia) zakazuje używania Nowej Magii</li><li>na Kongresie Wolnych Ofir i Qasyran oskarżają Styrię o spowodowanie wybuchu powstań niewolniczych na ich terenie</li></ul></li><li><strong>949 r.</strong><br /><ul><li>kolejna dramatyczna zima na P&oacute;łnocy - tragedia w Tryncie&nbsp;</li><li>po kolejnych latach nieurodzaju i katastrofach naturalnych&nbsp; - klęska głodu we wschodniej i południowej Wergundii (w efekcie bunty i pogromy mag&oacute;w)</li><li>Matua-Haere - Pierwsze Pożegnanie, wielka uroczystość pogrzebowa w Larionie, ostateczne pożegnanie dusz Przodk&oacute;w z Tuatahi-Ikni (Pierwszego Ikni)</li><li>na Kongresie Wolnych szereg państw oraz Sairolome oskarża Kompanię Nowej Magii o działanie na szkodę Ei i wzywa kraje do zakazania Nowej Magii; wystąpienie powoduje szeroki odzew społeczny i liczne bunty</li></ul></li><li><strong>950 r.</strong><br /><ul><li>zwycięstwo wojsk książęcych pod Arlettain - koniec wojny domowej&nbsp;</li><li>koniec budowy przekopu Gjovik - Akareim, alternatywne połączenie rzeki Wedry z morzem&nbsp;</li><li>klęska powstańc&oacute;w nowo odkryty Minerał, którego wykorzystanie otwiera nowe możliwości wojenne i technologiczne.** Theonasa w wyniku przewrotu sojuszy na północ Wergundii uderza armia TeraliOfirze, rozpoczynając ciąg reakcji, w efekcie w przeciągu kilku tygodni do wojny przystępuje [[Trynt|Trynt]] i [[Ofir|Ofir]] (po stronie Wergundii) oraz [[Terala]], [[Samnia]] i Itharos (po stronie styryjskiej). Kontruderzenie styryjskie odpycha armię wergundzką daleko na północ.* '''897 r.'''stokach g&oacute;ry Tarramakos</li>** na nowo odkrytych ziemiach na południu postępuje kolonizacja, z głównym udziałem Wergundii i [[Talsoi]] powstaje tam nowy port, Vekowar.** front Wielkiej Wojny zatrzymuje się na długie miesiące na południe od rzeki Sankary.</ul>** obydwa mocarstwa wyniszczone wysiłkiem wojennym desperacko poszukują czegoś, co przechyli szalę na ich stronę, duża część działań wojennych w związku z tym przenosi się na morze.</li>* '''898 r.''' - prowadzone z bazą w Vekowarze ekspedycje badawcze odkrywają kolejne obszary lądu i stykają się z południowymi plemionami elfów [[Laro]].</ul>