Bóstwa nie należące do Siedmiu i nie obecne podczas [[Rytuał Przymierza | rytuału Przymierza]]. Ich władza nad domeną sprawowana jest w imieniu któregoś z Bóstw Wyższych, które dzielą się swoją władzą z Bóstwem Zależnym z takich czy innych powodów. Bóstwo Wyższe wciąż pozostaje władcą domeny i może ją odebrać, lecz część Bóstw Niższych ma swoje własne, pomniejsze domeny zależne tylko od nich. === [[Avgrunn]] ===władczyni skał, wyobrażana jako kamienna olbrzymka. Jej domeną jest skalna powłoka ziemska, kamień jest materią przesiąkniętą jej mocą i poddaną jej władzy. Jej imienia wzywają krasnoludy, ale także wszyscy górnicy i kamieniarze. Ona decyduje o tym, kiedy skała pęka, drży ziemia czy wybuchają wulkany. Avgrunn charakteryzuje spokój i chłód, dopiero wprawiona w gniew doprowadza do kataklizmów. Ogromna jej świątynia znajduje się na pograniczu Shamarothu i Fiordu, w Diafaiche, rejonie niezwykłych naturalnych jaskiń, rozświetlanych światłem słonecznym dochodzącym przez sklepienia. Miejsce to krasnoludy uważają za święte, zgodnie z podaniami tam właśnie pierwszy raz zeszli w podziemia pod powierzchnią półwyspu. Cześć oddają jej również Wergundowie i Itaryjczycy, czyli ludy mające w poważaniu sztukę budowania z kamienia. === [[Gabona]] ===bogini pól i urodzaju, władająca wszystkim, co wyrasta z żyznej ziemi. Cieszy ją wzrastające zboże, kwiaty i winorośl, wszystko, co przynosi jej wyznawcom dobrobyt i piękno. Kapłani Gabony obecni są w każdej większej osadzie, zwłaszcza w Ofirze, gdzie oddaje się jej szczególną cześć. Świątynie tej bogini stawiane są na polach pod gołym niebem, tam ludność przynosi kwiaty i owoce, tam też podążają procesje w czasie letnich obchodów Gabonitum – święta wzrastających plonów. Pracujący na polach czy w winnicach rolnicy urządzają radosne festyny, stroją domy kwiatami i kłosami i przez całą noc tańczą na polach, dziękując Gabonie za owoce żyznej ziemi. Jest to też okazja, żeby plonami dzielić się z tymi, których ziemia nie chce rodzić, jest to zatem tradycyjny czas dobroczynności i festynów charytatywnych. === [[ Hern]] === ===[[Vallossura]]===Vallossura jest najmłodszym członkiem panteonu, dopuszczonym przez bogów gdyż ci potrzebowali jej pomocy w walce o losy świata. Przez niewypowiedziane eony Śpiąca pozostawała uwięziona w Morzu Szpetów, akwenie na dnie świata gdyż próbowała powołać nowe życie bez zgody i Iskry Deucesa. Vallossura jest dzieckiem Tulvy i Klyfty, bogiń morza i podziemni ze starego panteonu. W jej zarząd zostało oddane podziemnie, którym włada w imieniu Iureusa, zaś jej niepodzielną domeną są sny, które Vallossura tka śpiewając przenikliwą pieśń. Ona zsyła sen i może go odebrać. Jej świątynie są nieliczne i istnieją tylko na najniższych piętrach podziemi, gdyż jej kult jest bardzo młody.  ===[[Wajan]]===włada metalem, jest patronem kowali i kunsztownego rzemiosła. Cieszy go piękno przedmiotów i doskonała stal, szczególnie ukochał najlepszej jakości broń białą. Od niego pochodzi dana ludziom moc przeobrażania metalu wedle swojej woli, Wajan sprawia, że kruszce i ruda poddają się obróbce. Dwa ludy na ziemi szczególnie oddane są Wajanowi, są to krasnoludy z Shamarothu oraz elfy z gór Larion. W obu tych społecznościach sztuka metalurgii uznawana jest za umiejętność mistyczną i ogromnie ceniona. Dodatkowo u krasnoludów wykształciła się grupa kapłanów, zwanych runicznymi, którzy dzięki mocy Wajana potrafią zaklinać moc w przedmioty, wykuwając na nich odpowiednie znaki runiczne, warunkiem jest, iż są to przedmioty z metalu. Największa świątynia Wajana mieści się w podziemiach półwyspu Shamaroth, w rejonie zwanym Deineloch, co znaczy Jeziora Ognia, czasami zwane też Kuźniami Wajana.