{{TabelaWątkowa|poczatek=2005|status=aktywny zamknięty - permanentny|powiazania= [[Qa - upadek starożytnych i przebudzenie współczesnych]] , [[Tavar - dziwna bogini]], [[Eskhara, Szakal]]}}W latach 2005 -2007 graliśmy w „starym” świecie Silberbergu, którego dzieje weszły w historię świata gry jako starożytne. Dominującym krajem na mapie świata było wówczas Cesarstwo Styryjskie. Był to kraj potężny i bardzo ekspansywny, bazujący na armii i magii, który z czasem zaczął staczać się w degenerację. Dominujący kult słońca przekształcił się w krwawą religię, na której ołtarzach poświęcano ofiary z podbitych ludów.

Ostatecznie wszystkie te kraje, za wyjątkiem części [[Qa]], zostały zalane falami potopu po tym, jak lud [[Qa|Qasyran]] użył przeciwko nim broni-mechanizmu, który naruszył stabilność Ei. Z apokalipsy uratował się następca tronu cesarskiego, arcyksiążę [[Kanon postaci#Postacie fabularne|Sefres]], wówczas utalentowany mag. Zdecydowany był zerwać z mroczną stroną dziedzictwa styryjskiego. Wraz ze swoją drużyną , na dzikiej ziemi , założyli miasto, próbując od zera odbudować to, co stracili. W ślad za nimi jednak podążali ludzie żądni zemsty za nieprawości Cesarstwa – miasto Ys zostało spalone ogniem demona, ifryta, wezwanego przez wrogów Sefresa.

Przywódca ocalałych Styryjczyków uniknął śmierci w ogniu demona dzięki magii nekromancji. Jego ukochana, na wpół legendarna mistyczka i magini, opracowała magię nieśmiertelności, czyniąc Sephresa nieumarłym liszem. Zdesperowany Sephres, wiele wieków później, próbował przywrócić życie swoim towarzyszom tą samą metodą (fabuła 2009), udało mu się to w przypadku ośmiorga z nich.

Z grona starożytnych, którzy przetrwali wraz z Sephresem zagładę Starej Styrii, wojnę przeżyło tylko kilkoro. Enid, Wulfryk, Khalid i Inubis pozostali jako członkowie Rady Regencyjnej, wycofując się z dowodzenia armią. Po śmierci Sephresa, Rada Regencyjna po śmierci Sephresa zdecydowała, że nie ma wśród Styryjczyjów nikogo, kto mógłby go zastąpić. W wyjątkowym obrzędzie zdecydowali wezwać samą Tavar i jej powierzyć styryjską koronę. Bogini przyjęła ofiarowany jej dar, jednak obwieściła, że narodziła się już devi terphilin, która będzie jej głosem wśród ludzi.

Artefakt ten powstał w starożytności, na początku dziejów Styrii, stworzony z nasączonego energią metalu – energia ta stanowiła część bogini Tavar, wówczas jeszcze będącej jedynie niszczycielską siłą, trzymaną w uwięzieniu przez elfy. W ten sposób Tavar i Styria zostały połączone u początku swoich dziejów splotem przypadków. Artefakt ten, przyjmujący zwykle formę ostrza – włóczni lub noża, jest w istocie czystą energią. Uwięziony przez zwolenników Szakala arcyksiążę przechował ów artefakt w takiej właśnie formie imimo wielu lat tortur nie pozwolił go sobie wydrzeć. W godzinie śmierci oddał go pod opiekę devi terphilin, Elidisa z Leth Caer.

=== Ulundo Zmierzch panowania Starożytnych ===Wyjątkowe stworzeniaRządząca Styrią Rada Regencyjna od 945 roku nie miała już w składzie swoich założycieli - tych, będące tworem samej Tavarktórych nazywano Towarzyszami Sefresa, były symbolem Nowej Styrii od czasów jej powstania i uchodziły za szczególnie powiązane z boginiąstyryjskich nieumarłych. Wielu <br>Ostatni z nich zginęło w czasie wojny, a ciEnid, Wulfryk i Khalil, wycofali się z życia publicznego, którzy przetrwaliwybierając rolę doradców czy pustelników, byli szczególnie szanowanilub też jak Inubis - rolę mędrca kościoła Jedynej. Jednak mówiło się<br>Zwierzchnikiem Rady pozostawał Lambert Ostin, devi terphilin bogini i najwyższy dowódca styryjskich tercjos, że nie są a poza nim w pełni akceptowanymi dziećmi Ei, gdyż dotychczas byli pozbawieni jej praw – żaden skład wchodzili przywódcy Kościoła Jedynej oraz dowódcy każdej z nich dotąd nie umarł ze starościtercji, ani też nie narodziło się nigdy nowe a także gubernatorzy dystryktów (ośmiu) oraz przywódcy mniejszości ulundo.

=== Rytuał Narodzin w Kelahiran Epilog===Odkrycie pozostałości Ogrodu Życia Po odzyskaniu wolności i śmierci samego Sefresa w Pahoro wiązało się także Styrii pozostało czworo nieumarłych ze znaleziskiemstarej Styrii - Enid, Wulfryk i Khalil, pozostałością hetmani dawnych tercji, i Inubis, arcykapłan Tavar - oraz jeden z czasównarodzin Bogini - Lambert Ostin, gdy źródło Pahoro rzeczywiście było “życiodajne” czyli nasycone pierwiastkiem życiazwierzchnik Rady Regencyjnej, de facto realny władca księstwa styryjskiego. Próbka takiej wody trafiła w ręce Styryjczyków w 940 rInubis, arcykapłan- senior, wydał ostatnie tchnienie odprawiając uroczysty rytuał, do którego wezwała sama Tavar. Lambert Ostin osunął się na ziemię przez frontem swoich oddziałów, zebranych na błoniach przez murami w Kaweliipoczuciu nienazwanego zagrożenia dla miasta. To była jednak Wielki hetman zdążył przekazać swój rapier adiutantowi, szepcząc tylko część tego“w imię bogini”. Gdy skonał, jego ciało zajęło się ogniem i obróciło w popiół, przypominając, co było potrzebneże to od ognia Tavar go ocaliła. Pozostali zmarli w samotności, by na świecie pojawiło się pierwsze narodzone ulundowybrali bowiem drogę pustelników w poczuciu przeżycia danego im czasu.

Druga część była znacznie trudniejsza, a historia jej zdobycia pozostaje okryta tajemnicą. Nic bowiem nie może się narodzić bez błogosławieństwa Matki Grobowce Styryjskich Nieumarłych - już umarłych po tym kataklizmie - to poetyckie określenie zjawiska, nie rozpracowanego jeszcze naukowo, polegającego na dopasowaniu organizmu do warunków planety tak, by stał się jej integralną częścią. Owego “błogosławieństwa” nie mają przykładowo potwory, istoty stworzone z pomocą magii, sterylne i pozbawione możliwości rozmnażania się. Nie miały go także ulundoczarnego marmuru postawiono tuż powyżej zalanej świątyni Tavar nad brzegiem Loraniss w Styrgradzie. Niewiele wiadomo o tymHistoria niezłomnych, w jaki sposób bogini Tavar uzyskała owo “błogosławieństwo” dla swoich dzieci. Wiadomo natomiast o tymktórzy przeżyli upadek swojego imperium, że Eaoszukując śmierć, duch planety, zaalarmowała druidów o tym, że zostało ono jej skradzione czy też wydarte oszustwem. Z jakichś powodów Ea odmówiła uznania ulundo za część świata.  Powody te poznali nieliczni, głównie druidzi i po tysiącleciach założyli nową Styrię, którzy przekazali te informacje także do grona Inkwizycji - skupiały zakończyła się wokół przepowiedni czy też wręcz prognozyrównie dramatycznie, dotyczącej ulundo. Uzyskawszy możliwość rozmnażania jak się ulundo w przyszłości mają zdominować inne humanoidalne rasy i przejąć władzę nad ziemią.  Styria ewidentnie zignorowała informacje o takiej możliwości, bo jesienią 940 r. w Kelahiran została podjęta próba rytuału Narodzin. Próbę niespodziewanie udaremnili agenci Sekhemsteta, księcia Felnoru, dążącego do odrodzenia wysp oraz jeden z wysłanej do Kelahiran misji Inkwizycji. Pomimo trudności Styria odzyskała błogosławieństwo i kolejne próby Narodzin były bardziej niż pewne. Bogini Tavar patronowała tym poczynaniom, konsekwentnie dążąc do naprawiania konsekwencji swoich dawniejszych nieświadomych czynów. Równie konsekwentnie jednak druidzi apelowali do Inkwizycji i wszelkich możliwych gremiów o udaremnienie tych działańzaczęła.