<td>'''Atla''' - jadeitowa (ciemnozielona) kwadratowa moneta [[Qa]]</td>

<td>'''Bezant''' - złota moneta [[Ofir|Ofiru]], uniwersalna na Północy<br><br> '''Bezant Senatorski''' (senatus) - wersja tłoczona, warta 2x zwykły</td>

<td>'''Akwir''' - srebrna książęca moneta wergundii[[Wergundia|Wergundii]], obowiązująca także w [[Trynt|Tryncie ]] i [[Terala|Terali ]] pod nazwą '''Bir'''</td>

<td>'''Miedziak-Grosz''' - miedziana moneta najniższej wartości<br><br>'''Tugrik''' - moneta-koralik z [[Samnia|Samnii]]</td>

Jeszcze do niedawna lud Zapołudnia nie potrzebował ujednoliconego systemu pieniężnego, stosowano głównie wymianę dóbr, choć krążą plotki, że na dalekim południu, w sercu imperium [[Qa ]] stosowano weksle mające pokrycie w cennym ziarnie kakaowym.Ten stan rzeczy zmienił się jednak po podboju państw północy. [[Qa ]] dostrzegli zalety sformalizowanej waluty potrzebnej choćby do handlu z ludami podbitymi. Przyjęcie waluty od któregoś z podbitych narodów, czy od sojuszników nie wchodziło w grę więc [[Qa ]] stworzyli swój własny środek płatniczy. Jadeitowe płytki zwane “atlami” stały się szybko najsilniejszą monetą znanego świata. Siła nowej waluty wyniknęła z wartości jadeitu, na którym była bita i potęgi samego Imperium.

Waluta [[Ofir|Ofiru ]] przeżywa kolejny złoty wiek i wyrasta na drugą, zaraz po jadeitowych monetach [[Qa]], najsilniejszą walutę świata, powszechnie stosowaną na całej północy, od dalekiej [[Samnia|Samnii ]] po puszcze [[Aenthil ]] i wybrzeża dawnej [[Liryzja|Liryzji]].Na sukces ofirskiej waluty wpływa kilka czynników. Bezant senatorski, zwany senatusem, zawsze cieszył popularnością ze względu na czyste złoto, którym jest pokrywany. Długo o jego wartości decydowało przymierze z [[Qa|Imperium Qasyran]], dzięki czemu, w obliczu klęski [[[Wergundia|Wergudnii ]] i [[Styria|Styrii]], znów stał się potęgą. Na umocnienie bezanta wpłynął także fakt przyjęcia tej waluty przez [[Aenthil]], które z przyczyn politycznych odwróciło się od popularnego w Hehtanorze akwira. Przyjęcie bezanta przez Leśne Elfy wymusiło to samo na ludzie elfach z [[Talsoi]], który pozostaje pod kontrolą [[Aenthil]]. Wreszcie w stronę monet z wizerunkiem kratistosów zwróciła się [[Samnia]], która ze względu na galopujący wzrost potęgi i światowego znaczenia zaczęła potrzebować rzetelnego środka płatniczego.

Srebrna moneta wergundzka odlewana jest ze stopu srebra z miedzią, niklem i ołowiem, powlekana srebrem. Światowe znaczenie tej waluty przestało istnieć tak samo jak państwo, które ją emitowało – i wraz z tym państwem odrodziło się na nowo. [[Wergundia ]] wróciła do bicia własnej monety niezwykle szybko, rozumiejąc znaczenie ekonomiczne tego faktu, a także doceniając symboliczne – wszak akwir książęcy był symbolem zjednoczonej Federacji. Po roku wojny wartość akwira książęcego kilkakrotnie wzrosła.

Srebrna moneta tryntyjska, podobnie jak wergundzka, powróciła z niebytu, gdzie funkcjonowała mając wartość groszową. Z powodu względnie dobrego stanu tryntyjskiej gospodarki bir szybko dorównał cenie wergundzkiej waluty, jednak po przyłączeniu [[Liryzja|Liryzji ]] do [[Wergundia|Wergundii]], wartość akwira przewyższa tryntyjską monetę. Choć główny emitent monety, kupieckie miasto Birka, zniknęło z powierzchni ziemi, bir, upamiętniający zresztą jej nazwę, funkcjonuje jako powszechny środek płatniczy rejonu fiordyjsko-tryntyjskiego.

Tugrik był ciekawą i oryginalną walutą, używaną długo na stepach SamniSamnii, gdzie nieraz płaciło się całymi jej sznurami. Zniknięcie szklanych paciorków, którymi jeszcze do niedawna płaciła Samnia wiąże się z przyjęciem przez to państwo znacznie bardziej konkretnej waluty w postaci bezanta. Tugriki można czasem jeszcze spotkać na rynkach północy, jednak jest to zanikająca ciekawostka.