m
Nic natomiast nie wiadomo co do procesu Miłość, także fizyczna, wśród ulundo jest bardzo odmienna niż u innych ras ze względu na ich rozmnażaniawyjątkowe mentalne połączenie stanowiące wielką tajemnicę tego gatunku. Same Społeczność ulundo nigdy nie doświadczyły narodzin nowego osobnika, można spotkać się z krążącą wśród nich legendą, że gdy nastąpi ów momentzwłaszcza po Czasie Ciemności, będzie kiedy to oznaczaćzostała okrutnie przerzedzona, stanowi prawdziwą wspólnotę, że sama ziemiawspółdzielącą uczucia i emocje. Są głęboko i nierozerwalnie związani z boginią Tavar, Eadla ludzi i innych starszych ras stanowią zagadkę, zaakceptowała ich jako swoje dzieci. Ulundo czekają która rozwija się na ową mityczną chwilę z wielkim przejęciemnaszych oczach.
Zbliżenia seksualne są wśród Od chwili, gdy wraz z przemianą bogini Tavar ulundo zyskały świadomość, nigdy nie doświadczyły cudu narodzin. Powszechna była opinia, że gdy nastąpi ów moment, będzie to oznaczać, że sama ziemia, Ea, zaakceptowała ich jako swoje dzieci - wkrótce stało się jednak jasne, że ten moment samoczynnie nie nastąpi. Odkrycia z Pahoro (tzw. woda życia - czynnik życiodajny, obecny w tzw. ogrodach początku) dały ulundo są bardzo odmienne niż u innych ras ze względu na nową nadzieję. Sama bogini Tavar wspierała ich wyjątkowe mentalne połączenie stanowią wielką tajemnicę w tym dziele, i pomimo tego gatunku, że sama Ea - ustami jej druidzkich kapłanów - odmówiła swego daru, to w wyniku nigdy nie wyjaśnionych machinacji, Dar Życia (tzw. błogosławieństwo Ei) znalazł się w rękach ulundo jesienią 940 r. Społeczność Ten wielki moment, który sami ulundonazwali Rytuałem Nowego Życia, został dość brutalnie przerwany interwencją Inkwizycji, zwłaszcza po Czasie Ciemnościinspirowanej poleceniami samego Baldwina dar Keran (przyczyną była wizja, gdy została okrutnie przerzedzonaukazująca rozrost rasy ulundo i wytępienie przez nich ludzi), stanowi prawdziwą wspólnotęw wyniku której pierwsze narodzone na Ei ulundo zostało zabite. Monument upamiętniający to wydarzenie stoi dziś w sercu Kelahiran, współdzielącą uczucia stając się miejscem pielgrzymek i emocjekultu. Są głęboko Ostatecznie jednak Dar Życia powrócił do ulundo i nierozerwalnie związani kolejny rytuał został już przeprowadzony z boginią Tavarpowodzeniem. Pierwsze narodzone ulundo znacząco różniły się od swoich rodziców. Ich ciało nie dzieło się tak wyraźnie na części humanoidalne i zdrewniałe czy skamieniałe, tkanki zyskały raczej pewne cechy, płynnie połączone, ze strukturą właściwą dla ludzi organizmów żywych. Wciąż jednak wyróżniają się wśród nich główne typy, które choć mogą się ze sobą krzyżować, to narodzone dziecko zawsze będzie miało cechy tylko jednego rodzica. Zależnie od rodzaju ciąża ulundo trwa od 2 do 5 miesięcy - krócej niż ludzka i znacznie krócej niż elficka. Bardzo rzadko rodzi się jedno dziecko, najczęściej są 2 lub 3 w jednej ciąży. Kobieta ulundo może zajść w ciążę bezpośrednio po urodzeniu poprzedniego dziecka, a sam poród nie jest tak eksploatujący i bolesny jak w przypadku humanoidów, wręcz przeciwnie, ulundo mówią o nim jak o mistycznym, ekstatycznym przeżyciu. Młode ulundo dorasta bardzo szybko i już w wieku 6- 8 lat jest w pełni sił i innych starszych ras stanowią zagadkę naturysprawności, która rozwija a dojrzałość płciową osiąga około 10 roku życia. Populacja ulundo po wojnie (936 r.) liczyła prawdopodobnie ok. 10 tysięcy ulundo, zaś około 950 r. ostrożne szacunki mówiły o 60 tysiącach osób. Od 945 roku enklawa Kelahiran zyskała w Styrii status autonomii i możliwość posiadania własnej tercji. Społeczność ulundo rozrastała się i budowała młodą, dynamiczną wspólnotę. Ze względu na naszych oczachstale rosnącą jej liczebność, wielu zaczęło obawiać się nadchodzącej przyszłości. Szczególną wrogość wobec tej społeczności okazywały koweny druidzkie i kapłani Ei, w tym także aenthilscy taure’yaro, otwarcie nazywający ulundo (i Felnor) przeciwną naturze abominacją. W połączeniu z trudną przeszłością (ulundo były powszechnie nienawidzone w Aenthil, gdyż pamiętano im zniszczenie miasta, elfy Aenthil przyłożyły rękę do zagłady ulundo w Czasie Ciemności, okresie okupacji przez Qa)
brak opisu edycji
[[File:ulundo1.jpg|upright=0.5|frameless|border|left]]Ulundo pojawiły się na świecie na tyle niedawno (około 60 lat temu), że nie da się w tym momencie dokładnie określić jaka jest maksymalna długość ich życia. Nie odnotowano jeszcze żadnego przypadku naturalnej śmierci ulundo ani też żadnych narodzin. Wiadomo o nich, że są odporne na wszystkie znane choroby, a ich narządy wewnętrzne są trwalsze niż u innych ras. Ponieważ w większości powstali z mutacji elfów, można podejrzewać, że długowiecznością mogą im dorównywać, a może nawet przerastać. U niektórych ulundo zaobserwowano objawy starzenia, niektórzy starsi ''khor’'' i ''khorani’zighira'' zyskują z wiekiem bledszy odcień kończyn “drzewnych”, zaś u ''khor’gona'' zdarza się większa kruchość kończyn kamiennych.
== Profesje ==