brak opisu edycji
Choć od odnalezienia remedium na wpływ Pustki w 939 r. oficjalnie nie powstawały nowe jednostki, to na mocy porozumienia zawartego w 944 r. pomiędzy Styrią a Felnorem Czarna Tercja znacznie poszerzyła swoje szeregi. Mówi się, że miało to związek z wielką kampanią w Pierwszej Piramidzie na Felnorze. Szczegóły operacji nie zostały ujawnione opinii publicznej, jednak wiadomym było, że Czarna Tercja, w związku ze swoimi umiejętnościami walki z pomiotami Pustki, została trzonem uderzeniowym walk o Piramidę.
=== Kataklizm ===
Czarni Tercjeros zwani Czarnymi Diabłami, wzięli aktywny udział w ostatecznej walce z władcą Pustki i jego sługami. W samej Silarezie, ale też wszędzie, gdzie na wezwanie Szakala aktywowały się usłużne mu demony, Czarne Diabły stanęły im na drodze.
Było to jednak najbardziej gorzkie zwycięstwo.
Dla tercjeros strata była większa niż dla reszty Styryjczyków, nie tylko bowiem śmierć Tavar opłakiwali, ale także ofiarę Dzieci Śpiącej, istot, które przez ponad dekadę pomagały chronić ich umysły przed Pustką. Połączeni z “koszmarkami” nierozerwalną nicią współodczuwania przeżyli dramat wraz z Vellossurą, opłakującą swoje dzieci.
Po Dniu Rozpaczy zmieniło się wszystko.
Ustał nacisk Pustki na Eę, tym samym ryzyko opętania, jakiemu podlegali tercjeros z racji zatrucia Wirusem Pustki, zmalało znacząco. Ale ustała też wspierająca ich moc Tavar oraz pomoc Dzieci Śpiącej. Zmieniły się więc zupełnie możliwości Tercjeros, choć nadal byli oni najskuteczniejsi w zwalczaniu eskhara, regenerowali swoje rany, a szkolone w panowaniu nad Wirusem umysły umożliwiały im znacznie więcej niż zwykłym śmiertelnikom.
Hetman-komandor Tercji, będąc też członkiem Rady Regencyjnej, wypowiedziała członkostwo Tercji w Inkwizycji (wraz ze Szkarłatnymi Paladynami), zaś z racji na swoje umiejętności Tercja aktywnie włączyła się w usuwanie skutków Kryzysu Geomantycznego. Czarna Tercja pozostała elitarną formacją styryjską, wznawiając bardzo wymagającą rekrutację w swoje szeregi.
[[Kategoria: Organizacje]]