brak opisu edycji
Pytanie, które się w tej kwestii pojawia, to ile jeszcze takich istot drzemie, wgryzionych w organizm Ei. I kiedy się obudzą.
=== Rekonkwista ===
Potężna istota, która przyczyniła się do zniewolenia Felnoru, przedstawiała się imieniem Apofrek, choć nie wiadomo, czy było prawdziwe, bowiem felnoryjska magia potrafiła doskonale wykorzystywać moc prawdziwego imienia.
Istota ujawniła się w pełni, gdy u jej bram stanęły, wezwane na pomoc przez faraona Nefreka, oddziały inkwizycyjnych paladynów. Historia rekonkwisty Piramidy pozostaje owiana tajemnicą, choć bezsprzecznie finał owej walki oznaczał klęskę Apofreka. Co widzieli i słyszeli przemierzający mroczne korytarze starożytnej piramidy inkwizytorzy, co dostrzegły wiele widzące oczy Czarnych Diabłów, idących na czele tego natarcia… Spisano to i powierzono archiwom na Felnorze, w Styri i w zamku Attilard, siedzibie Inkwizycji.
Apofrek został pokonany, zmuszony do uległości i spętany, moc, która tego dokonała, musiała zatem przekraczać jego własną.
Kilka lat później miał miejsce ostatni akt walki Szakala o władzę nad Eą. Potężny eskhara nie mógł nie skorzystać z takiej szansy i podjął próbę uwolnienia się z okowów. Świat zbyt zajęty był kryzysem geomantycznym, by zwracać uwagę na Felnor, gdzie przysłowiowy włos dzielił wyspiarską krainę od pogrążenia się znów w mroku.
Wówczas ratunek przybył z Sakkary. Tam wciąż żyły istoty, potężniejsze niż aposafy, prastare, przepełnione euforią istnienia po tysiącleciach przymusowego letargu. Tajemnica “ostatniej wyspy Alta Tavar” przekroczyła dzielące wyspy cieśniny i wkroczyła na schody Piramidy, by ostatecznie zakończyć tę wojnę…
Swart-Szakal przegrał swoją wojnę i został unicestwiony, zaś Apofrek został spętany ponownie.Szczegóły tych wydarzeń nie są znane śmiertelnikom.
[[Kategoria:Wątki świata gry]]