Utworzono nową stronę "__NOTOC__ {{TabelaWątkowa |poczatek=2013 |status=zamknięty |powiazania= Tavar - dziwna bogini, Styria - kraj starożytnych nieumarłych, Wojny o Północ}}..."
__NOTOC__
{{TabelaWątkowa
|poczatek=2013
|status=zamknięty
|powiazania= [[Tavar - dziwna bogini]], [[Styria - kraj starożytnych nieumarłych]], [[Wojny o Północ]]}}
Określenie „wielka” zostało nadane owej wojnie przez jej współczesnych, a przyczyną był akt, że wciągnęła w wir działań wojennych praktycznie wszystkie państwa na mapie świata. Jednak nikt wówczas nie podejrzewał, że wkrótce po niej nadejdzie kolejny światowy armagedon, który przyćmi wszystkie kataklizmy i wojny w historii. Stąd określenie „wielka” wojna bywa ironiczne.
=== Aenthil i Hehta-nore ===
U podłoża starcia leżało powstanie państwa styryjskiego i jego „kamień węgielny” czyli zniszczenie [[Aenthil]]. Brutalny atak nowej bogini i idącego za nią żywiołu stanowił szok dla państw ościennych, państwo elfów, które wydawało się ludziom wieczne – upadło. Uciekinierzy z własnej ziemi nigdy nie pogodzili się klęską i wygnaniem, i byli gotowi zapłacić za powrót do domu każdą cenę. Lata zabiegania o wsparcie i budowania sojuszy przyniosły efektu w 995 r.
=== Bloki sojuszy ===
Największym wsparciem elfów z [[Aenthil]] była [[Wergundia]], której władca, Olaf Szalony, panicznie wręcz obawiał się potęgi bogini [[Tavar]]. To [[Wergundia]] właśnie stała się głównym zapalnikiem Wielkiej Wojny. Za mocarstwem stał [[Trynt]], choć po latach okupacji tego kraju przymierze z [[Wergundia|Wergundią]] miało więcej przeciwników niż zwolenników. Do bloku sojuszy dołączył także [[Ofir]], skonfliktowany ze [[Styria|Styrią]] z powodu Itharos, oraz [[Samnia]]. Po stronie [[Styria|Styrii]] z kolei stało połączone motywami religijnymi Itharos, oraz niespodziewany sojusznik, czyli [[Terala]], zjednoczona pod buławą charyzmatycznego kniazia [[Kanon postaci#Postaci fabularne|Dragana]]. Państwa elfów – [[Talsoi]] i [[Laro]] – zachowały neutralność, nie chcąc występować przeciwko pobratymcom, ale jednocześnie nie akceptując agresywnej polityki [[Aenthil]].
=== Aramedicon ===
Artefakt ten został stworzony do celów kultów kapłańskich, służył do związania uwagi bóstwa w trakcie rytuału. Odnaleziony w [[Terala|Terali]] został przejęty przez [[Wergundia|Wergundię]] i wykorzystany do związania uwagi [[Tavar]]. W rytuale poświęcił się książę Olaf, połączony z boginią wyjątkową więzią. Równocześnie z rozpoczęciem rytuału na froncie ruszyły do ataku wojska wergundzkie, odpychając przeciwnika daleko na południe i odbijając [[Aenthil]], jednak rytuał został przerwany uderzeniem [[SSW]] (Styryjska Służba Wywiadu), Styryjczycy przerwali rytuał, umożliwiając bogini [[Tavar]] wsparcie swoich wyznawców.
=== Wybuch wojny ===
Równolegle z rytuałem ruszyły na południe wergundzkie tymeny, odbijając miasto [[Aenthil]] i większość jego terytoriów. W chwilę później do wojny dołączyły kolejne państwa. [[Terala]] uderzyła na [[Wergundia|Wergundię]], podstępem zdobywając fortecę Visnohora, [[Trynt]] i [[Samnia]] uderzyły na [[Terala|Teralę]], Itharos zaatakowało [[Wergundia|Wergundię]] na Bramie Itharyjskiej, na co zareagował [[Ofir]], uderzając na Itharos. Jak klocki w domino, po kilku miesiącach w wojnę wciągnięty był niemal cały świat.
=== Starcie w koloniach – proch ===
Po zatrzymaniu rytuału Aramediconu [[Styria]] wykonała kontruderzenie, odpychając [[Wergundia|Wergundię]] na północ prawie do Sankary. Wkrótce jednak siły walczących stanęły w równowadze. Nad Sankarą na dwa lata front zatrzymał się w jednym miejscu, a wojna zmieniła się w pozycyjną. Aktywność przeniosła się na teren kolonii, gdzie stawką stała się starożytna receptura prochu. Skupione na rywalizacji mocarstwa zignorowały powstające właśnie zagrożenie w postaci ludu [[Qa]]. W 900 r. [[Styria]] zdobyła recepturę, pochodzącą od swojego starożytnego pierwowzoru. Jednak rywalizacja wkrótce straciła na znaczeniu.
=== Pokój Vekowarski i Trójprzymierze ===
Agenci obydwu wywiadów pierwsi zorientowali się, co dzieje się na Zapołudniu, tym niemniej i tak było za późno, aby temu zaradzić. W obliczu rosnącego zagrożenia [[Wergundia]], [[Styria]] i [[Aenthil]] zawarły pokój i przymierze, na mocy którego [[Styria]] zwróciła podbite tereny państwa elfów. Nie uchroniło jej to przed wrogością [[Aenthil]], które wkrótce zerwało przymierze i przyłączyło się do inwazji Zapołudnia.
[[Kategoria:Wątki świata gry]]
{{TabelaWątkowa
|poczatek=2013
|status=zamknięty
|powiazania= [[Tavar - dziwna bogini]], [[Styria - kraj starożytnych nieumarłych]], [[Wojny o Północ]]}}
Określenie „wielka” zostało nadane owej wojnie przez jej współczesnych, a przyczyną był akt, że wciągnęła w wir działań wojennych praktycznie wszystkie państwa na mapie świata. Jednak nikt wówczas nie podejrzewał, że wkrótce po niej nadejdzie kolejny światowy armagedon, który przyćmi wszystkie kataklizmy i wojny w historii. Stąd określenie „wielka” wojna bywa ironiczne.
=== Aenthil i Hehta-nore ===
U podłoża starcia leżało powstanie państwa styryjskiego i jego „kamień węgielny” czyli zniszczenie [[Aenthil]]. Brutalny atak nowej bogini i idącego za nią żywiołu stanowił szok dla państw ościennych, państwo elfów, które wydawało się ludziom wieczne – upadło. Uciekinierzy z własnej ziemi nigdy nie pogodzili się klęską i wygnaniem, i byli gotowi zapłacić za powrót do domu każdą cenę. Lata zabiegania o wsparcie i budowania sojuszy przyniosły efektu w 995 r.
=== Bloki sojuszy ===
Największym wsparciem elfów z [[Aenthil]] była [[Wergundia]], której władca, Olaf Szalony, panicznie wręcz obawiał się potęgi bogini [[Tavar]]. To [[Wergundia]] właśnie stała się głównym zapalnikiem Wielkiej Wojny. Za mocarstwem stał [[Trynt]], choć po latach okupacji tego kraju przymierze z [[Wergundia|Wergundią]] miało więcej przeciwników niż zwolenników. Do bloku sojuszy dołączył także [[Ofir]], skonfliktowany ze [[Styria|Styrią]] z powodu Itharos, oraz [[Samnia]]. Po stronie [[Styria|Styrii]] z kolei stało połączone motywami religijnymi Itharos, oraz niespodziewany sojusznik, czyli [[Terala]], zjednoczona pod buławą charyzmatycznego kniazia [[Kanon postaci#Postaci fabularne|Dragana]]. Państwa elfów – [[Talsoi]] i [[Laro]] – zachowały neutralność, nie chcąc występować przeciwko pobratymcom, ale jednocześnie nie akceptując agresywnej polityki [[Aenthil]].
=== Aramedicon ===
Artefakt ten został stworzony do celów kultów kapłańskich, służył do związania uwagi bóstwa w trakcie rytuału. Odnaleziony w [[Terala|Terali]] został przejęty przez [[Wergundia|Wergundię]] i wykorzystany do związania uwagi [[Tavar]]. W rytuale poświęcił się książę Olaf, połączony z boginią wyjątkową więzią. Równocześnie z rozpoczęciem rytuału na froncie ruszyły do ataku wojska wergundzkie, odpychając przeciwnika daleko na południe i odbijając [[Aenthil]], jednak rytuał został przerwany uderzeniem [[SSW]] (Styryjska Służba Wywiadu), Styryjczycy przerwali rytuał, umożliwiając bogini [[Tavar]] wsparcie swoich wyznawców.
=== Wybuch wojny ===
Równolegle z rytuałem ruszyły na południe wergundzkie tymeny, odbijając miasto [[Aenthil]] i większość jego terytoriów. W chwilę później do wojny dołączyły kolejne państwa. [[Terala]] uderzyła na [[Wergundia|Wergundię]], podstępem zdobywając fortecę Visnohora, [[Trynt]] i [[Samnia]] uderzyły na [[Terala|Teralę]], Itharos zaatakowało [[Wergundia|Wergundię]] na Bramie Itharyjskiej, na co zareagował [[Ofir]], uderzając na Itharos. Jak klocki w domino, po kilku miesiącach w wojnę wciągnięty był niemal cały świat.
=== Starcie w koloniach – proch ===
Po zatrzymaniu rytuału Aramediconu [[Styria]] wykonała kontruderzenie, odpychając [[Wergundia|Wergundię]] na północ prawie do Sankary. Wkrótce jednak siły walczących stanęły w równowadze. Nad Sankarą na dwa lata front zatrzymał się w jednym miejscu, a wojna zmieniła się w pozycyjną. Aktywność przeniosła się na teren kolonii, gdzie stawką stała się starożytna receptura prochu. Skupione na rywalizacji mocarstwa zignorowały powstające właśnie zagrożenie w postaci ludu [[Qa]]. W 900 r. [[Styria]] zdobyła recepturę, pochodzącą od swojego starożytnego pierwowzoru. Jednak rywalizacja wkrótce straciła na znaczeniu.
=== Pokój Vekowarski i Trójprzymierze ===
Agenci obydwu wywiadów pierwsi zorientowali się, co dzieje się na Zapołudniu, tym niemniej i tak było za późno, aby temu zaradzić. W obliczu rosnącego zagrożenia [[Wergundia]], [[Styria]] i [[Aenthil]] zawarły pokój i przymierze, na mocy którego [[Styria]] zwróciła podbite tereny państwa elfów. Nie uchroniło jej to przed wrogością [[Aenthil]], które wkrótce zerwało przymierze i przyłączyło się do inwazji Zapołudnia.
[[Kategoria:Wątki świata gry]]