Ikni

Ikni

Ikni nie jest istotą, lecz formą zbiorowej świadomości łączącej obecne i minione pokolenia Laryjczyków, które poprzez Ikni mogą opóźnić w czasie swe odejście i pomagać dalej żywym. Jest to zatem forma kultu przodków połączona z kultem własnego plemienia i więzów rodzinnych.
Ikni powstało niewypowiedziane eony temu podczas wojny elfów Laro z dziś zapomnianymi elfami Felnor. Stworzenie wspólnoty w oparciu o boską moc Swarta, Pana Ciemności, pomogło elfom odwrócić szalę zwycięstwa, lecz podzieliło lud Laro i rzuciło ich w wir wojny domowej, na skutek której część plemion nie akceptująca Ikni odeszła w podziemia, by stać się Thlais Burzuma, Podziemnymi Elfami.
Kiedy Swart powrócił jako Szakal Pustki, upadły bóg chciał wykorzystać Ikni, by przejąć kontrolę nad Laryjczykami, lecz ci oparli się jego inwazji. Wiązało się to jednak z ogromną ceną, jaką było utracenie towarzyszącej im przez wieki świadomości i pamięci poprzednich pokoleń.
Niegdyś Ikni pełne było głosów, myśli i emocji starożytnych elfów, które pomagały obecnemu pokoleniu. Łącząc wszystkich w jedność Laro nigdy nie czuli się samotni, pozbawieni celu czy motywacji, zawsze pewni wsparcia jakie ich otaczało. Teraz Ikni jest puste i martwe, lecz wciąż istnieje. Podstawowe cnoty zawarte we wspólnocie wyblakły, a kaplice stoją puste. Bez jednoczącego wpływu Ikni nad dumnymi i wojowniczymi Laro znów zawisło widmo podziałów i wojen domowych.

Kult

Przedstawienie: brak, obrazy i drzeworyty wyobrażają żywych elfów siedzących wy rytuale połączenia z Ikni, podczas gdy nad nimi unoszą się duchy przodków.

• Przykazania: Szanuj swych przodków. Honor ponad wszystko. Nie łam swego słowa. Nigdy nie zostawiaj braci. Pamiętaj o swej kulturze i żyj jak przystało na Laro.
• Grzechy: słabość, zdrada, wiarołomność, porzucenie wspólnoty, kłamstwo, znieważanie przodków.