Akademia Jastrzębiecka/Rozszerzenie

Informacje ogólne Informacje szczegółowe

Wielka Reforma Akademii Jastrzębieckiej

Jako podstawę wielkiej reformy przede wszystkim usankcjonowano to, co było ważne dla obu stron:

• każdy szkolący się na Akademii ma się na początku swej drogi dowiedzieć, czyim dziełem i zasługą jest Akademia (do tego ma być jasne, że zasługi położyli też kolejni mistrzowie);
• każdy nie - teralski kandydat do Akademii będzie przed przyjęciem odpowiednio sprawdzany, a jeśli uczynił w swoim życiu coś ku krzywdzie Terali, nie zostanie przyjęty (przykładowo – orkowie czy Samnijczycy), podobnie jeśli zostanie uznane, że mógłby w przyszłości zdobytą wiedzą Terali szkodzić;
• każdy adept przed przyjęciem na naukę, po zadeklarowaniu swojej wiary, złoży przysięgę, że nigdy nie wystąpi przeciwko Terali z agresją(przykładowo, nie wstąpi do armii, która najechałaby Teralę albo nie będzie w Terali np. rabował ludzi);
• każdy rozpoczynający naukę przysięgnie też na wstępnym ślubowaniu, że wiedzy użyje ku ratowaniu ludzi przed potworami, tylko i wyłącznie;
• Akademia kształci łowców, nie zaś teralskich żołnierzy i nikt nie będzie przymuszony walczyć dla Terali, a nauczanie w Akademii zostanie podporządkowane tylko potrzebom kształcenia łowców, a nie przyszłych drużynników kniaziowskich wojsk;
• po ukończeniu szkolenia, każdy absolwent będzie miał obowiązek przynajmniej dwa razy w roku, na wezwanie Akademii, przybyć do Terali i bezpłatnie, we wskazanym miejscu wykonać zadanie z zakresu, w którym jest wyszkolony. Terala dzięki temu zyskuje pewną ochronę ze strony absolwentów Akademii, co będzie rekompensatą za wyłożone przez Teralę pieniądze na jego szkolenie;
• kniaź Derwan utrzymał częściowe finansowanie Akademii ze skarbca rodu Jastrzębców, ale Akademia wprowadziła równocześnie wysokie czesne za szkolenie, które mogło zostać częściowo zastąpione stypendium fundowanym przez Akademię, dla niezamożnych, ale uzdolnionych kandydatów;
• Akademia zaczęła przyjmować także wszelkich chętnych inwestorów, co wiązało się z konsekwencjami - kto wkłada pieniądze, ten ma prawo żądać warunków;
• Akademia ustaliła także minimalną stawkę, jaką łowca powinien pobierać za jednorazową usługę, na 400 bezantów.

Działy

Zgodnie z założeniami Wielkiej Reformy Akademia zmieniła nieco swoją strukturę, dzieląc swoją działalność na trzy główne piony:

• łowiecki - skupiony na działaniu w terenie, a więc przede wszystkim eksterminacji potworów, ewentualnie ich odławianiu czy neutralizacji.
• badawczy - nastawiony na rozszerzaniu wiedzy o potworach i wszystkim, co z nimi związane
• szkoleniowy - oczywiście wszyscy łowcy szkolą się przez cały czas, ale nastawiając się na nabór nowych chętnych na zasadach uczelnianych zdecydowano, by stworzyć szczególne warunki do nauki dla nowych adeptów. Dział Szkoleniowy, czasem zwany po wojskowemu “unitarką”, zajmuje się nauką od podstaw nowo przyjętych osób. Dopiero po ukończeniu nauki w tym dziale adepci wybierają swoją dalszą drogę.

Sekcje

Sekcje skupiają kilka do kilkunastu drużyn łowieckich lub zespołów badawczych według określonego profilu.

Podział sekcji

• I-III Uniwersalne
• IV-VII Specjalistyczne:
  • IV - pod tym numerem kryła się sekcja badawcza, ale z racji przerzucenia badań do osobnego działu, sekcja nr IV zniknęła, postanowiono natomiast zostawić ten nr pusty aby nie mylić przyzwyczajonych do innej numeracji łowców.
  • V - potwory eteryczne
  • VI - potwory zmutowane
  • VII - sekcja specjalna

Sekcje uniwersalne - drużyny od szybkiego reagowania, wszechstronnie wyposażone i wyszkolone, by móc dostosować się do niemal każdego zagrożenia. Zazwyczaj przybywają pierwsze na teren danego regionu, likwidując w miarę możliwości zagrożenie bądź jeśli zagrożenie znacznie przewyższa możliwości sekcji, zabezpieczają teren (zwłaszcza lokalną ludność) pod przybycie drużyn odpowiednio wyspecjalizowanych. Dbają o to, aby zminimalizować straty i nie dopuścić do dalszej eskalacji zagrożenia.

Sekcje specjalistyczne - drużyny dedykowane do likwidowania danej kategorii potworów. Przystosowane konkretnie do danego typu zagrożenia zarówno pod względem ekwipunku jak i wyszkolenia, wykorzystywane wtedy kiedy zostanie one uprzednio odpowiednio zidentyfikowane.

Sekcja V - Sekcja poświęcona rozwiązywaniu spraw i zagrożeń związanych z duchami, istotami nieumarłymi i eterycznymi. Często w tym zakresie współpracuje z magami czy szamanami. Po utworzeniu V Sekcji Badawczej zwykle w składzie drużyn V Sekcji Łowieckiej znajdują się właśnie badacze z “piątki”.

Sekcja VII - Sekcja specjalna, najbardziej dociążona pod względem wyposażeniem jakie posiada. Wysyłana do najpoważniejszych zagrożeń oraz operacji dużego ryzyka, która wymaga odpowiedniej precyzji oraz siły uderzenia.

Zaplecza - Należy pamiętać, że każde zaplecze sekcji różni się od siebie, mniej lub bardziej dostosowując się do zagrożeń z jakimi się mierzą. Przykładowo w sekcji V znajdzie się przynajmniej jeden psioniki oraz więcej lekarstw psychotropowych niż uniwersalnych.
Zaplecze drużyn łowieckich często stanowią także osoby całkowicie spoza Akademii, zapewniający wsparcie siłowe (wojownicy, żołnierze), terenowe (lokalna ludność, tropiciele, myśliwi) i magiczne (magowie, szamani, kapłani)

Drużyny w sekcjach są mocno zhierarchizowane i zorganizowane trochę na wzór wojskowy - ma to swoje źródło w pierwotnym celu, dla jakiego Akademia powstała, ale zachowano ten schemat z racji jego skuteczności.

Schemat funkcjonowania drużyn:

• Dowódca sekcji - koordynuje działania drużyn oraz grup pomocniczych, współpracując z dowódcami innych sekcji, zajmuje się rozdziałem zadań dla drużyn sekcji i odpowiada za ich wykonanie przed Wielkim Mistrzem Łowieckim.
• Dowódca Operacyjny - odpowiedzialny za koordynację drużyn łowieckich, kiedy znajduje się więcej niż jedna na danym obszarze, oraz grup pomocniczych, dbający o skuteczność wykonywanych zadań oraz reprezentujący Akademię przed lokalnymi władcami. Pilnuje również, by działania nie łamały lokalnego prawa, zmniejszając ryzyko skandalu i nieporozumień.
• Dowódca drużyny - Zarządzający bezpośrednio podkomendnymi w drużynie, prowadzi swoich ludzi do akcji, rozdziela zadania oraz przystosowuje opracowane plany do sytuacji w terenie. W przypadku gdy poniesie rany uniemożliwiające dalsze wykonywanie misji, jego rolę przejmuje wcześniej wyznaczony zastępca.

Sekcje badawcze

• I sekcja - badania nad zabezpieczeniami łowieckimi, w tym eliksirami i znakami. W obrębie tego działu funkcjonują badania alchemiczne oraz współpraca z magami akademickimi nad projektowaniem znaków.
• II sekcja - taksonomia potworów, badania nad ich pochodzeniem. Tutaj tworzy się bestiariusze.
• III sekcja - badania potworów kategorii Naturalne i istot, u których czynnik magiczny został wchłonięty. To dział, analizujący, w jaki sposób i dlaczego potwory stają się częścią ekosystemu i przestają zagrażać.
• IV sekcja - biologia potworów, badania nad organizmami pod kątem fizjologii i fizjonomii.
• V sekcja - badania nad istotami eterycznymi. Tutaj analizuje się wiedzę szamańską, czarowniczą, a nawet nekromancką, dotyczącą duszy istot rozumnych oraz sposobów działania na nią.

Sekcje badawcze prowadzą - jak nazwa wskazuje - badania, aby rozszerzyć wiedzę i skuteczność działania łowców. Szkolą także specjalistów - dotyczy to zwłaszcza V Sekcji Badawczej (pozostali specjaliści nie są specjalnie potrzebni w terenie), która wykształciła profesję specjalisty-eterologa, pracującego w terenie z drużynach łowieckich, zwłaszcza V Sekcji łowieckiej.

Zarząd Akademii

Mała Rada
Składająca się z trzech wielkich mistrzów poszczególnych działów, łowieckiego, badawczego i szkoleniowego, oraz z wielkiego mistrza rektora i jego zastępcy. Podejmuje najważniejsze decyzje związane z Akademią, zarówno zewnętrzne, jak zawiązywanie umów, jak i wewnętrzne, jak rozpatrywanie projektów, budżetu czy programu szkoleń.

Wielka Rada
Powoływana tylko w konkretnych momentach, jak wybieranie nowego wielkiego mistrza rektora czy obwieszczania znaczących zmian w strukturze, programie czy działaniach Akademii Jastrzębieckiej. Uczestniczą w nich wszyscy wielcy mistrzowie oraz część zasłużonych starszych mistrzów łowieckich.

Wielki Mistrz Rektor
Zarządca i twarz akademii, posiada decydujący głos w Małej Radzie oraz reprezentuje organizację politycznie. Wybierany spośród Wielkich i Starszych Mistrzów podczas głosowania Wielkiej Rady.

Wielcy Mistrzowie - zwierzchnicy działów Akademii
Wielcy Mistrzowie na czele działów noszą odpowiednio tytuły - Wielkiego Mistrza Łowczego, Wielkiego Mistrza Naukowego i Wielkiego Mistrza Nauczyciela.

Wielki Mistrz
Wielki Mistrz to najwyższy tytuł, jaki łowca potworów może osiągnąć w Akademii. To swoiste ukoronowanie kariery, Wielcy Mistrzowie posiadają ogromne doświadczenie oraz znaczące osiągnięcia w swoim dorobku. Najmniej liczna grupa występująca w całej Akademii oraz ogólnie w łowiectwie.
Tylko posiadając tytuł Wielkiego Mistrza można piastować funkcję zwierzchnika działu Akademii.

Starszy Mistrz
Instruktorzy, dowódcy ekspedycji wielkiej wagi, często również pełnią rolę zastępców wielkich mistrzów posiadających funkcje zarządców placówek lub dziedzin łowieckich. Obecni na każdym etapie szkoleń adeptów.

Mistrz
Ranga zwieńczając dotychczasową karierę łowiecką, oznaczająca osiągnięcie mistrzostwa w swoim rzemiośle i uprawnia między innymi do posiadania ucznia. Zazwyczaj w akademii pełnią funkcje instruktorskie oraz dowódców ekspedycji.

Starszy Łowczy
Posiadająca przynajmniej kilkuletnie doświadczenie, traktowana przez wielu jako ranga przejściowa w drodze do mistrza łowieckiego, podkreśla nabyte doświadczenie i wyodrębnia od świeżo upieczonych łowców.

Łowczy
Najliczniejsza grupa, świeżo po uzyskaniu dyplomu łowczego oraz z nikłym bądź niewielkim doświadczeniem. W akademii pełniące funkcje pomocnicze podczas nauczania Adeptów na pierwszych etapach nauki, często wchodzą w podstawowe składy ekspedycji.

Adept
Ranga uczniowska, towarzysząca przez cały sześcioletni okres szkolenia na pełnoprawnego łowce. Widywani na zewnątrz Akademii zazwyczaj przy okazji zajęć praktycznych bądź przy boku swoich mentorów

Szkolenie

Szkolenie łowieckie można podzielić na trzy etapy Każdy etap trwa dwa lata.

Pierwszy etap Każdy adept zaczyna swoją naukę w Dziale Szkolenia. Podczas pierwszych dwóch lat, adepci pozyskują elementarną wiedzę na temat potworów, rozpoznawania ich oraz klasyfikowania rozpoczynają również naukę w zakresie technik walk z potworami i przystosowania organizmu do eliksirów. Ze względu na intensywność zajęć jak i początkowe trudności z przyjmowaniem preparatów łowieckich, zazwyczaj następuje największy odsiew kandydatów, którzy nie podołali wygórowanym wymaganiom Akademii.

Drugi Etap Adept wciąż szkoli się w Dziale Szkolenia., Drugi etap obejmuje nauki w zakresie posługiwania się zasobami energii życiowej potrzebnej do korzystania ze znaków, kładzie się również wielką wagę na zaawansowane techniki walki stosowane przy walce z potworami, dochodzą tu również umiejętności potrzebne do starć z ludźmi by przyszli łowcy w razie konieczności mogli stosować je do samoobrony. Zazwyczaj adepci są już w stanie zażyć jeden preparat łowiecki bez większych konsekwencji.

Trzeci Etap Ten etap zaczyna się od wyboru drogi - łowca czy specjalista/badacz. Adept który dotrwał do końca, otrzymuje dużą dowolność wyboru zajęć w których chce uczestniczyć, skupiając się na doskonaleniu posiadanych już umiejętności. W tym okresie nauki adepci przydzielani są już do drużyn terenowych na praktykę. Uczeń, który przeszedł przez trzy etapy, wieńczy swoją naukę przystąpieniem do serii egzaminów, gdzie sprawdzana jest dotychczasowa nabyta wiedza.

System Mentora

Każdy mistrz łowiecki może się ubiegać o przydzielenie konkretnego adepta pod swoją opiekę, tak samo jak każdy adept może zwrócić się o patronat do konkretnego mistrza. Mentorowie dzielą się swoją wiedzą z swoimi uczniami, pomagając im przejść przez cały okres nauki, poprawiając niedociągnięcia oraz uzupełniając ewentualne braki i wzbogacając ich wiedzę o dodatkowe zajęcia praktyczne. Znalezienie swojego mistrza jest więc wskazane, jednak nie tak łatwe do osiągnięcia ponieważ należy wyróżnić się spośród innych kandydatów odpowiednimi cechami oraz umiejętnościami, które pozwolą nauczycielowi dostrzec potencjał w przyszłym uczniu.

Dyplomy

W akademii/łowiectwie wyróżniamy dwa dyplomy:

Podstawowy - dokument potwierdza ukończenie nauk w Akademii i nadaje tytuł łowcy potwierdzając nabyte umiejętności w danej dziedzinie. Tym samym umożliwia pracę na tle oficjalnym, każdy posiadacz podobnego dokumentu może cieszyć się przychylnością zleceniodawców i często pierwszeństwem nad innymi łowcami.

Mistrzowski - dyplom potwierdza osiągnięcia statusu mistrzowskiego w swoim fachu, podkreślając profesjonalizm, wieloletnie doświadczenie oraz renomę posiadacza dokumentu. Każdy przyszły kandydat ubiegający się o tytuł musi posiadać doskonałe umiejętności w zakresie swojej dziedziny, wieloletnie doświadczenie oraz renomę, popartą odpowiednimi osiągnięciami czy projektami, które pozytywnie wpłynęły na środowisko łowieckie. Po przejściu wszystkich prób świeży mistrz może cieszyć się zarówno dokumentem, ułatwiającym kontakt podczas wykonywanie poważniejszych zleceń w wyższych sferach, jak i wyróżniającym się srebrnym medalionem.

Umiejscowienie

Akademia, jak na teralskie warunki, jest sporym kompleksem budynków. Jego serce stanowi olbrzymi amfiteatr, którego scena umieszczona jest w piętnastometrowym obniżeniu, będącym kiedyś starą kopalnią odkrywkową. Tam odbywają się treningi, rytuały przejścia, a czasem pokazy uczonej tu sztuki. W podziemiach natomiast znajduje się kilka sal, ale przede wszystkim cele z złapanymi potworami, służącymi obecnie jako materiał treningowy.