m |
|||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
|zasieg= Wergundia i kraje ościenne. | |zasieg= Wergundia i kraje ościenne. | ||
|powiazania= Nieznane}} | |powiazania= Nieznane}} | ||
| − | Zakon | + | Zakon powstał w Czasie Ciemności, gromadząc paladynów i kapłanów [[Modwit|Modwita]] w służbie i ochronie jego sanktuarium, gdzie bóg Wergundów ukrył się przed inwazją Opiekunów. Przez cały okres qasyrańskiej okupacji paladyni Zakonu Mieczowego chronili to miejsce i dbali o jego tajność. |
| − | Po zdobyciu wpływów wśród szczepów orków plemienia Tar-zul Zakon podjął misję religijną na terenie Gór Maegros, aby nakłonić do kultu Modwita orków oddających cześć Swartowi-Szakalowi. | + | |
| − | + | Zakon został odnowiony z chwilą, gdy Wergundowie podjęli walkę o wolność i ponownie wybrali Modwita na swojego patrona, z rozkazu Księcia-Protektora Severo dar Rodlingena. Na czele Zakonu stanął bohater wojenny, paladyn Tergor dar Toller. <br> | |
| + | Siedzibą Zakonu jest Sanktuarium Modwita w Viran, we Wschodniej Wergundii. <br> | ||
| + | Paladyni pełnią służbę jako straż przyboczna Księcia - Protektora, ich oddziały stanowią też elitę regularnej armii [[Wergundia|Federacji]]. Ich szkolenie obejmuje oczywiście kwestie religijne, ale również sztuki walki, taktykę, strategię oraz wszelkie umiejętności, przydatne w czasach wojny. W szeregi Zakonu mają szansę dostać się wyłącznie zasłużeni żołnierze Federacji, albo kadeci po wielu latach służby przygotowawczej. Noszenie charakterystycznej dla Zakonu gwiazdy, którą tatuują na czołach, stanowi zaszczyt i najwyższego poziomu prestiż. | ||
| + | |||
| + | Po zdobyciu przez dar Tollera wpływów wśród szczepów [[Orkowie|orków plemienia Tar-zul]] Zakon podjął misję religijną na terenie Gór Maegros, aby nakłonić do kultu Modwita orków oddających cześć [[Eskhara, Szakal|Swartowi-Szakalowi]]. Nie była to jednak prosta misja, a dostosowanie się do zwyczajów barbarzyńskich plemion kosztowało Zakon utratę dobrego imienia. Z tego powodu Wielki Mistrz dar Toller złożył urząd i podjął tę misję obciążając wyłącznie własne imię. | ||
| + | W 942 r. Wielkim Mistrzem Zakonu Mieczowego Paladynów Modwita został Lothar dar Meran, w uznaniu jego zasług na [[Fiord|Fiordzie]]. | ||
| − | |||
| − | |||
[[Kategoria: Organizacje]] | [[Kategoria: Organizacje]] | ||
Wersja z 12:17, 17 lut 2022
Organizacja
| Organizacja: Zakon Mieczowy |
|---|
| Wielkość: Duża |
| Zasięg: Wergundia i kraje ościenne. |
| Powiązane organizacje: Nieznane |
Zakon powstał w Czasie Ciemności, gromadząc paladynów i kapłanów Modwita w służbie i ochronie jego sanktuarium, gdzie bóg Wergundów ukrył się przed inwazją Opiekunów. Przez cały okres qasyrańskiej okupacji paladyni Zakonu Mieczowego chronili to miejsce i dbali o jego tajność.
Zakon został odnowiony z chwilą, gdy Wergundowie podjęli walkę o wolność i ponownie wybrali Modwita na swojego patrona, z rozkazu Księcia-Protektora Severo dar Rodlingena. Na czele Zakonu stanął bohater wojenny, paladyn Tergor dar Toller.
Siedzibą Zakonu jest Sanktuarium Modwita w Viran, we Wschodniej Wergundii.
Paladyni pełnią służbę jako straż przyboczna Księcia - Protektora, ich oddziały stanowią też elitę regularnej armii Federacji. Ich szkolenie obejmuje oczywiście kwestie religijne, ale również sztuki walki, taktykę, strategię oraz wszelkie umiejętności, przydatne w czasach wojny. W szeregi Zakonu mają szansę dostać się wyłącznie zasłużeni żołnierze Federacji, albo kadeci po wielu latach służby przygotowawczej. Noszenie charakterystycznej dla Zakonu gwiazdy, którą tatuują na czołach, stanowi zaszczyt i najwyższego poziomu prestiż.
Po zdobyciu przez dar Tollera wpływów wśród szczepów orków plemienia Tar-zul Zakon podjął misję religijną na terenie Gór Maegros, aby nakłonić do kultu Modwita orków oddających cześć Swartowi-Szakalowi. Nie była to jednak prosta misja, a dostosowanie się do zwyczajów barbarzyńskich plemion kosztowało Zakon utratę dobrego imienia. Z tego powodu Wielki Mistrz dar Toller złożył urząd i podjął tę misję obciążając wyłącznie własne imię. W 942 r. Wielkim Mistrzem Zakonu Mieczowego Paladynów Modwita został Lothar dar Meran, w uznaniu jego zasług na Fiordzie.