m
brak opisu edycji
* '''410 r.''' – pierwsza morska wyprawa osadnicza na Fiord.
* '''415 r'''. – kolejna wielka wyprawa, Liryzowie zakładają liczne osady na wybrzeżach Fiordu.
* '''420 r.''' – u granic [[Ofir|Ofiru ]] pojawia się kolejna grupa osadnicza, Ludzie Rzeki. Wyjątkowo wojownicze plemiona Salijczyków, Mertów, Daków, Parvan, Daramów i Wergundów łamią granicę z Itharos. Rozpoczyna się wojna z [[Ofir|Ofirem]].
* '''430 r.''' – na północnych granicach [[Ofir|Ofiru]] pojawiają się plemiona, przybyłe z północy, Samnijczycy, pochodzący bezpośrednio od łowców reniferów. Po krótkich walkach, szarpany od południa przez Ludzi Rzeki, [[Ofir|Ofir zawiera sojusz z Samnijczykami i wysyła na północ swoje misje cywilizacyjne.
* '''435 r.''' – założenie Samarkandy (Kamiennej) i państwa Samnijskiego. Na tronie zasiada kniaź Garmad, zakładając dynastię Garmanidów.
* '''465 r.''' – przemianowanie Akademii Birkańskiej na Uniwersytet Magii Wody
* '''480 r.''' – osady Fiordu uniezależniają się od [[Liryzja|Liryzji]] i rozpoczynają serię napadów na wybrzeża
* '''510 r.''' – wygnany z Liryzji książę Hakon z rodu Tradamon zakłada na północy miasto Askaron. Jego córka, Sigdrine, umacnia pozycję swojego rodu, rozszerzając władanie Askaronu aż do wybrzeża i granic Liryzji. Powstaje państwo [[Trynt|Trynt]].* '''515 r.''' – Matheus, Wielki Strategos [[Ofir|Ofiru]], zawiera pokój z elfami z [[Laro]] i zyskuje ich pomoc w wojnie z Ludzmi Rzeki. Wojownicze plemiona zostają zepchnięte w dolinę Sankary, którą obejmują we władanie. Na zachodzie zatrzymują się na granicy Liryzji. Powstaje 6 państewek równinnych, z czego najdalej na północ wysunięty jest Daramon.
* '''529 r.''' – po splądrowaniu Birki, wyprawa okrętów Fiordu wdziera się w górę Sankary aż do granic Itharos. Ich zdolności wojenne zostają docenione przez Strategosa, który wynajmuje wojowników na służbę wojskową. Tak powstaje gwardia Kratistosów, Varanga, złożona wyłącznie z wojowników Fiordu.
* '''520 – 700 r.''' – okres ustalania terytoriów państwowych.
** W Tryncie kończy się wojna domowa, rządy nad zniszczonym krajem obejmuje była przyboczna jarla Leifa Einarsona, Sigrin Audottir z rodu Varden, dając początek nowej dynastii. Na żądanie nowej księżnej, z kraju wycofują się wojska Olafa Szalonego.
** Na pograniczu między [[Talsoi]], Wergundią i terenami Nowej Styrii powstaje kadłubowe państwo na bazie dawnego [[Aenthil]], utworzone przez uchodźców na północnych rubieżach dawnego państwa elfów. One same nazywają je Hehtanore (Hetanor) – Ziemią Wygnania. Zebrana w święto Sairin rada elfich kast, zwana Eailinge, wybrała nowego władcę, została nim Helethai, córka Adarnila, który poległ w obronie stolicy.
** Nowa [[Styria]] występuje do oligoi [[Ofir|Ofiru ]] z żądaniem zwrotu 4 części Korony [[Ofir|Ofiru]], najpotężniejszego artefaktu ofirskiego, pod groźbą odebrania go siłą. Piątą część – klejnot Arethyny – z niewiadomych powodów ma już w swoim posiadaniu. [[Ofir|Ofir]] odmawia.
* '''870 r.'''
** Znamienny rok, obfitujący w wydarzenia wielkiej wagi. Utworzona z ulundo, najemników i neofitów armia atakuje [[Ofir|Ofir]]. W wyniku zdrady pada Itharos, przy czym następuje wydarzenie bez precedensu – [[Tavar]] przyjmuje wyzwanie do walki na ziemi od boskiego patrona [[Ofir|Ofiru, boga tarczy słonecznej, Izosa. Po tym starciu pod Itharos zostaje krater o średnicy około 1 mili. Izos zostaje unicestwiony. W Itharos powstaje ośrodek polityczny, zależny od Nowej Styrii.