__TOC__W ostatnich latach nowe odkrycia przewróciły do góry nogami historiografię i wiedzę ludzi o ich historii. Pewnym stało się to, co naukowcy podejrzewali od lat – ofirski kalendarz jest całkowicie błędny, a ludzie w swoich obliczeniach mylili się o… całe tysiące lat!<br>Odkryte na peryferiach świata, na fiordyjskiej wyspie bez imienia, dokumenty, wiedza pozyskana przy badaniach nad ogrodem Pahoro oraz kontakt ze starożytną kulturą [[Felnor|Felnoru]] zmieniły całkowicie wiedzę o historii ludzi.  Dlaczego żyjące 1000 lat elfy nie pamiętają przeszłości lepiej niż ludzie? Otóż kolejne badania i współpraca z coraz bardziej otwierającymi się kulturami elfów wskazała ludziom pewną cechę psychiczną, a jednocześnie zjawisko społeczne w elfickich wspólnotach. Pamięć elfa nie różni się bowiem specjalnie od ludzkiej, żyjąc zaś około 10-krotnie dłużej, elfy pamiętają 10-krotnie więcej wydarzeń ze swojego własnego życia, niż ludzie. Z tego wynika stosunkowy brak zainteresowania historią i wydarzeniami mającymi miejsce za życia poprzednich pokoleń, elfy zwyczajnie nie zajmują sobie nimi pamięci. Najciekawszym społeczeństwem (i najbardziej tragicznym) są z kolei [[Laro]], którzy pamięć poprzednich pokoleń pozostawili … duszom przodków, których w każdej chwili mogli o przeszłość zapytać. Z chwilą utraty dusz z [[Ikni]] Laryjczycy stracili także swoją pamięć historyczną.Zjawisko to zostało nazwane elfickim paradoksem pamięci. Wielką naukowa dyskusję na temat początków dziejów ludzi i elfów rozpoczęły badania Akademii Messyńskiej nad Ogrodem Pahoro, mitycznym miejscem narodzin elfickiej rasy. '''Wyniki badań opublikowano, propagując szeroko nowe kalendarium'''  

*'''Między 3000 a 1500 p.w.e'''. – elfy zamieszkują rejony na pograniczu ówczesnej wielkiej zmarzliny*'''ok. 3000 -1500 p.w.e.''' – rozwój Cesarstwa Styryjskiego i krainy [[Qa]]*'''około 1500 p.w.e''' – [[Krasnoludy|krasnoludy]] zakładają pierwsze podziemne miasto, Rattensham, w centrum Półwyspu [[Shamaroth]], wówczas w obrębie Wiecznej Zmarzliny*'''ok. 1400 p.w.e''' – pierwsza W tym okresie z szeregu podziemnych wojen z plemionami orkówpewnością istnieją już kolejne Ogrody Życia, trwających z przerwami aż do Wielkiej Ekspansji*'''ok. 1000 p.w.e.''' – elfy dzielą się na trzy wielkie plemiona i zakładają trzy największe ze swoich miast: [[Księstwo Talsoi|Talsoi]]nie ma natomiast pewności, czy dały one początek elfom [[Księstwo Aenthil|Aenthil]] i podziemną twierdzę [[Księstwo Laro|LaromatonTalsoi]].*'''ok. 800 p.w.e'''. legendarna podziemna bitwa pomiędzy krasnoludami, orkami i elfami podziemnymi. Informacja oparta wyłącznie na bardzo niepewnych relacjach. Bitwa miała się odbyć pod rejonem dzisiejszych Gór Silber.*'''ok. 1500 p.w.e'''. – początek wielkiego ocieplenia klimatu – gwałtownie podnosi się poziom wód, zalane zostają szerokie, nieznane cywilizacji obszary na zachodzieczy też po prostu zwiększyły istniejącą już populację elfów, granica Wiecznej Zmarzliny cofa się pozwalając na północ.*'''ok. 1300 p.w.e'''. – pierwsze plemiona ludzi wkraczają na tereny północy.*'''ok. 1200 p.w.e.''' – wielka wojna ludzi z elfami na linii Gór Larion. W komfortowy jej efekcie przez następne dwa stulecia obydwie rasy dzielić będzie nienawiśćrozwój.*'''między 1150 a 1100 p.w.e.''' – pierwsze osady w miejscu dzisiejszych pięciu miast [[Ofir|Ofiru]] – Messyny, Korathii, Itharos, Aretyny i Tulos.*'''1213 p.w.e'''. – sojusz pięciu miast, powstaje [[Ofir]].*'''1220 p.w.e.''' – ustanowienie Senatów i urzędów Kratistosów, a także oligoi – rady Kratistosów 5 Miast.*'''1040 p.w.e.''' – zabójstwo nolwe’Atanila, założyciela Akademii Messyńskiej i pierwszego jej rektora*'''1132 p.w.e.''' – zawarcie wieczystego pokoju między ludźmi a elfami nad rzeką Sankarą, na granicy Itharos i [[Aenthil]]. Pokoju nie respektują elfy z [[Laro]], wojna z nimi trwa aż do roku 515.*'''1130 p.w.e.''' – założenie Akademii Messyńskiej*'''między 1200 a 300 p.w.e'''. – okres rozkwitu [[Ofir|Ofiru]] we współpracy z elfami Stan wiedzy może się zmienić wraz z [[Aenthil]].*'''ok. 800 p.rozwojem badań w.e.''' – armia Messyny wypiera z [[Velida|Doliny Velidy]] enigmatyczne plemię Kymerów. Pochodzenie Kymerów jest do dziś nieznane, natomiast ich wojownicze obyczaje sprawiały, że granica Messyny nigdy nie była spokojna. Kratistos Messyny, Albrauder, sprowadza z północy plemię niziołków, oddając im we władanie Dolinę. Rychło [[Velida]] staje się cudem tego rejonu i najżyźniejszym obszarem Północy. Kymerowie zamieszkują niedostępne górskie tereny i zaprzysięgają zemstę hobbitom i Mesyńczykom.*'''513 p.w.e''' – pierwsza wyprawa wyrusza przez pustynię Asura Makan, ginie bez wieści.*'''223 p.w.e.''' – Darre Itamanos, jako pierwszy ludzki podróżnik, przeprawia się przez Asura Makan i nawiązuje kontakt z państwami [[Pethaban|Pethabanu]]. W swojej relacji opisuje niewiarygodne bogactwa krajów za Wielką Pustyniątym temacie.

== Wielki Kataklizm =9000 -8000 p.w.e – elficka era Lumbei - Chmur === W tym okresie pojawia się kolejne znane plemię elfów, budując cywilizację na archipelagu [[Felnor]]. Niektóre elfickie źródła wspominają o "wędrówce elfów na północ", jednak nie jest dotychczas jasne, kto dokładnie i dokąd wędrował. <br>Z pewnością ta era jest cieplejsza niż późniejsze.  <ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">W okresie Lumbei istnieją już potwierdzone informacje o istnieniu rasy krasnolud&oacute;w, skupionych wok&oacute;ł miejsca, kt&oacute;re musiało być jednym z Ogrod&oacute;w Życia &ndash; Mortheimu. Lokalizacja tego miejsca pozostaje obiektem badań naukowych.</span></li></ul> Era Lumbei kończy się kataklizmem – upadkiem na ziemię obcej istoty (obecnie jest ona już w pełni poznana). === 8000 -6000 p.w.e. – elficka era Hiswen - Mgieł ===Niektórzy naukowcy skłaniają się do połączenia ery Lumbei i ery Hiswen jako jednej epoki, charakteryzującej się podobnym klimatem i warunkami rozwoju. Upadek [[Tavar]] (wówczas nazwanej Fea) zapoczątkowuje okres intensywnych walk elfów z postępującym spaczeniem materii, jakie powodowała wokół siebie. Do wojny z Fea przystąpiły wówczas wszystkie elfickie plemiona, w tym także nie graniczące z nią bezpośrednio elfy z [[Felnor|Felnoru]], działające poprzez system portali.  Na podstawie badań elfickich ruin z obecnego obszaru Styrii można wyprowadzić hipotezę, że teren degeneracji stopniowo się jednak powiększał, obejmując coraz szersze obszary. Jednocześnie zjawisko drastycznej mutacji tkanek dotykało coraz więcej elfów, zmienianych w istoty, nazwane wówczas [[ulundo]] (po przemianie Tavar dały one początek nowej rasie humanoidów). W okresie ery Hiswen mają miejsce znaczące i znamienne wydarzenia: <ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">'''Ok. 7000 r.p.w.e.''' pojawia się kolejna rasa humanoidalna &ndash; ludzie. Ze źr&oacute;deł felnoryjskich o pierwszych ludzkich plemionach wiadomo, że zamieszkiwały żyzną nizinę na wsch&oacute;d od Felnoru, tworząc pierwsze ludzkie kultury.&nbsp;</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">'''Około 6500 r.''' wybucha wojna między elfami z Felnoru a Larionem, zakończona całkowitym wycofaniem się Felnoru z kordonu sanitarnego wok&oacute;ł Tavar i skierowanie ich uwagi na bliższe obszary&nbsp;</span></li>* <li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">&nbsp;'''rok 06000 r.''' powstaje wspomagane magicznie ogrodzenie wok&oacute;ł terytorium Alta Tavar, nazwane Morque Ando (Czarne Kamienie) </span><span style="font-weight: 400;"><br /><br /></span></li></ul> === 6000 -4800 p.w.e. – z punktu widzenia elficka era Helcei - Zlodowacenia === Naukowcy mają rozbieżne teorie co do powodów wystąpienia ery lodowcowej. Najbardziej popularna hipoteza wskazuje na Fea ([[Ofir|OfiruTavar]] ) jako prawdopodobną praprzyczynę, która być może spowodowała uniesienie się mas pyłu i ograniczenie światła słonecznego.  W tym okresie trwają wciąż zmagania elfów wokół obszaru spaczenia Alta Tavar, rozwijają się także społeczności ludzkie. <ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">'''Ok.6000 r. p.w.e.''' (o ponad 3 tys. lat wcześniej niż dotychczas sądzono) datuje się powstanie legendarnego artefaktu (Draig-a- rusza Wielka EkspansjaHaern), kt&oacute;ry umożliwił budowę pierwszego ludzkiego imperium, Styrii. Ze&nbsp; źr&oacute;deł felnoryjskich wiadomo, spowodowana dalszym podnoszeniem że wkr&oacute;tce p&oacute;źniej Styria starła się poziomu oceanuz innym ludzkim imperium, powstałym dalej na południu, z Chanatem.&nbsp;</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">'''Od 6000 r. Liczne plemiona ludzi''' na terenie na południe od Larionu i obszaru Alta Tavar rozwija się już kolejna ludzka cywilizacja &ndash; Qarna-chasayo-syran</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">W '''roku 5564''' pierwszy raz władcom Felnoru objawiona została przepowiednia z Aghurmi, m&oacute;wiąca o nadchodzącym wielkim kataklizmie&nbsp;</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">'''Około 5500 roku''' datuje się także początek inwazji styryjskiej na wsch&oacute;d, naciskane przez pobratymców kt&oacute;ry spowodował starcie z kulturą Qasyranu. Ten ostatni zostaje częściowo podbity, a wpływy styryjskie sięgają daleko na wsch&oacute;d, aż do obszaru dzisiejszych ziem Qasyranu i południaNowej Styrii.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">'''W 4813 roku''' powstaje Raeth &ndash; Turkusowa Kopuła, ruszają kt&oacute;ra ma w kierunku oswobodzonych przez lód ziem Północyprzyszłości ochronić Felnor. Rok &nbsp;</span></li></ul>Era Helcei kończy się dramatycznym wydarzeniem – w roku 4798 Qasyran w akcie desperacji uderza ładunkiem w stolicę Styrii, Styrgrad, który został przyjęty przez historyków zmieciony z powierzchni ziemi. Według źródeł qasyrańśkich i felnoryjskich siła uderzenia była tak wielka, że po metropolii pozostał krąg stopionej ziemi o średnicy 20 km. Najbardziej popularna hipoteza zakłada, że wybuch w Styrgradzie był tak silny, że spowodował reperkusje w skali całej Ei, tak silne, że zmienił się kąt padania promieni słonecznych na jej powierzchnię, powodując nagłe i gwałtowne topnienie lodowców.  Natura broni Qa dotychczas nie została poznana. Sami Qa, po odzyskaniu "pamięci" ([[OfirQa - upadek starożytnych i przebudzenie współczesnych#Neyestecae i Przypomnienie Pamięci (Nitemoc)|OfiruNitemoc]] , zjawisko, które odwróciło samowygaszenie ich cywilizacji) nie ujawnili wiedzy o owej broni lub też wiedza o niej została zniszczona przed Nitemoc. Uderzenie w starożytny Styrgrad dotychczas datowano na około 1500 r.p.w.e. === Od 4800 (dla uproszczenia) roku - elficka Era Saiwa – Ciepła === Już w rok po uderzeniu w Styrgrad rozpoczyna się okres, znany w historiografii jako Apokalipsa albo Wymieranie. <ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">'''W 4797 roku''' gwałtowny sztorm o niespotykanej sile zatapia wyspy Felnor, najniżej położony obszar &oacute;wczesnej cywilizacji. Według źr&oacute;deł z samego Felnoru, pewna część wyspiarskiej populacji zdecydowała się na ewakuację przez portale, większość jednak albo nie miała takiej możliwości, albo nie chciała porzucić swojego dziedzictwa. Dla wysp Felnor rozpoczyna się w&oacute;wczas trwający niemal 6 tysięcy lat okres Raeth &ndash; egzystencji w ekstremalnie trudnych warunkach pod kopułą pod wodami oceanu.&nbsp;</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Według źr&oacute;deł qasyrańskich poziom wszechoceanu podnosi się w&oacute;wczas w tempie&nbsp; kilkudziesięciu metr&oacute;w na rok zerowy &nbsp;</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Przez około 40 lat od zatopienia Felnoru&nbsp; mieszkańcy Cesarstwa Styrii szukali ratunku na coraz wyżej położonych obszarach, aż w tzwkońcu z nich r&oacute;wnież nie było już ratunku. Zestawiając źr&oacute;dła Felnoru oraz informacje od styryjskich Starożytnych (ocaleni przez arcyksięcia Sefresa) udało się określić moment zatonięcia ostatniego, najwyższego szczytu na nizinie (została umownie nazwana Niziną Starostyryjską) na '''rok 4775'''. nowym kalendarzu ze względu W tym też roku arcyksiążę Sefres ewakuował siebie i część ludzi na wielkie zmianyziemie p&oacute;łnocy poprzez portal.&nbsp;</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Około 70 lat dłużej, do '''ok. 4700 r.pwe'''&nbsp; trwała walka krasnolud&oacute;w o utrzymanie ich dziedziny, Mortheimu, jakie przyniosło ze sobą pojawienie jednak nowe źr&oacute;dła (dokumenty z Wyspy) rzuciły nowe światło na dzieje tego ludu. Ogr&oacute;d Początku musiał wyjałowieć i przestał być zdatny do zamieszkania. Krasnoludy podzielily się nowych na nieznaną liczbę plemion ludzi(przynajmniej dwa) i rozeszły po świecie. Dopiero około 1500 r. p.w.e. wiadomo, że p&oacute;łnocny odłam krasnolud&oacute;w założył podziemne miasto Rattensham w centrum P&oacute;łwyspu </span>[[Shamaroth]]<span style="font-weight: 400;">, jednak wbrew poprzednim mniemaniom na tym terenie nie panowała już wieczna zmarzlina.&nbsp;</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Apokalipsa dosięgnęła też lud Qasyranu, kt&oacute;rego mieszkańcy masowo ewakuowali się na wyższe obszary (dzisiejszy teren Qasyran). W owym czasie obawiano siępowszechnym poczuciu odpowiedzialności za ściągniętą na ludzkość katastrofę lud Qa dokonał aktu wygaszenia cywilizacji &ndash; wiedza o przeszłości, nauka, że ich przybycie oznacza rychły koniec światawszelkie bardziej zaawansowane rozwiązania cywilizacyjne, który zaleje wodawszystko to zostało zdeponowane w sarkofagu i zapomniane na pokolenia. Gdy Umożliwiła to nie nastąpiłowyjątkowa cecha ludu Qa, zamieszkującego obszary na złożach Minerału &ndash; pierwiastek ten powoduje wzrost zdolności psychomagicznych, wiele kultów religijnych ogłosiłoco u mieszkańc&oacute;w Qasyranu zaowocowało umiejętnościami wsp&oacute;łmyśli. Zjawisko "Zapomnienia Pamięci" trwało aż do '''roku 900''', że ludziom został dany nowy czasutrzymując Qa w stanie rozproszenia na poziomie prymitywnych społeczności.&nbsp;</span></li></ul>

* '''0 p.w.e.''' – rusza kolejna ludzka fala osadnicza. Po zażartych walkach na granicach [[Ofir|Ofiru]], plemiona ruszają na północ doliną Sankary. Ten odłam ludzi nazywany jest Ludźmi Fiordu.* '''50 r'''. – rozbudowa murów obronnych Miast [[Ofir|Ofiru]], włączenie Akademii w obręb Messyny* '''278 r.''' – założenie filii Akademii Messyńskiej w Tulos* '''350 r'''. pojawia się kolejna grupa osadnicza – Teralowie - Ludzie Lasów. Odbiwszy się od ufortyfikowanej granicy Itharos, podążają wzdłuż doliny Sankary i Gór Maegros. Ich nacisk zmusza Ludzi Fiordu do podążania dalej na północ.* '''380 r.''' – powstaje portowe miasto [[Birka]], w obrębie państewka Liryzów.* '''410 r.''' – pierwsza morska wyprawa osadnicza na Fiord.* '''415 r'''. – kolejna wielka wyprawa, Liryzowie zakładają liczne osady na wybrzeżach Fiordu.* '''420 r.''' – u granic [[Ofir|Ofiru]] pojawia się kolejna grupa osadnicza, Ludzie Rzeki. Wyjątkowo wojownicze plemiona Salijczyków, Mertów, Daków, Parvan, Daramów i Wergundów łamią granicę Wraz z Itharos. Rozpoczyna ukształtowaniem się wojna z [[Ofir|Ofirem]].* '''430 r.''' – na północnych granicach [[Ofir|Ofiru]] pojawiają obecnej linii brzegowej rozpoczyna się plemiona, przybyłe z północy, Samnijczycy, pochodzący bezpośrednio od łowców reniferów. Po krótkich walkach, szarpany od południa przez Ludzi Rzeki, [[Ofir|Ofir zawiera sojusz z Samnijczykami i wysyła na północ swoje misje cywilizacyjne.* '''435 r.''' – założenie Samarkandy (Kamiennej) i państwa Samnijskiego. Na tronie zasiada kniaź Garmad, zakładając dynastię Garmanidów.* '''440 r.''' – przybycie wygnanego messyńskiego rektora Nuntiusa Cognitosa do Birki* '''444 r.''' – otwarcie Akademii Birkańskiej* '''450 r.-''' po długich walkach z Liryzami, plemiona Teralów zawracają za wschód, wzdłuż północnych stoków Gór Maegros i zajmują rozległe równiny. W przeciągu kolejnych 50 lat powstają kolejne drewniane osady Karantanii, Nitry, Vendi, Sisak, Niny , Bobru i Lędy. Rejon zamieszkany przez Teralów zwany jest Krajem Grodów.* '''450 r.''' – sojusz goblinów i orków w Górach Silber, powstaje efemeryczne państewko.* '''455 r.''' - wybucha wielka wojna goblinów z krasnoludami w Górach Silber, której pierwszy etap kończy się podziemną bitwą i klęską goblinów. [[Krasnoludy]] burzą ich kamienne fortece w całym rejonie i wycofują się na [[Shamaroth]]. Wojna trwa z przerwami do dnia dzisiejszego.* '''465 r.''' – przemianowanie Akademii Birkańskiej na Uniwersytet Magii Wody* '''480 r.''' – osady Fiordu uniezależniają się od [[Liryzja|Liryzji]] i rozpoczynają serię napadów na wybrzeża* '''510 r.''' – wygnany z Liryzji książę Hakon z rodu Tradamon zakłada na północy miasto Askaron. Jego córka, Sigdrine, umacnia pozycję swojego rodu, rozszerzając władanie Askaronu aż do wybrzeża i granic Liryzji. Powstaje państwo [[Trynt|Trynt]].* '''515 r.''' – Matheus, Wielki Strategos [[Ofir|Ofiru]], zawiera pokój z elfami z [[Laro]] i zyskuje ich pomoc w wojnie z Ludzmi Rzeki. Wojownicze plemiona zostają zepchnięte w dolinę Sankary, którą obejmują we władanie. Na zachodzie zatrzymują się na granicy Liryzji. Powstaje 6 państewek równinnych, z czego najdalej na północ wysunięty jest Daramon.* '''529 r.''' – po splądrowaniu Birki, wyprawa okrętów Fiordu wdziera się w górę Sankary aż do granic Itharos. Ich zdolności wojenne zostają docenione przez Strategosa, który wynajmuje wojowników na służbę wojskową. Tak powstaje gwardia Kratistosów, Varanga, złożona wyłącznie z wojowników Fiordu.* '''520 – 700 r.''' – okres ustalania terytoriów państwowych.* '''537 r.''' – otwarcie Uniwersytetu Magii Życia nieopodal Askaronu* '''593 r.''' – misja cywilizacyjna Ofirczyków wgłęb Terali* '''595 r.''' – założenie placówki naukowej w Karantanii* '''613 r.''' – oficjalne nadanie placówce karantańskiej tytułu Akademii Magii Ziemi* '''636 r.''' – dekret o zamknięciu filii Akademii Messyńskiej w Tulos* '''637 r.''' – powstanie niezależnej Akademii Tulijskiej* '''750 r.''' NOWEJ STAROŻYTNOŚCI – nowa dynastia książąt Wergundii rozpoczyna stopniowe podporządkowywanie sobie okolicznych terenów wokół miasta Akwirgan.* '''780 r.''' – [[Trynt|Trynt]] próbuje inwazji na Kraj Grodów, niespodziewanie rozbite plemiona Teralów jednoczą się, dając odpór armii tryntyjskiej pod grodem Lędą.* '''785 r.''' – Akademia Magii Ziemi oficjalnie staje się niezależną uczelnią* '''789 r.''' – otwarcie Uniwersytetu Magii Powietrza* '''790 r.''' – wojna między grodem Nitra a Samnijczykami, zakończona rozejmem.* '''813 r.''' – władzę w Akwirgranie obejmuje Elmeryk z rodu Danwigów. Młody i ambitny władca rozpoczyna serię lokalnych wojen i do roku 820 podporządkowuje sobie Daków i Parvów.* '''819 r.''' – historyczny sojusz Wergundów z orkowym plemieniem Tarzul z Gór Maegros. Trzon armii Elmeryka od tej pory stanowią bitne, karne i okrutne oddziały orków.* '''820 r.''' [[Wergundia]] zaczyna wojnę z elfami z [[Aenthil]], zakończoną klęską elfów, które pomimo spektakularnego zwycięstwa w Wąwozie Samaria wycofują się poza rzekę Dakme (dopływ Sankary).* '''821 r.''' – Elmeryk zaczyna rozbudowę Akwirgranu, wzorując się na miastach [[Ofir|Ofiru]]* '''821 r.''' – wielka rozbudowa Uniwersytetu Magii Powietrza* '''824 r.''' – otwarcie Szkoły Magów Bitewnych* '''825 r.''' – armia Wergundów, wspomagana przez armie innych plemion, zmusza do hołdu lennego Mercję i Salicję i ściera się z wojskami Liryzów.* '''826 r.''' – kratistos Arethyny podejmuje wyprawę przeciwko pustoszącym Równinę Terala orkom z plemienia Tarzul.* '''829 r.''' – strategiczny sojusz z elfami morskimi z [[Talsoi]] pozwala przypuszczać, że w niedługiej przyszłości Elmeryk zdecyduje się na zaatakowanie Liryzji. [[Liryzja]] odpowiada sojuszem z rozbójnikami z Fiordu i w górę Sankary ruszają kolejne wyprawy łupieżcze.* '''830 r.''' – [[Trynt|Trynt]] próbuje wzmacniać swoją pozycję sojuszem z Daramonem i kolejną inwazją w rejon Kraju Grodów. W efekcie Daramon zostaje zaatakowany przez Wergundów, a władca Lędy, Dagome, rozpoczyna proces jednoczenia plemion Teralów.* '''832 r.''' - Elmeryk zawiera w Górach Silber "święty pakt krwi" z wodzem orków, Gotrekiem Moorgvrangvoorhirr'em. Oddziały orków wspierają jego armię na północy. Jednocześnie z inspiracji [[Ofir|Ofiru]] sojusz zawierają władcy [[Trynt|Tryntu]] i Księstwa Samnijskiego.* '''833 r.'''** Bitwa pod Arden, Elmeryk niezwykłym manewrem taktycznym rozbija w pył zjednoczone wojska [[Trynt|Tryntu]] i Samni. W bitwie ginie księżna [[Trynt|Tryntu]], Rangveig. To koniec książęcej linii Tradamonitów i koniec [[Trynt|Tryntu]]. Armia Wergundów prze na północ.** Elmeryk po kilku miesiącach oblężenia zdobywa Askaron. Miesiąc później jego armia dociera do Samarkandy. Kniaź Turin udaje się na wygnanie. Na zachodzie wojska Liryzji zostają pokonane, mer Birki pod groźbą zniszczenia miasta zamyka port w Birce dla okrętów Fiordu.** Elmeryk z rodu Danwiga obwołuje się Księciem Imperatorem Północy. Podporządkowane mu ziemie zostają podzielone na Wergundię Właściwą oraz lenna i protektoraty. W przeciągu kilku miesięcy protektoratem Wergundii staje się Birka, w zamian za gwarancję autonomii handlowej.* '''835 r.''' - umiera Elmeryk. Decyzją wodzów Imperium na tronie władcy zasiada książę Daków, Eudomar.* '''836 r.''' - Eudomar znosi uprzywilejowania protektoratów (oprócz Birki) i ziem lennych, a także autonomii elfów i innych ras, dążąc do ujednolicenia państwa. Główną władzę w Imperium Północy otrzymują dowódcy wojskowi.* '''838 r.''' - na terenie [[Trynt|Tryntu]] zostaje krwawo stłumione powstanie przeciwko wergundzkim najeźdźcom. Powstańców wspierają okręty Fiordu i [[Krasnoludy|krasnoludy]].* '''840 r.''' - [[Krasnoludy]] ogłaszają wycofanie się na półwysep [[Shamaroth]] i neutralność względem konfliktów ludzi.* '''843 r''' - po licznych prześladowaniach ziemie Imperium opuszcza większość leśnych i miejskich elfów. Pozostałe wybierają podporządkowanie i służbę w armii, albo życie banitów w lasach.* '''845 r.''' - po szeregu buntów i zamieszek w miastach Imperium Wergundów, na północnych rubieżach zostaje założony szereg kolonii karnych, a w całym państwie wzmocniony system wojskowych posterunków. W Arethynie, jednym z państw [[Ofir|Ofiru]], uroczyście zostaje założona Akademia Alchemii.* '''850 r.''' - epidemia w Korathii, umiera kratista Irena.* '''851 r.''' - z powodu zamierania ruchu handlowego wzdłuż Sankary miasta [[Ofir|Ofiru]] ubożeją, zamiera też import zbóż. Badania alchemików nad pozyskaniem bardziej wydajnych odmian zbóż przynoszą efekty. Żeby uniknąć widma głodu, kratistosi decydują się na akcję osadniczą na południowych stepach Samnii.* '''853 r.''' - okręty Fiordu zostają rozbite przez sprzymierzone z Wergundami siły [[Talsoi]] w bitwie morskiej na Głębinie Meite.* '''850 - 856 r.''' - rosnąca militaryzacja Imperium fatalnie odbija się na gospodarce, w efekcie Ludy Rzeki dotykają kolejne klęski głodu.* '''858 r.'''** Na granicy [[Shamaroth]]u odbywa się tajny Wiec Narodów - spotkanie przedstawicieli wrogich Wergundii nacji. W wyniku wiecu okupowanym przez Wergundię Tryncie wybuchła powstanie, dowodzone przez ostatniego jarla księżnej Rangveig, Leifa Einarsona.** W wyniku Wiecu Narodów [[Talsoi]] zrywa sojusz z Wergundią, a armia [[Ofir|Ofiru]] przekracza granicę w Itharos, maszerując na Akwirgran. Eudomar pokojowo abdykuje z tronu.* '''859 r.'''** Na tron Wergundii wstępuje wychowany w ukryciu syn Elmeryka, Olaf Egilson.** W Tryncie wybucha wojna domowa po śmierci przywódcy wolnych Tryntyjczyków, jarla Leifa.** Kniahini Mira zrywa wielowiekowy sojusz Samni z Arethyną, wyrzucając przez okno pałacu w Samarkandzie posłów kratistosa Tarazjusza (tzw. defenestracja samnijska). W zamian zawiera ścisły sojusz z księciem - protektorem Wergundii, Olafem. Wydarzenie to nosi nazwę Przewrotu Sojuszy. Kniahini ogłasza Samnię kaganatem.** Podczas uroczystego wiecu ginie jarl Ynnejar, Bjorn Asmundson Ryży. Fiord wybiera nowego wodza, Siala Krzywozębego.* '''860 r.'''** Koczownicza armia samnijska atakuje i zdobywa miasto Arethyna. Miasto zostaje złupione i spalone, wojska [[Ofir|Ofiru zostają zmuszone do odwrotu spod Akwirgranu. Po śmierci swoich synów Tarazjusz Samonita ustępuje z tronu kratistosa.** Z niejasnych przyczyn Olaf książę Wergundii zarządza budowę fortyfikacji w Mercji, na granicy z [[Talsoi]]. Projekt zostaje szybko zarzucony.* '''861 r.'''** [[Wergundia]] i [[Ofir|Ofir]] podpisują zawieszenie broni.** Z niejasnych przyczyn armia wergundzka, dowodzona osobiście przez Olafa, napada i niszczy teralski gród Lęda. Powoduje to chwilowe ochłodzenie stosunków Wergundii z Teralą. Po tym wydarzeniu Olaf zyskuje przydomek "Szalony".* '''862 r.''' - do świata ludzi docierają informacje, że coś dzieje się w [[Aenthil]] - elfy zaczynają przegrywać toczoną od tysiącleci wojnę z Puszczą Południową. Powoduje to mobilizację wszystkich trzech państw elfów, chwilowe zawieszenie broni między nimi oraz wycofanie się z zaangażowania w politykę ludzi.* '''863 r.''' - po wycofaniu się wojsk [[Ofir|Ofiru]] (ostatecznie w układzie pokojowym wrócono do starego przebiegu granicy) Olaf rozpoczyna serię reform gospodarczych, mających na celu podniesienie poziomu życia w Wergundii, a zwłaszcza zapobieżenie powracającym klęskom głodu.* '''864 r.'''** Olaf książę Wergundii nakazuje zburzenie najwyższego budynku w Akwirgranie, słynnej Wieży Orłów. Przyczyny decyzji są niejasne, po tym akcie wandalizmu w stolicy wybuchają zamieszki.** Aby przerwać wyniszczającą wojnę domową, do [[Trynt|Tryntu]] z powrotem wkracza armia wergundzka. Książę Olaf ogłasza [[Trynt|Trynt]] protektoratem do czasu ustanowienia tam samodzielnej władzy.** Wybrzeża Fiordu nawiedza klęska żywiołowa - masowe ataki morskich stworzeń na miejscowych rybaków.* '''868 r.'''** Elfy przegrywają wojnę z tajemniczym wrogiem, nadchodzącym z południa, a którego dotychczas nazywano Wielką Puszczą. Alta Tavar jednak puszczą całkowicie nie jestpoznanej. Pod atakiem sterowanych przez niąDotychczas sądzono, zmutowanych stworzeń, nazywanych ulundo, pada [[Aenthil]] (miasto) oraz twierdza Telfamba.** Zagadkowe wydarzenie, objawiające się serią kataklizmów na całej ziemi oraz gigantyczną burzą nad terenem Puszczy Południowej. Światu objawia że pojawienie się swoisty fenomen – kataklizmy zwiastowały narodziny nowego boga. Bogini Tavar.** Na terenach odebranych [[Aenthil]] oraz dawnej Puszczy Południowej powstaje organizm państwowy – Nowa [[Styria]]ludów wergundzkich, wspierany mocą bogini Tavar. Na jego czele staje człowiek o imieniu Sephres, mieniący się księciem z zaginionego rodu, z kraju, który zniknął pod oceanem. Krążą legendy, iż jest nieśmiertelnym liszem.* '''869 r.'''** W Tryncie kończy się wojna domowa, rządy nad zniszczonym krajem obejmuje była przyboczna jarla Leifa Einarsona, Sigrin Audottir z rodu Varden, dając początek nowej dynastii. Na żądanie nowej księżnej, z kraju wycofują się wojska Olafa Szalonego.** Na pograniczu między [[Talsoi]], Wergundią teralskich i terenami Nowej Styrii powstaje kadłubowe państwo fiordyjskich na bazie dawnego [[Aenthil]], utworzone przez uchodźców na północnych rubieżach dawnego państwa elfów. One same nazywają je Hehtanore (Hetanor) – Ziemią Wygnania. Zebrana w święto Sairin rada elfich kast, zwana Eailinge, wybrała nowego władcę, została nim Helethai, córka Adarnila, który poległ w obronie stolicy.** Nowa [[Styria]] występuje do oligoi [[Ofir|Ofiru]] z żądaniem zwrotu 4 części Korony [[Ofir|Ofiru]], najpotężniejszego artefaktu ofirskiego, pod groźbą odebrania go siłą. Piątą część – klejnot Arethyny – z niewiadomych powodów ma już w swoim posiadaniu. [[Ofir|Ofir]] odmawia.* '''870 r.'''** Znamienny rok, obfitujący w wydarzenia wielkiej wagi. Utworzona z ulundo, najemników i neofitów armia atakuje [[Ofir|Ofir]]. W wyniku zdrady pada Itharos, przy czym następuje wydarzenie bez precedensu – [[Tavar]] przyjmuje wyzwanie do walki na ziemi od boskiego patrona [[Ofir|Ofiru, boga tarczy słonecznej, Izosa. Po tym starciu pod Itharos zostaje krater o średnicy około 1 mili. Izos zostaje unicestwiony. W Itharos powstaje ośrodek polityczny, zależny od Nowej Styrii.** Messyna broni się do samego końca, wojska Tavar równają miasto z ziemią.** Korathia kapituluje przed armią Nowej Styrii, chroniąc się północy spowodowane było ich ucieczką przed zniszczeniem. Upadek władzy ofirskiejwielkim potopem, władzę przejmuje oligarchia i układy mafijne.** Zamknięcie Akademii Messyńskiej po upadku Miasta* '''871 r.'''** Tulos kapituluje częściowo – oddaje swoją część Korony, ale zdobywcy nie wchodzą do miasta. Tulos zachowuje ciągłość władzy ofirskiej i ogłasza się legalnym spadkobiercą [[Ofir|Ofiru]].** W ciągle nieodbudowanej Arethynie oraz w Tulos chronią się uciekinierzy z pozostałych miast. Arethyna ogłasza się niezależnym państwem.* '''872 r.'''** Armia Nowej Styrii wycofuje się z [[Ofir|Ofiru]]. Pod jej politycznym wpływem zostaje Itharos i Korathia.** Na całym terenie Nowej Styrii oraz terytoriach zależnych (pd. [[Ofir|Ofir) zostaje wprowadzony zakaz używania magii innej, niż kapłańska.* '''873 r.''' – kolejne z wielkich wydarzeń, nazwanych później wspólnym określeniem Chaos Bogów – bogini Tavar wstępuje w wymiar boski, nieznaną bliżej ludziom płaszczyznę astralną, powodując tam zamęt, którego efektem na ziemi są chaotycznie występujące zaniki mocy kapłanów oraz kataklizmy pogodowe. Stan ten trwa około miesiąca, po czym [[Tavar]] objawia się swoim wyznawcom jako bogini uciśnionych i wygnanych, bóstwo o ogromnej mocy.* '''875 r.''' – Nowa [[Styria]] wchodzi do międzynarodowej polityki. Jeden z jej książąt, dawny arystokrata wergundzki, Lambert Ostin, rozpoczyna rozmowy dyplomatyczne z władcami wszystkich krajów, w tym elfich. Granic nowostyryjskich nie uznają państwa elfie oraz Tulos i Arethyna. W ramach gestu dobrej woli Nowa [[Styria]] oddaje [[Laro]] zdobytą uprzednio twierdzę Telfamba. Przyjęcie Telfamby przez [[Laro]] powoduje gwałtowną reakcję Hetanoru, gdzie zwyciężają aktywne w świetle ostatnich latach nastroje wrogie [[Laro]]. Układy pokojowe z Nową Styrią zawierają [[Wergundia]], [[Trynt|Trynt]], [[Fiord]], [[Samnia]] i [[Liryzja]]. [[Terala]] zachowuje neutralność, [[Laro]], [[Talsoi]], Arethyna, Tulos i Hetanor ([[Aenthil]]) deklarują otwartą wrogość.* '''872-880 r.''' – po wycofaniu się wojsk Styrii z [[Ofir|Ofiru, krajem tym rządzi chaos. Administracja państwowa w większości przestaje istnieć, w różnych miastach powstają quasi-państwowe organizmy, próbujące utrzymać supremację nad jak największym terytorium rękami dobrze uzbrojonych najemnych armii i band. To czas zapaści i katastrofy wiekowego imperium.* '''880 r.'''** Powstanie w Messynie przeciw rządom Itharos. Messyna odzyskuje niezależność, senat wybiera na kratistosa Theo Tynagirona, przywódcę rebelii.** Zawarcie Pokoju Tritajskiego. Messyna, Tulos i Arethyna zawiązują sojusz zwany Małym [[Ofir|Ofirem, jednocześnie podpisując zawieszenie broni z Itharos, które nie wchodzi do sojuszu.** Zostają ujawnione tzw. Dokumenty z Kovendare, wychodzą na jaw oszustwa finansowe Ligi Kupieckiej.* '''881 r.'''** porozumienie w Dormenos daje początek Pierwszej Sukursji, zwanej Wielką, wyprawie ratunkowej do Pethabanu przeciwko Uzurpatorom z Ligi Kupieckiej.** ponowne otwarcie Akademii Messyńskiej* '''881-83 r'''. - wydarzenia Pierwszej Sukursji, wojna w Pethabanie z Uzurpatorami.* '''882 r.''' - epidemia w Akwirgranie.* '''882-83 r.''' - tzw. Sukursja Samnijska, wyprawa łupieżcza Samnijczyków, wspierająca wojska wergundzkie Pierwszej Sukursji.* '''883 r.''' - umiera wielka władczyni Samni, kagani Mira Śnieżna.* '''884 r.''' - najazdy samnijskie na północy.* '''885 r.'''** Początek Drugiej Sukursji, epidemia w Korathii** wybuch wielkiej epidemii w Terali, sąsiednie państwa pierwszy raz jako środek zapobiegawczy stosują barierę kwarantanny.** historyczne zjednoczenie Terali, kniaź Dragan Karanawic otrzymuje najpierw buławę wojewody Wschodnich Grodów, a potem całej Terali.** po zabiciu przez styryjskich skrytobójców księcia Wergundii, Olafa Egilsona, [[Wergundia]] wypowiada wojnę Styrii. Początkowe zwycięstwa pozwalają nawet na chwilowe odzyskanie miasta [[Aenthil]].* '''896 r.'''** Na południe od Styrii zostają odkryte tereny bogate w surowce, zwłaszcza w nowo odkryty Minerał, którego wykorzystanie otwiera nowe możliwości wojenne i technologiczne.** w wyniku przewrotu sojuszy na północ Wergundii uderza armia Terali, rozpoczynając ciąg reakcji, w efekcie w przeciągu kilku tygodni do wojny przystępuje [[Trynt|Trynt]] i [[Ofir|Ofir]] (po stronie Wergundii) oraz [[Terala]], [[Samnia]] i Itharos (po stronie styryjskiej). Kontruderzenie styryjskie odpycha armię wergundzką daleko na północ.* '''897 r.'''** na nowo odkrytych ziemiach na południu postępuje kolonizacja, z głównym udziałem Wergundii i [[Talsoi]] powstaje tam nowy port, Vekowar.** front Wielkiej Wojny zatrzymuje się na długie miesiące na południe od rzeki Sankary.** obydwa mocarstwa wyniszczone wysiłkiem wojennym desperacko poszukują czegoś, co przechyli szalę na ich stronę, duża część działań wojennych w związku z tym przenosi się na morze.* '''898 r.''' - prowadzone z bazą w Vekowarze ekspedycje badawcze odkrywają kolejne obszary lądu i stykają się z południowymi plemionami elfów [[Laro]]odkryć jest to jednak całkowicie błędne mniemanie.

* '''900 r.'''** zjednoczenie ludów Za-południa, wspieranych przez plemiona orków oraz Imperium. Dochodzi do obudzenia Starych Bogów, te władające Za-południem istoty żądają podboju Północy.** październik - w Vekowarze zostaje podpisany pokój, nazwany Trójprzymierzem – [[Styria]], [[Wergundia]] i Hetanor zawiązują sojusz.** początek oblężenia Vekowaru, ewakuacja i zamieszki.* '''901 r.'''** umocnienie portu [[Leth Caer]] przez Styrię i Wergundię. Północ przygotowuje się do wojny z Za-południem.** kniaź Dragan wzmacnia swoją władzę w wyniku paniki spowodowanej mobilizacją czarnego tymenu na linii Daramonu i przełęczy Visnohora.* '''902 r'''. –[[Wergundia]] uderza na Teralę.* '''903 r'''.** początek inwazji na północ – armia Szamanki uderza na wybrzeża, nowopowstała flota Za-południa angażuje się w walkę morską.** koniec najdłuższego w historii oblężenia i upadek Vekowaru. [[Leth Caer]] kilkakrotnie odpiera ataki dzięki doskonale obronnemu położeniu.** armia Za-południa uderza na Styrię. Obrońcy - połączone siły Tentary, burego i części zielonego tymenu – zostają zepchnięci do linii rzeki Loraniss, której bronią całą zimę. Pada port Hawern i miasto Kota Laud.* '''904 r.'''** [[Laro]] i [[Krasnoludy|Shamaroth]] zachowują neutralność. [[Talsoi]] nieskutecznie bronią granic.** rośnie przewaga floty Za-południa na morzach. Zacięte walki o wybrzeże i linię rzeki. Obydwa imperia odczuwają ekonomiczne zmęczenie wojną. Ludność buntuje się.** 7 kwietnia księżna Helethai wypowiada Trójprzymierze. Gromadzone w północnej Styrii oddziały ohtat uderzają w plecy wojsk styryjskich. Spektakularna obrona Styrgradu.** powrót elfów do [[Aenthil]]. Rozłam w Eailinge .** Za-południe atakuje laryjską Telfambę i odbiera ją, przekazując wojskom [[Aenthil]]. Natychmiast po wycofaniu się Za-południa [[Laro]] atakuje [[Aenthil]] i odbija fortecę. Początek wojny między [[Aenthil]] i [[Laro]].* '''905 r.'''** w obliczu klęski [[Styria]] wycofuje się całkowicie z Ofiru. Mały [[Ofir]] natychmiast reaguje – Tulos, Messyna i Arethyna rozpoczynają wojnę o ponowne zjednoczenie Ofiru.** Samnijczycy, prowadzeni przez Mori Khana, uderzają na północ Wergundii. Przetaczają się także przez Teralę i kończą w Tryncie, gdzie zostają odparci.** [[Wergundia]] wycofuje wojska ze Styrii. Armia Za-południa i elfy przekraczają Sankarę, wkraczając na terytorium Wergundii.* '''906 – 910 r.'''** zaciekła obrona Wergundii – w obliczu przewagi liczebnej i technologicznej, mądrze prowadzona kampania taktyczna imperium ustępuje.** atak [[Samnia|Samni]] zmusza do walki na dwa fronty. Ofir, zajęty wojną domową, odmawia pomocy. Ostatnim sojusznikiem Wergundii zostają ludy Fiordu.** Zapołudnie zdobywa i niszczy Birkę, zdobywając przyczółek do dalszej kampanii.* '''911 r.'''** w wyniku epidemii umiera księżna Ermerngarda. Upadek Akwirgranu. Upokarzająca kapitulacja w wydaniu księcia Arnulfa.** rozpad Federacji Wergundzkiej. Za-południe wprowadza władzę okupacyjną na terenie Wergundii i Styrii, które przekształcają we własne. Nie ingerują w wolne ziemie [[Aenthil]].* '''912 r.''' - Terala próbuje utrzymać neutralność* '''913 r'''. - uderzenie Za-południa na Daramon i dalej na [[Trynt]] po linii Rany. Następnie przejście brodów pod Arden.* '''914 r.'''** wojna dociera na morze północne. Wzmożone ataki na wybrzeża.** [[Krasnoludy|Shamaroth]] cały czas utrzymuje neutralność. Armia Tryntu, wspomagana przez resztki czarnego tymenu, wycofuje się na północ.** upadek Askaronu.* '''915 r.'''** zjednoczenie Małego Ofiru (wraz z terenem okupowanego Itharos) i podpisanie sojuszu z Qa** kapitulacja Tryntu i utworzenie autonomicznego państewka Halfdana Borgh Du** Krasnoludy zawiązują sojusz z [[Qa]] i przekazują im księżną Sigdrine** śmierć Kniazia Vlada Jastrzębca w bitwie pod Dwoma Wzgórzami. Była to ostatnia bitwa Północy. Terala zawiera porozumienie z Qa. Derwan Jastrzębiec Kniaziem Namiestnikiem Terali** upadek enklawy styryjskiej w Kalidera Yembataan, ostatniego punktu oporu Styrii. Państwo przestaje istnieć, ale część struktur zostaje ocalona na terenie Larionu.* '''916 r.'''** upadek Księstwa na Przełęczy Archibalda dar Bregena** koronacja Joachima dar Nittela na Księcia Namiestnika Wergundii** ogłoszenie edyktu o zakazie noszenia broni, delegalizacji magii bojowej i obowiązkowym poborze do wojska w krajach kontrolowanych przez Qa** lato nieurodzaju w wyniku opuszczenie domen przez bogów. Wiele osób ginie z głodu. Ominęło ziemie, na których wyznawano Opiekunów** bunt chłopów parveńskich** w niewyjaśnionych okolicznościach znika arcyksiążę Sephres, plotki krążą że został zabity, lub po stracie mocy Tavar jego ciało po prostu się rozpadło** w tajemnicy powstaje Sztab Konspiracji Północy oraz powolana zostaje styryjska Czarna Tercja* '''917 r.''' - zaczyna działać inspirowana spoza granic styryjska akcja odwetowa, seria skrytobójczych, ale też spektakularnych zamachów na oficjeli i kapłanów Qa, specjalna siatka dostarcza materiałów i ewakuuje ludzi* '''920 r.'''** Wielkie Powstanie Wergundzkie, w którym udział wzięły pozostałości wszystkich tymenów** prawie udany zamach na Neyestecae, jego skutkiem była cała seria represji* '''921 r.''' - w [[Samnia|Samni]] umiera Kagan Utherys, następuje walka stronnictw, zwycięża siostra byłego kagana - nowym Wielkim Kaganem wybrany Sukh Ochiryn z plemienia Kyzł-tum* '''925 r.''' - rewolta szlachty wergundzkiej* '''927 r'''. - Rebellion des Centimes – Rewolta Setników w Wergundii* '''928 r.''' - wysadzenie w powietrze głównej świątyni [[Qa]] w Styrgradzie, w efekcie [[Qa]] niszczą połowę miasta* '''930 r.''' - wprowadzenie embarga handlowe na wyroby sprowadzane z [[Laro]], próba ekonomicznego odcięcia Czarnych Elfów* '''932 r.''' - zniesienie embarga wobec usilnych protestów wszystkich miast Ofiru i mediacji tulya'Toruviel z [[Aenthil]]l* '''933 r.'''** incydent w Eberstein (Wschodnia [[Wergundia]])– zabójstwo dostojnika [[Qa]] i represje, początek przygotowania do wielkiego powstania.** wzmocnienie frakcji pacyfistycznej w Qasyran pod przywództwem przebywającej na wygnaniu Tlilxuchtli z Coatl.* '''935 r.'''** lipiec - bunt w Twierdzy Silberburg, we Wschodniej Wergundii, a następnie wybuch powstania w całej Wergundii, a także w Tryncie, Fiordzie, [[Kesham]], Itharos, Styrii i [[Talsoi]].** sierpień – powrót kultu Modwita w Wergundii, ujawnienie Zakonu Kawalerów Mieczowych.** sierpień – ogłoszenie odrodzenia Wergundii i Tryntu** sierpień – w konsekwencji zamachu na swojego dyplomatę Księstwo Larionu wypowiada wojnę imperium Qasyran. Huany Ahi i Rino wkraczają na teren Wergudii i Styrii.** sierpień – zamach w Monta Argenta, żołnierze styryjskiej Czarnej Tercji oraz Elidis Caernoth przeprowadzają udany atak na Neyestecae, władczynię Qasyran** wrzesień – masakra w Lusignan, krwawy odwet Wergundów na okupantach.** wrzesień – bunt chłopów we Wsch. Wergundii.** wrzesień – początek bitwy pod Erwick.** październik – uderzenie Messyny na Itharos, oblężenie miasta.** październik – wojskom III tymenu pod Erwick przychodzą z pomocą Laryjczycy i [[Styria]], bitwa pozycyjna.** październik – odbicie miasta Gereja w Styrii, początek rekonstrukcji styryjskiej armii i państwa.** 14 listopada – odbicie Akwirgranu, stolicy Wergundii. Ogłoszenie Rady Magniferów, rządzącej krajem do momentu wybrania księcia-protektora.** listopad – zwycięstwo Wergundii pod Harnkott.** listopad – powstanie w Styrgradzie, odbicie cywilnej części miasta.** grudzień - powstanie w [[Talsoi]], odbicie miasta.** grudzień – Konferencja w Srebrnej Rzece, szczyt przywódców krajów Północy oraz Sztabu Konspiracji. Zapada decyzja o braku kompromisów i bezwzględnej walce z Qasyran. Zapowiedź proklamowania państwa Andhakary. Zapowiedź rozbioru [[Aenthil]].** grudzień – Ponowne Przymierze, oficjalny akt przyjęcia przez ludy Północy kultu Opiekunów, z pierwszeństwem jednak dla kultu Modwita i bogini Tavar. Odrodzenie kultu Ei – Natury.* '''936 r.'''** luty – [[Leth Caer]] rozpoczyna ofensywę zaczepną dla związania walką dużej ilości sił Qa. Powtórzenie Rytuału Obręczy, powiększenie granic miasta.** luty - do wojny dołączają pozostałe huany z gór Larion, zostaje uzbrojona Telfamba.** luty – Visnohora, oddział specjalny styryjskiej Czarnej Tercji zabija w zamachu głównego dowódcę północnej armii Qa, huei Seitiriego.** marzec – rozejm między Itharos i Messyną, traktat dyplomatyczny zapowiadający ograniczoną współpracę przeciwko Samni.** marzec - wybuch zarazy w [[Samnia|Samni]] oraz śmierć Wielkiego Kagana Sukh Ochiryn, po decyzji Wielkiego Wiecu Plemion atak arbanów samnijskich na Mały Ofir.** marzec – przełamanie frontu pod Erwick, ofensywa wojsk wergundzko-styryjsko-laryjskich** marzec - odbicie przez [[Talsoi]] Zatoki Białych Klifów. Ogłoszenie odrodzenia państwa. Nową maradą zostaje Maire'tar z rodu Zethar, dawna Biała Tarmen.** marzec – udana ofensywa w Tryncie, odbicie większości kraju za wyjątkiem największych fortec. Pierwsze od stuleci przymierze z krasnoludami, które wyprowadzają armię na powierzchnię.** kwiecień - potężne kontruderzenie z Zapołudnia, Utzyao (armia wewnętrzna Qasyran) wkracza do południowej Styrii, zmierzając na północ.** 17 kwietnia - koronacja Severo dar Rodlingena na Księcia Protektora Wergundii w Akwirgranie.** maj – Thang zwołany w tymczasowej stolicy, Bon Carraigh, wybiera Brynjolfa Sliabh Ard na księcia Tryntu i Fiordu. Zjednoczenie Fiordu i Tryntu unią personalną.** reforma edukacji w Wergundii, zmiana danwgo Uniwersytetu Magii Powietrza w Akademię Akwirgrańską im. Eryki dar Bregen. W ich ślady idzieświetle najnowszych badań obecny konsensus naukowy obejmuje następujące hipotezy: Askaron oraz Messyna. Na tej bazie powstaje Uniwersytet Styrgradzki.** czerwiec - siły Północy zdobywają intersekcję w Cor, co umożliwia rozpoczęcie oblężenia Arden. czerwiec - splądrowanie przedmieści Messyny przez Samnijczyków** lipiec - zawarcie pokoju między Messyną a Itharos.** wrzesień - wyprawa elfów [[Talsoi]] do dawnej świątyni Tulvy, uruchomienie mechanizmów sterujących pogodą.** 10 października - 22 listopada - Czarny Szkwał; zniszczenie części floty [[Qa]] i całości floty [[Talsoi]]; przymusowe lądowanie [[Qa]] w [[Talsoi]].** 14 listopada - odbicie Styrgradu z rąk Qa.** grudzień - wiec samnijski w Berszadzie, brak skutecznego wyboru nowego kagana.* '''937 rok'''** kwiecień - najazd samnijski pali do fundamentów teralski gród Nitra.** lipiec - odnowienie Thangu Liryzji i jej przyłaczenie do Federacji Wergundzkiej.** lipiec - koniec 13-miesiecznego oblężenia, zdobycie Arden przez siły Północy. listopad - lądowanie wojsk [[Qa]] na wybrzezu Wergundii, zajęcie częsci fortec i terenu dawnego miasta Birka.** grudzień – odbicie Askaronu, stolicy Tryntu, z rąk Qa. Podczas walk dochodzi do konfliktu księcia Brynjolfa z dowódcami wojsk krasnoludzkich i wycofania [[Kesham]] z wojny.** grudzień - wojska tryntyjskie stają na przełęczy Cor** grudzień - spotkanie kniazia Derwana Jastrzębca z Tergorem dar Toller w sanktuarium Modwita w Viran. Oblężenie Szyszaku, wojska Derwana ratuje interwencja tryntyjska.* '''938 r.'''** styczeń – pada obrona fortec w Kalidorei, z 40 tysięcy obrońców wszyscy polegli. Dowodzący armią inwazyjną huei Oepetl Cuitla podąża dalej na północ, pod Akwirgran.** styczeń - układ między Ofirem a samnijskimi arbanami, na mocy którego zostają wykupieni jeńcy ofirscy, a samnijczycy opuszczają Ofir; koniec wojny w Ofirze.** styczeń – granice huanów Takawai i Waikiri przekracza interwencyjny korpus Qasyran, dokonując masakry cywilnej ludności.** marzec – pod Styrgrad dociera trzon armii Utzyao, ponad 350 tys. wojowników. Przeprawa przez Loranis, aby zamknąć oblężenie, kosztuje [[Qa]] wiele tysięcy ofiar, ale ostatecznie, wraz z 60-tysięczną armią [[Aenthil]] zamykają miasto w oblężeniu.** marzec – część armii Utzyao (brygada Cuauchtli) dociera do wybrzeży Wergundii, lądując w ruinach miasta Birka oraz pod miastem Zachodni Klif. Wybuchają kolejne bomby minerałowe, armia przedziera się w dwóch częściach w stronę Akwirgranu i Visnohry.** lipiec – bitwa o Akwirgan. Operacja wojskowa objęła niemal pół miliona żołnierzy. Pod stolicą wergundzką spotkały się armie Utzyao (Cuauchtli i Cuitla), wspomagane przez samnijskie arbany, oraz ochotniczy wergundzki V tymen, powołany z rezerw do obrony terytorium. Bitwa pozostała w dużej mierze nierozstrzygnięta, choć obie strony przypisały sobie zwycięstwo. Choć wojska wergundzkie formalnie zostały pokonane, to jednak udowodniły, że Akwirgran jest nie do zdobycia za pomocą nawet ta potężnych sił Qasyran.** wrzesień – grudzień – finalny etap II Wojny o Północ.** listopad - księstwo Larionu wysyła ekspedycję odwetową na południowe tereny Qasyran. W bitwie ginie księżna Savra.** grudzień – [[Talsoi]] uznaje oficjalnie protektorat Wergundii. Federacja wysyła na teren państwa morskich elfów armię, pozwalającą na wyzwolenie stolicy.** grudzień – szczyt w Dargun. Zostaje zawarty pokój w Terali, która dzieli się na dwa osobne państwa. Politycznymi świadkami układu są książę Brynjolf tryntyjski i huei Iltepe Moe, przywódczyni północnego [[Qa]] na Visnohorze.** grudzień – Pakt Ofirski, układ między Tryntem, Teralą Wschodnią, Teralą Zachodnią, Ofirem i Północnym Qasyran o budowie północnego szlaku handlowego, jednocześnie antywergundzki pakt wojskowy. Od tego momentu kraje te są nazywane krajami Paktu i stanowią trzecią siłę polityczną świata, obok bloku Zapołudnia i Sojuszu.* '''939 r.'''** styczeń - na stanowisko t'antsan Larionu zostaje powołany Altaris Faltorn Andhakara.** styczeń – TRAKTAT VISTANIJSKI, ostateczny akt kończący Wojny o Północ. Armie Qasyran wycofują się aż za linię Hawren–Perdagan–Kavelia. Na północy w rękach [[Qa]] zostaje Visnohora.* '''940 r.'''** 4 kwietnia - wielka powódź nawiedza Velidę i Messynę, powodując zmiecienie popiołów z Doliny i kataklizm w mieście i okolicznych ziemiach

<ul><li style="font-weight: 400;"><strong>4700 &ndash; 1400 pwe &ndash; cywilizacja Morza Wschodniego</strong> <span style="font-weight: 400;"><br /></span><span style="font-weight: 400;">Tak określono nowo odkryte kultury, stworzone najprawdopodobniej przez uciekinier&oacute;w z Niziny Starostyryjskiej. Z dokument&oacute;w z Wyspy wiadomo o przynajmniej trzech rozwiniętych w tym obszarze kulturach:</span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Eordaja &ndash; określana jako "imperium", znalezione płaskorzeźby mogą wskazywać na pokrewieństwo Eordai z mieszkańcami Ofiru (hipoteza ta jest forsowana zwłaszcza przez naukowc&oacute;w messyńskich)&nbsp;</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Agade &ndash; państwo położone na obrzeżach terytorium Eordai, prawdopodobnie około roku 2500 zniszczone w wyniku wojny z nią.&nbsp;</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><strong>Do ok. 1600 -&nbsp; hipoteza "zielonej Assury"</strong><span style="font-weight: 400;"><br /></span><span style="font-weight: 400;">Na podstawie informacji z dokument&oacute;w z Wyspy powstała hipoteza o licznych ludach, określanych przez cywilizacje Morza Wschodniego jako barbarzyńskie. Ludy te miały atakować p&oacute;łnocne rubieże Eordai i Agade, jest też możliwe, że ostatecznie to one spowodowały ich upadek. </span><span style="font-weight: 400;"><br /></span><span style="font-weight: 400;">Obecnie pustynny obszar bez wątpienia w przeszłości, w okresie ery Helcei, był dużo bardziej nawodniony i porośnięty bujną roślinnością. </span><span style="font-weight: 400;"><br /></span><span style="font-weight: 400;">Hipoteza obejmuje założenie, że po zniszczeniu Eordai prawdopodobnie około roku 1600 ludy te zamieszkały na zdobytych obszarach, zmuszając do ucieczki niedobitki starszych cywilizacji.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>Około 1600 pwe &ndash;</strong><span style="font-weight: 400;"> exodus lud&oacute;w Eordai, zakładając prawdziwość hipotez o ich pokrewieństwie z Ofirczykami istnieje możliwość, że to właśnie potomkowie wygnanych mieszkańc&oacute;w Eordai dotarli do Ofiru około roku 1300 p.w.e.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>około 1500 p.w.e</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; </span>[[krasnoludy]]<span style="font-weight: 400;">krasnoludy</span></a><span style="font-weight: 400;"> zakładają pierwsze podziemne miasto, Rattensham. O ile krasnoludzkie źr&oacute;dła się nie mylą, wędr&oacute;wka p&oacute;łnocnego odłamu krasnolud&oacute;w trwała więc ponad 3 tysiące lat. </span><span style="font-weight: 400;"><br /></span><span style="font-weight: 400;">Badania licznych postkrasnoludzkich budowli na terenie całej p&oacute;łnocy dowodzą, że w okresie między ucieczką z Morthemu,(ok. 4700 pwe) a wycofaniem się na [[Shamaroth]] (ok. 450 r) krasnoludy zakładały swoje kolonie od Tryntu przez G&oacute;ry Silber, Wyżynę Teralską, na p&oacute;łnoc od linii g&oacute;r Maegros</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>ok. 1400 p.w.e</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; pierwsza z szeregu podziemnych wojen z plemionami goblin&oacute;w, trwających z przerwami aż do Wielkiej Ekspansji</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>ok. 800 p.w.e</strong><span style="font-weight: 400;">. legendarna podziemna bitwa pomiędzy krasnoludami, goblinami i elfami podziemnymi. Informacja oparta wyłącznie na bardzo niepewnych relacjach. Bitwa miała się odbyć pod rejonem dzisiejszych G&oacute;r Silber.</span><span style="font-weight: 400;"></span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>ok. 1300 p.w.e</strong><span style="font-weight: 400;">. &ndash; "pierwsze" plemiona ludzi wkraczają na tereny obecnej P&oacute;łnocy &ndash; ludzie ci wkr&oacute;tce założą Ofir. Przedmiotem badań jest, czy są oni potomkami uciekinier&oacute;w z Eordai.&nbsp;</span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Adnotacja do wcześniejszych teorii naukowych &ndash; Ofirczycy z pewnością nie byli pierwszymi ludźmi na P&oacute;lnocy. Wiadomo obecnie o plemionach wędrownych łowc&oacute;w-zbieraczy (Kymerowie), zamieszkujących te tereny. Ostatni członkowie tych plemion wyginęli w roku 882.&nbsp;</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><strong>ok. 1200 p.w.e.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; wielka wojna ludzi z elfami na linii G&oacute;r Larion. W jej efekcie przez następne dwa stulecia obydwie rasy dzielić będzie nienawiść.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>między 1150 a 1100 p.w.e.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; pierwsze osady w miejscu dzisiejszych pięciu miast </span>[[Ofir|Ofiru]]<span style="font-weight: 400;"> &ndash; Messyny, Korathii, Itharos, Aretyny i Tulos.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>1213 p.w.e</strong><span style="font-weight: 400;">. &ndash; sojusz pięciu miast, powstaje </span>[[Ofir]]<span style="font-weight: 400;">.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>1220 p.w.e.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; ustanowienie Senat&oacute;w i urzęd&oacute;w Kratistos&oacute;w, a także oligoi &ndash; rady Kratistos&oacute;w 5 Miast.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>1040 p.w.e.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; zab&oacute;jstwo nolwe&rsquo;Atanila, założyciela Akademii Messyńskiej i pierwszego jej rektora</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>1132 p.w.e.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; zawarcie wieczystego pokoju między ludźmi a elfami nad rzeką Sankarą, na granicy Itharos i </span>[[Aenthil]]<span style="font-weight: 400;">. Pokoju nie respektują elfy z </span>[[Laro]]<span style="font-weight: 400;">, wojna z nimi trwa aż do roku 515.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>1130 p.w.e.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; założenie Akademii Messyńskiej</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>między 1200 a 300 p.w.e</strong><span style="font-weight: 400;">. &ndash; okres rozkwitu </span>[[Ofir|Ofiru]]<span style="font-weight: 400;"> we wsp&oacute;łpracy z elfami z </span>[[KategoriaAenthil]]<span style="font-weight:Historia 400;">.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>ok. 800 p.w.e.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; armia Messyny wypiera z </span>[[Velida|Doliny Velidy]]<span style="font-weight: 400;"> plemię Kymer&oacute;w. Pochodzenie Kymer&oacute;w jest do dziś nieznane, natomiast ich wojownicze obyczaje sprawiały, że granica Messyny nigdy nie była spokojna. Kratistos Messyny, Albrauder, sprowadza z p&oacute;łnocy plemię niziołk&oacute;w, oddając im we władanie Dolinę. Rychło </span>Velida<span style="font-weight: 400;"> staje się cudem tego rejonu i najżyźniejszym obszarem P&oacute;łnocy. Kymerowie zamieszkują niedostępne g&oacute;rskie tereny i zaprzysięgają zemstę hobbitom i Mesyńczykom.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>513 p.w.e</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; pierwsza wyprawa wyrusza przez pustynię Asura Makan, ginie bez wieści.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>223 p.w.e.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; Darre Itamanos, jako pierwszy ludzki podr&oacute;żnik, przeprawia się przez Asura Makan i nawiązuje kontakt z państwami </span>[[Pethaban|Pethabanu]]<span style="font-weight: 400;">. W swojej relacji opisuje niewiarygodne bogactwa kraj&oacute;w za Wielką Pustynią.</span></li></ul>== Wielki Kataklizm ==<ul><li style="font-weight: 400;"><strong>rok 0</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; z punktu widzenia </span>[[Ofir|Ofiru]]<span style="font-weight: 400;"> - rusza Wielka Ekspansja.</span><span style="font-weight: 400;"><br /></span><span style="font-weight: 400;">Dotychczas sądzono, że wędr&oacute;wki lud&oacute;w spowodowane były&nbsp; dalszym podnoszeniem się poziomu oceanu (naukowcy wielokrotnie zastanawiali się jednak, dlaczego Wergundowie i inne ludy nadeszły ze wschodu, a nie od strony morza). Jest bardzo prawdopodobne, że pogląd ten ugruntował się na bazie wierzeń i podań ofiryjskich, w kt&oacute;rych świadomość "wielkiego potopu" była zawsze obecna. </span><span style="font-weight: 400;"><br /></span><span style="font-weight: 400;">W świetle nowych odkryć historycy rozważają wiele hipotez, dotyczących pochodzenia przybywających w&oacute;wczas grup etnicznych. Wiadomo jedynie, że na p&oacute;łnoc w&oacute;wczas dotarły dwie takie grupy, obecnie określane jako p&oacute;łnocna (Samnijczycy, Terale) oraz południowa (ludy wergundzkie i fiordyjskie).&nbsp; </span><span style="font-weight: 400;"><br /></span><span style="font-weight: 400;">Rok został przyjęty przez historyk&oacute;w </span>Ofiru<span style="font-weight: 400;"> jako rok zerowy w tzw. nowym kalendarzu ze względu na wielkie zmiany, jakie przyniosło ze sobą pojawienie się nowych plemion ludzi. W owym czasie obawiano się, że ich przybycie oznacza rychły koniec świata gry, kt&oacute;ry zaleje woda. Gdy to nie nastąpiło, wiele kult&oacute;w religijnych ogłosiło, że ludziom został dany nowy czas.</span></li></ul><ul><li style="font-weight: 400;"><strong>Apokalipsa</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; nowo poznane źr&oacute;dła, przede wszystkim qasyrańskie i felnoryjskie, pozwoliły uściślić wiedzę o tym wydarzeniu, a przede wszystkim określić jego datę. Wydarzyło się to znacznie wcześniej niż dotychczas sądzono, był to bowiem rok 4978 p.w.e. (nie zaś 1500 pwe). </span><span style="font-weight: 400;"><br /></span><span style="font-weight: 400;">Był to czas, kiedy Stara Styria prowadziła krwawy i brutalny podb&oacute;j ziem </span>[[Qa]]<span style="font-weight: 400;">, ci zaś odpowiedzieli uderzeniem wysoce zaawansowanej broni masowej zagłady. </span><span style="font-weight: 400;"><br /></span><span style="font-weight: 400;">Łącząc wiedzę o Apokalipsie z falą wędr&oacute;wek lud&oacute;w wcześniejsza historiografia mylnie zakładała związek przyczynowo-skutkowy między tymi faktami. Jednak zatopienie cywilizacji starostyryjskiej niemal 5 tysięcy lat wcześniej nie mogło mieć wpływu na przybycie lud&oacute;w wergundzkich i fiordyjskich na p&oacute;łnoc.</span><span style="font-weight: 400;"><br /></span><span style="font-weight: 400;">Pozostaje zatem obiektem badań naukowych znalezienie przyczyny, kt&oacute;ra naprawdę spowodowała </span><strong>Wielką Ekspansję</strong><span style="font-weight: 400;">.</span></li></ul>==Po Wielkiej Ekspansji==<ul><li style="font-weight: 400;"><strong>0 p.w.e.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; do granic Ofiru dociera spora grupa etniczna, podążając z południa szlakiem u podn&oacute;ża g&oacute;r Larion. Przedzierajac się przez Ofir plemiona ruszają na zach&oacute;d doliną Sankary. Ten odłam ludzi nazywany zostanie Ludźmi Fiordu.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>50 r</strong><span style="font-weight: 400;">. &ndash; rozbudowa mur&oacute;w obronnych Miast Ofiru, włączenie Akademii w obręb Messyny</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>278 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; założenie filii Akademii Messyńskiej w Tulos</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>350 r</strong><span style="font-weight: 400;">. pojawia się kolejna grupa osadnicza &ndash; Terale. Odparci od granic Ofiru podążają p&oacute;łnocną stroną wzdłuż G&oacute;r Maegros na zach&oacute;d</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>380 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; powstaje portowe miasto Birka, w obrębie państewka Liryz&oacute;w.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>410 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; pierwsza morska wyprawa osadnicza na Fiord.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>415 r</strong><span style="font-weight: 400;">. &ndash; kolejna wielka wyprawa, Liryzowie zakładają liczne osady na wybrzeżach Fiordu.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>420 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; u granic Ofiru pojawia się kolejna grupa osadnicza, nazywana czasami Ludem Rzeki. Wojownicze plemiona Salijczyk&oacute;w, Mert&oacute;w, Dak&oacute;w, Parvan, Daram&oacute;w i Wergund&oacute;w wdzierają się na ziemie Ofiru w poszukiwaniu łup&oacute;w i ziem, na kt&oacute;rych mogą osiąść. Nie mogąc zdobyć twierdzy itaryjskiej, przez kilka pokoleń (prawie 100 lat) terroryzują całe południe Ofiru, w tym dwukrotnie palą Korathię.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>430 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; na p&oacute;łnocnych granicach Ofiru pojawiają się koczownicze plemiona Samnijczyk&oacute;w. Po kr&oacute;tkich walkach, zajęty w tym czasie walkami z plemionami Wergund&oacute;w,[[Ofir|Ofir zawiera sojusz z Samnijczykami i wysyła na p&oacute;łnoc swoje misje cywilizacyjne.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>435 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; założenie Samarkandy (Kamiennej) i państwa samnijskiego. Na tronie zasiada kniaź Garmad, zakładając dynastię Garmanid&oacute;w.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>440 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; przybycie wygnanego messyńskiego rektora Nuntiusa Cognitosa do Birki</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>444 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; otwarcie Akademii Birkańskiej</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>450 r.-</strong><span style="font-weight: 400;"> plemiona Teral&oacute;w wędrują wzdłuż p&oacute;łnocnych stok&oacute;w G&oacute;r Maegros z biegiem rzeki Wedry i docierają do ziem zajmowanych przez państwo Liryz&oacute;w. Po kr&oacute;tkiej wojnie Terale cofają się i zajmują rozległe zalesione r&oacute;wniny obecnej Terali. W przeciągu kolejnych 50 lat powstają kolejne drewniane osady Karantania, Nitra,&nbsp; Sisak (Szyszak), Gryf, B&oacute;br, Ogoniec, Przegoń i Lęda. Rejon zamieszkany przez Teral&oacute;w zwany jest Krajem Grod&oacute;w, Teralą.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>450 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; sojusz goblin&oacute;w i ork&oacute;w w G&oacute;rach Silber, powstaje efemeryczne państewko.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>455 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> - wybucha wielka wojna goblin&oacute;w z krasnoludami w G&oacute;rach Silber, kt&oacute;rej pierwszy etap kończy się podziemną bitwą i klęską goblin&oacute;w. Krasnoludy burzą ich kamienne fortece w całym rejonie i wycofują się na Shamaroth. Wojna trwa z przerwami do dnia dzisiejszego.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>465 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; przemianowanie Akademii Birkańskiej na Uniwersytet Magii Wody</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>480 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; osady Fiordu uniezależniają się od Liryzji i rozpoczynają serię napad&oacute;w na wybrzeża</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>510 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; wygnany z Liryzji książę Hakon z rodu Tradamon zakłada na p&oacute;łnocy miasto Askaron. Jego c&oacute;rka, Sigdrine, umacnia pozycję swojego rodu, rozszerzając władanie Askaronu aż do wybrzeża i granic Liryzji. Powstaje państwo Trynt.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>515 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; Matheus, Wielki Strategos Ofiru, zawiera pok&oacute;j z elfami z Laro i zyskuje ich pomoc w wojnie z Wergundami. Wojownicze plemiona zostają zepchnięte w dolinę Sankary, kt&oacute;rą obejmują we władanie. Na zachodzie zatrzymują się na granicy Liryzji. Powstaje 6 państewek, połączonych wsp&oacute;lną tradycją i kulturą.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>529 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; po splądrowaniu Birki, wyprawa okręt&oacute;w Fiordu wdziera się w g&oacute;rę Sankary aż do granic Itharos. Ich zdolności wojenne zostają docenione przez strategosa, kt&oacute;ry wynajmuje wojownik&oacute;w na służbę wojskową. Tak powstaje gwardia kratistos&oacute;w, Varanga, złożona wyłącznie z wojownik&oacute;w Fiordu.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>520 &ndash; 700 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; okres ustalania terytori&oacute;w państwowych.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>537 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; otwarcie Uniwersytetu Magii Życia nieopodal Askaronu</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>593 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; misja cywilizacyjna Ofirczyk&oacute;w wgłęb Terali</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>595 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; założenie plac&oacute;wki naukowej w Karantanii</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>613 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; oficjalne nadanie plac&oacute;wce karantańskiej tytułu Akademii Magii Ziemi</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>636 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; dekret o zamknięciu filii Akademii Messyńskiej w Tulos</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>637 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; powstanie niezależnej Akademii Tulijskiej</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>750 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; nowa dynastia książąt Wergundii, pochodzący z miasta Akwirgran potomkowie na wp&oacute;ł legendarnego Danwiga, rozpoczyna stopniowe jednoczenie ziem, zajmowanych przez tzw. Lud Rzeki.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>780 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; Trynt pr&oacute;buje inwazji na Kraj Grod&oacute;w, niespodziewanie rozbite plemiona Teral&oacute;w jednoczą się, dając odp&oacute;r armii tryntyjskiej pod grodem Lędą.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>785 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; Akademia Magii Ziemi oficjalnie staje się niezależną uczelnią</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>789 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; otwarcie Uniwersytetu Magii Powietrza</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>790 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; wojna między grodem Nitra, a Samnijczykami, zakończona rozejmem.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>813 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; władzę w Akwirgranie obejmuje Elmeryk z rodu Danwig&oacute;w. Młody i ambitny władca rozpoczyna serię lokalnych wojen i do roku 820 jednoczy w swojej armii Dak&oacute;w i Parv&oacute;w.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>819 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; historyczny sojusz Wergund&oacute;w z orkowym plemieniem Tarzul z G&oacute;r Maegros. Trzon armii Elmeryka od tej pory stanowią bitne, karne i okrutne oddziały ork&oacute;w.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>820 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> Wergundia zaczyna wojnę z elfami z Aenthil, zakończoną klęską elf&oacute;w, kt&oacute;re pomimo spektakularnego zwycięstwa w Wąwozie Samaria wycofują się poza rzekę Dakme (dopływ Sankary).</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>821 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; Elmeryk zaczyna rozbudowę Akwirgranu, wzorując się na miastach Ofiru</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>821 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; wielka rozbudowa Uniwersytetu Magii Powietrza</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>824 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; otwarcie Szkoły Mag&oacute;w Bitewnych</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>825 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; armia Wergund&oacute;w, do kt&oacute;rych dołączyły także Daramon, Mercja i Salicja, ściera się z wojskami Liryz&oacute;w.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>826 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; kratistos Arethyny podejmuje wyprawę przeciwko pustoszącym R&oacute;wninę Terala orkom z plemienia Tarzul.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>829 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; strategiczny sojusz z elfami morskimi z Talsoi pozwala przypuszczać, że w niedługiej przyszłości Elmeryk zdecyduje się na zaatakowanie Liryzji. Liryzja odpowiada sojuszem z rozb&oacute;jnikami z Fiordu i w g&oacute;rę Sankary ruszają kolejne wyprawy łupieżcze.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>830 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; Trynt pr&oacute;buje wzmacniać swoją pozycję sojuszem z Daramonem i kolejną inwazją w rejon Kraju Grod&oacute;w. W efekcie Daramon zostaje zaatakowany przez Wergund&oacute;w, a władca Lędy, Dagome, rozpoczyna proces jednoczenia plemion Teral&oacute;w.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>832 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> - Elmeryk zawiera w G&oacute;rach Silber "święty pakt krwi" z wodzem ork&oacute;w, Gotrekiem Moorgvrangvoorhirr'em. Oddziały ork&oacute;w wspierają jego armię na p&oacute;łnocy. Jednocześnie z inspiracji Ofiru sojusz zawierają władcy Tryntu i Księstwa Samnijskiego.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>833 r.</strong><span style="font-weight: 400;">&nbsp;</span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Bitwa pod Arden, Elmeryk niezwykłym manewrem taktycznym rozbija w pył zjednoczone wojska Tryntu i Samni. W bitwie ginie księżna Tryntu, Rangveig. To koniec książęcej linii Tradamonit&oacute;w i koniec Tryntu. Armia Wergund&oacute;w prze na p&oacute;łnoc.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Elmeryk po kilku miesiącach oblężenia zdobywa Askaron. Miesiąc p&oacute;źniej jego armia dociera do Samarkandy. Kniaź Turin udaje się na wygnanie. Na zachodzie wojska Liryzji zostają pokonane, mer Birki pod groźbą zniszczenia miasta zamyka port w Birce dla okręt&oacute;w Fiordu.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Elmeryk z rodu Danwiga obwołuje się Księciem Imperatorem P&oacute;łnocy. Podporządkowane mu ziemie zostają podzielone na Wergundię Właściwą oraz lenna i protektoraty. W przeciągu kilku miesięcy protektoratem Wergundii staje się Birka, w zamian za gwarancję autonomii handlowej.</span></li></ul></ul><ul><li style="font-weight: 400;"><strong>835 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> - umiera Elmeryk. Decyzją wodz&oacute;w Imperium na tronie władcy zasiada książę Dak&oacute;w, Eudomar.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>836 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> - Eudomar znosi uprzywilejowania protektorat&oacute;w (opr&oacute;cz Birki) i ziem lennych, a także autonomii elf&oacute;w i innych ras, dążąc do ujednolicenia państwa. Gł&oacute;wną władzę w Imperium P&oacute;łnocy otrzymują dow&oacute;dcy wojskowi.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>838 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> - na terenie Tryntu zostaje krwawo stłumione powstanie przeciwko wergundzkim najeźdźcom. Powstańc&oacute;w wspierają okręty Fiordu i krasnoludy.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>840 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> - Krasnoludy ogłaszają wycofanie się na p&oacute;łwysep Shamaroth i neutralność względem konflikt&oacute;w ludzi.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>843 r</strong><span style="font-weight: 400;"> - po licznych prześladowaniach ziemie Imperium opuszcza większość leśnych i miejskich elf&oacute;w. Pozostałe wybierają podporządkowanie i służbę w armii, albo życie banit&oacute;w w lasach.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>845 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> - po szeregu bunt&oacute;w i zamieszek w miastach Imperium Wergund&oacute;w, na p&oacute;łnocnych rubieżach zostaje założony szereg kolonii karnych, a w całym państwie wzmocniony system wojskowych posterunk&oacute;w. W Arethynie, jednym z państw Ofiru, uroczyście zostaje założona Akademia Alchemii.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>850 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> - epidemia w Korathii, umiera kratista Irena.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>851 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> - z powodu zamierania ruchu handlowego wzdłuż Sankary miasta Ofiru ubożeją, zamiera też import zb&oacute;ż. Badania alchemik&oacute;w nad pozyskaniem bardziej wydajnych odmian zb&oacute;ż przynoszą efekty. Żeby uniknąć widma głodu, kratistosi decydują się na akcję osadniczą na południowych stepach Samnii.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>853 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> - okręty Fiordu zostają rozbite przez sprzymierzone z Wergundami siły Talsoi w bitwie morskiej na Głębinie Meite.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>850 - 856 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> - rosnąca militaryzacja Imperium fatalnie odbija się na gospodarce, w efekcie Ludy Rzeki dotykają kolejne klęski głodu.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>858 r.</strong><span style="font-weight: 400;">&nbsp;</span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Na granicy Shamarothu odbywa się tajny Wiec Narod&oacute;w - spotkanie przedstawicieli wrogich Wergundii nacji. W wyniku wiecu okupowanym przez Wergundię Tryncie wybuchła powstanie, dowodzone przez ostatniego jarla księżnej Rangveig, Leifa Einarsona.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">W wyniku Wiecu Narod&oacute;w Talsoi zrywa sojusz z Wergundią, a armia Ofiru przekracza granicę w Itharos, maszerując na Akwirgran. Eudomar pokojowo abdykuje z tronu.</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><strong>859 r.</strong><span style="font-weight: 400;">&nbsp;</span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Na tron Wergundii wstępuje wychowany w ukryciu syn Elmeryka, Olaf Egilson.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">W Tryncie wybucha wojna domowa po śmierci przyw&oacute;dcy wolnych Tryntyjczyk&oacute;w, jarla Leifa.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Kniahini Mira zrywa wielowiekowy sojusz Samni z Arethyną, wyrzucając przez okno pałacu w Samarkandzie posł&oacute;w kratistosa Tarazjusza (tzw. defenestracja samnijska). W zamian zawiera ścisły sojusz z księciem - protektorem Wergundii, Olafem. Wydarzenie to nosi nazwę Przewrotu Sojuszy. Kniahini ogłasza Samnię kaganatem.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Podczas uroczystego wiecu ginie jarl Ynnejar, Bjorn Asmundson Ryży. Fiord wybiera nowego wodza, Siala Krzywozębego.</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><strong>860 r.</strong><span style="font-weight: 400;">&nbsp;</span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Koczownicza armia samnijska atakuje i zdobywa miasto Arethyna. Miasto zostaje złupione i spalone, wojska [[Ofir|Ofiru zostają zmuszone do odwrotu spod Akwirgranu. Po śmierci swoich syn&oacute;w Tarazjusz Samonita ustępuje z tronu kratistosa.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Z niejasnych przyczyn Olaf książę Wergundii zarządza budowę fortyfikacji w Mercji, na granicy z Talsoi. Projekt zostaje szybko zarzucony.</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><strong>861 r.</strong><span style="font-weight: 400;">&nbsp;</span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Wergundia i Ofir podpisują zawieszenie broni.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Z niejasnych przyczyn armia wergundzka, dowodzona osobiście przez Olafa, napada i niszczy teralski gr&oacute;d Lęda. Powoduje to chwilowe ochłodzenie stosunk&oacute;w Wergundii z Teralą. Po tym wydarzeniu Olaf zyskuje przydomek "Szalony".</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><strong>862 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> - do świata ludzi docierają informacje, że coś dzieje się w Aenthil - elfy zaczynają przegrywać toczoną od tysiącleci wojnę z Puszczą Południową. Powoduje to mobilizację wszystkich trzech państw elf&oacute;w, chwilowe zawieszenie broni między nimi oraz wycofanie się z zaangażowania w politykę ludzi.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>863 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> - po wycofaniu się wojsk Ofiru (ostatecznie w układzie pokojowym wr&oacute;cono do starego przebiegu granicy) Olaf rozpoczyna serię reform gospodarczych, mających na celu podniesienie poziomu życia w Wergundii, a zwłaszcza zapobieżenie powracającym klęskom głodu.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>864 r.</strong><span style="font-weight: 400;">&nbsp;</span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Olaf książę Wergundii nakazuje zburzenie najwyższego budynku w Akwirgranie, słynnej Wieży Orł&oacute;w. Przyczyny decyzji są niejasne, po tym akcie wandalizmu w stolicy wybuchają zamieszki.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Aby przerwać wyniszczającą wojnę domową, do Tryntu z powrotem wkracza armia wergundzka. Książę Olaf ogłasza Trynt protektoratem do czasu ustanowienia tam samodzielnej władzy.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Wybrzeża Fiordu nawiedza klęska żywiołowa - masowe ataki morskich stworzeń na miejscowych rybak&oacute;w.</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><strong>868 r.</strong><span style="font-weight: 400;">&nbsp;</span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Elfy przegrywają wojnę z tajemniczym wrogiem, nadchodzącym z południa, a kt&oacute;rego dotychczas nazywano Wielką Puszczą. Alta Tavar jednak puszczą nie jest. Pod atakiem sterowanych przez nią, zmutowanych stworzeń, nazywanych ulundo, pada Aenthil (miasto) oraz twierdza Telfamba.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Zagadkowe wydarzenie, objawiające się serią kataklizm&oacute;w na całej ziemi oraz gigantyczną burzą nad terenem Puszczy Południowej. Światu objawia się swoisty fenomen &ndash; kataklizmy zwiastowały narodziny nowego boga. Bogini Tavar.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Na terenach odebranych Aenthil oraz dawnej Puszczy Południowej powstaje organizm państwowy &ndash; Nowa Styria, wspierany mocą bogini Tavar. Na jego czele staje człowiek o imieniu Sephres, mieniący się księciem z zaginionego rodu, z kraju, kt&oacute;ry zniknął pod oceanem. Krążą legendy, iż jest nieśmiertelnym liszem.</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><strong>869 r.</strong><span style="font-weight: 400;">&nbsp;</span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">W Tryncie kończy się wojna domowa, rządy nad zniszczonym krajem obejmuje była przyboczna jarla Leifa Einarsona, Sigrin Audottir z rodu Varden, dając początek nowej dynastii. Na żądanie nowej księżnej, z kraju wycofują się wojska Olafa Szalonego.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Na pograniczu między Talsoi, Wergundią i terenami Nowej Styrii powstaje kadłubowe państwo na bazie dawnego Aenthil, utworzone przez uchodźc&oacute;w na p&oacute;łnocnych rubieżach dawnego państwa elf&oacute;w. One same nazywają je Hehtanore (Hetanor) &ndash; Ziemią Wygnania. Zebrana w święto Sairin rada elfich kast, zwana Eailinge, wybrała nowego władcę, została nim Helethai, c&oacute;rka Adarnila, kt&oacute;ry poległ w obronie stolicy.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Nowa Styria występuje do oligoi Ofiru z żądaniem zwrotu 4 części Korony Ofiru, najpotężniejszego artefaktu ofirskiego, pod groźbą odebrania go siłą. Piątą część &ndash; klejnot Arethyny &ndash; z niewiadomych powod&oacute;w ma już w swoim posiadaniu. Ofir odmawia.</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><strong>870 r.</strong><span style="font-weight: 400;">&nbsp;</span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Znamienny rok, obfitujący w wydarzenia wielkiej wagi. Utworzona z ulundo, najemnik&oacute;w i neofit&oacute;w armia atakuje Ofir. W wyniku zdrady pada Itharos, przy czym następuje wydarzenie bez precedensu &ndash; Tavar przyjmuje wyzwanie do walki na ziemi od boskiego patrona Ofiru, boga tarczy słonecznej, Izosa. Po tym starciu pod Itharos zostaje krater o średnicy około 1 mili. Izos zostaje unicestwiony. W Itharos powstaje ośrodek polityczny, zależny od Nowej Styrii.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Messyna broni się do samego końca, wojska Tavar r&oacute;wnają miasto z ziemią.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Korathia kapituluje przed armią Nowej Styrii, chroniąc się przed zniszczeniem. Upadek władzy ofirskiej, władzę przejmuje oligarchia i układy mafijne.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Zamknięcie Akademii Messyńskiej po upadku Miasta</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><strong>871 r.</strong><span style="font-weight: 400;">&nbsp;</span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Tulos kapituluje częściowo &ndash; oddaje swoją część Korony, ale zdobywcy nie wchodzą do miasta. Tulos zachowuje ciągłość władzy ofirskiej i ogłasza się legalnym spadkobiercą Ofiru.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">W ciągle nieodbudowanej Arethynie oraz w Tulos chronią się uciekinierzy z pozostałych miast. Arethyna ogłasza się niezależnym państwem.</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><strong>872 r.</strong><span style="font-weight: 400;">&nbsp;</span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Armia Nowej Styrii wycofuje się z Ofiru. Pod jej politycznym wpływem zostaje Itharos i Korathia.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Na całym terenie Nowej Styrii oraz terytoriach zależnych (pd.Ofir) zostaje wprowadzony zakaz używania magii innej, niż kapłańska.</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><strong>873 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; kolejne z wielkich wydarzeń, nazwanych p&oacute;źniej wsp&oacute;lnym określeniem Chaos Bog&oacute;w &ndash; bogini Tavar wstępuje w wymiar boski, nieznaną bliżej ludziom płaszczyznę astralną, powodując tam zamęt, kt&oacute;rego efektem na ziemi są chaotycznie występujące zaniki mocy kapłan&oacute;w oraz kataklizmy pogodowe. Stan ten trwa około miesiąca, po czym Tavar objawia się swoim wyznawcom jako bogini uciśnionych i wygnanych, b&oacute;stwo o ogromnej mocy.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>875 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; Nowa Styria wchodzi do międzynarodowej polityki. Jeden z jej książąt, dawny arystokrata wergundzki, Lambert Ostin, rozpoczyna rozmowy dyplomatyczne z władcami wszystkich kraj&oacute;w, w tym elfich. Granic nowostyryjskich nie uznają państwa elfie oraz Tulos i Arethyna. W ramach gestu dobrej woli Nowa Styria oddaje Laro zdobytą uprzednio twierdzę Telfamba. Przyjęcie Telfamby przez Laro powoduje gwałtowną reakcję Hetanoru, gdzie zwyciężają aktywne w ostatnich latach nastroje wrogie Laro. Układy pokojowe z Nową Styrią zawierają Wergundia, Trynt, Fiord, Samnia i Liryzja. Terala zachowuje neutralność, Laro, Talsoi, Arethyna, Tulos i Hetanor (Aenthil) deklarują otwartą wrogość.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>872-880 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> &ndash; po wycofaniu się wojsk Styrii z [[Ofir|Ofiru, krajem tym rządzi chaos. Administracja państwowa w większości przestaje istnieć, w r&oacute;żnych miastach powstają quasi-państwowe organizmy, pr&oacute;bujące utrzymać supremację nad jak największym terytorium rękami dobrze uzbrojonych najemnych armii i band. To czas zapaści i katastrofy wiekowego imperium.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>880 r.</strong><span style="font-weight: 400;">&nbsp;</span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Powstanie w Messynie przeciw rządom Itharos. Messyna odzyskuje niezależność, senat wybiera na kratistosa Theo Tynagirona, przyw&oacute;dcę rebelii.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Zawarcie Pokoju Tritajskiego. Messyna, Tulos i Arethyna zawiązują sojusz zwany Małym [[Ofir|Ofirem, jednocześnie podpisując zawieszenie broni z Itharos, kt&oacute;re nie wchodzi do sojuszu.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Zostają ujawnione tzw. Dokumenty z Kovendare, wychodzą na jaw oszustwa finansowe Ligi Kupieckiej.</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><strong>881 r.</strong><span style="font-weight: 400;">&nbsp;</span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">porozumienie w Dormenos daje początek Pierwszej Sukursji, zwanej Wielką, wyprawie ratunkowej do Pethabanu przeciwko Uzurpatorom z Ligi Kupieckiej.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">ponowne otwarcie Akademii Messyńskiej</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><strong>881-83 r</strong><span style="font-weight: 400;">. - wydarzenia Pierwszej Sukursji, wojna w Pethabanie z Uzurpatorami.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>882 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> - epidemia w Akwirgranie.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>882-83 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> - tzw. Sukursja Samnijska, wyprawa łupieżcza Samnijczyk&oacute;w, wspierająca wojska wergundzkie Pierwszej Sukursji.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>883 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> - umiera wielka władczyni Samni, kagani Mira Śnieżna.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>884 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> - najazdy samnijskie na p&oacute;łnocy.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>885 r.</strong><span style="font-weight: 400;">&nbsp;</span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Początek Drugiej Sukursji, epidemia w Korathii</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">wybuch wielkiej epidemii w Terali, sąsiednie państwa pierwszy raz jako środek zapobiegawczy stosują barierę kwarantanny.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">historyczne zjednoczenie Terali, kniaź Dragan Karanawic otrzymuje najpierw buławę wojewody Wschodnich Grod&oacute;w, a potem całej Terali.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">po zabiciu przez styryjskich skrytob&oacute;jc&oacute;w księcia Wergundii, Olafa Egilsona, Wergundia wypowiada wojnę Styrii. Początkowe zwycięstwa pozwalają nawet na chwilowe odzyskanie miasta Aenthil.</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><strong>896 r.</strong><span style="font-weight: 400;">&nbsp;</span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Na południe od Styrii zostają odkryte tereny bogate w surowce, zwłaszcza w nowo odkryty Minerał, kt&oacute;rego wykorzystanie otwiera nowe możliwości wojenne i technologiczne.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">w wyniku przewrotu sojuszy na p&oacute;łnoc Wergundii uderza armia Terali, rozpoczynając ciąg reakcji, w efekcie w przeciągu kilku tygodni do wojny przystępuje Trynt i Ofir (po stronie Wergundii) oraz Terala, Samnia i Itharos (po stronie styryjskiej). Kontruderzenie styryjskie odpycha armię wergundzką daleko na p&oacute;łnoc.</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><strong>897 r.</strong><span style="font-weight: 400;">&nbsp;</span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">na nowo odkrytych ziemiach na południu postępuje kolonizacja, z gł&oacute;wnym udziałem Wergundii i Talsoi powstaje tam nowy port, Vekowar.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">front Wielkiej Wojny zatrzymuje się na długie miesiące na południe od rzeki Sankary.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">obydwa mocarstwa wyniszczone wysiłkiem wojennym desperacko poszukują czegoś, co przechyli szalę na ich stronę, duża część działań wojennych w związku z tym przenosi się na morze.</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><strong>898 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> - prowadzone z bazą w Vekowarze ekspedycje badawcze odkrywają kolejne obszary lądu i stykają się z południowymi plemionami elf&oacute;w Laro.</span></li></ul> == Epoka Zapołudnia ==<ul><li style="font-weight: 400;"><strong>900 r.</strong><span style="font-weight: 400;">&nbsp;</span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">zjednoczenie lud&oacute;w Za-południa, wspieranych przez plemiona ork&oacute;w oraz Imperium. Dochodzi do obudzenia Starych Bog&oacute;w, te władające Za-południem istoty żądają podboju P&oacute;łnocy.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">październik - w Vekowarze zostaje podpisany pok&oacute;j, nazwany Tr&oacute;jprzymierzem &ndash; Styria, Wergundia i Hetanor zawiązują sojusz.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">początek oblężenia Vekowaru, ewakuacja i zamieszki.</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><strong>901 r.</strong><span style="font-weight: 400;">&nbsp;</span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">umocnienie portu Leth Caer przez Styrię i Wergundię. P&oacute;łnoc przygotowuje się do wojny z Za-południem.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">kniaź Dragan wzmacnia swoją władzę w wyniku paniki spowodowanej mobilizacją czarnego tymenu na linii Daramonu i przełęczy Visnohora.</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><strong>902 r</strong><span style="font-weight: 400;">. &ndash;Wergundia uderza na Teralę.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>903 r</strong><span style="font-weight: 400;">.&nbsp;</span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">początek inwazji na p&oacute;łnoc &ndash; armia Szamanki uderza na wybrzeża, nowopowstała flota Za-południa angażuje się w walkę morską.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">koniec najdłuższego w historii oblężenia i upadek Vekowaru. Leth Caer kilkakrotnie odpiera ataki dzięki doskonale obronnemu położeniu.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">armia Za-południa uderza na Styrię. Obrońcy - połączone siły Tentary, burego i części zielonego tymenu &ndash; zostają zepchnięci do linii rzeki Loraniss, kt&oacute;rej bronią całą zimę. Pada port Hawern i miasto Kota Laud.</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><strong>904 r.</strong><span style="font-weight: 400;">&nbsp;</span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Laro i Shamaroth zachowują neutralność. Talsoi nieskutecznie bronią granic.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">rośnie przewaga floty Za-południa na morzach. Zacięte walki o wybrzeże i linię rzeki. Obydwa imperia odczuwają ekonomiczne zmęczenie wojną. Ludność buntuje się.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">7 kwietnia księżna Helethai wypowiada Tr&oacute;jprzymierze. Gromadzone w p&oacute;łnocnej Styrii oddziały ohtat uderzają w plecy wojsk styryjskich. Spektakularna obrona Styrgradu.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">powr&oacute;t elf&oacute;w do Aenthil. Rozłam w Eailinge .</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Za-południe atakuje laryjską Telfambę i odbiera ją, przekazując wojskom Aenthil. Natychmiast po wycofaniu się Za-południa Laro atakuje Aenthil i odbija fortecę. Początek wojny między Aenthil i Laro.</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><strong>905 r.</strong><span style="font-weight: 400;">&nbsp;</span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">w obliczu klęski Styria wycofuje się całkowicie z Ofiru. Mały Ofir natychmiast reaguje &ndash; Tulos, Messyna i Arethyna rozpoczynają wojnę o ponowne zjednoczenie Ofiru.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Samnijczycy, prowadzeni przez Mori Khana, uderzają na p&oacute;łnoc Wergundii. Przetaczają się także przez Teralę i kończą w Tryncie, gdzie zostają odparci.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Wergundia wycofuje wojska ze Styrii. Armia Za-południa i elfy przekraczają Sankarę, wkraczając na terytorium Wergundii.</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><strong>906 &ndash; 910 r.</strong><span style="font-weight: 400;">&nbsp;</span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">zaciekła obrona Wergundii &ndash; w obliczu przewagi liczebnej i technologicznej, mądrze prowadzona kampania taktyczna imperium ustępuje.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">atak Samni zmusza do walki na dwa fronty. Ofir, zajęty wojną domową, odmawia pomocy. Ostatnim sojusznikiem Wergundii zostają ludy Fiordu.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Zapołudnie zdobywa i niszczy Birkę, zdobywając przycz&oacute;łek do dalszej kampanii.</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><strong>911 r.</strong><span style="font-weight: 400;">&nbsp;</span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">w wyniku epidemii umiera księżna Ermerngarda. Upadek Akwirgranu. Upokarzająca kapitulacja w wydaniu księcia Arnulfa.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">rozpad Federacji Wergundzkiej. Za-południe wprowadza władzę okupacyjną na terenie Wergundii i Styrii, kt&oacute;re przekształcają we własne. Nie ingerują w wolne ziemie Aenthil.</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><strong>912 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> - Terala pr&oacute;buje utrzymać neutralność</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>913 r</strong><span style="font-weight: 400;">. - uderzenie Za-południa na Daramon i dalej na Trynt po linii Rany. Następnie przejście brod&oacute;w pod Arden.</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>914 r.</strong><span style="font-weight: 400;">&nbsp;</span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">wojna dociera na morze p&oacute;łnocne. Wzmożone ataki na wybrzeża.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Shamaroth cały czas utrzymuje neutralność. Armia Tryntu, wspomagana przez resztki czarnego tymenu, wycofuje się na p&oacute;łnoc.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">upadek Askaronu.</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><strong>915 r.</strong><span style="font-weight: 400;">&nbsp;</span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">zjednoczenie Małego Ofiru (wraz z terenem okupowanego Itharos) i podpisanie sojuszu z Qa</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">kapitulacja Tryntu i utworzenie autonomicznego państewka Halfdana Borgh Du</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Krasnoludy zawiązują sojusz z Qa i przekazują im księżną Sigdrine</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">śmierć Kniazia Vlada Jastrzębca w bitwie pod Dwoma Wzg&oacute;rzami. Była to ostatnia bitwa P&oacute;łnocy. Terala zawiera porozumienie z Qa. Derwan Jastrzębiec Kniaziem Namiestnikiem Terali</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">upadek enklawy styryjskiej w Kalidoera Yembataan, ostatniego punktu oporu Styrii. Państwo przestaje istnieć, ale część struktur zostaje ocalona na terenie Larionu.</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><strong>916 r.</strong><span style="font-weight: 400;">&nbsp;</span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">upadek Księstwa na Przełęczy Archibalda dar Bregena</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">koronacja Joachima dar Nittela na Księcia Namiestnika Wergundii</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">ogłoszenie edyktu o zakazie noszenia broni, delegalizacji magii bojowej i obowiązkowym poborze do wojska w krajach kontrolowanych przez Qa</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">lato nieurodzaju w wyniku opuszczenie domen przez bog&oacute;w. Wiele os&oacute;b ginie z głodu. Ominęło ziemie, na kt&oacute;rych wyznawano Opiekun&oacute;w</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">bunt chłop&oacute;w parveńskich</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">w niewyjaśnionych okolicznościach znika arcyksiążę Sephres, plotki krążą że został zabity, lub po stracie mocy Tavar jego ciało po prostu się rozpadło</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">w tajemnicy powstaje Sztab Konspiracji P&oacute;łnocy oraz powołana zostaje styryjska Czarna Tercja</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><strong>917 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> - zaczyna działać inspirowana spoza granic styryjska akcja odwetowa, seria skrytob&oacute;jczych, ale też spektakularnych zamach&oacute;w na oficjeli i kapłan&oacute;w Qa, specjalna siatka dostarcza materiał&oacute;w i ewakuuje ludzi</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>920 r.</strong><span style="font-weight: 400;">&nbsp;</span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Wielkie Powstanie Wergundzkie, w kt&oacute;rym udział wzięły pozostałości wszystkich tymen&oacute;w</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">prawie udany zamach na Neyestecae, jego skutkiem była cała seria represji</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><strong>921 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> - w Samni umiera Kagan Utherys, następuje walka stronnictw, zwycięża siostra byłego kagana - nowym Wielkim Kaganem wybrany Sukh Ochiryn z plemienia Kyzł-tum</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>925 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> - rewolta szlachty wergundzkiej</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>927 r</strong><span style="font-weight: 400;">. - Rebellion des Centimes &ndash; Rewolta Setnik&oacute;w w Wergundii</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>928 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> - wysadzenie w powietrze gł&oacute;wnej świątyni Qa w Styrgradzie, w efekcie Qa niszczą połowę miasta</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>930 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> - wprowadzenie embarga handlowe na wyroby sprowadzane z Laro, pr&oacute;ba ekonomicznego odcięcia Czarnych Elf&oacute;w</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>932 r.</strong><span style="font-weight: 400;"> - zniesienie embarga wobec usilnych protest&oacute;w wszystkich miast Ofiru i mediacji tulya'Toruviel z Aenthill</span></li><li style="font-weight: 400;"><strong>933 r.</strong><span style="font-weight: 400;">&nbsp;</span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">incydent w Eberstein (Wschodnia Wergundia)&ndash; zab&oacute;jstwo dostojnika Qa i represje, początek przygotowania do wielkiego powstania.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">wzmocnienie frakcji pacyfistycznej w Qasyran pod przyw&oacute;dztwem przebywającej na wygnaniu Tlilxuchtli z Coatl.</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><strong>935 r.</strong><span style="font-weight: 400;">&nbsp;</span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">lipiec - bunt w Twierdzy Silberburg, we Wschodniej Wergundii, a następnie wybuch powstania w całej Wergundii, a także w Tryncie, Fiordzie, Kesham, Itharos, Styrii i Talsoi.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">sierpień &ndash; powr&oacute;t kultu Modwita w Wergundii, ujawnienie Zakonu Kawaler&oacute;w Mieczowych.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">sierpień &ndash; ogłoszenie odrodzenia Wergundii i Tryntu</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">sierpień &ndash; w konsekwencji zamachu na swojego dyplomatę Księstwo Larionu wypowiada wojnę imperium Qasyran. Huany Ahi i Rino wkraczają na teren Wergudii i Styrii.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">sierpień &ndash; zamach w Monta Argenta, żołnierze styryjskiej Czarnej Tercji oraz Elidis Caernoth przeprowadzają udany atak na Neyestecae, władczynię Qasyran</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">wrzesień &ndash; masakra w Lusignan, krwawy odwet Wergund&oacute;w na okupantach.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">wrzesień &ndash; bunt chłop&oacute;w we Wsch. Wergundii.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">wrzesień &ndash; początek bitwy pod Erwick.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">październik &ndash; uderzenie Messyny na Itharos, oblężenie miasta.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">październik &ndash; wojskom III tymenu pod Erwick przychodzą z pomocą Laryjczycy i Styria, bitwa pozycyjna.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">październik &ndash; odbicie miasta Gereja w Styrii, początek rekonstrukcji styryjskiej armii i państwa.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">14 listopada &ndash; odbicie Akwirgranu, stolicy Wergundii. Ogłoszenie Rady Magnifer&oacute;w, rządzącej krajem do momentu wybrania księcia-protektora.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">listopad &ndash; zwycięstwo Wergundii pod Harnkott.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">listopad &ndash; powstanie w Styrgradzie, odbicie cywilnej części miasta.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">grudzień - powstanie w Talsoi, odbicie miasta.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">grudzień &ndash; Konferencja w Srebrnej Rzece, szczyt przyw&oacute;dc&oacute;w kraj&oacute;w P&oacute;łnocy oraz Sztabu Konspiracji. Zapada decyzja o braku kompromis&oacute;w i bezwzględnej walce z Qasyran. Zapowiedź proklamowania państwa Andhakary. Zapowiedź rozbioru Aenthil.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">grudzień &ndash; Ponowne Przymierze, oficjalny akt przyjęcia przez ludy P&oacute;łnocy kultu Opiekun&oacute;w, z pierwszeństwem jednak dla kultu Modwita i bogini Tavar. Odrodzenie kultu Ei &ndash; Natury.</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><strong>936 r.</strong><span style="font-weight: 400;">&nbsp;</span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">luty &ndash; Leth Caer rozpoczyna ofensywę zaczepną dla związania walką dużej ilości sił Qa. Powt&oacute;rzenie Rytuału Obręczy, powiększenie granic miasta.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">luty - do wojny dołączają pozostałe huany z g&oacute;r Larion, zostaje uzbrojona Telfamba.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">luty &ndash; Visnohora, oddział specjalny styryjskiej Czarnej Tercji zabija w zamachu gł&oacute;wnego dow&oacute;dcę p&oacute;łnocnej armii Qa, huei Seitiriego.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">marzec &ndash; rozejm między Itharos i Messyną, traktat dyplomatyczny zapowiadający ograniczoną wsp&oacute;łpracę przeciwko Samni.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">marzec - wybuch zarazy w Samni oraz śmierć Wielkiego Kagana Sukh Ochiryn, po decyzji Wielkiego Wiecu Plemion atak arban&oacute;w samnijskich na Mały Ofir.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">marzec &ndash; przełamanie frontu pod Erwick, ofensywa wojsk wergundzko-styryjsko-laryjskich</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">marzec - odbicie przez Talsoi Zatoki Białych Klif&oacute;w. Ogłoszenie odrodzenia państwa. Nową maradą zostaje Maire'tar z rodu Zethar, dawna Biała Tarmen.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">marzec &ndash; udana ofensywa w Tryncie, odbicie większości kraju za wyjątkiem największych fortec. Pierwsze od stuleci przymierze z krasnoludami, kt&oacute;re wyprowadzają armię na powierzchnię.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">kwiecień - potężne kontruderzenie z Zapołudnia, Utzyao (armia wewnętrzna Qasyran) wkracza do południowej Styrii, zmierzając na p&oacute;łnoc.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">17 kwietnia - koronacja Severo dar Rodlingena na Księcia Protektora Wergundii w Akwirgranie.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">maj &ndash; Thang zwołany w tymczasowej stolicy, Bon Carraigh, wybiera Brynjolfa Sliabh Ard na księcia Tryntu i Fiordu. Zjednoczenie Fiordu i Tryntu unią personalną.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">reforma edukacji w Wergundii, zmiana danwgo Uniwersytetu Magii Powietrza w Akademię Akwirgrańską im. Eryki dar Bregen. W ich ślady idzie: Askaron oraz Messyna. Na tej bazie powstaje Uniwersytet Styrgradzki.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">czerwiec - siły P&oacute;łnocy zdobywają intersekcję w Cor, co umożliwia rozpoczęcie oblężenia Arden. czerwiec - splądrowanie przedmieści Messyny przez Samnijczyk&oacute;w</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">lipiec - zawarcie pokoju między Messyną a Itharos.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">wrzesień - wyprawa elf&oacute;w Talsoi do dawnej świątyni Tulvy, uruchomienie mechanizm&oacute;w sterujących pogodą.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">10 października - 22 listopada - Czarny Szkwał; zniszczenie części floty Qa i całości floty Talsoi; przymusowe lądowanie Qa w Talsoi.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">14 listopada - odbicie Styrgradu z rąk Qa.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">grudzień - wiec samnijski w Berszadzie, brak skutecznego wyboru nowego kagana.</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><strong>937 rok</strong><span style="font-weight: 400;">&nbsp;</span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">kwiecień - najazd samnijski pali do fundament&oacute;w teralski gr&oacute;d Nitra.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">lipiec - odnowienie Thangu Liryzji i jej przyłączenie do Federacji Wergundzkiej. Liryzja i Wergundia przystępują do odbudowy kraju, a przede wszystkim rozpoczynają budowę portu Nowej Birki&nbsp;</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">lipiec - koniec 13-miesiecznego oblężenia, zdobycie Arden przez siły P&oacute;łnocy.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Październik &ndash; objawienie Swarta-Szakala. Świat po raz pierwszy dowiaduje się o zagrożeniu, choć w&oacute;wczas nikt nie łączy go jeszcze z imieniem Swarta.&nbsp;</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Październik &ndash; Echiron, Arcyksiążę Zjednoczonego Felnoru, doprowadza do wypiętrzenia i wynurzenia wysp Felnor. Nie mające precedensu wydarzenie możliwe było dzięki pomocy Swarta-Szakala</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">&nbsp;listopad - lądowanie wojsk Qa na wybrzezu Wergundii, zajęcie części fortec i terenu dawnego miasta Birka.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">grudzień &ndash; odbicie Askaronu, stolicy Tryntu, z rąk Qa. Podczas walk dochodzi do konfliktu księcia Brynjolfa z dow&oacute;dcami wojsk krasnoludzkich i wycofania Kesham z wojny.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">grudzień - wojska tryntyjskie stają na przełęczy Cor</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">grudzień - spotkanie kniazia Derwana Jastrzębca z Tergorem dar Toller w sanktuarium Modwita w Viran. Oblężenie Szyszaku, wojska Derwana ratuje interwencja tryntyjska.</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><strong>938 r.</strong><span style="font-weight: 400;">&nbsp;</span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Styczeń &ndash; niezwykle ważne wydarzenia w Larionie. Po raz pierwszy od tysiącleci zostają nawiązane kontakty z elfami podziemnymi, inspirowane przez Zakon Złamanego Kręgu, enigmatyczną grupę kapłan&oacute;w, powołaną po Wojnie Rozłamu. Zostaje ujawniona prawdziwa przyczyna buntu Podziemnych, a jednocześnie wielkie zagrożenie dla Larionu &ndash; zbiorowa laryjska świadomość, Ikni, okazuje się być stworzona przez Swarta-Szakala. </span><span style="font-weight: 400;"><br /></span><span style="font-weight: 400;">Waga tych informacji staje się jednocześnie przyczyną paraliżu państwa Larionu &ndash; kapłani Ikni, stanowiący trzon arystokracji, okazują się być zdrajcami swojego ludu.&nbsp;</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">styczeń &ndash; pada obrona fortec w Kalidorei, z 40 tysięcy obrońc&oacute;w wszyscy polegli. Dowodzący armią inwazyjną huei Oepetl Cuitla podąża dalej na p&oacute;łnoc, pod Akwirgran.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">styczeń - układ między Ofirem a samnijskimi arbanami, na mocy kt&oacute;rego zostają wykupieni jeńcy ofirscy, a samnijczycy opuszczają Ofir; koniec wojny w Ofirze.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">W Samnii nastają czasy nowego kagana &ndash; tron obejmuje Enktoia Bilgunenei, kt&oacute;ra wyprowadziła arbany z pułapki w Ofirze, uzyskując przy okazji ofirski okup w złocie.&nbsp;</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">styczeń &ndash; granice huan&oacute;w Takawai i Waikiri przekracza interwencyjny korpus Qasyran, dokonując masakry cywilnej ludności.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">marzec &ndash; pod Styrgrad dociera trzon armii Utzyao, ponad 350 tys. wojownik&oacute;w. Przeprawa przez Loranis, aby zamknąć oblężenie, kosztuje Qa wiele tysięcy ofiar, ale ostatecznie, wraz z 60-tysięczną armią Aenthil zamykają miasto w oblężeniu.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">marzec &ndash; część armii Utzyao (brygada Cuauchtli) dociera do wybrzeży Wergundii, lądując w ruinach miasta Birka oraz pod miastem Zachodni Klif. Wybuchają kolejne bomby minerałowe, armia przedziera się w dw&oacute;ch częściach w stronę Akwirgranu i Visnohry.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">lipiec &ndash; bitwa o Akwirgan. Operacja wojskowa objęła niemal p&oacute;ł miliona żołnierzy. Pod stolicą wergundzką spotkały się armie Utzyao (Cuauchtli i Cuitla), wspomagane przez samnijskie arbany, oraz ochotniczy wergundzki V tymen, powołany z rezerw do obrony terytorium. Bitwa pozostała w dużej mierze nierozstrzygnięta, choć obie strony przypisały sobie zwycięstwo. Choć wojska wergundzkie formalnie zostały pokonane, to jednak udowodniły, że Akwirgran jest nie do zdobycia za pomocą nawet ta potężnych sił Qasyran.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">wrzesień &ndash; grudzień &ndash; finalny etap II Wojny o P&oacute;łnoc.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">listopad - księstwo Larionu wysyła ekspedycję odwetową na południowe tereny Qasyran. W bitwie ginie księżna Savra.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">grudzień &ndash; Talsoi uznaje oficjalnie protekcję Wergundii. Federacja wysyła na teren państwa morskich elf&oacute;w armię, pozwalającą na wyzwolenie stolicy.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">grudzień &ndash; szczyt w Dargun. Zostaje zawarty pok&oacute;j w Terali, kt&oacute;ra dzieli się na dwa osobne państwa. Politycznymi świadkami układu są książę Brynjolf tryntyjski i huei Iltepe Moe, przyw&oacute;dczyni p&oacute;łnocnego Qa na Visnohorze.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">grudzień &ndash; Pakt Ofirski, nazwany p&oacute;źniej Paktem Szlaku Wedry,&nbsp; układ między Tryntem, Teralą Wschodnią, Teralą Zachodnią, Ofirem i P&oacute;łnocnym Qasyran o budowie p&oacute;łnocnego szlaku handlowego, jednocześnie antywergundzki pakt wojskowy. Od tego momentu kraje te są nazywane krajami Paktu i stanowią trzecią siłę polityczną świata, obok bloku Zapołudnia i Sojuszu.</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><strong>939 r.</strong><span style="font-weight: 400;">&nbsp;</span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">styczeń - na stanowisko t'antsan Larionu zostaje powołany Altaris Faltorn Andhakara.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">styczeń &ndash; TRAKTAT VISTANIJSKI, ostateczny akt kończący Wojny o P&oacute;łnoc. Armie Qasyran wycofują się aż za linię Hawren&ndash;Perdagan&ndash;Kavelia. Na p&oacute;łnocy w rękach Qa zostaje Visnohora.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Styczeń &ndash; w wyniku porozumienia niziołk&oacute;w z senatorami Messyny miasto wyraża zgodę na odbudowę Velidy. Hobbici rozpoczynają wielką akcję oczyszczania zniszczonej doliny, powoli reaktywując swoją dawną ojczyznę.&nbsp;</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Maj &ndash; władczyni Samnii, Enktoia, nawiązuje kontakt z nieumarłym duchem, Mori Khanem. Władca Koni dołączył do tworzącego się sojuszu przeciwko upadłemu b&oacute;stwu, Swartowi, zaś Samnia przyjęła ofertę wsp&oacute;łpracy z Wergundią, stawiając zaporę dla plan&oacute;w szlaku handlowego wzdłuż rzeki&nbsp; Wedry</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Lipiec &ndash; w Pohryniu&nbsp; we Wschodniej Terali,w&nbsp; ruinach pozostałych po palatynie Mojmirze, odkryto pozostałości jego laboratori&oacute;w, a w nich istotę nazwaną Matką Lęgu &ndash; pomiot jednej z najpotężniejszych eskhara.&nbsp;</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Lipiec &ndash; wychodzą na jaw prace Wschodniej Terali nad bronią minerałową &ndash; w atmosferze skandalu z powodu wypadku, kt&oacute;ry kosztował życie grupę przypadkowych badaczy.&nbsp;</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Lipiec &ndash; podczas badań na G&oacute;rze Otorten zostaje odkryte istnienie Sieci Geomantycznej. Dotychczas sądzono, że punkty energetyczne (intersekcje) występują na powierzchni Ei bez związku ze sobą, niezależnie.&nbsp; Odkrycie to stało się początkiem wielkiej rewolucji magicznej .&nbsp;</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Lipiec &ndash; Wergundia odnawia swoje wpływy wśr&oacute;d plemion ork&oacute;w. Tergor dar Toller porzuca funkcję Wielkiego Mistrza Zakonu Mieczowego, by krzewić wiarę w Modwita wśr&oacute;d ork&oacute;w zagrożonych kultem Szakala.&nbsp;</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Sierpień&nbsp; - wybucha bunt niewolnik&oacute;w w Ofirze</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Październik &ndash; wielki rytuał w wergundzkiej twierdzy Bibraktborgu. Wydarzenie było finałem budowanego od dłuższego czasu frontu przeciwko Szakalowi-Swartowi, upadłemu b&oacute;stwu. Wielki rytuał, kt&oacute;ry umożliwiło odkrycie sieci geomantycznej, spowodował w powszechnym mniemaniu wypchnięcie Swarta poza Eę i uniemożliwienie mu powrotu. W rzeczywistości było to bardziej złożone, ale efekt z grubsza był właśnie taki. </span><span style="font-weight: 400;"><br /></span><span style="font-weight: 400;">Rytuał miał dalekosiężne skutki, jednym z nich było zniszczenie laryjskiej wsp&oacute;lnej pamięci i "domu przodk&oacute;w" &ndash; Ikni</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Grudzień &ndash; wergundzki kości&oacute;ł Si&oacute;demki na Nieboskłonie powołuje organizację, nazwaną Inkwizyjcją, mającą zająć się wyplenieniem pozostałości eskhara na powierzchni Ei&nbsp;</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><strong>940 r.</strong><span style="font-weight: 400;">&nbsp;</span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Styczeń&nbsp; - orkowie z G&oacute;r Maegros uderzają na Ofir, gdzie trwa wciąż powstanie niewolnicze. Wergundia oficjalnie odcina się od tego wydarzenia i przyw&oacute;dcy ork&oacute;w, Tegora dar Tollera, jednak potężna wyprawa rabunkowa znacząco osłabia Ofir.</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Styczeń&nbsp; - wybucha bunt południowych huan&oacute;w, rozpoczynając wojnę domową w Larionie. Krajem g&oacute;rskich elf&oacute;w wstrząsnęły kolejno wieści o Ikni, upokarzająca klęska w Kalidorei, masakra, jaką urządzili Qa w południowych huanach, śmierć tantsan Savry, utrata Ikni, a wreszcie obraźliwy w mniemaniu większości pok&oacute;j Vistanijski podpisany z Qasyran. </span><span style="font-weight: 400;"><br /></span><span style="font-weight: 400;">Bunt podsycają byli kapłani Ikni, w tym najwyższy z nich, Roimata</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">4 kwietnia - wielka pow&oacute;dź nawiedza Velidę i Messynę, powodując zmiecienie popioł&oacute;w z Doliny i kataklizm w mieście i okolicznych ziemiach</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Boom g&oacute;rniczy w styryjskiej Kawelii &ndash; związany z gwałtownym rozwojem badań magicznych. Wzrasta skokowo zapotrzebowanie na kruszce, w kt&oacute;re Kawelia obfituje, stając się obiektem zainteresowania całego świata, w tym licznych inwestor&oacute;w.&nbsp;</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Lipiec - Misja rozjemcza tantsana Altarisa, bunt południowych huan&oacute;w zostaje wygaszony, Larion ratuje sp&oacute;jność państwa.&nbsp;</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Lipiec &ndash; odkrycie metody teleportacji materii na bazie sieci geomantycznej&nbsp;</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Lipiec &ndash; przełomowe badania archeologiczne Akademii Messyńskiej w Kaweii i Larionie udowadniają prawdziwość mit&oacute;w o Ogrodach Życia.&nbsp;</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Październik &ndash; liczne nieformalne ingerencje Felnoru w Styrii powodują wyprawę odwetową, Styryjczycy wraz z sojusznikami uderzają na FElnor, zabijając arcyksięcia wyspy Amrun, SEkhemseta.&nbsp;</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">'''941 r'''</span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Problemy wewnętrzne Wergundii&nbsp;</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Kompania Nowej Magii&nbsp;</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">'''942 r'''&nbsp;</span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Lipiec&nbsp; - wydarzenia na Fiordzie. Jednym z jarl&oacute;w zostaje Jarna Falarskad&nbsp;</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Sierpień &ndash; Wergundia uderza na Visnohorę, orkowie uderzają na Teralę, uniemożliwiając reakcję kniaziowi Derwanowi&nbsp;</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Październik &ndash; fiordyjska wyprawa na Wyspę&nbsp;</span></li><ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Trynt zyskuje nowy węzeł geomantyczny, mający "zasięg" do Nowej Birki i Talsoi,&nbsp;</span></li><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Utwierdzony sojusz tryntyjsko-fiordyjski&nbsp;</span></li></ul><li style="font-weight: 400;"><span style="font-weight: 400;">Listopad &ndash; zrękowiny dzieci kniazi&oacute;w teralskich, zapowiedź zjednoczenia kraju </span></li></ul></ul>