Elmeryk z rodu Danwiga wstąpił na tron [[Wergundia|Wergundii]] około 813 roku. Rychło dał się poznać jako niezwykle zdolny wódz i strateg, ale także jako charyzmatyczny przywódca polityczny. Do 830 r. zdołał zjednoczyć tak siłą, jak i dobrowolnie, wszystkie krainy doliny Sankary, tworząc [[Wergundia|Federację Wergundzką]]. Zawarł także historyczny sojusz z plemionami orków, wykazując się przy tym wielką osobistą odwagą. Epizod ten powiązał na długo losy [[Wergundia|Wergundii]] i orków, doraźnie wzmacniając siły militarne młodego mocarstwa.

W 833 r. Elmeryk rozpoczął podbój krain północy, rozpoczynając od [[Trynt|Tryntu]], który podporządkował po zwycięstwie pod Arden. Wcześniej jego oddziały wkroczyły na teren państewek teralskich, które zadeklarowały dobrowolną kapitulację. Po podbiciu [[Trynt|Tryntu]] oddziały wergundzkie wkroczyły na samnijskie stepy, zajmując teren aż do północnych granic [[Ofir|Ofiru]].

U szczytu potęgi państwo Elmeryka rozciągało się od półwyspu [[Shamaroth]] do granic elfickich i [[Ofir|Ofiru]]. Elmerykowi towarzyszyła wizja, którą opisał w pozostawionych po sobie przemówieniach i pismach, jako formę objawienia lub proroctwa. Był głęboko przekonany, że , z bliżej nieokreślonego południa , przybędzie zagrożenie, wielokrotnie przewyższające potęgą [[Wergundia|Wergundię]] i wszystkie sąsiednie krainy, a jedyną szansą na jego pokonanie będzie zjednoczenie całej Północy w jedną siłę.

Elmeryk zginął w zamachu, zabity przez własnego przyjaciela i dowódcę armii, księcia Dakonii , Eudomara. Fakt ten wyszedł na jaw dopiero po wielkim powstaniu w 858 r., wraz z informacjami o tym, że zabójca nie był w pełni zmysłów.

Proroctwo Elmeryka po latach zaczęto odczytywać jako ostrzeżenie przed powstającą na południu Styrią, co zaowocowało wybuchem Wielkiej Wojny w 995 885 r.

Ostatecznie jednak najtrafniejszą interpretacją wydaje się być powstanie [[Qa|Imperium Zapołudnia]], które w latach 900 -915 całkowicie podbiło całą Północ, ostatecznie doprowadzając do powstania Sojuszu Północy i czasowego zjednoczenia sił przeciwko wspólnemu wrogowi. W oczach zwolenników idei Elmeryka oznacza to, że gdyby jego idea nie upadła, podbój Północy przez Zapołudnie nie byłby możliwy, w . W tym kontekście ma ona w każdym pokoleniu w [[Wergundia|Wergundii]] wielu zwolenników.