Zmiany

'''Wirus Zapołudnia''' nie przez przypadek otrzymał taką roboczą właśnie nazwę – pierwsze powszechniejsze zetknięcie się z nim w czasach nowożytnych miało miejsce około 900 r., (larp wakacyjny 2014) kiedy to oddział wergundzkiego Zielonego Tymenu znalazł się w jaskini, będącej "gniazdem" Wirusa. Wirus powiązany był z uśpionymi wówczas bóstwami Zapołudnia – [[Sprawy religijne | Opiekunami]], których ludzie Północy zdecydowali się obudzić. Zniszczone zostały wówczas zostały blokady, jakie nałożono na to miejsce w starożytności, powodując, że tzw. istoty, czyli obiekty-rozsadniki Wirusa wyszły na powierzchnię (epilog 2014)

Najbardziej znaczącym dla Północy przypadkiem był oficer Zielonego Tymenu, Clovis. Przeszedł on I śmierć jeszcze w będąc w Gnieździe, oddając się w ofierze na oczach towarzyszy. Nie dysponowano wówczas praktycznie żadną wiedzą na temat działania Wirusa. Nie mogąc odejść od Gniazda, Clovis pozostał więc pozostał na Zapołudniu po ewakuacji Vekowaru, walcząc samotnie w lasach przez kolejne 15 lat. W 915 r. przygotowana przez [[SSW]] ekspedycja odnalazła go i sprowadziła do [[Leth Caer]]. (larp zimowy 2015)

Po 915 r. w [[Leth Caer]] została stworzona siedziba styryjskiego wywiadu, a także stworzonego przez [[Styria|Styrię]] Sztabu Konspiracji Północy. Obecność Clovisa pozwoliła przeprowadzić szerokie badania nad istotą i działaniem Wirusa Zapołudnia. Sam Clovis stał się inspiratorem i pierwszym dowódcą nowej formacji, nazwanej Czarną Tercją, która miała być odpowiedzią Północy na Nieśmiertelnych. W przeciwieństwie do Nieśmiertelnych , w przypadku Czarnej Tercji udało się w pełni utrzymać kontrolę nad umysłem zarażanych, a to dzięki pomocy starożytnej [[Qa]] imieniem [[Kanon postaci#Postaci fabularne|Ai]]. Jej technika bazowała na medytacji i samokontroli, pozwalającej de facto uzyskać pewną formę nieśmiertelności wiecznej. Żołnierze Tercji nie byli całkowicie nieśmiertelni, mieli jednak podniesione zdolności regeneracji oraz możliwości fizyczne.

Wkrótce okazało się, że zarażony Wirusem był nie tylko Clovis, a wszyscy, którzy w 900 r. weszli do jaskini – Gniazda na Zapołudniu. Była to także dowodząca oddziałem Aslaug dar Eberstein, poległa w na wojnie i pochowana w rodzinnym grobowcu. W grobowcu tym jej ciało przeszło wszystkie etapy zarażenia, stając się Istotą i tworząc w Eberstein gniazdo Wirusa. (prolog "Czas Ciemności" 2016) W ten sposób w Eberstein zakażona została Samnijka Khurd oraz wielu innych, których potem odnaleźć można było w służbie Szakala (Phlox, Cerys dar Stern).

Czarna Tercja stała się niezwykle skutecznym narzędziem wojny partyzanckiej. Doskonale wyszkoleni i odporni na obrażenia, trecjeros byli wysyłani z najtrudniejszymi zadaniami, nieraz na pograniczu możliwości. W latach 915-936 wielokrotnie działali na terenie okupowanej [[Styria|Styrii]], w roku powstania (936) zostali wysłani do Silberburga, dokonali także udanego zamachu na Monta Argenta (larp "Imię Bogini", 2016), usuwając przywódczynię [[Qa|Qasyran]], [[Kanon postaci#Postaci fabularne|Neyestecae]], co zmieniło całkowicie losy wojny. W kolejnym zamachu wdarli się na Visnohorę, zabijając dowodzącego armii [[Qa|Qasyran]], [[Kanon postaci#Postaci fabularne|Seitiriego]] (gra strategiczna 2016). Zasłynęli także z akcji na przełęczy Cor oraz w ruinach miasta Birka, gdzie weszli w obszar skażenia minerałowego, wyciągając stamtąd plany bomb minerałowych.

Wirus , od momentu , odkrycia zmieniał się nieustannie, każde kolejne jego wystąpienie nieco różniło się od poprzednich, choć , na szczęście , nie każdy zarażony ostatecznie przechodził do fazy Istoty. Wyjątkowym zarażonym była Samnijka Khurd, która wytworzyła szczególne przeciwciała, zwalczające wirusa.

Podobnie stało się w przypadku wyjątkowej dziewczynki, córki zarażonego żołnierza, urodzonej w Caer. Ona i jej siostra Dagmara były jedynymi przypadkami dzieci urodzonych z przekazanym generycznie Wirusem. O ile Dagmara wchłonęla wchłonęła i zaabsorbowała Wirusa, o tyle jej siostra wytworzyła wyjątkowy rodzaj przeciwciał, które niszczyły każdy przejaw Wirusa, z jakim się zetknęły.

Khurd oraz siostra Dagmary zostały zabite, aby można było stworzyć broń umarły w procesie izolacji przeciwciał. Ich poświęcenie pozwoliło na stworzenie broni przeciwko Nieśmiertelnym – tzw. granaty granatów N1.

W 937 r. w Birce objawiła się na świecie nowa siła – która wkrótce okazała się być głęboko zakorzeniona w strukturach świata od dawna. Był to jeden z dawnych bogów Północy, Swart, przekształcony w potężną istotę z Pustki , rozpoczął walkę o władzę nad Eą. Wkrótce okazało się, że Wirus Zapołudnia stał się wielkim narzędziem w jego rękach – będąc tak naprawdę okruchem Pustki.

Tercja , pod wpływem tych ostatnich , stała się bezwzględnym narzędziem do zwalczania wpływu Szakala na ziemi, jednocześnie tracąc jednak częściowo wolną wolę. Dzięki temu tercjeros zyskali nowe możliwości i sami pokonali swoje nemezis, jakim była Pani CiemnosciCiemności, eskhara, jedna z generałów Szakala.

Po rytuale w Bibractborgu Bibraktborgu Tercja stała się samodzielną organizacją, podporządkowaną jedynie styryjskiej Radzie Regencyjnej i samej Tavar. Służyli do walki z tym, co zostało po upadłym bogu, byli bowiem sami częściowo Pustką.