75
edycji
Zmiany
brak opisu edycji
Pod koniec 950 roku nikogo nie dziwił już widok orka ze znakiem białej Gwiazdy Modwita na czole.
Po tym, jak Wergundia wyrzuciła ze swoich szeregów oddziały orkowych auxiliów, w akcie sprzeciwu paladyni Tarume-Gokhar opuścili szeregi Zakonu Mieczowego, tworząc własne zgromadzenie. <br>
Dla plemienia Tar-zul byli nie tylko paladynami - w górach byli przywódcami, najdzielniejszym z dzielnych, przewodnikami stada, tymi-za-którymi-podążąj. Szerząc kult Tarume wzięli na siebie odpowiedzialność za tych, których zwerbowali. W imieniu swego boga naprawiali także to, czemu nie podołała Wergundia. Federacja wraz ze śmiercią Einharda odrzuciła orków niczym nieprzydatne już, brudne narzędzia, umyła ręce od odpowiedzialności.
Paladyni Tarume-gokhar nie mogli się na to zgodzić .Dlatego też, probując ratować plemię przed głodem i ubóstwem, nowy gokhar-kan, czyli odpowiednik Wielkiego Mistrza, zawarł umowę z Kompanią Nowej Magii. Tarzul zagwarantowali bezpieczeństwo dla Szlaku Wedry w zamian za rdzeń minerałowy.
Z czasem w szeregach zakonu przybywało orków, zaś ubywało ludzi, których żywot jest krótki i kruchy. Wciąż jednak paladyni-orkowie byli mile widziani w świątyniach ojczystego Zakonu Mieczowego, w każdym razie dopóki jego wielkim mistrzem pozostawał Lothar dar Meran.
[[Kategoria: Organizacje]]