brak opisu edycji
Pod koniec wojny sytuacja w Federacji, a zwłaszcza we Wschodniej Wergundii stała się dramatyczna. Uciekając przed głodem setki ludzi próbowało szukać bezpiecznego miejsca w Ofirze (Itharos szybko jednak zamknęło granice) w Aenthil i w Styrii.
Dopiero zakończenie wojny pozwoliło na poważne zajęcie się sytuacją gospodarczą Federacji.
==Sytuacja Obecna==
Rok 950 był dla Wergundii trudny, nawet w kontekście lat poprzednich, wypełnionych bratobójczymi walkami. Choć w czerwcu uroczyście obchodzono w Akwirgranie zakończenie wojny domowej, to już miesiąc później krajem wstrząsnęła wieść o śmierci Einharda dar Avarette. Okoliczności zamachu nie zostały ujawnione, ale plotka głosiła, ze książę protektor Federacji został zamordowany przez swojego osobistego adiutanta.
Już kilka dni później wiadomości te zbladły w obliczu wydarzeń kryzysu geomantycznego. W wielu miejscach widziane były armie eskhara, zanotowano masowe opętania ludzi, a wkrótce potem trzęsienia ziemi oznajmiły kres ich władcy, samego Swarta- Szakala.
Informacja ta, doniosła dla całego świata, utonęła w chaosie po wybuchach reaktorów minerałowych.
Władzę w kraju objęła odtworzona Rada Książęca.
Po informacjach o tym, kim naprawdę był Leofric dar Marenthal, ogłoszono kolejną amnestię dla stronników pokonanych separatystów. Zostali uznani za omamionych, oszukanych przez Szakala, może nawet opętanych, a tym samym niewinnych swoich czynow. Do Rady Książęcej powołano Hilderyka dar Domittius, bratanka księżnej Arminii, której darowano karę wygnania w uznaniu jej zasług dla Dakonii, oraz Emmę dar Bregen, córkę hrabiego Leodwiga i siostrę …, której zasługi i poświęcenie w walce z Szakalem uznano w ten sposób i uhonorowano.
Polityka Rady Książęcej zdążała w kierunku zabliźniania ran i zasypywania podziałów po wojnie. Nie udalo się jednak osiągnac porozumienia w kwestii elekcji nowego władcy.
Po śmierci księcia Einharda od Federacji odłączyły się protektoraty Talsoi i Liryzji, wskazując na brak pomocy Akwirgranu w trakcie kryzysu. Poszczególne kraje Federacji nie ustalily także konsensusu względem Nowej Magii, ostatecznie więc Rada pozwoliła na podjęcie tej decyzji poszczególnym elektorom. Tym samym Nowa Magia dodatkowo podzieliła Federację - Parve zakazało jej praktycznie całkowicie (nawet magia akademicka została objęta restrykcjami), Dakonia i Daramon uczyniły z niej narzędzie odbudowy i rozwoju, a inne kraje federacyjne pozostały gdzieś po środku. Tak nierówne prawodawstwo stało się przyczyną pogłębiania podziałów i zubożenia kraju w następnych latach.
== Państwo i społeczeństwo ==