m |
m |
||
| (Nie pokazano 1 wersji utworzonej przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
{{TabelaWątkowa | {{TabelaWątkowa | ||
|poczatek=2016 | |poczatek=2016 | ||
| − | |status= | + | |status=zakończony |
|powiazania= [[Eskhara, Szakal]], [[Wirus Zapołudnia i Czarna Tercja]], [[Felnor (wątek)|Felnor]]}} | |powiazania= [[Eskhara, Szakal]], [[Wirus Zapołudnia i Czarna Tercja]], [[Felnor (wątek)|Felnor]]}} | ||
| − | '''Sztab Konspiracji Północy''' często nazywany po prostu “Sztabem” to tajna organizacja międzynarodowa założona po pierwszej wojnie o północ. Pierwotnym celem | + | '''Sztab Konspiracji Północy''' często nazywany po prostu “Sztabem” to tajna organizacja międzynarodowa założona po pierwszej wojnie o północ. Pierwotnym celem Sztabu było stworzenie siatki kontaktów i szpiegów mogącej zapewnić środki i informacje niezbędne do zbrojnego wystąpienia przeciwko okupującej północ armii [[Qa]]. Po wybuchu powstania w [[Wergundia|Wergundii]] Wschodniej agenci Sztabu przeprowadzali akcje dywersyjne i pełnili rolę doradców u boku przywódców powstania. |
== Srebrna Rzeka == | == Srebrna Rzeka == | ||
| − | Działania | + | Działania partyzanckie szybko zmieniły się w wojnę na pełną skalę. Mimo, że jej wynik wciąż wisiał pod znakiem zapytania, Sztab zwołał w Srebrnej Rzece konferencję, na której przedstawiciele państw północy mieli podjąć decyzję o sposobie, w jaki będzie prowadzona wojna. Podczas rozmów doszło do konfliktu pomiędzy delegacją północy a Sztabem. Konferencję w srebrnej rzece można w zasadzie uznać za moment zakończenia współpracy pomiędzy wyżej wymienionymi organizacjami. |
== Dalsza część wojny == | == Dalsza część wojny == | ||
| − | Niewiele wiadomo o działaniach | + | Niewiele wiadomo o działaniach Sztabu po zerwaniu relacji z wywiadem i władcami północy. Ze strzępów dostępnych informacji da się wywnioskować, że organizacja sprzymierzyła się z wyznawcami demonów, a jej dawni przywódcy dołączyli do kultu Szakala, lub w jakiś sposób zostali zmuszeni do posłuszeństwa. Po tej nieoczekiwanej zmianie strony konfliktu zmieniła się także taktyka Sztabu. Zamiast działań, które miałyby bezpośredni wpływ na wojnę, Sztab próbował porwaniami, szantażem czy nawet morderstwami kluczowych celów, skłócić ze sobą przywódców północy. Oczywiście służby specjalne mocarstw takich jak Styria czy Wergundia nie pozostały pasywne wobec zdrady i starały się wytropić i unieszkodliwić dawnych sojuszników. Styryjski wywiad był w posiadaniu licznych informacji na temat kryjówek i zaplecza Sztabu. |
== Rytuał w Bibractborgu == | == Rytuał w Bibractborgu == | ||
| − | Sztab finansował takie organizacje jak Concordia, przemytnicy Fulka z Albretty i wiele innych. Punktem zwrotnym w dziejach tajnej organizacji był rytuał w Birbaktborgu, który odepchnął od świata Swarta-Szakala oraz unicestwił wielu jego potężnych sług. W imieniu Szakala walkę poprowadzili osobiście przywódcy Sztabu – prorok Durgh oraz kobieta zwana Lady Crystal. Oboje zostali zabici w trakcie walki, nie wyjawiając żadnych informacji o swojej organizacji. Ujawniony został także trzeci, dotychczas nieznany z imienia, przywódca Sztabu – a był to elficki książę z legendarnych, rzekomo zatopionych wysp Felnor. Po tym wydarzeniu pozostałości Sztabu rozpadły się na kilka pomniejszych organizacji, o których jednak niewiele wiadomo, choć liczne ślady wskazywały na walki pomiędzy nimi. Skrytki, kontakty, kryjówki – | + | Sztab finansował takie organizacje jak Concordia, przemytnicy Fulka z Albretty i wiele innych. Punktem zwrotnym w dziejach tajnej organizacji był rytuał w Birbaktborgu, który odepchnął od świata Swarta-Szakala oraz unicestwił wielu z jego potężnych sług. W imieniu Szakala walkę poprowadzili osobiście przywódcy Sztabu – prorok Durgh oraz kobieta zwana Lady Crystal. Oboje zostali zabici w trakcie walki, nie wyjawiając żadnych informacji o swojej organizacji. Ujawniony został także trzeci, dotychczas nieznany z imienia, przywódca Sztabu – a był to elficki książę z legendarnych, rzekomo zatopionych, wysp Felnor. Po tym wydarzeniu pozostałości Sztabu rozpadły się na kilka pomniejszych organizacji, o których jednak niewiele wiadomo, choć liczne ślady wskazywały na walki pomiędzy nimi. Skrytki, kontakty, kryjówki – pozostały ukryte. |
== Rozpad organizacji == | == Rozpad organizacji == | ||
Atak w Bibraktborgu położył ostateczny kres działaniu Sztabu, który rozpadł się na wiele mniejszych organizacji. Wiele z nich pozostawało przez długi czas w szarej strefie, w wielu wpływy Sztabu nigdy nie zostały wykryte lub udowodnione. | Atak w Bibraktborgu położył ostateczny kres działaniu Sztabu, który rozpadł się na wiele mniejszych organizacji. Wiele z nich pozostawało przez długi czas w szarej strefie, w wielu wpływy Sztabu nigdy nie zostały wykryte lub udowodnione. | ||
| − | Po upadku Sztabu niezależnie zaczęli działać Felnoryjczycy, popędzani ambicjami arcyksięcia Sekhemseta, oraz organizacja, zwana początkowo “Fulko z Albretty”. Z tego ostatniego z czasem powstało konsorcjum o nazwie Okluf de la | + | Po upadku Sztabu niezależnie zaczęli działać Felnoryjczycy, popędzani ambicjami arcyksięcia Sekhemseta, oraz organizacja, zwana początkowo “Fulko z Albretty”. Z tego ostatniego z czasem powstało konsorcjum o nazwie [[Okluf de la Plata]], które zdominowało handel z goblinami i państwami Qa na całej Północy. Zarzuty handlu ludźmi, jakie wystosowała wobec firmy styryjska Frontiera, zostały rychło wyciszone. Mniejsze lub większe powiązania ze Sztabem zarzucano tryntyjskiej Kompanii Handlowej “Gryf”, spółkom styryjskiego potentata rynkowego da Cardanii, niektórym senatorom ofirskiej oligoi - wpływy Sztabu sięgały niemal wszędzie, w tym na szczyty władzy. |
[[Kategoria:Wątki świata gry]] | [[Kategoria:Wątki świata gry]] | ||
Aktualna wersja na dzień 13:22, 21 lut 2023
| Wątki świata gry: Sztab Konspiracji Północy |
|---|
| Początek wątku: 2016 |
| Status: zakończony |
| Powiązania: Eskhara, Szakal, Wirus Zapołudnia i Czarna Tercja, Felnor |
Sztab Konspiracji Północy często nazywany po prostu “Sztabem” to tajna organizacja międzynarodowa założona po pierwszej wojnie o północ. Pierwotnym celem Sztabu było stworzenie siatki kontaktów i szpiegów mogącej zapewnić środki i informacje niezbędne do zbrojnego wystąpienia przeciwko okupującej północ armii Qa. Po wybuchu powstania w Wergundii Wschodniej agenci Sztabu przeprowadzali akcje dywersyjne i pełnili rolę doradców u boku przywódców powstania.
Srebrna Rzeka
Działania partyzanckie szybko zmieniły się w wojnę na pełną skalę. Mimo, że jej wynik wciąż wisiał pod znakiem zapytania, Sztab zwołał w Srebrnej Rzece konferencję, na której przedstawiciele państw północy mieli podjąć decyzję o sposobie, w jaki będzie prowadzona wojna. Podczas rozmów doszło do konfliktu pomiędzy delegacją północy a Sztabem. Konferencję w srebrnej rzece można w zasadzie uznać za moment zakończenia współpracy pomiędzy wyżej wymienionymi organizacjami.
Dalsza część wojny
Niewiele wiadomo o działaniach Sztabu po zerwaniu relacji z wywiadem i władcami północy. Ze strzępów dostępnych informacji da się wywnioskować, że organizacja sprzymierzyła się z wyznawcami demonów, a jej dawni przywódcy dołączyli do kultu Szakala, lub w jakiś sposób zostali zmuszeni do posłuszeństwa. Po tej nieoczekiwanej zmianie strony konfliktu zmieniła się także taktyka Sztabu. Zamiast działań, które miałyby bezpośredni wpływ na wojnę, Sztab próbował porwaniami, szantażem czy nawet morderstwami kluczowych celów, skłócić ze sobą przywódców północy. Oczywiście służby specjalne mocarstw takich jak Styria czy Wergundia nie pozostały pasywne wobec zdrady i starały się wytropić i unieszkodliwić dawnych sojuszników. Styryjski wywiad był w posiadaniu licznych informacji na temat kryjówek i zaplecza Sztabu.
Rytuał w Bibractborgu
Sztab finansował takie organizacje jak Concordia, przemytnicy Fulka z Albretty i wiele innych. Punktem zwrotnym w dziejach tajnej organizacji był rytuał w Birbaktborgu, który odepchnął od świata Swarta-Szakala oraz unicestwił wielu z jego potężnych sług. W imieniu Szakala walkę poprowadzili osobiście przywódcy Sztabu – prorok Durgh oraz kobieta zwana Lady Crystal. Oboje zostali zabici w trakcie walki, nie wyjawiając żadnych informacji o swojej organizacji. Ujawniony został także trzeci, dotychczas nieznany z imienia, przywódca Sztabu – a był to elficki książę z legendarnych, rzekomo zatopionych, wysp Felnor. Po tym wydarzeniu pozostałości Sztabu rozpadły się na kilka pomniejszych organizacji, o których jednak niewiele wiadomo, choć liczne ślady wskazywały na walki pomiędzy nimi. Skrytki, kontakty, kryjówki – pozostały ukryte.
Rozpad organizacji
Atak w Bibraktborgu położył ostateczny kres działaniu Sztabu, który rozpadł się na wiele mniejszych organizacji. Wiele z nich pozostawało przez długi czas w szarej strefie, w wielu wpływy Sztabu nigdy nie zostały wykryte lub udowodnione. Po upadku Sztabu niezależnie zaczęli działać Felnoryjczycy, popędzani ambicjami arcyksięcia Sekhemseta, oraz organizacja, zwana początkowo “Fulko z Albretty”. Z tego ostatniego z czasem powstało konsorcjum o nazwie Okluf de la Plata, które zdominowało handel z goblinami i państwami Qa na całej Północy. Zarzuty handlu ludźmi, jakie wystosowała wobec firmy styryjska Frontiera, zostały rychło wyciszone. Mniejsze lub większe powiązania ze Sztabem zarzucano tryntyjskiej Kompanii Handlowej “Gryf”, spółkom styryjskiego potentata rynkowego da Cardanii, niektórym senatorom ofirskiej oligoi - wpływy Sztabu sięgały niemal wszędzie, w tym na szczyty władzy.