| Organizacja: Czarna Tercja |
|---|
| Wielkość: mała |
| Zasięg: Styria |
| Powiązane organizacje: Trzech Przeciwko Szakalowi |
Specyficzna formacja wojskowa, powołana w 915 r. jako jednostki wykonawcze styryjskiego wywiadu. Tercja powstała po badaniach nad tzw. Wirusem Zapołudnia, jej członkowie są podczas morderczego szkolenia zarażani wirusem, przez co uzyskuje się u nich wysoką regenerację tkanek i podwyższoną sprawność fizyczną przy zachowaniu świadomości i wolnej woli (co nie udało się w przypadku qasyrańskich Nieśmiertelnych). Ze znanych akcji bojowcy Czarnej Tercji w czasie II Wojny o Północ można przypomnieć dostarczenie powstańcom wergundzkim granatów N2, udany zamach na Neyestecae na Monta Argenta oraz wdarcie się do fortecy Visnohora i zabicie generała Seitiriego. Tercjeros zdobyli także plany bomb minerałowych w ruinach po zniszczonej Birce. Po wyjściu na jaw pochodzenia wirusa (to choroba mająca początek w okruchach Pustki) Czarna Tercja została zagrożona wpływem pochodzących z Pustki istot (eskhara). Po znalezieniu remedium, od 939 r. C Czarna Tercja została blisko związana z drugą (poza Tavar) boginią, Vellossurą. Jej "dzieci" – eteryczne istoty pasożytujące na umysłach, zostały wszczepione tercjeros, chroniąc ich przed wpływem eskhara. Przez jakiś czas Tercja stanowiła wyspecjalizowane ramię wykonawcze organizacji Trzech Przeciwko Szakalowi, mając szczególne uzdolnienia w kierunku bezwzględnej eliminacji wszystkiego, co jest związane z Pustką. Po tym, jak jej twórca i pierwszy dowódca uległ mocy eskhara, nowa komandor Tercji jasno zadeklarowała zależność wyłącznie od woli bogini Tavar i podległość wyłącznie poleceniom styryjskiej Rady Regencyjnej. To jedna z trzech, obok Paladynów Modwita i Sędziów Pięciu, formacji inkwizytorskich, wykazująca najwyższe umiejętności w tropieniu i eliminowaniu eskhara.