(Utworzono nową stronę "{{TabelaWątkowa |poczatek=2009 |status=otwarty |powiazania= Elmeryk i Imperium Północy, Eskhara, Szakal}} Orkowie od stuleci byli ludem pozostającym na uboc...") |
m |
||
| Linia 12: | Linia 12: | ||
Pomiot Pustki wiedziony przez Szakala. | Pomiot Pustki wiedziony przez Szakala. | ||
| − | Nie jest pewne czy dar Toller zdawał sobie z tego sprawę zawierając sojusz, lecz | + | Nie jest pewne czy dar Toller zdawał sobie z tego sprawę zawierając sojusz, lecz wkrótce potem orkowie Turula wspierani przez Wergundię niemal całkowicie opanowali pozostałe plemiona zmuszając je do przyjęcia swej wiary, lub wybijając. Wszystko to zaś wydarzyło się po cichu, z dala od oczu Północy i wkrótce, niepostrzeżenie, Swart-Szakal dysponował zastępami dzikich wojowników na swoje usługi, gotowych terroryzować dowolne wskazane ziemie. |
| − | + | Rok później Wielki Mistrz naprawił jednak swój wcześniejszy błąd. W rytualnym pojedynku pokonał wodza Turula, choć stracił przy tym jednak swoją prawą dłoń. Zwycięstwo dało mu władzę nad większością lojalnych zwyczajowy orków, dzięki czemu mógł sprowadzić w góry paladynów Modwita i rozprzestrzenić tam wkrótce kult tego boga. Część orków jednak, wierna Swartowi-Szakalowi, wraz z Turulem udała się na wygnanie do swoich pobratymców z plemienia Gruat w górach Silber. Gruat od dawna oddawali cześć Szakalowi i skupiali wokół siebie licznych jego wyznawców. | |
[[Kategoria:Wątki świata gry]] | [[Kategoria:Wątki świata gry]] | ||
Wersja z 22:38, 9 mar 2020
| Wątki świata gry: Orkowie i sojusz z Wergundią |
|---|
| Początek wątku: 2009 |
| Status: otwarty |
| Powiązania: Elmeryk i Imperium Północy, Eskhara, Szakal |
Orkowie od stuleci byli ludem pozostającym na uboczu. Żyjąc w niedostępnych górach stronili od kontaktu z innymi rasami, nie mieszali się w ich sprawy. Przynajmniej na ogół. Orkowie to potężni wojownicy żyjący pogonią za sławą i honorem, zatem od czasu do czasu pojawia się wódz, którego ambicja pcha Orków na równiny w poszukiwaniu godnego przeciwnika.
Tak stało się nieco ponad sto lat temu kiedy Elmeryk z Wergundii sprzymierzył się z Orkami przeciw Tryntowi, tak stało się teraz kiedy Tergor dar Toller, Wielki Mistrz Zakonu Kawalerów Mieczowych Modwita sprzymierzył się z Orkami przeciw Qa. I być może historia powtórzyłaby się w całości gdyby nie manipulujące podszepty pewnej złowrogiej istoty.
Zawierając przymierze Tergor zawarł układ z Wodzem Orfrede Turulem, bowiem ten nienawidził Qa i odrzucał ich bogów, czcząc istoty, które nazywał „Starymi Bogami”. Niestety, pod mianem tym nie kryli się dawni Bogowie Północy, a istoty znacznie bardziej przebiegłe i podłe.
Pomiot Pustki wiedziony przez Szakala.
Nie jest pewne czy dar Toller zdawał sobie z tego sprawę zawierając sojusz, lecz wkrótce potem orkowie Turula wspierani przez Wergundię niemal całkowicie opanowali pozostałe plemiona zmuszając je do przyjęcia swej wiary, lub wybijając. Wszystko to zaś wydarzyło się po cichu, z dala od oczu Północy i wkrótce, niepostrzeżenie, Swart-Szakal dysponował zastępami dzikich wojowników na swoje usługi, gotowych terroryzować dowolne wskazane ziemie.
Rok później Wielki Mistrz naprawił jednak swój wcześniejszy błąd. W rytualnym pojedynku pokonał wodza Turula, choć stracił przy tym jednak swoją prawą dłoń. Zwycięstwo dało mu władzę nad większością lojalnych zwyczajowy orków, dzięki czemu mógł sprowadzić w góry paladynów Modwita i rozprzestrzenić tam wkrótce kult tego boga. Część orków jednak, wierna Swartowi-Szakalowi, wraz z Turulem udała się na wygnanie do swoich pobratymców z plemienia Gruat w górach Silber. Gruat od dawna oddawali cześć Szakalowi i skupiali wokół siebie licznych jego wyznawców.