Szkarłatne Płaszcze: Różnice pomiędzy wersjami

(Utworzono nową stronę "Powstała podczas Drugiej Wojny o Północ, jako odłam Wspólnoty Jedynej powstały w odpowiedzi na sytuację polityczną Styrii. Szkarłatne Płaszcze...")
 
 
(Nie pokazano 6 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
Powstała podczas Drugiej Wojny o Północ, jako odłam [[Wspólnoty Jedynej]] powstały w odpowiedzi na sytuację polityczną [[Styria | Styrii]]. Szkarłatne Płaszcze są zakonem paladynów [[Tavar]] oraz styryjskich magów. Początkowo ich zadaniem miało być chronienie Sanktuarium Tavar znajdującego się w [[Leth Cear]], jednak z czasem organizacja ta całkowicie odłączyła od ''Wspólnoty Jedynej'' i stała organizacją na skalę państwową, na której czele aż do końca wojny stał [[devi terphilin]] [[Lambert Ostin]], zaś w momencie odbudowy Styrii i [[Styrgrad]]u przeszedł pod panowanie [[Rada Regencyjna | Rady Regencyjnej]].  
+
{{TabelaOrganizacja
 +
|wielkosc= Średnia
 +
|zasieg= Styria
 +
|powiazania=[[Wspólnota Jedynej]]}}
 +
Powstała podczas Drugiej Wojny o Północ, jako odłam [[Wspólnota Jedynej | Wspólnoty Jedynej]] powstały w odpowiedzi na sytuację polityczną [[Styria | Styrii]]. Szkarłatne Płaszcze są zakonem paladynów [[Tavar]] oraz styryjskich magów. Początkowo ich zadaniem miało być chronienie Sanktuarium Tavar znajdującego się w [[Leth Caer]], jednak z czasem organizacja ta całkowicie odłączyła od Wspólnoty Jedynej i stała organizacją na skalę państwową, na której czele aż do końca wojny stał ''devi terphilin'' [[Kanon postaci#Postaci fabularne | Lambert Ostin]], zaś w momencie odbudowy Styrii i Styrgradu przeszedł pod panowanie Rady Regencyjnej.
 +
 
 +
Wraz z decentralizacją władzy w Styrii, zwierzchnik Rady Regencyjnej postanowił utworzyć Radę Prymarchów Szkarłatnych Płaszczy, której naczelnym zwierzchnikiem został Ebenezer Dedre - paladyn Pani, zasłużony jako ten, który odzyskał [[skradzione Błogosławieństwo]] oraz jeden z bohaterów przywrócenia Sakkary.
 +
 
 +
Przyszło mu stać na czele Zakonu w jego najtrudniejszym momencie - gdy przyszło się zmierzyć ze śmiercią bogini.  
 +
Paladyni utracili swoją moc, stając się de facto żołnierzami o nieco wyższym poziomie wyszkolenia psionicznego niż przeciętny tercjero. To oznaczało drastyczną zmianę dla całej formacji, która stanęła przed wyborem, czy pozostając wiernymi bogini stać się bezsilnymi i wspomagać swych rodaków jedynie pracą własnych rąk, czy wybrać inną ścieżkę, innego patrona, i próbować realizować tę samą misję pod innym sztandarem.
 +
Jeszcze wiele lat po wydarzeniach w Silarezie pytanie to pozostawało otwarte…
  
 
[[Kategoria: Organizacje]]
 
[[Kategoria: Organizacje]]

Aktualna wersja na dzień 19:20, 18 mar 2024

Organizacja:
Szkarłatne Płaszcze
Wielkość: Średnia
Zasięg: Styria
Powiązane organizacje: Wspólnota Jedynej

Powstała podczas Drugiej Wojny o Północ, jako odłam Wspólnoty Jedynej powstały w odpowiedzi na sytuację polityczną Styrii. Szkarłatne Płaszcze są zakonem paladynów Tavar oraz styryjskich magów. Początkowo ich zadaniem miało być chronienie Sanktuarium Tavar znajdującego się w Leth Caer, jednak z czasem organizacja ta całkowicie odłączyła od Wspólnoty Jedynej i stała organizacją na skalę państwową, na której czele aż do końca wojny stał devi terphilin Lambert Ostin, zaś w momencie odbudowy Styrii i Styrgradu przeszedł pod panowanie Rady Regencyjnej.

Wraz z decentralizacją władzy w Styrii, zwierzchnik Rady Regencyjnej postanowił utworzyć Radę Prymarchów Szkarłatnych Płaszczy, której naczelnym zwierzchnikiem został Ebenezer Dedre - paladyn Pani, zasłużony jako ten, który odzyskał skradzione Błogosławieństwo oraz jeden z bohaterów przywrócenia Sakkary.

Przyszło mu stać na czele Zakonu w jego najtrudniejszym momencie - gdy przyszło się zmierzyć ze śmiercią bogini. Paladyni utracili swoją moc, stając się de facto żołnierzami o nieco wyższym poziomie wyszkolenia psionicznego niż przeciętny tercjero. To oznaczało drastyczną zmianę dla całej formacji, która stanęła przed wyborem, czy pozostając wiernymi bogini stać się bezsilnymi i wspomagać swych rodaków jedynie pracą własnych rąk, czy wybrać inną ścieżkę, innego patrona, i próbować realizować tę samą misję pod innym sztandarem. Jeszcze wiele lat po wydarzeniach w Silarezie pytanie to pozostawało otwarte…