Silberberg

Wiara

W zasadzie jest to złe słowo, gdyż istnienia bogów nie można zakwestionować, zatem nie można rzecz, że się w nich nie wierzy. Bóstwa są integralną częścią życia wszystkich śmiertelników, zaś świadectwa ich ingerencji liczne i oczywiste. Większość ludzi oddaje równą cześć wszystkim bogom, zgodnie z założeniem politeizmu. Gdy chowają zmarłych modlą się do bogini śmierci, zaś idąc do pracy do boga rzemiosła. Nie ma mowy o monoteizmie czy kwestionowaniu istnienia bogów. Można jednak odmawiać im czci i chcieć się ich pozbyć, jak czyniło Imperium, czy wywyższać jedno bóstwo nad pozostałe, jak czynią Styryjczycy. Jednak pozostali śmiertelnicy wszelkich ras oddają równą cześć wszystkim bóstwom panteonu. Tak samo czynią kapłani, którzy choć oddają się jednemu bogu na całe życie to służą panteonowi jako całości. Jednak nie wszystkie istoty wyższe to bóstwa, a bóstwa, zaś bóstwa nie koniecznie są najpotężniejszymi istotami.

Mieszkańcy Ei poznali następujące grupy istot:

Stwórca

Najwyższa istota, byt o niepojętej mocy i wiedzy, który jednak nie ingeruje w świat po jego stworzeniu, Deuces.

Bóstwa

Istoty powołane przez Stwórcę by w jego imieniu opiekować się jego pracą co czynią przejmując bezpośrednią władze nad domeną jak morza, góry, kowalstwo, czy śmierć.

• Siódemka na Nieboskłonie – nazwa dla wszystkich siedmiu głównych bóstw panteonu, zarówno pięciu Opiekunów jak Tavar i Modwita, którzy przywróceni zostali jako bóstwa panteonu, nie bóstwa zależne
• Bogowie Północy, Starzy Bogowie – miano to odnosi się do grupy martwych, lub wygnanych istot, które władały panteonem przed nadejściem Opiekunów.
• Opiekunowie, Pięciu, – grupa czterech istot tworzących razem piąte wcielenie, które najpewniej przybyły z innego świata i po trwającym tysiąclecia śnie zostali obudzeni przez swych pierwotnych wyznawców, lud Qa by podjąć walkę o dominację nad panteonem, którą wygrali wyrzucając ze świata Bogów Północy i tworząc nowy panteon.

Bóstwa Niższe - podległe

Istoty o mocy bóstw, lecz z takiego czy innego powodu podległe bóstwu panteonu, także posiadają swoje domeny, lecz zazwyczaj są to mniejsze elementy większego zjawiska, przykładowo bóg burzy służący bogini morza.

Duchy i Byty Wyższe

Luźna grupa ponad śmiertelnych istot nie pasujących do kategorii bóstw, gdyż nie opiekują się żadnym elementem stworzenia, można znaleźć tu dusze planet, potężne duchy i uosobienia żywiołów, każde o różnej mocy i roli w kosmicznej harmonii.

Bogowie nie są władcami świata ani jego stwórcami, są powołani do opiekowania się światem, nadawania mu kształtów i znaczeń, do czuwania nad jego harmonią. Dlatego też, by spełniali to zadanie, przyjmują pod opiekę domeny, czyli obszary, aspekty stworzenia w jakiś sposób charakterystyczne. Między bogami, a stworzeniem, którym się opiekują, powinna panować harmonia, w przeciwnym razie świat zacznie pękać i się rozpadać. Tak stało się w czasie, gdy Pięciu siłą przejęło panteon. Ostatecznie Dzieci Ei zaakceptowały nowych bogów w wielkim rytuale Przymierza.

Więcej o bogach, mistycznej budowie świata i innych elementach religii znajdziesz w dziale Wątki świata gry.

Bóstwa

Siódemka na Nieboskłonie, bóstwa bezpośrednio połączone z domenami podczas rytuału Przymierza, który miał miejsce pod koniec Czasu Ciemności i zwarł nowe połączenie między bóstwami, a światem. Domeny zostały podzielone, więc żadne nowe bóstwo do tego grona dołączyć już nie może, nowe istoty wstępujące na panteon muszą uzyskać jakąś cząstkę mocy i obowiązków któregoś z Siedmiu, by móc sprawować opiekę nad częścią świata.

• Tavar - styryjska bogini nadziei i silnej woli, ale także iluzji i oszustwa.
• Modwit - wergundzki bóg wojny i strategii, patron Zakonu Mieczowego.
• Mavi - kojarzony jest z równowagą oraz z cyklami widzianymi wokół nas.
• Meris - jest ucieleśnieniem metamorfozy i opiekunką wędrowców.
• Ardate - patron rzemieślników, lekarzy i naukowców.
• Velea - jest ucieleśnieniem zniszczenia, które jest zawsze obecne w świecie
• Iureus - odpowiada za równowagę w przyrodzie i ludzkich umysłach.
• Fortuna - najmłodsze bóstwo na panteonie

Bóstwa niższe, bóstwa zależne

Bóstwa nie należące do Siedmiu i nie obecne podczas rytuału Przymierza. Ich władza nad domeną sprawowana jest w imieniu któregoś z Bóstw Wyższych, które dzielą się swoją władzą z Bóstwem Zależnym z takich czy innych powodów. Bóstwo Wyższe wciąż pozostaje władcą domeny i może ją odebrać, lecz część Bóstw Niższych ma swoje własne, pomniejsze domeny zależne tylko od nich.

• Avgrunn - władczyni gór, skał i powłoki ziemskiej.
• Gabona - bogini pól i urodzaju.
• Hern - bóstwo lasu i dzikiej kniei.
• Vellossura - bogini podziemi i snów.
• Wajan- patron kowali i kunsztownego rzemiosła.

Byty wyższe

Znane powszechnie istoty nie podlegające pozostałym kategoriom istot nieśmiertelnych. Byty wyższe czasem tworzą swoje kulty i są czczone przez ludzi, lecz uginają się przed wolą bogów w obrębie ich domen, nawet jeśli są od nich potężniejsze. Istoty te jednak wciąż wpływają na życie śmiertelnych pomagając im, lub przeszkadzając.

Ea

Ea to dusza ziemi powstała z połączenia wszelkiej siły życiowej na planecie. Każde zwierze, roślina i człek jest częścią Ei, a ona częścią niego. Ea jest ziemią pod naszymi stopami, powietrzem w płucach i wodą w żyłach. Jej los i nasz jest nierozerwalnie związany. Kult Ei jest jednym z najstarszych na świecie, prowadzony przez Druidów kult uczy powściągliwości, szacunku wobec ziemi i całego życia i stara się zachować naturalną równowagę. Ei oddaje się część, lecz nie jest ona bóstwem i nie szuka podobnego statusu.

Ikni

Ikni nie jest istotą, lecz formą zbiorowej świadomości łączącej obecne i minione pokolenia Laryjczyków, które poprzez Ikni mogą opóźnić w czasie swe odejście i pomagać dalej żywym. Jest to zatem forma kultu przodków połączona z kultem własnego plemienia i więzów rodzinnych.

Swart-Szakal

Dziś znany jest jako Straszliwy Szakal, Pan Pustki, lub po prostu Szakal. Lecz nie zawsze nosił takie miano. Ongiś ludzie składali mu cześć, wyznawali jako Swarta, jednego z dwóch synów Bogini Równowagi, Pana Nocy. Lecz to było dawno, a on porzucił to imię na rzecz większej mocy i władzy. Dziś włada legionami Eskhara i tysiącami śmiertelnych wyznawców, lecz pozostaje w ukryciu. Planuje, knuje i pociąga za sznurki.

Fortuna

Po rytuale w Bibraktborgu w obręb Ei powróciło kilkoro ze starych bogów Północy, którzy objęli swoje domeny, jednocześnie pozostając podległymi zwycięskim Opiekunom. Za nimi jednak wszedł w obręb świata jeszcze jeden. Bóg, demon? Nikt tego wówczas nie wiedział.
Po kilku latach od wydarzeń na Bibraktborgu wiedza o intruzie, który przedostał się w obręb Ei podczas rytuału, niewiele się powiększyła. Stało się jasne, że to właśnie ta istota objawia się ludziom jako bóstwo, nazywając siebie Fortuną lub Losem i oferuje swoim wyznawcom fart w losowych przedsięwzięciach w zamian za rozmaite przysługi. Wszystko wskazywało na to, że istota ta robi wszystko, aby nie zostać rozpoznaną, wiedziano jednak, że nie jest ani bogiem, ani eskhara.